Sprawdzamy dostępność
leków w 10 929 aptekach
KALIUM CHLORATUM KABI
Kalium Chloratum 15% Kabi
koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji | 150 mg/ml | 20 amp. po 10 ml
Cena zależna od apteki
Trudno dostępny w aptekach
Ulotka
- Kiedy stosujemy Kalium Chloratum 15% Kabi?
- Jaki jest skład Kalium Chloratum 15% Kabi?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania Kalium Chloratum 15% Kabi?
- Kalium Chloratum 15% Kabi – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Kalium Chloratum 15% Kabi - dawkowanie
- Kalium Chloratum 15% Kabi – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie Kalium Chloratum 15% Kabi w czasie ciąży
- Czy Kalium Chloratum 15% Kabi wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Kalium Chloratum 15% Kabi wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Kalii chloridum.
Kiedy stosujemy Kalium Chloratum 15% Kabi?
Produkt leczniczy Kalium chloratum 15% Kabi jest wskazany do stosowania w leczeniu niedoboru potasu u pacjentów, u których metody dietetyczne lub leczenie doustne są nieodpowiednie.Jaki jest skład Kalium Chloratum 15% Kabi?
1 ml roztworu zawiera 150 mg potasu chlorku (15% w/v) co odpowiada 2 mmol jonów potasu. 5 ml roztworu zawiera 750 mg potasu chlorku (15% w/v) co odpowiada 10 mmol jonów potasu. 10 ml roztworu zawiera 1500 mg potasu chlorku (15% w/v) co odpowiada 20 mmol jonów potasu. 20 ml roztworu zawiera 3000 mg potasu chlorku (15% w/v) co odpowiada 40 mmol jonów potasu. Zawartość jonów: Cl- 2000 mmol/l K+ 2000 mmol/l Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Kalium Chloratum 15% Kabi?
Chlorek potasu jest przeciwwskazany w następujących przypadkach: - hiperkaliemia.
Kalium Chloratum 15% Kabi – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Zwiększone podawanie potasu może powodować hiperkaliemię, która może prowadzić do zaburzeń nerwowo-mięśniowych oraz zaburzenia czynności serca, szczególnie arytmii i nawet może wystąpić zatrzymanie akcji serca. Inne działania niepożądane: Zaburzenia metabolizmu i odżywania: - kwasica, - hiperchloremia. Zaburzenia naczyniowe: - zakrzepica żylna. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: - nudności, - ból w miejscu podania, - martwica w przypadku wynaczynienia, - zapalenie żyły w przypadku miejscowego, zbyt wysokiego stężenia roztworu.
Kalium Chloratum 15% Kabi - dawkowanie
DO PODANIA DOŻYLNEGO WYŁĄCZNIE PO ROZCIEŃCZENIU Dawkowanie Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania chlorku potasu u dzieci i młodzieży nie zostało w pełni ustalone. Patrz punkt 5.1. Standardowa dawka dla dorosłych Do podawania dożylnego wyłącznie po rozcieńczeniu w odpowiednim roztworze do maksymalnego stężenia chlorku potasu 3 g/l (lub 40 mmol/l potasu). W leczeniu ciężkiej hipokaliemii lub kwasicy ketonowej w cukrzycy konieczne mogą być wyższe stężenia; w takim przypadku należy podać infuzję do dużej żyły oraz zaleca się monitorować zapis EKG pacjenta. 1 g chlorku potasu odpowiada 13,4 mmol lub 524 mg potasu. Dawka zależy od stężenia elektrolitów w surowicy oraz od gospodarki kwasowo-zasadowej. Niedobór potasu należy obliczyć za pomocą następującego wzoru: Niedobór potasu (mmol) = masa ciała (kg) x 0,2 x 2 x (4,5 mmol/l – stężenie potasu w surowicy) (Objętość zewnątrzkomórkową oblicza się na podstawie masy ciała w kg x 0,2) Standardowa dawka dobowa wynosi około 0,8 do 2 mmol potasu na kilogram masy ciała. Szybkość infuzji nie powinna być zbyt duża, uważa się, że bezpieczna szybkość infuzji wynosi 10 mmol/godz. Szybkość infuzji nie powinna przekraczać 20 mmol/godz. Zazwyczaj, maksymalna dawka u dorosłych nie powinna przekraczać 150 mmol na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawka powinna być zmniejszona. Sposób podawania Zaleca się podawanie za pomocą pompy infuzyjnej, szczególnie w przypadku roztworów o wyższym stężeniu. Wskazówki dotyczące rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
Kalium Chloratum 15% Kabi – jakie środki ostrożności należy zachować?
Bezpośrednie wstrzyknięcie stężonych roztworów chlorku potasu bez odpowiedniego rozcieńczenia może spowodować natychmiastową śmierć. Produkt leczniczy należy podawać powoli (zazwyczaj 10 mmol/godz., nie przekraczając 20 mmol/godz.; patrz punkt 4.2). Należy monitorować oddawanie moczu przez pacjenta w celu zapewnienia jego prawidłowego przepływu. Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca, leczonych glikozydami naparstnicy i z ciężkim lub całkowitym blokiem przewodnictwa przedsionkowokomorowego serca. Należy monitorować stężenie elektrolitów w surowicy i gospodarkę kwasowo-zasadową u pacjenta, a dawkowanie należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Podczas leczenia, stężenie potasu w osoczu musi być monitorowane w regularnych odstępach, aby uniknąć rozwoju hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i innymi chorobami często związanymi z hiperkaliemią. Zleca się, aby podczas leczenia były dostępne urządzenia do wykonania EKG oraz zaleca się częste monitorowanie pacjentów. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami często związanymi z hiperkaliemią, jak na przykład niewydolność nadnerczy (choroba Addisona), osłabiona czynność nerek (niewydolność nerek), pooperacyjny skąpomocz, wstrząs z reakcjami hemolitycznymi i (lub) odwodnieniem, kwasica metaboliczna, u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, hiperchloremia, hiperkaliemiczne porażenie okresowe (ang. Gamstrop episodic adynamy), niedokrwistość sierpowatokomórkowa. Należy zachować ostrożność podczas dożylnego podawania, gdyż wynaczynienie może powodować martwicze uszkodzenie tkanek. Na początku terapii zastępczej potasem nie należy podawać roztworów glukozy do infuzji, ponieważ glukoza może powodować dalsze zmniejszenie stężenia potasu w osoczu. Należy uważnie monitorować pacjentów z chorobami serca, ciężkim odwodnieniem, kurczem mięśni wywołanym odwodnieniem i utratą soli pod wpływem gorąca, rozległym uszkodzeniem tkanek występującym w przypadku ciężkich oparzeń oraz pacjentów w podeszłym wieku z uwagi na możliwość występowania zaburzeń czynności nerek lub innych czynników predysponujących do hiperkaliemii.
Przyjmowanie Kalium Chloratum 15% Kabi w czasie ciąży
Bezpośrednie wstrzyknięcie stężonych roztworów chlorku potasu bez odpowiedniego rozcieńczenia może spowodować natychmiastową śmierć. Produkt leczniczy należy podawać powoli (zazwyczaj 10 mmol/godz., nie przekraczając 20 mmol/godz.; patrz punkt 4.2). Należy monitorować oddawanie moczu przez pacjenta w celu zapewnienia jego prawidłowego przepływu. Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca, leczonych glikozydami naparstnicy i z ciężkim lub całkowitym blokiem przewodnictwa przedsionkowokomorowego serca. Należy monitorować stężenie elektrolitów w surowicy i gospodarkę kwasowo-zasadową u pacjenta, a dawkowanie należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Podczas leczenia, stężenie potasu w osoczu musi być monitorowane w regularnych odstępach, aby uniknąć rozwoju hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i innymi chorobami często związanymi z hiperkaliemią. Zleca się, aby podczas leczenia były dostępne urządzenia do wykonania EKG oraz zaleca się częste monitorowanie pacjentów. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami często związanymi z hiperkaliemią, jak na przykład niewydolność nadnerczy (choroba Addisona), osłabiona czynność nerek (niewydolność nerek), pooperacyjny skąpomocz, wstrząs z reakcjami hemolitycznymi i (lub) odwodnieniem, kwasica metaboliczna, u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, hiperchloremia, hiperkaliemiczne porażenie okresowe (ang. Gamstrop episodic adynamy), niedokrwistość sierpowatokomórkowa. Należy zachować ostrożność podczas dożylnego podawania, gdyż wynaczynienie może powodować martwicze uszkodzenie tkanek. Na początku terapii zastępczej potasem nie należy podawać roztworów glukozy do infuzji, ponieważ glukoza może powodować dalsze zmniejszenie stężenia potasu w osoczu. Należy uważnie monitorować pacjentów z chorobami serca, ciężkim odwodnieniem, kurczem mięśni wywołanym odwodnieniem i utratą soli pod wpływem gorąca, rozległym uszkodzeniem tkanek występującym w przypadku ciężkich oparzeń oraz pacjentów w podeszłym wieku z uwagi na możliwość występowania zaburzeń czynności nerek lub innych czynników predysponujących do hiperkaliemii.
- Substancja czynna:
- Kalii chloridum
- Dawka:
- 150 mg/ml
- Postać:
- koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
- Działanie:
- Wewnętrzne
- Temp. przechowywania:
- od 2.0° C do 25.0° C
- Podmiot odpowiedzialny:
- FRESENIUS KABI POLSKA SP. Z O.O.
- Grupy:
- Preparaty uzupełniające niedobór składników mineralnych
- Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
- Lek, Gotowy, Lek w Polsce
- Dostępność:
- Szpitale, Apteki szpitalne, Apteki otwarte
- Podawanie:
- Dożylnie
- Wydawanie:
- Na receptę Rp
- Rejestracja:
- Decyzja o dopuszczeniu (leki)
- Opakowanie handlowe:
- 20 amp. po 10 ml
- Charakterystyka produktu leczniczego w formacie PDF :
- Pobierz
Charakterystyka produktu leczniczego Kalium Chloratum 15% Kabi
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Dostępny w mniej niż połowie aptek
Trudno dostępny w aptekach
Interakcje Kalium Chloratum 15% Kabi z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Kalium Chloratum 15% Kabi z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Najnowsze pytania dotyczące Kalium Chloratum 15% Kabi
Wybierz interesujące Cię informacje:
