HyQvia roztwór do infuzji | 100 mg/ml | 2 fiol. | 25 ml IG10% + 1,25 ml rHuPH20

Produkt leczniczy HyQvia to zestaw dwóch fiolek składający się z jednej fiolki normalnej immunoglobuliny ludzkiej (Immunoglobulina 10% lub IG 10%) i jednej fiolki rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej (rHuPH20).

Normalna immunoglobulina ludzka (IG 10%) Jeden ml zawiera:

Normalna immunoglobulina ludzka..............100 mg

(czystość: co najmniej 98% immunoglobuliny G (IgG))

Każda fiolka o pojemności 25 ml zawiera: 2,5 g IgG

Każda fiolka o pojemności 50 ml zawiera: 5 g IgG

Każda fiolka o pojemności 100 ml zawiera: 10 g IgG Każda fiolka o pojemności 200 ml zawiera: 20 g IgG Każda fiolka o pojemności 300 ml zawiera: 30 g IgG

Rozkład podklas IgG (wartości przybliżone):

IgG ₁ ≥ 56,9% IgG ₂ ≥ 26,6%

IgG ₃ ≥ 3,4%

IgG ₄ ≥ 1,7%

Maksymalna zawartość immunoglobuliny A (IgA) wynosi 140 mikrogramów/ml.

Wytworzona z osocza od dawców ludzkich.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Rekombinowana hialuronidaza ludzka (rHuPH20)

Rekombinowana hialuronidaza ludzka jest oczyszczoną glikoproteiną złożoną z 447 aminokwasów, wytwarzaną w komórkach jajnika chomika chińskiego (CHO) z zastosowaniem technologii rekombinacji DNA.

Sód (jako chlorek i fosforan).

Całkowita zawartość sodu w rekombinowanej hialuronidazie ludzkiej wynosi 0,16 mmol (3,68 mg) na ml.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Nadwrażliwość na immunoglobuliny ludzkie, w szczególności w bardzo rzadkich przypadkach niedoboru IgA, kiedy u pacjenta obecne są przeciwciała przeciw IgA.

Układowa nadwrażliwość na hialuronidazę lub rekombinowaną hialuronidazę ludzką.

Produktu leczniczego HyQvia nie wolno podawać dożylnie.

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane związane z produktem leczniczym HyQvia występujące z częstością 0,203 na infuzję były działaniami miejscowymi. Najczęściej zgłaszanymi układowymi działaniami niepożądanymi były ból głowy, zmęczenie i gorączka. Większość z tych działań miała przebieg łagodny do umiarkowanego.

Normalna immunoglobulina ludzka

Mogą sporadycznie występować działania niepożądane, takie jak dreszcze, ból głowy, zawroty głowy, gorączka, wymioty, reakcje alergiczne, nudności, ból stawów, niskie ciśnienie krwi i umiarkowany ból w odcinku lędźwiowo-krzyżowym.

W rzadkich przypadkach normalne immunoglobuliny ludzkie mogą powodować nagły spadek ciśnienia krwi oraz, w odosobnionych przypadkach, wstrząs anafilaktyczny, nawet wówczas, gdy pacjent nie wykazywał nadwrażliwości po wcześniejszym podaniu.

Po podaniu normalnej immunoglobuliny ludzkiej obserwowano przypadki przemijającego aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, przemijających reakcji hemolitycznych, podwyższenia poziomu kreatyniny w surowicy i (lub) ostrej niewydolności nerek, patrz punkt 4.4.

Rzadko po dożylnym lub podskórnym podaniu preparatów gammaglobulinowych obserwowano reakcje zakrzepowo-zatorowe, takie jak zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zator płucny oraz zakrzepica żył głębokich.

Miejscowe reakcje w miejscu infuzji: obrzęk, bolesność, zaczerwienienie, stwardnienie, miejscowe rozgrzanie, miejscowy ból, swędzenie, zasinienie i wysypka.

Ogółem dla produktów immunoglobulinowych podawanych podskórnie zgłoszono następujące dodatkowe działania niepożądane wymienione według klasyfikacji układów i narządów MedDRA oraz podane z wykorzystaniem preferowanej terminologii w porządku wyznaczonym przez stopień ciężkości:

Zaburzenia układu immunologicznego: reakcja nadwrażliwości

Zaburzenia układu nerwowego: parestezja, drżenie

Zaburzenia serca: tachykardia

Zaburzenia naczyniowe: zaczerwienienie, bladość, uczucie zimna w obwodowych częściach ciała

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: duszność Zaburzenia żołądka i jelit: parestezja wokół ust

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: obrzęk twarzy, pokrzywka, alergiczne zapalenie skóry, nadmierna potliwość, świąd

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: ból pleców, sztywność mięśniowo-szkieletowa Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: dyskomfort w klatce piersiowej, uczucie gorąca

Badania diagnostyczne: podwyższona aktywność aminotransferazy alaninowej

Informacje dotyczące bezpieczeństwa w zakresie możliwości przenoszenia wirusów, patrz punkt 4.4.

Rekombinowana hialuronidaza ludzka

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi obserwowanymi po wprowadzeniu do obrotu rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej w podobnych postaciach podawanych podskórnie w celu ułatwienia rozprowadzenia i wchłaniania podawanych podskórnie płynów lub produktów leczniczych były łagodne reakcje w miejscu wstrzyknięcia, takie jak rumień i ból. Reakcją zgłaszaną najczęściej w związku z podskórnym podawaniem dużych objętości płynów był obrzęk.

Przeciwciała przeciw rekombinowanej ludzkiej hialuronidazie

U 13 spośród 83 osób biorących udział w kluczowym badaniu przeciwciała zdolne do wiązania rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej (rHuPH20) pojawiły się co najmniej raz w ciągu badania. Przeciwciała nie miały zdolności neutralizacji rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej. Nie wykazano żadnych czasowych zależności między reakcjami niepożądanymi a obecnością przeciwciał anty-rHuPH20. Nie stwierdzono zwiększenia częstości lub ciężkości reakcji niepożądanych u pacjentów, u których pojawiły się przeciwciała przeciw rekombinowanej hialuronidazie ludzkiej.

Tabelaryczny wykaz działań niepożądanych

Bezpieczeństwo stosowania i tolerancję produktu leczniczego HyQvia oceniano w badaniu klinicznym 3 fazy z udziałem 83 pacjentów z pierwotnym niedoborem odporności (w tym 21 pacjentów w wieku od 2 do 16 lat) przyjmujących infuzje w odstępach 3- lub 4-tygodniowych.

W poniższej tabeli wymieniono działania niepożądane podsumowane i podzielone według klasyfikacji układów i narządów MedDRA oraz częstości występowania.

Częstość występowania na infuzję określono z użyciem następujących kryteriów: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Opis wybranych działań niepożądanych

Miejscowe reakcje obserwowane w badaniu klinicznym obejmują łagodny obrzęk miejsca podania (przy większości infuzji) spowodowany dużymi objętościami infuzji, jednak reakcje te nie były uznawane za działania niepożądane, o ile nie sprawiały dyskomfortu. Tylko dwa przypadki miejscowych reakcji niepożądanych były ciężkie i obejmowały ból w miejscu infuzji i obrzęk w miejscu infuzji. Stwierdzono dwa przypadki przemijającego obrzęku narządów płciowych, w tym jeden uznany za ciężki, będące wynikiem dyfuzji produktu leczniczego z miejsca infuzji zlokalizowanego na brzuchu. Nie zaobserwowano zmian skórnych, które nie ustąpiły w trakcie badania klinicznego.

Dzieci i młodzież

Produkt leczniczy HyQvia oceniano u 21 pediatrycznych pacjentów w wieku od 4 do 16 lat (13 pacjentów w wieku od 4 do < 12 lat i 8 pacjentów w wieku od 12 do < 16 lat). Wyniki badania wskazywały, że profil bezpieczeństwa, obejmujący charakter, częstość występowania lub ciężkość bądź odwracalność reakcji niepożądanych, jest podobny u dorosłych i u dzieci.

Leczenie należy rozpoczynać i początkowo monitorować pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu niedoborów odporności.

Produkt leczniczy HyQvia składa się z dwóch fiolek. Każda fiolka IG 10% dostarczana jest z odpowiednią ilością rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej zgodnie z tabelą poniżej. Niezależnie od tego, czy pacjentowi podano całą zawartość fiolki IG 10% czy też jej część, należy podać całą zawartość fiolki z rekombinowaną hialuronidazą ludzką.

Dawkowanie

Może zajść potrzeba ustalenia indywidualnego poziomu dawki dla każdego pacjenta w zależności od odpowiedzi farmakokinetycznej i klinicznej. Poniższy schemat dawkowania podano w charakterze ogólnych wytycznych.

Pacjenci nieleczeni wcześniej immunoglobulinami

Dawka wymagana do osiągnięcia minimalnego stężenia 6 g/l wynosi 0,4–0,8 g/kg/miesiąc. Odstęp między dawkami wymagany do utrzymania stężenia stacjonarnego waha się w przedziale od 2 do 4 tygodni.

Stężenia minimalne należy mierzyć i oceniać w zależności od częstości występowania zakażeń. Aby obniżyć częstość występowania zakażeń, konieczne może być zwiększenie dawkowania w celu osiągnięcia wyższych stężeń minimalnych (> 6 g/l).

Zaleca się, aby na początku leczenia odstępy między pierwszymi infuzjami stopniowo wydłużać od podawania dawki co tydzień do podawania dawki co 3 lub 4 tygodnie. Skumulowaną dawkę miesięczną IG 10% należy podzielić na 1. tydzień, 2. tydzień, itd., zgodnie z planowanymi odstępami między infuzjami produktu leczniczego HyQvia.

Pacjenci leczeni wcześniej immunoglobuliną podawaną dożylnie

W przypadku pacjentów zmieniających leczenie bezpośrednio z immunoglobuliny podawanej dożylnie lub pacjentów, którzy wcześniej przyjmowali immunoglobulinę dożylnie w udokumentowanych dawkach, produkt leczniczy należy podawać w tej samej dawce i z tą samą częstotliwością jak przy wcześniejszym leczeniu immunoglobuliną dożylną. W przypadku pacjentów leczonych wcześniej w schemacie dawkowania raz na 3 tygodnie, wydłużenie odstępu między dawkami do 4 tygodni można osiągnąć poprzez podawanie dawek przeliczonych na te same równoważniki tygodniowe.

Pacjenci leczeni wcześniej immunoglobuliną podawaną podskórnie

W przypadku pacjentów aktualnie leczonych immunoglobuliną podawaną podskórnie początkowa miesięczna dawka produktu leczniczego HyQvia powinna być taka sama jak w dotychczasowym leczeniu podskórnym, ale dostosowana do 3- lub 4-tygodniowych odstępów między dawkami.

W przypadku pacjentów zmieniających leczenie bezpośrednio z immunoglobuliny podawanej podskórnie pierwszą infuzję produktu leczniczego HyQvia należy wykonać tydzień po ostatnim podaniu uprzednio stosowanej immunoglobuliny.

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa długoterminowego stosowania produktu leczniczego HyQvia ani związanego z nim potencjalnego ryzyka zaburzeń płodności u dzieci i młodzieży w wieku od 0 do 18 lat. Aktualnie dostępne dane przedstawiono w punktach 4.8, 5.1 i 5.2.

Sposób podawania

Produkt leczniczy przeznaczony wyłącznie do podania podskórnego.

W przypadku stosowania wspomaganej infuzji podskórnej produktu leczniczego HyQvia w ramach leczenia domowego leczenie powinien rozpoczynać lekarz mający doświadczenie w instruowaniu pacjentów na temat leczenia w warunkach domowych. Pacjenta należy poinstruować w zakresie technik prowadzenia infuzji, stosowania w razie potrzeby pompy infuzyjnej lub pompy strzykawkowej, prowadzenia dziennika leczenia oraz środków, jakie należy zastosować w przypadku wystąpienia działań niepożądanych.

Oba składniki produktu leczniczego należy podawać po kolei z użyciem tej samej igły, rozpoczynając od podania rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej, a następnie podając IG 10%, zgodnie z opisem poniżej.

Infuzję składników produktu leczniczego HyQvia można wykonywać przy użyciu pompy elektromechanicznej o zmiennej szybkości podawania z zestawem igłowym do podań podskórnych o rozmiarze co najmniej 24 G oraz z kompatybilnym z pompą zestawem do podawania.

Zaleca się, aby składnik zawierający rekombinowaną hialuronidazę ludzką podawać ze stałą szybkością i nie zwiększać szybkości podawania IG 10% powyżej zalecanych wartości, zwłaszcza w przypadku pacjentów rozpoczynających terapię produktem leczniczym HyQvia.

Sugerowanymi miejscami infuzji produktu leczniczego są brzuch i uda. W przypadku stosowania dwóch miejsc infuzji powinny się one znajdować po przeciwnych stronach ciała. Należy unikać miejsc wyniosłości kostnych.

W pierwszej kolejności podaje się pełną dawkę roztworu rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej z szybkością od 1 do 2 ml/minutę na miejsce infuzji. W ciągu 10 minut od zakończenia infuzji rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej w tym samym miejscu wkłucia igły należy rozpocząć infuzję wymaganej dawki IG 10%. W przypadku stosowania dwóch miejsc infuzji całkowite dawki rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej oraz IG 10% należy podzielić przed rozpoczęciem infuzji.

Zaleca się stosowanie następujących szybkości infuzji IG 10%:

•   Pacjenci ważący 40 kg lub więcej: IG 10% należy podawać z początkową szybkością 10 ml/godz./miejsce infuzji. Jeśli infuzja będzie dobrze tolerowana, szybkość podawania można zwiększać w odstępach co najmniej 10 minut do maksymalnej szybkości 240 ml/godz./miejsce infuzji przy pierwszej lub pierwszych dwóch infuzjach. Przy kolejnych infuzjach szybkość można dostosować do wartości maksymalnej 300 ml/godz./miejsce infuzji.

•   Pacjenci ważący mniej niż 40 kg: IG 10% należy podawać z początkową szybkością 5 ml/godz./miejsce infuzji. Jeśli infuzja będzie dobrze tolerowana, szybkość podawania można zwiększać w odstępach co najmniej 10 minut do maksymalnej szybkości 80 ml/godz./miejsce infuzji przy pierwszej lub pierwszych dwóch infuzjach. Przy kolejnych infuzjach szybkość można dostosować do wartości maksymalnej 160 ml/godz./miejsce infuzji.

Instrukcja dotycząca sposobu stosowania produktu leczniczego, patrz punkt 6.6.

Produkt leczniczy HyQvia nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży ani planujących zajście w ciążę (patrz punkt 4.6).

Należy przestrzegać zalecanej szybkości infuzji podanej w punkcie 4.2. W trakcie wykonywania infuzji pacjentów należy dokładnie monitorować i uważnie obserwować pod kątem wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych, zwłaszcza w przypadku pacjentów rozpoczynających terapię.

Pewne działania niepożądane mogą występować ze zwiększoną częstością u pacjentów przyjmujących normalną immunoglobulinę ludzką po raz pierwszy lub, w rzadkich przypadkach, przy zmianie produktu zawierającego normalną immunoglobulinę ludzką bądź przerwaniu leczenia na dłuższy czas.

Podczas badań klinicznych nie stwierdzono występowania przewlekłych zmian skórnych. Pacjentom należy przypomnieć o konieczności zgłaszania wszelkich przewlekłych stanów zapalnych, guzków i stanów zapalnych występujących w miejscu infuzji i utrzymujących się dłużej niż przez kilka dni.

Nadwrażliwość na IG 10%

Przypadki prawdziwych reakcji nadwrażliwości są rzadkie. Mogą one wyjątkowo wystąpić w bardzo rzadkich przypadkach niedoboru IgA z obecnością przeciwciał przeciw IgA. Podczas leczenia takich pacjentów należy zachować ostrożność. Składnik IG 10% produktu leczniczego zawiera śladowe ilości IgA (maksymalna zawartość wynosi 140 mikrogramów/ml).

W rzadkich przypadkach normalna immunoglobulina ludzka może wywoływać spadek ciśnienia tętniczego krwi z reakcją anafilaktyczną nawet u pacjentów tolerujących wcześniejsze leczenie normalną immunoglobuliną ludzką.

•   W przypadku pacjentów z grup wysokiego ryzyka wystąpienia jakichkolwiek reakcji alergicznych produkt powinien być podawany tylko pod warunkiem dostępności leczenia wspomagającego na wypadek wystąpienia reakcji zagrażających życiu.

•   Pacjenci powinni zostać poinformowani o wczesnych objawach anafilaksji i (lub) nadwrażliwości (pokrzywka, świąd, pokrzywka uogólniona, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech i niedociśnienie tętnicze).

•   W zależności od stopnia ciężkości reakcji oraz obowiązującej praktyki medycznej tego typu reakcjom można zapobiegać, stosując premedykację.

•   Stwierdzona reakcja anafilaktyczna lub ciężka nadwrażliwość na immunoglobulinę ludzką powinna zostać odnotowana w dokumentacji medycznej pacjenta.

Potencjalnym powikłaniom można zwykle zapobiec, upewniając się, że:

•   Pacjenci nie są uczuleni na normalną immunoglobulinę ludzką. Można to zrobić poprzez początkowo powolne wstrzykiwanie produktu (patrz punkt 4.2).

•   Przez cały czas trwania infuzji pacjenci są dokładnie monitorowani pod kątem wystąpienia jakichkolwiek objawów. Szczególnie dotyczy to pacjentów nieleczonych wcześniej normalną immunoglobuliną ludzką, pacjentów otrzymujących dotychczas inny produkt leczniczy oraz tych, u których wystąpiła długa przerwa od czasu poprzedniej infuzji. Powinni oni być monitorowani w trakcie pierwszej infuzji oraz przez pierwszą godzinę po jej zakończeniu w celu wykrycia ewentualnych objawów niepożądanych. Pozostali pacjenci powinni być obserwowani przez okres co najmniej 20 minut po zakończeniu infuzji.

•   W przypadku prowadzenia leczenia w warunkach domowych pacjent będzie miał wsparcie innej odpowiedzialnej osoby, która pomoże wprowadzić leczenie ewentualnych działań niepożądanych lub wezwie pomoc w przypadku wystąpienia ciężkiego działania niepożądanego. Pacjenci samodzielnie przyjmujący produkt leczniczy w warunkach domowych i (lub) ich opiekunowie powinni również zostać przeszkoleni pod kątem wykrywania wczesnych objawów reakcji nadwrażliwości.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy zmniejszyć szybkość podawania leku lub przerwać wlew. Wymagane leczenie zależy od rodzaju i ciężkości działań niepożądanych. W przypadku wstrząsu należy zastosować standardowe postępowanie w leczeniu wstrząsu.

Nadwrażliwość na hialuronidazę

Wszelkie podejrzenia wystąpienia reakcji alergicznych lub anafilaktycznych po podaniu rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej wymagają natychmiastowego przerwania infuzji i zastosowania w razie potrzeby standardowego leczenia.

Rozprzestrzenianie się miejscowych zakażeń

Produktu leczniczego nie należy wstrzykiwać w obszarze zakażenia lub ostrego stanu zapalnego ani też w sąsiedztwie takiego obszaru ze względu na niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się miejscowego zakażenia.

Reakcje zgłaszane przy dożylnym podawaniu immunoglobulin

Przy dożylnym podawaniu IG 10% obserwowano zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (np. zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), nieprawidłową czynność/niewydolność nerek, zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych oraz hemolizę. Nie można wykluczyć wystąpienia tych zdarzeń w przypadku stosowania produktu leczniczego HyQvia.

Zdarzenia zakrzepowe i hemolizę zgłaszano również w związku z podskórnym podawaniem produktów immunoglobulinowych.

Zdarzenia zakrzepowe

•   W przypadku pacjentów ze stwierdzonymi czynnikami ryzyka lub pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (takich jak pacjenci w zaawansowanym wieku, z nadciśnieniem, cukrzycą oraz chorobą naczyniową lub epizodami zakrzepowymi w wywiadzie, z nabytą lub dziedziczną trombofilią, po długotrwałych okresach unieruchomienia, z ciężką hipowolemią, ze schorzeniami zwiększającymi lepkość krwi) ryzyko to powinno być odnotowane w dokumentacji medycznej pacjenta. U pacjentów z grup ryzyka należy rozważyć wykonanie wyjściowych pomiarów wszystkich czynników ryzyka, w tym lepkości krwi.

•   Pacjentów należy poinformować o pierwszych objawach zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, obejmujących duszność, ból i obrzęk kończyny, ogniskowe deficyty neurologiczne oraz ból w klatce piersiowej i zalecić zgłoszenie się do lekarza natychmiast po pojawieniu się objawów.

•   Przed podaniem immunoglobulin pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni.

Niedokrwistość hemolityczna

Produkty immunoglobulinowe mogą zawierać przeciwciała grup krwi mogące zachowywać się jak hemolizyny i indukować w warunkach in vivo powlekanie krwinek czerwonych immunoglobulinami, powodując dodatnią bezpośrednią reakcję antyglobulinową (test Coombsa) i z rzadka hemolizę. W wyniku terapii immunoglobulinowej może rozwinąć się niedokrwistość hemolityczna spowodowana zwiększoną sekwestracją krwinek czerwonych. Pacjenci przyjmujący produkty immunoglobulinowe powinni być monitorowani pod kątem przedmiotowych i podmiotowych objawów hemolizy.

Ostra niewydolność nerek

Zgłoszono przypadki ostrej niewydolności nerek u pacjentów leczonych immunoglobulinami podawanymi dożylnie. W większości przypadków zidentyfikowano czynniki ryzyka, takie jak istniejące wcześniej upośledzenie czynności nerek, cukrzyca, hipowolemia, nadwaga, równoczesne stosowanie nefrotoksycznych produktów leczniczych czy wiek powyżej 65 lat.

W przypadkach upośledzenia czynności nerek należy rozważyć przerwanie podawania produktu leczniczego. Chociaż wspomniane doniesienia dotyczące nieprawidłowej czynności lub ostrej niewydolności nerek były związane ze stosowaniem wielu dopuszczonych do obrotu podawanych dożylnie produktów immunoglobulinowych zawierających różne substancje pomocnicze, takie jak sacharoza, glukoza i maltoza, produkty lecznicze zawierające jako stabilizator sacharozę miały nieproporcjonalnie duży udział w ogólnej liczbie przypadków. W przypadku pacjentów z grup ryzyka można rozważyć zastosowanie produktów immunoglobulinowych, które nie zawierają tych substancji pomocniczych. Produkt leczniczy HyQvia nie zawiera sacharozy, maltozy ani glukozy.

Zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (AMS)

W związku z leczeniem immunoglobuliną podawaną dożylnie zgłaszano przypadki zespołu aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (ang. aseptic meningitis syndrome, AMS). Przerwanie leczenia immunoglobuliną podawaną dożylnie powodowało w ciągu kilku dni remisję zespołu AMS bez dalszych następstw. Do wystąpienia zespołu z reguły dochodziło w okresie od kilku godzin do 2 dni po dożylnym podaniu immunoglobuliny. W badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego często stwierdzano pleocytozę do kilku tysięcy komórek na mm ³ , głównie granulocytów, oraz stężenia białka podwyższone do kilkuset mg/dl.

AMS może występować częściej w związku z zastosowaniem podawanych dożylnie immunoglobulin w wysokich dawkach (2 g/kg).

Informacje o niektórych składnikach produktu leczniczego

Produkt leczniczy HyQvia nie zawiera cukrów. Składnik IG 10% zawiera śladowe ilości sodu. Rekombinowana hialuronidaza ludzka zawiera 0,16 mmol (3,68 mg) sodu na ml, z maksymalną dzienną dawką wynoszącą około 120 mg. Wartość ta powinna być brana pod uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z ograniczeniem sodu.

Wpływ na badania serologiczne

Przejściowe zwiększenie stężeń różnorodnych biernie przeniesionych przeciwciał we krwi pacjenta po wstrzyknięciu immunoglobulin może skutkować fałszywie dodatnimi wynikami badań serologicznych.

Bierne przeniesienie przeciwciał przeciw antygenom erytrocytów, np. A, B, D, może mieć wpływ na wyniki niektórych badań serologicznych w kierunku przeciwciał reagujących z krwinkami czerwonymi, na przykład bezpośredniego testu antyglobulinowego (DAT, bezpośredni test Coombsa).

Informacje dotyczące bezpieczeństwa w odniesieniu do czynników zakaźnych

Normalna immunoglobulina ludzka oraz ludzka albumina surowicy (stabilizator rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej) są wytwarzane z ludzkiego osocza. Do standardowych metod zapobiegających zakażeniu w wyniku stosowania produktów leczniczych pochodzących z krwi lub osocza ludzkiego należą: dobór dawców, badania przesiewowe poszczególnych pobrań i puli osocza na swoiste markery zakażenia, skuteczne metody dezaktywacji/usuwania wirusów w trakcie procesu wytwarzania. Pomimo to nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych przygotowanych z krwi lub osocza ludzkiego. Dotyczy to również nieznanych lub nowo ujawnionych wirusów i innych patogenów.

Podejmowane środki są uważane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak wirus ludzkiego upośledzenia odporności (HIV), wirusy zapalenia wątroby typu B (HBV) i typu C (HCV), a także bezotoczkowych wirusów zapalenia wątroby typu A (HAV) i parwowirusa B19.

Istnieją przekonujące dowody kliniczne na nieprzenoszenie wirusa zapalenia wątroby typu A lub parwowirusa B19 z immunoglobulinami. Uważa się także, że zawartość przeciwciał odgrywa istotną rolę w zapewnieniu ochrony przed wirusami.

Szczególnie zaleca się, aby przy każdym podaniu produktu leczniczego HyQvia zapisywać nazwę i numer serii produktu w celu udokumentowania związku między pacjentem a numerem serii produktu.

Produkt leczniczy HyQvia nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży ani planujących zajście w ciążę (patrz punkt 4.6).

Należy przestrzegać zalecanej szybkości infuzji podanej w punkcie 4.2. W trakcie wykonywania infuzji pacjentów należy dokładnie monitorować i uważnie obserwować pod kątem wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych, zwłaszcza w przypadku pacjentów rozpoczynających terapię.

Pewne działania niepożądane mogą występować ze zwiększoną częstością u pacjentów przyjmujących normalną immunoglobulinę ludzką po raz pierwszy lub, w rzadkich przypadkach, przy zmianie produktu zawierającego normalną immunoglobulinę ludzką bądź przerwaniu leczenia na dłuższy czas.

Podczas badań klinicznych nie stwierdzono występowania przewlekłych zmian skórnych. Pacjentom należy przypomnieć o konieczności zgłaszania wszelkich przewlekłych stanów zapalnych, guzków i stanów zapalnych występujących w miejscu infuzji i utrzymujących się dłużej niż przez kilka dni.

Nadwrażliwość na IG 10%

Przypadki prawdziwych reakcji nadwrażliwości są rzadkie. Mogą one wyjątkowo wystąpić w bardzo rzadkich przypadkach niedoboru IgA z obecnością przeciwciał przeciw IgA. Podczas leczenia takich pacjentów należy zachować ostrożność. Składnik IG 10% produktu leczniczego zawiera śladowe ilości IgA (maksymalna zawartość wynosi 140 mikrogramów/ml).

W rzadkich przypadkach normalna immunoglobulina ludzka może wywoływać spadek ciśnienia tętniczego krwi z reakcją anafilaktyczną nawet u pacjentów tolerujących wcześniejsze leczenie normalną immunoglobuliną ludzką.

•   W przypadku pacjentów z grup wysokiego ryzyka wystąpienia jakichkolwiek reakcji alergicznych produkt powinien być podawany tylko pod warunkiem dostępności leczenia wspomagającego na wypadek wystąpienia reakcji zagrażających życiu.

•   Pacjenci powinni zostać poinformowani o wczesnych objawach anafilaksji i (lub) nadwrażliwości (pokrzywka, świąd, pokrzywka uogólniona, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech i niedociśnienie tętnicze).

•   W zależności od stopnia ciężkości reakcji oraz obowiązującej praktyki medycznej tego typu reakcjom można zapobiegać, stosując premedykację.

•   Stwierdzona reakcja anafilaktyczna lub ciężka nadwrażliwość na immunoglobulinę ludzką powinna zostać odnotowana w dokumentacji medycznej pacjenta.

Potencjalnym powikłaniom można zwykle zapobiec, upewniając się, że:

•   Pacjenci nie są uczuleni na normalną immunoglobulinę ludzką. Można to zrobić poprzez początkowo powolne wstrzykiwanie produktu (patrz punkt 4.2).

•   Przez cały czas trwania infuzji pacjenci są dokładnie monitorowani pod kątem wystąpienia jakichkolwiek objawów. Szczególnie dotyczy to pacjentów nieleczonych wcześniej normalną immunoglobuliną ludzką, pacjentów otrzymujących dotychczas inny produkt leczniczy oraz tych, u których wystąpiła długa przerwa od czasu poprzedniej infuzji. Powinni oni być monitorowani w trakcie pierwszej infuzji oraz przez pierwszą godzinę po jej zakończeniu w celu wykrycia ewentualnych objawów niepożądanych. Pozostali pacjenci powinni być obserwowani przez okres co najmniej 20 minut po zakończeniu infuzji.

•   W przypadku prowadzenia leczenia w warunkach domowych pacjent będzie miał wsparcie innej odpowiedzialnej osoby, która pomoże wprowadzić leczenie ewentualnych działań niepożądanych lub wezwie pomoc w przypadku wystąpienia ciężkiego działania niepożądanego. Pacjenci samodzielnie przyjmujący produkt leczniczy w warunkach domowych i (lub) ich opiekunowie powinni również zostać przeszkoleni pod kątem wykrywania wczesnych objawów reakcji nadwrażliwości.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy zmniejszyć szybkość podawania leku lub przerwać wlew. Wymagane leczenie zależy od rodzaju i ciężkości działań niepożądanych. W przypadku wstrząsu należy zastosować standardowe postępowanie w leczeniu wstrząsu.

Nadwrażliwość na hialuronidazę

Wszelkie podejrzenia wystąpienia reakcji alergicznych lub anafilaktycznych po podaniu rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej wymagają natychmiastowego przerwania infuzji i zastosowania w razie potrzeby standardowego leczenia.

Rozprzestrzenianie się miejscowych zakażeń

Produktu leczniczego nie należy wstrzykiwać w obszarze zakażenia lub ostrego stanu zapalnego ani też w sąsiedztwie takiego obszaru ze względu na niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się miejscowego zakażenia.

Reakcje zgłaszane przy dożylnym podawaniu immunoglobulin

Przy dożylnym podawaniu IG 10% obserwowano zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (np. zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), nieprawidłową czynność/niewydolność nerek, zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych oraz hemolizę. Nie można wykluczyć wystąpienia tych zdarzeń w przypadku stosowania produktu leczniczego HyQvia.

Zdarzenia zakrzepowe i hemolizę zgłaszano również w związku z podskórnym podawaniem produktów immunoglobulinowych.

Zdarzenia zakrzepowe

•   W przypadku pacjentów ze stwierdzonymi czynnikami ryzyka lub pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (takich jak pacjenci w zaawansowanym wieku, z nadciśnieniem, cukrzycą oraz chorobą naczyniową lub epizodami zakrzepowymi w wywiadzie, z nabytą lub dziedziczną trombofilią, po długotrwałych okresach unieruchomienia, z ciężką hipowolemią, ze schorzeniami zwiększającymi lepkość krwi) ryzyko to powinno być odnotowane w dokumentacji medycznej pacjenta. U pacjentów z grup ryzyka należy rozważyć wykonanie wyjściowych pomiarów wszystkich czynników ryzyka, w tym lepkości krwi.

•   Pacjentów należy poinformować o pierwszych objawach zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, obejmujących duszność, ból i obrzęk kończyny, ogniskowe deficyty neurologiczne oraz ból w klatce piersiowej i zalecić zgłoszenie się do lekarza natychmiast po pojawieniu się objawów.

•   Przed podaniem immunoglobulin pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni.

Niedokrwistość hemolityczna

Produkty immunoglobulinowe mogą zawierać przeciwciała grup krwi mogące zachowywać się jak hemolizyny i indukować w warunkach in vivo powlekanie krwinek czerwonych immunoglobulinami, powodując dodatnią bezpośrednią reakcję antyglobulinową (test Coombsa) i z rzadka hemolizę. W wyniku terapii immunoglobulinowej może rozwinąć się niedokrwistość hemolityczna spowodowana zwiększoną sekwestracją krwinek czerwonych. Pacjenci przyjmujący produkty immunoglobulinowe powinni być monitorowani pod kątem przedmiotowych i podmiotowych objawów hemolizy.

Ostra niewydolność nerek

Zgłoszono przypadki ostrej niewydolności nerek u pacjentów leczonych immunoglobulinami podawanymi dożylnie. W większości przypadków zidentyfikowano czynniki ryzyka, takie jak istniejące wcześniej upośledzenie czynności nerek, cukrzyca, hipowolemia, nadwaga, równoczesne stosowanie nefrotoksycznych produktów leczniczych czy wiek powyżej 65 lat.

W przypadkach upośledzenia czynności nerek należy rozważyć przerwanie podawania produktu leczniczego. Chociaż wspomniane doniesienia dotyczące nieprawidłowej czynności lub ostrej niewydolności nerek były związane ze stosowaniem wielu dopuszczonych do obrotu podawanych dożylnie produktów immunoglobulinowych zawierających różne substancje pomocnicze, takie jak sacharoza, glukoza i maltoza, produkty lecznicze zawierające jako stabilizator sacharozę miały nieproporcjonalnie duży udział w ogólnej liczbie przypadków. W przypadku pacjentów z grup ryzyka można rozważyć zastosowanie produktów immunoglobulinowych, które nie zawierają tych substancji pomocniczych. Produkt leczniczy HyQvia nie zawiera sacharozy, maltozy ani glukozy.

Zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (AMS)

W związku z leczeniem immunoglobuliną podawaną dożylnie zgłaszano przypadki zespołu aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (ang. aseptic meningitis syndrome, AMS). Przerwanie leczenia immunoglobuliną podawaną dożylnie powodowało w ciągu kilku dni remisję zespołu AMS bez dalszych następstw. Do wystąpienia zespołu z reguły dochodziło w okresie od kilku godzin do 2 dni po dożylnym podaniu immunoglobuliny. W badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego często stwierdzano pleocytozę do kilku tysięcy komórek na mm ³ , głównie granulocytów, oraz stężenia białka podwyższone do kilkuset mg/dl.

AMS może występować częściej w związku z zastosowaniem podawanych dożylnie immunoglobulin w wysokich dawkach (2 g/kg).

Informacje o niektórych składnikach produktu leczniczego

Produkt leczniczy HyQvia nie zawiera cukrów. Składnik IG 10% zawiera śladowe ilości sodu. Rekombinowana hialuronidaza ludzka zawiera 0,16 mmol (3,68 mg) sodu na ml, z maksymalną dzienną dawką wynoszącą około 120 mg. Wartość ta powinna być brana pod uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z ograniczeniem sodu.

Wpływ na badania serologiczne

Przejściowe zwiększenie stężeń różnorodnych biernie przeniesionych przeciwciał we krwi pacjenta po wstrzyknięciu immunoglobulin może skutkować fałszywie dodatnimi wynikami badań serologicznych.

Bierne przeniesienie przeciwciał przeciw antygenom erytrocytów, np. A, B, D, może mieć wpływ na wyniki niektórych badań serologicznych w kierunku przeciwciał reagujących z krwinkami czerwonymi, na przykład bezpośredniego testu antyglobulinowego (DAT, bezpośredni test Coombsa).

Informacje dotyczące bezpieczeństwa w odniesieniu do czynników zakaźnych

Normalna immunoglobulina ludzka oraz ludzka albumina surowicy (stabilizator rekombinowanej hialuronidazy ludzkiej) są wytwarzane z ludzkiego osocza. Do standardowych metod zapobiegających zakażeniu w wyniku stosowania produktów leczniczych pochodzących z krwi lub osocza ludzkiego należą: dobór dawców, badania przesiewowe poszczególnych pobrań i puli osocza na swoiste markery zakażenia, skuteczne metody dezaktywacji/usuwania wirusów w trakcie procesu wytwarzania. Pomimo to nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych przygotowanych z krwi lub osocza ludzkiego. Dotyczy to również nieznanych lub nowo ujawnionych wirusów i innych patogenów.

Podejmowane środki są uważane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak wirus ludzkiego upośledzenia odporności (HIV), wirusy zapalenia wątroby typu B (HBV) i typu C (HCV), a także bezotoczkowych wirusów zapalenia wątroby typu A (HAV) i parwowirusa B19.

Istnieją przekonujące dowody kliniczne na nieprzenoszenie wirusa zapalenia wątroby typu A lub parwowirusa B19 z immunoglobulinami. Uważa się także, że zawartość przeciwciał odgrywa istotną rolę w zapewnieniu ochrony przed wirusami.

Szczególnie zaleca się, aby przy każdym podaniu produktu leczniczego HyQvia zapisywać nazwę i numer serii produktu w celu udokumentowania związku między pacjentem a numerem serii produktu.