Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
DOLTARD
Ulotka
- Kiedy stosujemy Doltard?
- Jaki jest skład Doltard?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania Doltard?
- Doltard – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Doltard - dawkowanie
- Doltard – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie Doltard w czasie ciąży
- Czy Doltard wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Doltard wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Morphini sulfas.
Kiedy stosujemy Doltard?
Produkt leczniczy stosowany w leczeniu silnego i przewlekłego bólu.
Jaki jest skład Doltard?
Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawierająca morfiny siarczan (Morphini sulfas) w następującej dawce:
10 mg, 30 mg, 60 mg, 100 mg.
Doltard 10 mg, 30 mg i 60 mg zawiera odpowiednio 83 mg, 63 mg i 33 mg laktozy jednowodnej (patrz punkt 4.4).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Doltard?
Przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na morfinę, inne opiody lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Jednoczesne leczenie z użyciem agonistów/antagonistów morfiny (patrz punkt 4.5). Porażenna niedrożność jelit lub zaparcie.
• Zahamowanie czynności układu oddechowego, ciężka astma oskrzelowa lub choroby obturacyjne płuc.
• Ciężka niewydolność wątroby.
• Zespół ostrego brzucha.
Doltard – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Większość działań niepożądanych zależy od dawki. Najczęściej występują zaparcia, nudności oraz uspokojenie. Zaparcia występują u wszystkich pacjentów. Około 30% ma nudności i wymioty, które ustępują po dłuższym stosowaniu. Jeśli przy stosowaniu produktu Doltard w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu wystąpią nudności i wymioty, można w razie potrzeby stosować je ze środkami przeciwwymiotnymi. Uspokojenie zwykle ustępuje po kilku dniach przyjmowania leku. U wrażliwych pacjentów mogą występować kurcze dróg żółciowych i moczowych.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów | Konwencja dotycząca częstości | ||||
Bardzo często (> 1/10) | Często (> 1/100 i < 1/10) | Niezbyt często (> 1/1 000 i < 1/100) | Rzadko (> 1/10 000 i < 1/1 000) | Bardzo rzadko (1/10 000, nie znana) | |
Badania diagnostyczne | zwiększone wydzielanie ADH. | ||||
Zaburzenia serca | kołatanie. | rzadkoskurcz lub częstoskurcz. | |||
Zaburzenia układu nerwowego | uspokojenie, senność (ustępuje zwykle po kilku dniach podawania), ból głowy. | parestezje, zaburzenia postrzegania, zawroty głowy. | zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, utrata przytomności, zobojętnienie, drżenie. | duże dawki mogą prowadzić do pobudzenia OUN (przeczulica i allodynia, które nie reagują na wyższą dawkę morfiny), napady drgawkowe przypominające padaczkę, mioklonie. | |
Zaburzenia oka | zwężenie źrenic. | zaburzenia widzenia, takie jak zamglone |
widzenie, podwójne widzenie, oczopląs. | |||||
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | depresja oddechowa zależna od dawki. | skurcz oskrzeli, duszność, osłabiony odruch kaszlowy. | obrzęk płuc. | napady astmy u osób nadwrażliwych. | |
Zaburzenia żołądka i jelit | zaparcie, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej. | niestrawność, biegunka. | porażenna niedrożność jelit, zaburzenia smaku. | ||
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | trudności z oddawaniem moczu i zatrzymanie moczu. | skurcze dróg moczowych. | |||
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | wysypka, pokrzywka, świąd (z powodu uwalniania histaminy przez morfinę), zwiększona potliwość. | ||||
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej | bóle pleców. | bolesne kurcze mięśni, sztywność mięśni. | |||
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | brak łaknienia. | ||||
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | zakażenie dróg moczowych. | ||||
Zaburzenia naczyniowe | niedociśnienie ortostatyczne, zaczerwienienie twarzy. | nadciśnienie tętnicze. | |||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | astenia, dreszcze, gorączka, obrzęki obwodowe (ustępujące po zakończeniu leczenia). | objawy z odstawienia (niepokój, wymioty, wzrost łaknienia, drażliwość, drgawki, nadpobudliwość, zatkany nos, drgawki i silne łzawienie) stwierdzono u niemowląt matek, które stosowały morfinę (patrz punkt 4.4). Złe samopoczucie, | |||
tolerancja leku. | |||||
Układ immunologiczny | reakcje anafilaktyczne/ anafilaktoidalne, reakcje alergiczne. | ||||
Wątroba i drogi żółciowe | skurcze dróg żółciowych, podwyższone wartości prób wątrobowych. | zapalenie trzustki. | |||
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | zatrzymanie miesiączki. | ||||
Zaburzenia psychiczne Po podaniu morfiny mogą wystąpić zaburzenia psychiczne o różnej intensywności i charakterze (zależnie od osobowości i czasu trwania leczenia). | wahania nastroju (zwykle podwyższenie nastroju, czasami dysforia). | depresja, splątanie, bezsenność, zmiana aktywności (zwykle obniżenie, czasem pobudzenie) i zmiana możliwości poznawczych i czuciowych, np. trudności z podejmowaniem decyzji, zaburzenia postrzegania, halucynacje (przemijające), koszmary senne, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku,. dezorientacja. | psychiczne i fizyczne uzależnienie, euforia, lęk, podniecenie, obniżone libido, impotencja. |