Cluvot 250 j.m. proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do infuzji | 250 j.m. | 1 fiol.pr.

Substancja czynna: Cluvot jest oczyszczonym koncentratem ludzkiego XIII czynnika krzepnięcia krwi (FXIII) pochodzącego z osocza. Produkt występuje w postaci białego proszku.

Każda fiolka zawiera nominalnie 250 lub 1250 j.m. ludzkiego XIII czynnika krzepnięcia krwi pochodzącego z osocza. Po rekonstytucji odpowiednio w 4 i 20 ml wody do wstrzykiwań Cluvot zawiera w przybliżeniu 62,5 j.m./ml ludzkiego XIII czynnika krzepnięcia krwi (250 j.m./4 ml i 1250 j.m./ 20ml) .

Swoista aktywność produktu leczniczego Cluvot wynosi w przybliżeniu 6-10 j.m./ mg białka.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynna lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Poniższe działania niepożądane są oparte o doświadczenia po wprowadzeniu produktu leczniczego na rynek.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA.

Częstość występowania przedstawia się w następujący sposób: bardzo często:( > = 1/10); często: (> = 1/100 do<

1/10); niezbyt często:( > = 1/1 000 do < 1/100); rzadko:( > = 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko:( < 1/10 000)

Jeżeli pojawią się reakcje alergiczno- anafilaktyczne, podawanie leku Cluvot powinno być natychmiast przerwane, i powinno zostać rozpoczęte odpowiednie leczenie. Powinny zostać zastosowane aktualne standardy medyczne stosowane w leczeniu wstrząsu.

Dzieci i młodzież

Profil bezpieczeństwa dla dzieci i młodzieży nie różni się od zaobserwowanego w badaniach klinicznych u dorosłych.

Możliwość przeniesienia czynników zakaźnych przedstawiono w punkcie 4.4.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych

Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail:ndl@urpl.gov.pl

Dawkowanie

1 ml odpowiada w przybliżeniu 62,5 j.m., a 100 j.m. jest równoważne odpowiednio 1,6 ml.

Ważne:

Ilość potrzebna do podania i częstość podawania powinny być zawsze dostosowane do skuteczności klinicznej u poszczególnych pacjentów .

Dawkowanie

Dawkowanie powinno być indywidualnie dobrane w zależności od masy ciała, wyników badań laboratoryjnych oraz stanu klinicznego pacjenta.

Rutynowy schemat dawkowania w profilaktyce

Dawka początkowa

? 40 jednostek międzynarodowych (j.m.) na kilogram masy ciała.

? Szybkość infuzji nie powinna być większa niż 4 ml na minutę

Kolejne dawki

? Dawkowanie powinno być ustalone w oparciu o bieżący poziom aktywności FXIII, dawki należy podawać w odstępach 28-dniowych (4 tygodnie) w celu utrzymania minimalnej aktywności F XIII na poziomie ok. 5 do 20%.

? Zalecane dostosowanie dawkowania o +/- 5 j.m. na kg masy ciała należy obliczyć biorąc pod uwagę minimalny poziom aktywności F XIII jak pokazano w tabeli nr 1 oraz kliniczny stan pacjenta.

? Dostosowywanie dawkowania powinno być prowadzone w oparciu o specyficzny, czuły test stosowany do oznaczania poziomu F XIII. Przykłady dostosowywania przy użyciu standardowego testu aktywności Berichrom zostały przedstawione w poniższej tabeli nr 1.

Tabela 1 : Dostosowanie dawkowania przy użyciu testu aktywności Berichrom

Aktywność wyrażona w jednostkach jest oznaczana przy użyciu testu aktywności Berichrom, odnoszącego się do aktualnego Międzynarodowego Standardu dla Osoczowego XIII Czynnika Krzepnięcia Krwi. W związku z tym jednostka ta odpowiada Jednostce Międzynarodowej.

Profilaktyka przedooperacyjna.

Po ostatniej dawce zastosowanej w rutynowej profilaktyce, w przypadku planowanego zabiegu operacyjnego:

? Pomiędzy 21 a 28 dniem od ostatniej dawki - należy podać pacjentowi pełną dawkę bezpośrednio przed zabiegiem chirurgicznym, a kolejna dawka profilaktyczna powinna zostać podana 28 dni później.

? Pomiędzy 8 a 21 dniem od ostatniej dawki- dodatkowa dawka (pełna lub częściowa) może zostać podana przed zabiegiem chirurgicznym. Dawka powinna być uzależniona od poziomu aktywności FXIII pacjenta, jego stanu klinicznego i powinna być dobrana zgodnie z okresem półtrwania produktu leczniczego Cluvot.

? W ciągu 7 dni od ostatniej dawki ? dodatkowe podanie może nie być potrzebne.

Dostosowanie dawkowania może być różne od dawkowania zalecanego i powinno być indywidualnie dobrane w oparciu o poziom aktywności F XIII i stan kliniczny pacjenta. Wszyscy pacjenci powinni być ściśle monitorowani podczas i po zabiegu chirurgicznym.

W związku z powyższym zaleca się monitorowanie wzrostu poziomu aktywności F XIII poprzez przeprowadzenie testu czynnika XIII. W przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych oraz dużych krwawień celem powinno być osiągnięcie poziomu zbliżonego do prawidłowych wartości (osoby zdrowe: 70%-140%).

Dzieci i młodzież

Dawkowanie i sposób podawania u dzieci i młodzieży jest oparte o masę ciała i w związku z tym ogólnie nie odbiega od wytycznych dla dorosłych. Dawkowanie i/lub częstość podawania dla każdego pacjenta powinna zawsze być dobrana w oparciu o skuteczność kliniczną i poziom aktywności FXIII.(Patrz także punkt 5.1 oraz 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku 

Dawkowanie i sposób podawania u pacjentów w podeszłym wieku (> 65 lat) nie zostały udokumentowane w badaniach klinicznych.

Sposób podawania

Po rekonstytucji roztwór powinien być klarowny lub lekko opalizujący. Przed podaniem, przygotowany roztwór powinien być ogrzany do temperatury pokojowej lub temperatury ciała. Dożylne wstrzyknięcie lub wlew należy wykonywać powoli, z szybkością komfortową dla pacjenta. Szybkość wstrzyknięcia lub infuzji nie powinna przekraczać około 4 ml na minutę.

Należy obserwować pacjenta pod kątem wystąpienia jakichkolwiek reakcji natychmiastowych. Jeżeli wystąpią jakiekolwiek reakcje, które mogą być związane z podawaniem produktu leczniczego Cluvot, szybkość infuzji należy zmniejszyć lub przerwać podawanie, w zależności od stanu klinicznego pacjenta. W celu zapoznania się z instrukcją przeprowadzenia rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

W przypadku pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na produkt leczniczy (z objawami takimi, jak uogólniona pokrzywka, wysypka, spadek ciśnienia tętniczego, duszność), leki przeciwhistaminowe i kortykosteroidy mogą być podawane profilaktycznie.

Po zastosowaniu produktu leczniczego Cluvot możliwe jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości typu alergicznego. Jeżeli wystąpią objawy nadwrażliwości (takie, jak wysypka, uogólniona pokrzywka, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, hipotensja lub anafilaksja), należy natychmiast przerwać infuzję produktu leczniczego Cluvot. W przypadku wstrząsu należy zastosować aktualne standardowe procedury obowiązujące w leczeniu wstrząsu.

W przypadkach świeżej zakrzepicy należy zachować ostrożność z powodu fibryno-stabilizacyjnego efektu FXIII.

Immunogenność

Tworzenie przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) przeciwko F XIII został stwierdzony u pacjentów przyjmujących Cluvot. W związku z tym pacjenci powinni być monitorowani pod kątem możliwego wytworzenia przeciwciał neutralizujących. Obecność przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) może przejawiać się jako niewłaściwa odpowiedź na leczenie. Jeżeli nie zostaną osiągnięte oczekiwane poziomy aktywności osoczowego F XIII, lub pojawi się krwawienie podczas stosowanej profilaktyki, należy zmierzyć stężenie przeciwciał neutralizujących. 

Informacja dla pacjentów na diecie niskosodowej

Cluvot zawiera od 124,4 do 195,4 mg (5,41 do 8,50 mmol) sodu na dawkę (40 j.m. /masę ciała - przy średniej masie ciała 70 kg), jeśli podano rekomendowaną dawkę (2800 j.m. = 44.8 ml) . Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów będących na kontrolowanej diecie niskosodowej. 

Bezpieczeństwo wirusowe

Zastosowano standardowe postępowanie zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń poprzez podawanie produktów leczniczych otrzymywanych z krwi lub osocza ludzkiego, do którego należy: selekcja dawców, badanie pojedynczych donacji i pul osocza na obecność markerów wirusów i zastosowanie skutecznych metod inaktywacji/usuwania wirusów w czasie procesu wytwarzania. Pomimo tego, nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych po podaniu produktu leczniczego pochodzącego z krwi lub osocza ludzkiego. To ryzyko dotyczy nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych czynników zakaźnych. 

Podjęte środki zabezpieczające są uważane za skuteczne w stosunku do otoczkowych wirusów takich jak: HIV, HBV, HCV oraz wirusów bezotoczkowych HAV i parwowirusa B 19.

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdym podawaniu pacjentowi, odnotować nazwę oraz numer serii produktu leczniczego, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

Należy rozważyć odpowiednie szczepienie (przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B) u pacjentów otrzymujących regularnie/ okresowo produkty pochodzące z osocza ludzkiego.

W przypadku pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na produkt leczniczy (z objawami takimi, jak uogólniona pokrzywka, wysypka, spadek ciśnienia tętniczego, duszność), leki przeciwhistaminowe i kortykosteroidy mogą być podawane profilaktycznie.

Po zastosowaniu produktu leczniczego Cluvot możliwe jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości typu alergicznego. Jeżeli wystąpią objawy nadwrażliwości (takie, jak wysypka, uogólniona pokrzywka, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, hipotensja lub anafilaksja), należy natychmiast przerwać infuzję produktu leczniczego Cluvot. W przypadku wstrząsu należy zastosować aktualne standardowe procedury obowiązujące w leczeniu wstrząsu.

W przypadkach świeżej zakrzepicy należy zachować ostrożność z powodu fibryno-stabilizacyjnego efektu FXIII.

Immunogenność

Tworzenie przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) przeciwko F XIII został stwierdzony u pacjentów przyjmujących Cluvot. W związku z tym pacjenci powinni być monitorowani pod kątem możliwego wytworzenia przeciwciał neutralizujących. Obecność przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) może przejawiać się jako niewłaściwa odpowiedź na leczenie. Jeżeli nie zostaną osiągnięte oczekiwane poziomy aktywności osoczowego F XIII, lub pojawi się krwawienie podczas stosowanej profilaktyki, należy zmierzyć stężenie przeciwciał neutralizujących. 

Informacja dla pacjentów na diecie niskosodowej

Cluvot zawiera od 124,4 do 195,4 mg (5,41 do 8,50 mmol) sodu na dawkę (40 j.m. /masę ciała - przy średniej masie ciała 70 kg), jeśli podano rekomendowaną dawkę (2800 j.m. = 44.8 ml) . Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów będących na kontrolowanej diecie niskosodowej. 

Bezpieczeństwo wirusowe

Zastosowano standardowe postępowanie zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń poprzez podawanie produktów leczniczych otrzymywanych z krwi lub osocza ludzkiego, do którego należy: selekcja dawców, badanie pojedynczych donacji i pul osocza na obecność markerów wirusów i zastosowanie skutecznych metod inaktywacji/usuwania wirusów w czasie procesu wytwarzania. Pomimo tego, nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych po podaniu produktu leczniczego pochodzącego z krwi lub osocza ludzkiego. To ryzyko dotyczy nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych czynników zakaźnych. 

Podjęte środki zabezpieczające są uważane za skuteczne w stosunku do otoczkowych wirusów takich jak: HIV, HBV, HCV oraz wirusów bezotoczkowych HAV i parwowirusa B 19.

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdym podawaniu pacjentowi, odnotować nazwę oraz numer serii produktu leczniczego, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

Należy rozważyć odpowiednie szczepienie (przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B) u pacjentów otrzymujących regularnie/ okresowo produkty pochodzące z osocza ludzkiego.