Clopidogrel tabletki powlekane | 75 mg | 20 tabl.

Każda tabletka powlekana zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci wodorosiarczanu klopidogrelu).

Substancje pomocnicze: Każda tabletka powlekana zawiera 78,13 mg laktozy bezwodnej i 0,29 mg lecytyny sojowej (E322).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

• Nadwrażliwość na substancję czynną, olej sojowy, olej arachidowy lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu leczniczego.

• Ciężkie zaburzenia czynności wątrobowe .

• Czynne patologiczne krwawienie, takie jak wrzód trawienny lub krwotok śródczaszkowy.

Bezpieczeństwo stosowania klopidogrelu oceniano u ponad 44 000 pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych, w tym ponad 12 000 pacjentów leczonych przez 1 rok lub dłużej. W badaniu CAPRIE klopidogrel w dawce 75 mg/dobę był tolerowany porównywalnie do ASA 325 mg/dobę, bez względu na wiek, płeć i rasę. Klinicznie istotne działania niepożądane obserwowane w badaniach CAPRIE, CURE, CLARITY i COMMIT omówiono poniżej. Poza doświadczeniem wynikającym z badań klinicznych odnotowano także działania niepożądane zgłaszane spontanicznie.

Najczęstszym działaniem niepożądanym zgłaszanym w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu jest krwawienie o czym donoszono najczęściej w czasie pierwszego miesiąca leczenia.

Wbadaniu CAPRIE, u pacjentów leczonych klopidogrelem lub ASA, całkowita częstość występowania jakiegokolwiek krwawienia wynosiła 9,3%. Częstość występowania ciężkich przypadków była podobna w przypadku stosowania klopidogrelu i ASA.

W badaniu CURE,

W ciągu 7 dni po wykonaniu wieńcowego przeszczepu omijającego u pacjentów, u których zaprzestano leczenia wcześniej niż pięć dni przed operacją nie występowały nadmiernie duże krwawienia podczas stosowania klopidogrelu plus ASA.. U pacjentów, u których kontynuowano leczenie w ciągu pięciu dni do operacji przeszczepu omijającego częstość występowania zdarzeń wynosiła 9,6% w przypadku stosowania klopidogrelu plus ASA oraz 6,3% w przypadku stosowania placebo plus ASA.

W badaniu CLARITY, nastąpiło ogólne zwiększenie krwawień w grupie otrzymującej klopidogrel plus ASA w porównaniu do grupy otrzymującej placebo plus ASA. Częstość występowania dużych krwawień była podobna w obu grupach. Zjawisko to występowało we wszystkich podgrupach pacjentów wyodrębnionych na podstawie charakterystyki wyjściowej oraz typu leczenia fibrynolitycznego lub stosowanej heparyny.

W badaniu COMMIT ogólny odsetek dużych krwawień pozamózgowych lub krwawień śródmózgowych były niski i zbliżony w obu grupach.

W badaniu ACTIVE-A, częstość występowania poważnego krwawienia była większa w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym niż placebo z kwasem acetylosalicylowym (6,7% vs 4,3%). W obu grupach poważne krwawienie dotyczyło najczęściej lokalizacji pozaczaszkowej (5,3% w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym; 3,5% w grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym), głównie przewodu pokarmowego (3,5% vs 1,8%).

Liczba przypadków krwawień wewnątrzczaszkowych była większa po podaniu skojarzonym klopidogrelu z kwasem acetylosalicylowym niż w przypadku placebo z kwasem acetylosalicylowym (odpowiednio 1,4% vs 0,8%). Nie stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupami w częstości występowania krwawień zakończonych zgonem (1,1% w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym i 0,7% w grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym) i udaru krwotocznego (odpowiednio 0,8% i 0,6%).

Działania niepożądane, które występowały albo w trakcie badań klinicznych lub były zgłaszane spontanicznie przedstawiono w tabeli poniżej. Ich częstość jest określona następująco: często (≥1/100, < 1/10), niezbyt często (≥1/1 000, < 1/100), rzadko (≥1/10 000, < 1/ 1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000).

W obrębie każdej grupy układów i narządów działania niepożądane są wymieniane zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Dawkowanie

Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku

Klopidogrel należy podawać w pojedynczej dawce dobowej wynoszącej 75 mg.

U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym:

- bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q): leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od pojedynczej dawki nasycającej 300 mg i następnie kontynuować dawką 75 mg raz na dobę (z kwasem acetylosalicylowym (ASA) 75 mg do 325 mg na dobę). Ponieważ większe dawki ASA były związane z większym ryzykiem krwawienia, zaleca się żeby dawka ASA nie była wyższa niż 100 mg. Optymalny czas trwania leczenia nie został wyraźnie ustalony. Dane z badań klinicznych potwierdzają stosowanie do 12 miesięcy, a maksymalnie korzystne działanie obserwowano po 3 miesiącach (patrz punkt 5.1).

- z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST: leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od dawki nasycającej 300 mg, a następnie podawać dawkę 75 mg raz na dobę w skojarzeniu z ASA i lekami trombolitycznymi lub bez leków trombolitycznych. U pacjentów powyżej 75. roku życia leczenie klopidogrelem należy rozpocząć bez podawania dawki nasycającej. Leczenie skojarzone należy rozpocząć jak najszybciej po wystąpieniu objawów i kontynuować przez co najmniej 4 tygodnie. Nie badano korzyści z jednoczesnego stosowania klopidogrelu i ASA w okresie powyżej 4 tygodni w tym modelu leczenia (patrz punkt 5.1).

U pacjentów z migotaniem przedsionków, klopidogrel należy podawać w postaci pojedynczej dawki dobowej 75 mg. Równocześnie należy rozpocząć i kontynuować stosowanie kwasu acetylosalicylowego (75-100 mg na dobę) (patrz punkt 5.1).

W przypadku pominięcia dawki:

- Do 12 godzin od pominięcia dawki: należy przyjąć lek najszybciej jak to możliwe, a następnie powrócić do normalnego schematu przyjmowania leku.

- Ponad 12 godzin: należy przyjąć lek wg schematu jako następną dawkę w celu uniknięcia podwójnego dawkowania.

Dzieci i młodzież

Klopidogrelu nie należy stosować u dzieci, ze względu na wątpliwości dotyczące jego skuteczności.

Zaburzenie czynności nerek

Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek jest ograniczone.

Zaburzenie czynności wątroby

Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z umiarkowanie nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć skłonności do krwawień jest ograniczone (patrz punkt 4.4) Przyjmowanie

Doustnie.

Lek może być przyjmowany z jedzeniem lub bez.

Krwawienia i zaburzenia hematologiczne

Z uwagi na ryzyko krwawienia i hematologicznych działań niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć wykonanie badania morfologii krwi i (lub) inne odpowiednie badania, jeśli w czasie leczenia pojawią się objawy kliniczne wskazujące na wystąpienie krwawienia (patrz punkt 4.8). Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpłytkowych, należy zachować ostrożność stosując klopidogrel u pacjentów, u których może występować ryzyko zwiększonego krwawienia z powodu urazu, zabiegu chirurgicznego lub innych stanów patologicznych oraz u pacjentów otrzymujących ASA, heparynę, inhibitory glikoprotein IIb/IIIa lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym inhibitory Cox-2. Pacjentów należy dokładnie obserwować w kierunku jakichkolwiek objawów przedmiotowych krwawienia, w tym krwawienia utajonego, zwłaszcza podczas pierwszych tygodni leczenia i (lub) po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi nie jest zalecane, ponieważ może to zwiększać nasilenie krwawień (patrz punkt 4.5).

Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu, a działanie przeciwpłytkowe nie jest konieczne, leczenie klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem chirurgicznym. Przed planowanym zabiegiem chirurgicznym lub rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek nowego produktu leczniczego pacjenci powinni poinformować lekarza i dentystę, że przyjmują klopidogrel. Klopidogrel wydłuża czas krwawienia i powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u pacjentów ze zmianami chorobowymi, które mogą wiązać się z wystąpieniem krwawienia (zwłaszcza z przewodu pokarmowego oraz wewnątrzgałkowych).

Pacjentów należy poinformować, że tamowanie krwawienia może trwać dłużej niż zazwyczaj, jeśli stosują klopidogrel (w monoterapii lub w skojarzeniu z ASA) oraz że powinni zgłaszać lekarzowi każde nietypowe krwawienie (miejsce oraz czas trwania).

Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)

Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy małopłytkowej (ang. TTP - Thrombotic Thrombocytopenic Purpura) po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkim narażeniu. Charakteryzuje się ona wystąpieniem małopłytkowości oraz mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej związanej ze zmianami neurologicznymi, zaburzeniami czynności nerek lub gorączką. TTP jest chorobą, która może mieć śmiertelny przebieg, wymagającą natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.

Świeży udar niedokrwienny

Ze względu na brak danych, klopidogrel nie może być zalecany w czasie pierwszych 7 dni po wystąpieniu ostrego udaru niedokrwiennego.

Cytochrom P 450 2C19 (CYP2C19)

Farmakogenetyka: U pacjentów o ubogich metabolizerach CYP2C19, klopidogrel w zalecanych dawkach stanowi mniejszą część aktywnego metabolitu klopidogrelu i ma mniejszy wpływ na czynność płytek krwi. Istnieją dostępne testy genotypowe badające obecność CYP2C19 u pacjentów.

Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu częściowo przez izoenzym

CYP2C19, jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność tego enzymu może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu. Znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest potwierdzone. Nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych lub umiarkowanych inhibitorów (wykaz inhibitorów hamujących działanie CYP2C19 patrz punkt 4.4, patrz także punkt 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

Doświadczenie terapeutyczne dotyczące stosowania klopidogrelu u pacjentów z zaburzeniami nerek jest ograniczone. Dlatego u tych pacjentów klopidogrel powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności wątroby

Doświadczenie dotyczące stosowania klopidogrelu u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami wątroby, którzy mogą wykazywać skłonności do krwawienia, jest ograniczone. Dlatego klopidogrel powinien być stosowany ostrożnie w tej populacji pacjentów (patrz punkt 4.2).

Substancje pomocnicze

Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp), lub zespołem złego wchłaniania glukozy – galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

Lecytyna

Nie należy stosować u pacjentów z nadwrażliwością na orzeszki ziemne lub soję niniejszego produktu leczniczego.

Pojemnik do tabletek zawiera środek pochłaniający wilgoć, którego nie należy połykać.

Krwawienia i zaburzenia hematologiczne

Z uwagi na ryzyko krwawienia i hematologicznych działań niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć wykonanie badania morfologii krwi i (lub) inne odpowiednie badania, jeśli w czasie leczenia pojawią się objawy kliniczne wskazujące na wystąpienie krwawienia (patrz punkt 4.8). Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpłytkowych, należy zachować ostrożność stosując klopidogrel u pacjentów, u których może występować ryzyko zwiększonego krwawienia z powodu urazu, zabiegu chirurgicznego lub innych stanów patologicznych oraz u pacjentów otrzymujących ASA, heparynę, inhibitory glikoprotein IIb/IIIa lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym inhibitory Cox-2. Pacjentów należy dokładnie obserwować w kierunku jakichkolwiek objawów przedmiotowych krwawienia, w tym krwawienia utajonego, zwłaszcza podczas pierwszych tygodni leczenia i (lub) po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi nie jest zalecane, ponieważ może to zwiększać nasilenie krwawień (patrz punkt 4.5).

Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu, a działanie przeciwpłytkowe nie jest konieczne, leczenie klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem chirurgicznym. Przed planowanym zabiegiem chirurgicznym lub rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek nowego produktu leczniczego pacjenci powinni poinformować lekarza i dentystę, że przyjmują klopidogrel. Klopidogrel wydłuża czas krwawienia i powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u pacjentów ze zmianami chorobowymi, które mogą wiązać się z wystąpieniem krwawienia (zwłaszcza z przewodu pokarmowego oraz wewnątrzgałkowych).

Pacjentów należy poinformować, że tamowanie krwawienia może trwać dłużej niż zazwyczaj, jeśli stosują klopidogrel (w monoterapii lub w skojarzeniu z ASA) oraz że powinni zgłaszać lekarzowi każde nietypowe krwawienie (miejsce oraz czas trwania).

Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)

Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy małopłytkowej (ang. TTP - Thrombotic Thrombocytopenic Purpura) po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkim narażeniu. Charakteryzuje się ona wystąpieniem małopłytkowości oraz mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej związanej ze zmianami neurologicznymi, zaburzeniami czynności nerek lub gorączką. TTP jest chorobą, która może mieć śmiertelny przebieg, wymagającą natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.

Świeży udar niedokrwienny

Ze względu na brak danych, klopidogrel nie może być zalecany w czasie pierwszych 7 dni po wystąpieniu ostrego udaru niedokrwiennego.

Cytochrom P 450 2C19 (CYP2C19)

Farmakogenetyka: U pacjentów o ubogich metabolizerach CYP2C19, klopidogrel w zalecanych dawkach stanowi mniejszą część aktywnego metabolitu klopidogrelu i ma mniejszy wpływ na czynność płytek krwi. Istnieją dostępne testy genotypowe badające obecność CYP2C19 u pacjentów.

Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu częściowo przez izoenzym

CYP2C19, jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność tego enzymu może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu. Znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest potwierdzone. Nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych lub umiarkowanych inhibitorów (wykaz inhibitorów hamujących działanie CYP2C19 patrz punkt 4.4, patrz także punkt 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

Doświadczenie terapeutyczne dotyczące stosowania klopidogrelu u pacjentów z zaburzeniami nerek jest ograniczone. Dlatego u tych pacjentów klopidogrel powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności wątroby

Doświadczenie dotyczące stosowania klopidogrelu u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami wątroby, którzy mogą wykazywać skłonności do krwawienia, jest ograniczone. Dlatego klopidogrel powinien być stosowany ostrożnie w tej populacji pacjentów (patrz punkt 4.2).

Substancje pomocnicze

Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp), lub zespołem złego wchłaniania glukozy – galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

Lecytyna

Nie należy stosować u pacjentów z nadwrażliwością na orzeszki ziemne lub soję niniejszego produktu leczniczego.

Pojemnik do tabletek zawiera środek pochłaniający wilgoć, którego nie należy połykać.