Sprawdzamy dostępność
leków w 10 923 aptekach
BICASTAD
Ulotka
- Kiedy stosujemy Bicastad?
- Jaki jest skład Bicastad?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania Bicastad?
- Bicastad – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Bicastad - dawkowanie
- Bicastad – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie Bicastad w czasie ciąży
- Czy Bicastad wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Bicastad wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Bicalutamidum.
Kiedy stosujemy Bicastad?
Zaawansowany rak gruczołu krokowego
Leczenie zaawansowanego raka gruczołu krokowego w skojarzeniu z analogiem hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) lub kastracją chirurgiczną (dawka dobowa bikalutamidu 50 mg).
Miejscowo zaawansowany rak gruczołu krokowego
U pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego i wysokim ryzykiem progresji choroby, bikalutamid (w dawce dobowej 150 mg) jest wskazany w monoterapii lub leczeniu adjuwantowym do radykalnej prostatektomii lub radioterapii (patrz punkt 5.1).
Jaki jest skład Bicastad?
Jedna tabletka powlekana zawiera 50 mg bikalutamidu.
Substancje pomocnicze: 1 tabletka zawiera 60 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Bicastad?
• Kobiety.
• Dzieci.
• Nadwrażliwość na bikalutamid lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Wywiad wskazujący na toksyczne uszkodzenie wątroby po zażyciu bikalutamidu.
Jednoczesne podawanie bikalutamidu z terfenadyną, astemizolem lub cyzaprydem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).
Bicastad – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Bardzo często (> =1/10), często (> =1/100, < 1/10), niezbyt często (> =1/1000, < 1/100), rzadko (> =1/10 000, < 1/1000), nie znane (nie można ocenić na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często: śródmiąższowa choroba płuc
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: biegunka, nudności
Rzadko: wymioty
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: krwiomocz
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: świąd, suchość skóry
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: uderzenia gorąca3, osłabienie
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Często: zmiany wątrobowe (zwiększenie aktywności aminotransferaz, bilirubinemia, hepatomegalią cholestaza i żółtaczka)1
Rzadko: ciężkie zaburzenia czynności wątroby, niewydolność wątroby2
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Bardzo często: tkliwość gruczołów piersiowych3, ginekomastia3
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często: depresja
1 Zmiany wątrobowe są rzadko ciężkie i bardzo często przemijające, ustępują lub ulegają poprawie podczas kontynuowania terapii lub po jej przerwaniu (patrz punkt 4.4)
2 Niewydolność wątroby występowała bardzo rzadko u pacjentów leczonych bikalutamidem, ale nie ustalono pewnego związku przyczynowo-skutkowego. Należy rozważyć okresową kontrolę badań czynnościowych wątroby (patrz także punkt 4.4).
3 Może być zmniejszona poprzez jednoczesną kastrację.
Dodatkowo, podczas badań klinicznych, gdzie stosowano leczenie bikalutamidem i (bez) analogu LHRH zgłoszono następujące działania niepożądane:
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko: niewydolność serca, dławica piersiowa, zaburzenia przewodzenia w tym wydłużenie odcinka PR i odstępu QT, niemiarowość i niespecyficzne zmiany w zapisie EKG
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Często: niedokrwistość
Niezbyt często: małopłytkowość
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zawroty głowy, senność
Niezbyt często: bezsenność
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często: duszność
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: zaparcie
Niezbyt często: suchość w jamie ustnej, zaburzenia żołądkowo-je litowe, dyspepsja, wzdęcie z oddawaniem gazów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: oddawanie moczu w nocy
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: wysypka, wysypka plamisto-grudkowa, nadmierne pocenie się, hirsutyzm, wyłysienie
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: cukrzyca, zwiększenie masy ciała
Niezbyt często: anoreksja, hiperglikemia, zmniejszenie masy ciała
Zaburzenia ogólne i w miejscu podania
Często: obrzęk (twarzy, kończyn, tułowia), uogólnione bóle, ból w miednicy, dreszcze
Niezbyt często: ból brzucha, ból w klatce piersiowej, ból głowy, ból pleców, ból szyi
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Bardzo często: zmniejszenie popędu płciowego, zaburzenia erekcji, impotencja
Bicastad - dawkowanie
Dorośli mężczyźni, w tym osoby w podeszłym wieku
Zaawansowany rak gruczołu krokowego Jedna tabletka 50 mg raz na dobę.
Sposób podawania: doustnie. Tabletkę należy połykać w całości, popijając ją płynem.
Leczenie preparatem Bicastad należy rozpoczynać 3 doby wcześniej, niż leczenie analogiem LHRH
lub w tym samym czasie co kastrację chirurgiczną.
Miejscowo zaawansowany rak gruczołu krokowego Trzy tabletki 50 mg (150 mg) raz na dobę.
Sposób podawania: doustnie. Tabletkę należy połykać w całości, popijając ją płynem. Preparat Bicastad należy stosować w sposób ciągły przez co najmniej 2 lata lub do wystąpienia progresji.
Dzieci i młodzież
Bikalutamid nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.
Zaburzenia czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.) (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności wątroby
Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może występować kumulacja preparatu (patrz punkt 4.4).
Bicastad – jakie środki ostrożności należy zachować?
Początek leczenia należy rozpoczynać pod bezpośrednim nadzorem lekarza specjalisty, następie pacjenta należy poddawać regularnym badaniom.
Bikalutamid jest metabolizowany w wątrobie. Z badań naukowych wynika, że eliminacja bikalutamidu może być wolniejsza u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, co może powodować zwiększoną kumulację bikalutamidu. W związku z powyższym, bikalutamid należy stosować z ostrożnością u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby.
Rzadko, po stosowaniu bikalutamidu obserwowano ciężkie uszkodzenia wątroby (patrz punkt 4.8). Jeśli zmiany są ciężkie, należy przerwać leczenie bikalutamidem.
Należy okresowo wykonywać badania czynnościowe wątroby, w celu wykrycia możliwych zmian wątrobowych. Wystąpienie większości zmian jest spodziewane w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem.
Ponieważ nie ma doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.), u tych pacjentów bikalutamid należy stosować z ostrożnością.
U pacjentów z chorobą serca zaleca się okresowe monitorowanie czynności serca.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przyjmowanie Bicastad w czasie ciąży
Początek leczenia należy rozpoczynać pod bezpośrednim nadzorem lekarza specjalisty, następie pacjenta należy poddawać regularnym badaniom.
Bikalutamid jest metabolizowany w wątrobie. Z badań naukowych wynika, że eliminacja bikalutamidu może być wolniejsza u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, co może powodować zwiększoną kumulację bikalutamidu. W związku z powyższym, bikalutamid należy stosować z ostrożnością u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby.
Rzadko, po stosowaniu bikalutamidu obserwowano ciężkie uszkodzenia wątroby (patrz punkt 4.8). Jeśli zmiany są ciężkie, należy przerwać leczenie bikalutamidem.
Należy okresowo wykonywać badania czynnościowe wątroby, w celu wykrycia możliwych zmian wątrobowych. Wystąpienie większości zmian jest spodziewane w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem.
Ponieważ nie ma doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.), u tych pacjentów bikalutamid należy stosować z ostrożnością.
U pacjentów z chorobą serca zaleca się okresowe monitorowanie czynności serca.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
- Substancja czynna:
- Bicalutamidum
- Dawka:
- 50 mg
- Postać:
- tabletki powlekane
- Działanie:
- Wewnętrzne
- Podmiot odpowiedzialny:
- STADA ARZNEIMITTEL AG
- Grupy:
- Leki hormonalne stosowane w terapii przeciwnowotworowej
- Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
- Lek, Gotowy, Lek w Polsce
- Dostępność:
- Apteki szpitalne, Apteki otwarte
- Podawanie:
- Doustnie
- Ostrzeżenia:
- Silnie działający (B)
- Wydawanie:
- Na receptę Rp
- Rejestracja:
- Decyzja o dopuszczeniu (leki)
- Opakowanie handlowe:
- 28 tabl.
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Interakcje Bicastad z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Bicastad z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Wybierz interesujące Cię informacje: