Wpływ innych produktów leczniczych na amlodypinę
Inhibitory CYP3A4
Jednoczesne stosowanie z silnym lub umiarkowanym inhibitorem CYP3A4 (inhibitory proteazy,
azole
przeciwgrzybicze,
makrolidy
, takie jak erytromycyna,
klarytromycyna
;
werapamil
lub
diltiazem
) może powodować znaczne zwiększenie narażenia na amlodypinę, skutkujące zwiększeniem ryzyka
niedocisnienia
. Kliniczne znaczenie tej zmiany farmakokinetycznej może być większe u pacjentów w podeszłym wieku, dlatego może być konieczna odpowiednia kontrola kliniczna oraz dostosowanie dawki. Ponieważ
klarytromycyna
jest inhibitorem CYP3A4, u pacjentów przyjmujących klarytromycynę jednocześnie z amlodypiną zwiększa się ryzyko niedociśnienia. Podczas
jednoczesnego stosowania
klarytromycyny
i
amlodypiny
zaleca się uważną obserwację pacjentów.
Induktory CYP3A4
Brak danych dotyczących wpływu induktorów CYP3A4 na amlodypinę. Jednoczesne stosowanie induktorów CYP3A4 (np.
ryfampicyny
, ziela dziurawca) może powodować zmniejszenie stężenia
amlodypiny
w osoczu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania
amlodypiny
i induktorów CYP3A4.
Nie należy stosować
amlodypiny
z grejpfrutem lub z sokiem grejpfrutowym, ponieważ biodostępność
amlodypiny
może się zwiększyć u niektórych pacjentów, powodując nasilenie działania obniżającego ciśnienie tętnicze.
Dantrolen (wlew)
U zwierząt, po podaniu
werapamilu
i dożylnym podaniu
dantrolenu
, obserwowano prowadzące do śmierci migotanie komór i zapaść krążeniową, powiązane z hiperkaliemią. Ze względu na ryzyko
hiperkaliemii zaleca się unikanie jednoczesnego podawania antagonistów wapnia, takich jak
amlodypina
, u pacjentów podatnych na hipertermię złośliwą i w leczeniu hipertermii złośliwej.
Wpływ
amlodypiny
na inne produkty lecznicze
Działanie
amlodypiny
polegające na obniżaniu ciśnienia krwi sumuje się z działaniem obniżającym ciśnienie krwi innych produktów leczniczych o właściwościach przeciwnadciśnieniowych.
Takrolimus:
Istnieje ryzyko zwiększenia stężenia
takrolimusu
we krwi podczas jednoczesnego stosowania
amlodypiny
. W celu uniknięcia toksycznego działania
takrolimusu
, podając amlodypinę pacjentom leczonym
takrolimusem
, należy kontrolować jego stężenie we krwi i w razie potrzeby dostosować dawkę.
Cyklosporyna:
Nie przeprowadzono badań oceniających interakcje
cyklosporyny
i
amlodypiny
u zdrowych ochotników, jak również w innych populacjach, z wyjątkiem pacjentów po przeszczepieniu nerki, u których obserwowano zmienne zwiększenie stężenia
cyklosporyny
(przedział 0%-40%). Należy monitorować stężenie
cyklosporyny
u pacjentów po przeszczepieniu nerki leczonych amlodypiną, a w razie konieczności zmniejszyć dawkę
cyklosporyny
.
Symwastatyna:
Jednoczesne, wielokrotne podawanie
amlodypiny
w dawce 10 mg i
symwastatyny
w dawce 80 mg prowadziło do 77% zwiększenia narażenia na symwastatynę, w porównaniu do
symwastatyny
stosowanej w
monoterapii
. U pacjentów stosujących amlodypinę należy zmniejszyć dawkę
symwastatyny
do 20 mg na dobę.
W badaniach klinicznych dotyczących interakcji,
amlodypina
nie wpływała na właściwości farmakokinetyczne
atorwastatyny
, digoksyny i warfaryny.