Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
Nadciśnienie tętnicze
Agen można stosować w monoterapii oraz w terapii skojarzonej u tych pacjentów, u których nie osiągnięto prawidłowej kontroli ciśnienia krwi po zastosowaniu jednego leku przeciwnadciśnieniowego. Amlodypinę można stosować w skojarzeniu z diuretykami tiazydowymi, lekami blokującymi receptory alfa-adrenergiczne, lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne lub inhibitorami konwertazy angiotensyny.
Choroba niedokrwienna serca - zapobieganie wystąpienia bólu w stabilnej chorobie niedokrwiennej serca oraz leczenie dławicy naczynioskurczowej Prinzmetala.
Amlodypinę można zastosować nawet w tych przypadkach, gdy objawy kliniczne wskazują na występowanie skurczu naczyń lub ich zwężenia, jednakże bez potwierdzenia występowania tego stanu. Amlodypina może być podawana w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi preparatami, jako dodatkowy lek u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca oporną na leczenie odpowiednimi dawkami azotanów i (lub) lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne.
Agen 10:jedna tabletka zawiera 10 mg amlodypiny ( Amlodipinum ) w postaci amlodypiny bezylanu .
Stosowanie amlodipiny jest przeciwwskazane u pacjentów:
- z nadwrażliwością na amlodypinę i inne pochodne dihydropirydyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- z nasilonym niedociśnieniem
- we wstrząsie (w tym wstrząsie kardiogennym)
- ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory (np. duże zwężenie zastawki aortalnej)
- z hemodynamicznie niestabilną niewydolnością serca po przebytym ostrym zawale serca
W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo z udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub chorobą niedokrwienną serca, najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi były bóle głowy, obrzęki (szczególnie wokół kostek), nasilone zmęczenie, senność, nudności, ból brzucha, uderzenia gorąca, kołatanie serca i zawroty głowy.
W badaniach klinicznych nie zaobserwowano klinicznie istotnych zmian w wynikach badań laboratoryjnych związanych ze stosowaniem amlodypiny.
W czasie leczenia amlodypiną zaobserwowano i opisano następujące działania niepożądane z następującą częstością ich występowania:
Bardzo często: > 1/10
Często: > 1/100 do < 1/10
Niezbyt często: > 1/1000 do < 1/100
Rzadko: > 1/10 000 do < 1/1000
Bardzo rzadko: < 1/10 000 .
|
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA |
Częstość |
Działania niepożądane |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
bardzo rzadko |
leukocytopenia, trombocytopenia |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
bardzo rzadko |
reakcje alergiczne |
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
bardzo rzadko |
hiperglikemia |
|
Zaburzenia psychiczne |
niezbyt często |
bezsenność, zmiany nastroju (w tym lęk), depresja |
|
rzadko |
splątanie |
|
|
Zaburzenia układu nerwowego |
często |
senność, zawroty głowy, bóle głowy (zwłaszcza na początku leczenia) |
|
niezbyt często |
drżenie, zaburzenia smaku, omdlenia, osłabione czucie, parestezje |
|
|
bardzo rzadko |
wzmożone napięcie mięśniowe, neuropatia obwodowa |
|
Zaburzenia oka |
niezbyt często |
zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie) |
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
niezbyt często |
szumy uszne |
|
Zaburzenia serca |
często |
kołatanie serca |
|
bardzo rzadko |
zawał mięśnia sercowego, arytmia (w tym bradykardia, częstoskurcz komorowy i migotanie przedsionków) |
|
|
Zaburzenia naczyniowe |
często |
uderzenia gorąca |
|
niezbyt często |
niedociśnienie |
|
|
bardzo rzadko |
zapalenie naczyń |
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
niezbyt często |
duszność, zapalenie błony śluzowej nosa |
|
bardzo rzadko |
kaszel |
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
często |
ból brzucha, nudności |
|
niezbyt często |
wymioty, niestrawność, zmiany rytmu wypróżnień (w tym biegunka i zaparcie), suchość w jamie ustnej |
|
|
bardzo rzadko |
zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, rozrost dziąseł |
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
bardzo rzadko |
zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych* |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
niezbyt często |
łysienie, plamica, przebarwienia skóry, nadmierna potliwość, świąd, rumień, wysypka |
|
bardzo rzadko |
obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa- Johnsona, obrzęk Quinckego, nadwrażliwość na światło |
|
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości |
często |
obrzęk kostek |
|
niezbyt często |
bóle stawów, bóle mięśni, kurcze mięśni, bóle pleców |
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
niezbyt często |
zaburzenia oddawania moczu, oddawanie moczu w nocy, zwiększona częstość oddawania moczu |
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
niezbyt często |
impotencja, ginekomastia |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
często |
obrzęk, zmęczenie |
|
niezbyt często |
ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie |
|
|
Badania diagnostyczne |
niezbyt często |
zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała |
* najczęściej wraz z cholestazą.
Zwykle dawka początkowa w leczeniu zarówno nadciśnienia, jak i choroby niedokrwiennej serca, wynosi 5 mg amlodypiny raz na dobę; możliwe jest jej zwiększenie, aż do maksymalnej dawki 10 mg raz na dobę, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.
Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania amlodypiny w przypadku równoczesnego leczenia tiazydami moczopędnymi, lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne i inhibitorami konwertazy angiotensyny.
Stosowanie leku u pacjentów w podeszłym wieku
Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku.
Stosowanie leku u dzieci (w wieku poniżej 6 lat)
Amlodypina nie jest wskazana do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Dzieci i młodzież z nadciśnieniem tętniczym (w wieku od 6 do 17 lat)
Zalecana doustna dawka początkowa u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę. Dawka może zostać zwiększona do 5 mg raz na dobę, jeśli po 4. tygodniach stosowania nie uzyskano pożądanego ciśnienia tętniczego. Dawki większe niż 5 mg nie były badane u dzieci i młodzieży.
Dawkę 2,5 mg można uzyskać przełamując tabletkę Agen 5, ponieważ tabletki Agen 5 są produkowane w sposób umożliwiający podzielenie na połowy.
Stosowanie leku u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby.
Stosowanie leku u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek
Nie wykazano, aby stosowanie amlodypiny nasilało istniejące wcześniej zaburzenia czynności nerek, dlatego u tych pacjentów nie ma konieczności modyfikacji dawki leku. Amlodypina nie jest eliminowana z ustroju podczas dializy.
Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z niewydolnością serca. W długoterminowym badaniu, kontrolowanym placebo, z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (III i IV klasa według NYHA) częstość występowania obrzęku płuc była większa w grupie leczonej amlodypiną w porównaniu z grupą otrzymującą placebo, lecz nie towarzyszyło temu nasilenie objawów niewydolności serca.
Stosowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby
U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby okres półtrwania leku wydłuża się, podobnie jak to ma miejsce w przypadku wszystkich innych antagonistów wapnia. Nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania. Dlatego w tej grupie pacjentów amlodypinę należy stosować ze szczególną ostrożnością.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Stosowanie u dzieci (w wieku poniżej 6 lat)
Amlodypina nie jest wskazana do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Amlodypina może być stosowana u pacjentów z niewydolnością nerek w standardowych dawkach. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie zależą od stopnia uszkodzenia nerek. Amlodypina nie jest usuwana z organizmu podczas dializy.
Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z niewydolnością serca. W długoterminowym badaniu, kontrolowanym placebo, z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (III i IV klasa według NYHA) częstość występowania obrzęku płuc była większa w grupie leczonej amlodypiną w porównaniu z grupą otrzymującą placebo, lecz nie towarzyszyło temu nasilenie objawów niewydolności serca.
Stosowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby
U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby okres półtrwania leku wydłuża się, podobnie jak to ma miejsce w przypadku wszystkich innych antagonistów wapnia. Nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania. Dlatego w tej grupie pacjentów amlodypinę należy stosować ze szczególną ostrożnością.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Stosowanie u dzieci (w wieku poniżej 6 lat)
Amlodypina nie jest wskazana do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Amlodypina może być stosowana u pacjentów z niewydolnością nerek w standardowych dawkach. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie zależą od stopnia uszkodzenia nerek. Amlodypina nie jest usuwana z organizmu podczas dializy.
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 16 zamienników.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja bardzo istotna
Flawonoidy (naryngenina) i furanokumaryny (6,7,-dihydroksybergamotyna) zawarte w soku grejpfrutowym hamują aktywność izoenzymu CYP3A4 odpowiedzialnego za metabolizm amlodypiny. Może to spowodować wzrost stężenia tego leku we krwi, a tym samym ryzyka działań niepożądanych. W czasie przyjmowania leku należy ograniczyć spożycie grejpfrutów i soku grejpfrutowego oraz nie popijać nim leków.
Wybierz interesujące Cię informacje:
