Vantas implant podskórny | 50 mg | 1 szt.

Każdy implant zawiera około 50 mg octanu histreliny co odpowiada 41 mg histreliny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Stosowanieproduktu Vantas jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością na histrelinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, GnRH, agonistów/analogi GnRH lub kwas stearynowy. Zgłaszano również przypadki reakcji anafilaktycznych na syntetyczny LHRH lub agonistów/analogi LHRH.

Bezpieczeństwo stosowania produktu Vantas oceniano w grupie 171 pacjentów z rakiem gruczołu krokowego leczonych przez okres do 36 miesięcy w dwóch badaniach klinicznych. Podobnie jak inne analogi LHRH, Vantas powodował przemijające zwiększenie stężenia testosteronu w surowicy w trakcie pierwszego tygodnia leczenia. Może w związku z tym wystąpić zaostrzenie objawów podmiotowych i przedmiotowych choroby w trakcie pierwszych tygodni leczenia, co może mieć istotne znaczenie u pacjentów z przerzutami do kręgosłupa i (lub) z utrudnieniem odpływu z dróg moczowych lub krwiomoczem. Nasilenie tych stanów może prowadzić do wystąpienia zaburzeń neurologicznych, takich jak osłabienie i (lub) parestezje kończyn dolnych lub nasilenie objawów ze strony układu moczowego (patrz punkt 4.4).

W badaniach klinicznych u ośmiu ze 171 pacjentów stwierdzono wysunięcie się implantu na zewnątrz przez miejsce nacięcia w ciągu pierwszych 12 miesięcy od wszczepienia produktu. W jednym z głównych badań klinicznych przeprowadzono również szczegółową ocenę reakcji w miejscu wszczepienia implantu. Reakcje w miejscu wszczepienia występowały bardzo często. Obserwowano je u 13,8% pacjentów biorących udział w badaniu. Wszystkie te miejscowe odczyny były określane jako łagodne. Większość z nich wiązała się z wszczepieniem pierwszego lub wyjęciem i wszczepieniem kolejnego, nowego implantu i rozpoczęła się oraz ustąpiła w ciągu pierwszych dwóch tygodni od wprowadzenia produktu. U 2,8% pacjentów reakcje utrzymywały się po upływie pierwszych dwóch tygodni od implantacji, a u dodatkowych 2,8% osób rozwinęły się one dopiero w tym okresie.

Z grupy 138 pacjentów biorących udział w jednym z głównych badań klinicznych u dwóch rozwinęły się miejscowe zakażenia skórne z reakcją zapalną. W jednym z tych przypadków objawy ustąpiły po leczeniu doustnymi antybiotykami, a w drugim ustąpiły bez leczenia. Reakcje miejscowe po wszczepieniu następnego implantu były porównywalne do stwierdzanych po pierwszym wszczepieniu.

Poniższe ogólnoustrojowe działania niepożądane potencjalnie lub prawdopodobnie związane ze stosowaniem produktu wystąpiły w trakcie badań klinicznych obejmujących maksymalnie 24 miesiące leczenia produktem Vantas. Działania niepożądane zgłoszone w trakcie terapii produktem Vantas w ramach badań klinicznych przedstawiono w Tabeli 1 poniżej według klasyfikacji układów i narządów i częstości występowania.

Bardzo często (≥1/10),

Często (≥1/100 do < 1/10),

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100),

Rzadko (≥1/10,000 do < 1/1000),

Bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Tabela 1: Częstość występowania działań niepożądanych potencjalnie lub prawdopodobnie związanych ze stosowaniem produktu Vantas, zgłoszonych przez pacjentów leczonych nim przez okres do 24 miesięcy.

*Spodziewana reakcja farmakologiczna na zahamowanie wydzielania testosteronu

**U 5 z 8 pacjentów wystąpił pojedynczy epizod łagodnego zaburzenia czynności nerek (określanego jako klirens kreatyniny ≥ 30 ml/min i < 60 ml/min), z jej powrotem do normy przed następną konsultacją lekarską.

Długotrwały niedobór androgenów spowodowany zabiegiem obustronnej orchidektomii lub podawaniem analogów GnRH wiąże się ze zwiększeniem ryzyka ubytku kości i może prowadzić do osteoporozy oraz zwiększonego zagrożenia złamaniami kości. Ponadto, u pacjentów mogą występować zaburzenia metaboliczne (np. nietolerancja glukozy lub nasilenie istniejącej cukrzycy) lub zwiększone ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych.

Zalecana dawka produktu Vantas wynosi jeden implant na 12 miesięcy. Do organizmu jest dostarczane przeciętnie 50 µg octanu histreliny na dobę. Implant jest wszczepiany podskórnie po wewnętrznej stronie ramienia.

Odpowiedź na terapię implantem Vantas należy monitorować poprzez pomiar parametrów klinicznych oraz zawartości antygenu swoistego dla prostaty (PSA) w surowicy. Badania kliniczne wykazały, iż podczas pierwszego tygodnia leczenia stężenie testosteronu w surowicy może się zwiększyć (gwałtowny wzrost testosteronu). Następnie do 4. tygodnia stężenie testosteronu malało aż do osiągnięcia poziomu kastracyjnego (≤50 ng/dL). Poziom ten utrzymywał się przez cały okres terapii implantem Vantas. W przypadku gdy odpowiedź kliniczna okaże się suboptymalna, zaleca się sprawdzenie, czy stężenie testosteronu w surowicy pacjenta jest na poziomie kastracyjnym.

Implant należy usunąć po 12 miesiącach leczenia. W chwili jego usunięcia można go zastąpić nowym, aby kontynuować terapię. Należy zapoznać się z poniżej opisanym sposobem postępowania podczas wszczepiania i usuwania produktu.

Dzieci i młodzież

Vantas nie jest wskazany do stosowania u kobiet i dzieci w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu Vantas u tych grup pacjentów. Brak jest dostępnych danych na ten temat.

Niewydolność wątroby i nerek

Nie przeprowadzono wystarczających badań dotyczących stosowania produktu Vantas u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Nie jest konieczne korygowanie dawkowania leku u pacjentów z niewydolnością nerek stopnia od łagodnego do umiarkowanego (CLcr: 15-60 ml/min). Nie badano stosowania produktu Vantas u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego z towarzyszącą ciężką niewydolnością nerek.

Odpowiedzi na terapię implantem Vantas należy monitorować, systematycznie mierząc stężenie testosteronu oraz antygenu swoistego dla prostaty w surowicy, zwłaszcza w przypadku braku oczekiwanej odpowiedzi klinicznej lub biochemicznej na leczenie (patrz punkt 4.2).

Histrelina powoduje przemijające zwiększenie stężenia surowiczego testosteronu w trakcie pierwszego tygodnia leczenia. Pacjenci mogą odczuć nasilenie objawów lub mogą u nich pojawić się nowe objawy, m.in. bóle stawowe, bóle kostne, neuropatia, krwiomocz lub cechy zwężenia moczowodu lub przeszkody podpęcherzowej. W związku ze stosowaniem agonistów LHRH opisywano przypadki zwężenia moczowodu i ucisku rdzenia kręgowego, które mogą powodować porażenie prowadzące do zgonu lub nie. Pacjentów ze zmianami przerzutowymi w obrębie kręgosłupa i (lub) z utrudnieniem odpływu z dróg moczowych należy poddać ścisłej obserwacji w trakcie pierwszych kilku tygodni leczenia. Należy rozważyć zastosowanie u nich zapobiegawczo antyandrogenów. W przypadku wystąpienia ucisku rdzenia kręgowego lub niewydolności nerek konieczne jest podjęcie standardowego leczenia tych powikłań.

Wyniki oznaczeń testosteronu zależą od metody analizy. Aby podjąć właściwe decyzje kliniczne i terapeutyczne należy posiadać wiedzę odnośnie rodzaju i precyzji metodyki oznaczenia.

Długotrwały niedobór androgenów spowodowany zabiegiem obustronnej orchidektomii lub podawaniem analogów GnRH wiąże się ze zwiększeniem ryzyka ubytku kości i może prowadzić do osteoporozy oraz zwiększonego zagrożenia złamaniami kości. Ponadto, u pacjentów mogą występować zaburzenia metaboliczne (np. nietolerancja glukozy lub nasilenie istniejącej cukrzycy) lub zwiększone ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych. Pacjentów obarczonych wysokim ryzykiem chorób metabolicznych lub chorób sercowo-naczyniowych należy dokładnie zbadać przed rozpoczęciem leczenia oraz odpowiednio monitorować podczas supresji androgenowej.

Produkt leczniczy Vantas należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z odbiegającą od normy czynnością wątroby, w celu upewnienia się, czy można go użyć u tych pacjentów, ponieważ produktu nie przebadano należycie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

U chorych objętych leczeniem agonistami GnRH, jak histrelina, zachodzi podwyższone ryzyko towarzyszącej (potencjalnie poważnej) depresji. Chorych należy odpowiednio poinformować, a w przypadku wystąpienia objawów – objąć stosownym leczeniem.

Wszczepienie implantu jest zabiegiem chirurgicznym. Można je wykonywać wyłącznie przy użyciu urządzenia do implantacji Vantas. Zaleca się ścisłe przestrzeganie zalecanych procedur wszczepiania i usuwania implantu, aby zmniejszyć ryzyko powikłań i wysunięcia się implantu (patrz punkt 6.6).

W przypadku trudności z lokalizacją palpacyjną implantu można zastosować badanie ultrasonograficzne lub metodę tomografii komputerowej.

Nie przeprowadzono badań u kobiet i dzieci.

Opakowanie bezpośrednie produktu leczniczego zawiera lateks. Substancja ta może powodować ciężkie reakcje alergiczne.

Odpowiedzi na terapię implantem Vantas należy monitorować, systematycznie mierząc stężenie testosteronu oraz antygenu swoistego dla prostaty w surowicy, zwłaszcza w przypadku braku oczekiwanej odpowiedzi klinicznej lub biochemicznej na leczenie (patrz punkt 4.2).

Histrelina powoduje przemijające zwiększenie stężenia surowiczego testosteronu w trakcie pierwszego tygodnia leczenia. Pacjenci mogą odczuć nasilenie objawów lub mogą u nich pojawić się nowe objawy, m.in. bóle stawowe, bóle kostne, neuropatia, krwiomocz lub cechy zwężenia moczowodu lub przeszkody podpęcherzowej. W związku ze stosowaniem agonistów LHRH opisywano przypadki zwężenia moczowodu i ucisku rdzenia kręgowego, które mogą powodować porażenie prowadzące do zgonu lub nie. Pacjentów ze zmianami przerzutowymi w obrębie kręgosłupa i (lub) z utrudnieniem odpływu z dróg moczowych należy poddać ścisłej obserwacji w trakcie pierwszych kilku tygodni leczenia. Należy rozważyć zastosowanie u nich zapobiegawczo antyandrogenów. W przypadku wystąpienia ucisku rdzenia kręgowego lub niewydolności nerek konieczne jest podjęcie standardowego leczenia tych powikłań.

Wyniki oznaczeń testosteronu zależą od metody analizy. Aby podjąć właściwe decyzje kliniczne i terapeutyczne należy posiadać wiedzę odnośnie rodzaju i precyzji metodyki oznaczenia.

Długotrwały niedobór androgenów spowodowany zabiegiem obustronnej orchidektomii lub podawaniem analogów GnRH wiąże się ze zwiększeniem ryzyka ubytku kości i może prowadzić do osteoporozy oraz zwiększonego zagrożenia złamaniami kości. Ponadto, u pacjentów mogą występować zaburzenia metaboliczne (np. nietolerancja glukozy lub nasilenie istniejącej cukrzycy) lub zwiększone ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych. Pacjentów obarczonych wysokim ryzykiem chorób metabolicznych lub chorób sercowo-naczyniowych należy dokładnie zbadać przed rozpoczęciem leczenia oraz odpowiednio monitorować podczas supresji androgenowej.

Produkt leczniczy Vantas należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z odbiegającą od normy czynnością wątroby, w celu upewnienia się, czy można go użyć u tych pacjentów, ponieważ produktu nie przebadano należycie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

U chorych objętych leczeniem agonistami GnRH, jak histrelina, zachodzi podwyższone ryzyko towarzyszącej (potencjalnie poważnej) depresji. Chorych należy odpowiednio poinformować, a w przypadku wystąpienia objawów – objąć stosownym leczeniem.

Wszczepienie implantu jest zabiegiem chirurgicznym. Można je wykonywać wyłącznie przy użyciu urządzenia do implantacji Vantas. Zaleca się ścisłe przestrzeganie zalecanych procedur wszczepiania i usuwania implantu, aby zmniejszyć ryzyko powikłań i wysunięcia się implantu (patrz punkt 6.6).

W przypadku trudności z lokalizacją palpacyjną implantu można zastosować badanie ultrasonograficzne lub metodę tomografii komputerowej.

Nie przeprowadzono badań u kobiet i dzieci.

Opakowanie bezpośrednie produktu leczniczego zawiera lateks. Substancja ta może powodować ciężkie reakcje alergiczne.