Tizanor tabletki | 4 mg | 30 tabl.

Każda tabletka zawiera 4 mg tyzanidyny (w postaci tyzanidyny chlorowodorku).

Substancja pomocnicza: laktoza, co odpowiada 94,42 mg laktozy bezwodnej na tabletkę.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Znana nadwrażliwość na tyzanidynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Stosowanie produktu Tizanor u pacjentów z istotnym zaburzeniem czynności wątroby jest przeciwwskazane, ponieważ produkt jest w znacznym stopniu metabolizowany przez ten narząd.

Jednoczesne stosowanie tyzanidyny z silnymi inhibitorami CYP1A2, takimi jak fluwoksamina lub cyprofloksacyna jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).

Działania niepożądane zostały poniżej zaklasyfikowane według klas układowo-narządowych, zgodnie z następującą konwencją:

Bardzo często (≥1/10), często (od ≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (od ≥1/1000 do < 1/100), rzadko (od ≥1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia serca

Często: Bradykardia, tachykardia (patrz punkt 4.4 oraz 4.5)

Częstość nieznana: Wydłużony odstęp QT był zgłaszany po wprowadzeniu produktu do obrotu (patrz punkt 4.9)

Zaburzenia układu nerwowego

Często: Senność**, ospałość, zawroty głowy**

Częstość nieznana: Bóle głowy, ataksja

Zaburzenia oka

Częstość nieznana: Zaburzenia akomodacji oka

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: Suchość błony śluzowej jamy ustnej**

Rzadko: Nudności**, zaburzenia żołądkowo-jelitowe**

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Rzadko: Reakcje alergiczne (np. świąd i wysypka)

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Rzadko: Osłabienie mięśni

Zaburzenia naczyniowe

Często: Niedociśnienie, nadciśnienie tętnicze z odbicia (patrz punkt 4.4 i 4.5)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Częste: Zmęczenie**

Częstość nieznana: Brak apetytu

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo rzadko: Zapalenie wątroby, niewydolność wątroby

Zaburzenia psychiczne

Rzadko: Omamy*, bezsenność, zaburzenia snu

Częstość nieznana: Nerwica lękowa

Badania diagnostyczne

Często: Spadek ciśnienia krwi

Rzadko: Wzrost poziomu transaminaz

* Omamy są objawem samoograniczającym się, bez cech psychozy, i występowały wyłącznie u pacjentów stosujących równocześnie substancje potencjalnie halucynogenne, np. leki przeciwdepresyjne.

** W przypadku powolnego, stopniowego zwiększania dawek tyzanidyny działania te zazwyczaj nie są na tyle ciężkie, aby wymagały przerwania leczenia.

Po zastosowaniu małych dawek, zalecanych m.in. w celu złagodzenia bolesnych skurczów mięśniowych, odnotowane działania niepożądane takie jak uczucie senności, zmęczenie, zawroty głowy, suchość jamy ustnej, obniżenie ciśnienia krwi, nudności, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zwiększenie aktywności transaminazy, miały zwykle przebieg łagodny i przejściowy.

Po podaniu większych dawek, zalecanych w celu leczenia spastyczności mięśni, działania niepożądane zgłaszane po zastosowaniu małych dawek występowały częściej i były bardziej nasilone, ale rzadko miały na tyle ciężki przebieg, aby konieczne było odstawienie preparatu. Ponadto, mogą wystąpić następujące działania niepożądane: niedociśnienie tętnicze, bradykardia, osłabienie mięśni, bezsenność, zaburzenia snu, omamy i ostre zapalenie wątroby.

Ponadto mogą wystąpić następujące działania niepożądane: splątanie, niedociśnienie tętnicze, bradykardia, osłabienie mięśni, bezsenność, zaburzenia snu, omamy, zapalenie wątroby.

Zespół odstawienny

Po nagłym odstawieniu tyzanidyny stosowanej przewlekle i/lub w wysokich dawkach, i/lub jednocześnie z lekami obniżającymi ciśnienie krwi obserwowano nadciśnienie z odbicia i tachykardię. W skrajnych przypadkach nadciśnienie z odbicia może prowadzić do udaru mózgu (patrz punkt 4.4, i punkt 4.5).

Produkt Tizanor wywiera maksymalny wpływ na spastyczność po 2 – 3 godzinach od podania i cechuje się względnie krótkim czasem działania. Godziny i częstość dawkowania produktu należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Tizanor należy podawać w dawkach podzielonych, do 3 – 4 razy na dobę, w zależności od potrzeb pacjenta. Istnieje znaczna zmienność reakcji różnych osób na leczenie, w związku z tym niezbędne jest ostrożne, stopniowe zwiększanie dawkowania do właściwego poziomu. Zwykle dawkowanie rozpoczyna się od pojedynczej dawki 2 mg, którą zwiększa się o 2 mg w odstępach nie krótszych niż pół tygodnia. Należy uważać, aby nie przekroczyć dawki prowadzącej do uzyskania pożądanego skutku leczniczego.

Pojedyncza dawka produktu Tizanor nie powinna przekraczać 12 mg. Całkowita dawka dobowa nie powinna przekraczać 36 mg, chociaż na ogół nie jest konieczne przekraczanie dawki 24 mg na dobę. Po podaniu dawek leczniczych mogą wystąpić wtórne działania farmakologiczne (patrz punkt 4.8), jednak można je zminimalizować poprzez powolne dostosowywanie dawkowania, w związku z tym u znacznej większości pacjentów nie stanowią one czynnika ograniczającego leczenie.

Osoby w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku doświadczenia związane ze stosowaniem produktu są ograniczone, dlatego nie zaleca się stosowania produktu Tizanor, o ile korzyści z leczenia nie przeważają wyraźnie ryzyka związanego z leczeniem. Dane farmakokinetyczne wskazują na to, że klirens nerkowy produktu u osób w podeszłym wieku może w niektórych przypadkach być znacznie zmniejszony. Dlatego zaleca się ostrożne stosowanie tyzanidyny u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci

Istnieją ograniczone doświadczenia dotyczące stosowania produktu Tizanor u pacjentów w wieku poniżej 18 lat. Nie zaleca się stosowania produktu Tizanor u dzieci.

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 25 ml/min) leczenie należy rozpocząć od dawki 2 mg raz na dobę, z powolnym jej zwiększaniem, tak aby uzyskać skuteczną dawkę. Dawkowanie należy zwiększać za każdym razem o nie więcej niż 2 mg, w zależności od tolerancji i skuteczności leczenia. Zaleca się powolne zwiększanie dawki podawanej raz na dobę przed zwiększeniem częstości podawania produktu. U tych pacjentów należy odpowiednio kontrolować czynność nerek.

Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby

Stosowanie produktu Tizanor jest przeciwwskazane u pacjentów z istotnym zaburzeniem czynności wątroby.

Zaprzestanie leczenia

Jeżeli leczenie wymaga zaprzestania, w szczególności u pacjentów, którzy otrzymywali duże dawki produktu leczniczego przez długi okres, dawka powinna być zmniejszana powoli (patrz punkt 4.4).

Inhibitory cytochromu P450 (CYP)

Równoczesne stosowanie tyzanidyny z inhibitorami CYP1A2 nie jest zalecane (patrz punkt 4.3 oraz 4.5).

Zaburzenia sercowo-naczyniowe, wątroby i nerek

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania tyzanidyny u pacjentów z chorobą wieńcową i z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi. Podczas leczenia tyzanidyną zalecane są regularne badania laboratoryjne oraz kontrola EKG.

Stosowanie u osób z zaburzeniem czynności nerek.

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek mogą wymagać mniejszych dawek, w związku z tym należy zachować ostrożność w przypadku stosowania produktu Tizanor u tych pacjentów (patrz punkt 4.2).

Naciśnienie tętnicze

W trakcie leczenia tyzanidyną (patrz punkt 4.8), a także w wyniku interakcji z inhibitorami CYP1A2 i/lub lekami obniżającymi ciśnienie krwi (patrz punkt 4.5) może wystąpić nadciśnienie tętnicze.

Obserwowano również ostre objawy niedociśnienia tętniczego, w tym utratę przytomności i załamanie wydolności krążenia.

Zespół odstawienny

Po nagłym odstawieniu tyzanidyny stosowanej przewlekle i/lub w wysokich dawkach, i/lub jednocześnie z lekami obniżającymi ciśnienie krwi obserwowano nadciśnienie z odbicia i tachykardię. W skrajnych przypadkach nadciśnienie z odbicia może prowadzić do udaru mózgu (patrz punkty 4.2, 4.5 i 4.8).

Stosowanie u osób z zaburzeniem czynności wątroby

Ponieważ opisywano przypadki zaburzenia czynności wątroby w związku z podawaniem produktu Tizanor, ale rzadko w dawkach do 12 mg, z aleca się kontrolowanie czynności wątroby co miesiąc w okresie pierwszych czterech miesięcy leczenia u pacjentów otrzymujących dawki 12 mg i wyższe oraz u pacjentów, u których pojawią się kliniczne objawy sugerujące zaburzenia czynności wątroby, takie jak niewyjaśnione nudności, jadłowstręt lub zmęczenie. Leczenie produktem Tizanor należy przerwać w przypadku utrzymywania się aktywności aminotransferazy glutaminianowo-pirogronianowej (SGPT) i (lub) aminotransferazy glutaminianowo-szczawiooctowej (SGOT) w surowicy na poziomie przekraczającym ponad trzy razy górną granicę normy. Leczenie produktem leczniczym Tizanor należy przerwać u pacjentów z objawami zapalenia wątroby lub u których wystąpi żółtaczka.

Niewydolność nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie powinno być prowadzone po zmodyfikowaniu dawki zgodnie z zaleceniami podanymi w punkcie 4.2 Dawkowanie i sposób podania.

Produkt leczniczy zawiera laktozę bezwodną. Produkt nie powinien być stosowanu u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Inhibitory cytochromu P450 (CYP)

Równoczesne stosowanie tyzanidyny z inhibitorami CYP1A2 nie jest zalecane (patrz punkt 4.3 oraz 4.5).

Zaburzenia sercowo-naczyniowe, wątroby i nerek

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania tyzanidyny u pacjentów z chorobą wieńcową i z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi. Podczas leczenia tyzanidyną zalecane są regularne badania laboratoryjne oraz kontrola EKG.

Stosowanie u osób z zaburzeniem czynności nerek.

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek mogą wymagać mniejszych dawek, w związku z tym należy zachować ostrożność w przypadku stosowania produktu Tizanor u tych pacjentów (patrz punkt 4.2).

Naciśnienie tętnicze

W trakcie leczenia tyzanidyną (patrz punkt 4.8), a także w wyniku interakcji z inhibitorami CYP1A2 i/lub lekami obniżającymi ciśnienie krwi (patrz punkt 4.5) może wystąpić nadciśnienie tętnicze.

Obserwowano również ostre objawy niedociśnienia tętniczego, w tym utratę przytomności i załamanie wydolności krążenia.

Zespół odstawienny

Po nagłym odstawieniu tyzanidyny stosowanej przewlekle i/lub w wysokich dawkach, i/lub jednocześnie z lekami obniżającymi ciśnienie krwi obserwowano nadciśnienie z odbicia i tachykardię. W skrajnych przypadkach nadciśnienie z odbicia może prowadzić do udaru mózgu (patrz punkty 4.2, 4.5 i 4.8).

Stosowanie u osób z zaburzeniem czynności wątroby

Ponieważ opisywano przypadki zaburzenia czynności wątroby w związku z podawaniem produktu Tizanor, ale rzadko w dawkach do 12 mg, z aleca się kontrolowanie czynności wątroby co miesiąc w okresie pierwszych czterech miesięcy leczenia u pacjentów otrzymujących dawki 12 mg i wyższe oraz u pacjentów, u których pojawią się kliniczne objawy sugerujące zaburzenia czynności wątroby, takie jak niewyjaśnione nudności, jadłowstręt lub zmęczenie. Leczenie produktem Tizanor należy przerwać w przypadku utrzymywania się aktywności aminotransferazy glutaminianowo-pirogronianowej (SGPT) i (lub) aminotransferazy glutaminianowo-szczawiooctowej (SGOT) w surowicy na poziomie przekraczającym ponad trzy razy górną granicę normy. Leczenie produktem leczniczym Tizanor należy przerwać u pacjentów z objawami zapalenia wątroby lub u których wystąpi żółtaczka.

Niewydolność nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie powinno być prowadzone po zmodyfikowaniu dawki zgodnie z zaleceniami podanymi w punkcie 4.2 Dawkowanie i sposób podania.

Produkt leczniczy zawiera laktozę bezwodną. Produkt nie powinien być stosowanu u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.