Przyczyny skurczów mięśni mogą być bardzo różne, a ich występowanie wiąże się z dolegliwościami bólowymi i często jest oznaką stanu chorobowego. Zdarza się, że skurcze mięśni są objawem niedoboru niektórych składników mineralnych np. magnezu lub potasu. Szczególnie uciążliwymi dolegliwościami są przewlekłe przykurcze mięśniowe, które utrudniają rehabilitację. Przykurcze mięśni oznaczają zmiany w ich obrębie, obkurczenie tkanek, powodujące skrócenie długości całego mięśnia. Ta dolegliwość nie pozostaje bez wpływu na sąsiednie struktury, takie jak ścięgna czy stawy, co może prowadzić do ich degeneracji.

Metody leczenia stanów skurczowych mięśni szkieletowych są różne w zależności od przyczyny problemu. W trudnych przypadkach może być konieczny zabieg chirurgiczny, ale zwykle kuracja skupia się na farmakoterapii i fizjoterapii. Leki rozluźniające mięśnie, czyli miorelaksacyjne, potocznie zwane lekami rozkurczowymi, zmniejszają napięcie mięśniowe, co w wielu przypadkach zmniejsza ból oraz umożliwia skuteczniejszą rehabilitację.

Jakie są przyczyny występowania przykurczów mięśni?

Stany skurczowe mięśni szkieletowych mogą mieć rożne przyczyny. Najczęściej wynikają z:

siedzącego trybu życia, braku ruchu,
nierozciągania mięśni przed treningiem i po nim,
unieruchomienia (na przykład z powodu choroby lub kontuzji),
urazów (skręcenia, zwichnięcia, złamania),
zwyrodnienia, zwłóknienia lub niedokrwienia mięśnia,
chorób przewlekłych (na przykład dystrofii mięśniowej, reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa),
blizny lub zrostu,
uszkodzenia nerwu, choroby o podłożu neurologicznym.

Leki rozluźniające mięśnie szkieletowe dostępne na receptę

Do najczęściej stosowanych leków o działaniu miorelaksacyjnym należą: baklofen, tolperyzon, tyzanidyna, dantrolen, metokarbamol, prydynol. Wymienione leki stosuje się przede wszystkim w leczeniu objawowym zaburzeń mięśniowo-szkieletowych przebiegających z bólem w wyniku zwiększonego napięcia mięśni (zapalenia mięśni, stawów, ścięgien, zespół dyskowo-korzonkowy, stany po urazach i operacjach). Rozluźnienie mięśni szkieletowych następujące w wyniku stosowania leków miorelaksacyjnych ułatwia wykonywanie zabiegów rehabilitacyjnych, a także umożliwia wcześniejsze ich rozpoczęcie.

Z lecznictwa wycofano pochodną benzodiazepiny – tetrazepam, o działaniu zwiotczającym na mięśnie szkieletowe, ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa stosowania i ograniczoną skuteczność.

Należy pamiętać, że popularny lek rozkurczowy na bazie drotaweryny, nie pomaga w stanach skurczowych mięśni szkieletowych, gdyż rozkurcza jedynie mięśnie gładkie (np. przewodów żółciowych, układu moczowo-płciowego).

Rehabilitacja – ważny element leczenia

Rehabilitacja w przypadku stanów skurczowych mięśni szkieletowych odgrywa znaczącą rolę. Ćwiczenia i zabiegi z zakresu fizjoterapii pozwalają zwiększyć ruchomość stawów i elastyczność mięśni. Niezwykle istotny jest stretching, czyli rozciąganie – przeprowadzone oczywiście pod okiem profesjonalisty. Nawet jeśli nie da się odwrócić uszkodzeń, to za pomocą właściwych ćwiczeń czy poprzez przyjmowanie odpowiedniej pozycji, można znacznie zwiększyć zakres ruchu i zmniejszyć dolegliwości bólowe.

Zapytaj
farmaceutę

Leki zwiotczające mięśnie, leki na rozluźnienie mięśni

AZZALURE

proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

BACLOFEN POLPHARMA

tabletki

BOCOUTURE

proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

BOTOX

proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

DYSPORT

proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

LIORESAL INTRATHECAL

roztwór do infuzji

MYDOCALM

tabletki powlekane