Sprawdzamy dostępność
leków w 10 995 aptekach
VICTRELIS
Cena zależna od apteki
Brak informacji o dostępności produktu
Ulotka
- Kiedy stosujemy Victrelis?
- Jaki jest skład Victrelis?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania Victrelis?
- Victrelis – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Victrelis - dawkowanie
- Victrelis – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie Victrelis w czasie ciąży
- Victrelis - interakcje
- Czy Victrelis wpływa na prowadzenie pojazdów ?
- Victrelis - przedawkowanie
- Czy Victrelis wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Victrelis wchodzi w interakcje z alkoholem?
Kiedy stosujemy Victrelis?
Victrelis jest wskazany w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C (CHC), wywołanego zakażeniem wirusem genotypu 1, w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną, u pacjentów dorosłych ze skompensowaną chorobą wątroby, wcześniej nieleczonych lub po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia.
Patrz punkty 4.4 i 5.1.
Jaki jest skład Victrelis?
Każda kapsułka twarda zawiera 200 mg boceprewiru.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: każda kapsułka zawiera 56 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Victrelis?
Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną jest przeciwwskazany:
U pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
U pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem wątroby.
W przypadku jednoczesnego podawania z produktami leczniczymi, których metabolizm w wysokim stopniu zależy od CYP3A4/5 oraz których podwyższone stężenia osoczowe są związane z ciężkimi i (lub) zagrażającymi życiu zdarzeniami, np. doustnie podawany midazolam i triazolam, beprydyl, pimozyd, lumefantryna, halofantryna, inhibitory kinazy tyrozynowej, symwastatyna, lowastatyna oraz pochodne sporyszu (dihydroergotamina, ergonowina, ergotamina, metyloergonowina) (patrz punkt 4.5).
W przypadku ciąży (patrz punkt 4.6).
Dodatkowe informacje znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego peginterferonu alfa oraz rybawiryny.
Victrelis – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Profil bezpieczeństwa reprezentowany przez około 1500 pacjentów dla skojarzenia produktu leczniczego Victrelis z peginterferonem alfa-2b oraz rybawiryną był oparty na połączonych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania opracowanych na podstawie dwóch badań klinicznych: jednego z udziałem wcześniej nieleczonych pacjentów oraz jednego z udziałem pacjentów po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia (patrz punkt 5.1).
Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należały: zmęczenie, niedokrwistość (patrz punkt 4.4), nudności, ból głowy oraz zaburzenia smaku.
Najczęstszą przyczyną zmniejszenia dawki była niedokrwistość, która częściej występowała u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b oraz rybawiryną, niż u pacjentów przyjmujących wyłącznie peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę.
Działania niepożądane zostały wymienione według klasyfikacji układowo-narządowych (patrz Tabela 3). W ramach każdej klasyfikacji układowo-narządowej działania niepożądane wymieniono zgodnie z następującą klasyfikacją częstości występowania: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000).
Tabela 3
Działania niepożądane związane z przyjmowaniem produktu leczniczego Victrelis z peginterferonem
alfa-2b oraz rybawiryną zgłaszane podczas badań klinicznych † oraz ‡
| Klasyfikacja układowo-narządowa | Działania niepożądane |
| Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | |
| Często: | Zapalenie oskrzeli*, zapalenie tkanki łącznej*, opryszczka, grypa, zakażenia grzybicze jamy ustnej, zapalenie zatok |
| Niezbyt często: | Zapalenie żołądka i jelit*, zapalenie płuc*, zakażenie gronkowcami*, zakażenie drożdżakowe, zakażenia ucha, zakażenia grzybicze skóry, zapalenie nosogardzieli, grzybica paznokci, zapalenie gardła, zakażenia dróg oddechowych, nieżyt nosa, infekcje skórne, zakażenia układu moczowego |
| Rzadko: | Zapalenie nagłośni*, zapalenie ucha środkowego, posocznica |
| Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) | |
| Rzadko: | Nowotwór tarczycy (guzki) |
| Zaburzenia krwi i układu chłonnego | |
| Bardzo często: | Niedokrwistość*, neutropenia* |
| Często: | Leukopenia*, małopłytkowość* |
| Niezbyt często: | Skaza krwotoczna, limfadenopatia, limfopenia |
| Rzadko: | Hemoliza |
| Zaburzenia układu immunologicznego | |
| Rzadko: | Sarkoidoza*, porfiria nieostra |
| Zaburzenia endokrynologiczne | |
| Często: | Wole, niedoczynność tarczycy |
| Niezbyt często: | Nadczynność tarczycy |
| Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | |
| Bardzo często: | Zmniejszony apetyt* |
| Często: | Odwodnienie*, hiperglikemia*, hipertriglicerydemia, hiperurykemia |
| Niezbyt często: | Hipokaliemia*, zaburzenia apetytu, cukrzyca, dna moczanowa, hiperkalcemia |
| Zaburzenia psychiczne | |
| Bardzo często: | Niepokój*, depresja*, bezsenność, drażliwość |
| Często: | Niestabilność emocjonalna, pobudzenie, zaburzenia libido, zmiany nastroju, zaburzenia snu |
| Niezbyt często: | Agresja*, wyobrażenia zachowań zagrażających życiu ludzi*, napady paniki*, paranoja*, nadużywanie leków*, myśli samobójcze*, zaburzenia zachowania, gniew, apatia, stany splątania, zmiany stanu psychicznego, niepokój ruchowy |
| Rzadko: | Zaburzenia afektywne dwubiegunowe*, samobójstwo*, próby samobójcze*, omamy słuchowe, omamy wzrokowe, dekompensacja psychiczna |
| Klasyfikacja układowo-narządowa | Działania niepożądane |
| Zaburzenia układu nerwowego | |
| Bardzo często: | Zawroty głowy*, ból głowy* |
| Często: | Hipoestezja*, parestezje*, omdlenia*, amnezja, zaburzenia uwagi, zaburzenia pamięci, migrena, parosmia, drżenie, zawroty głowy |
| Niezbyt często: | Neuropatia obwodowa*, zaburzenia poznawcze, hiperestezja, letarg, utrata przytomności, upośledzenie umysłowe, neuralgia, stan przedomdleniowy |
| Rzadko: | Niedokrwienie naczyniowo-mózgowe*, encefalopatia |
| Zaburzenia oka | |
| Często: | Suche oko, wysięk podsiatkówkowy, niewyraźne widzenie, zaburzenia widzenia |
| Niezbyt często: | Niedokrwienie siatkówki*, retinopatia*, nieprawidłowe czucie w oku, krwotok spojówkowy, zapalenie spojówki, ból oka, świąd oka, opuchlizna oka, obrzęk powiek, zwiększone łzawienie, przekrwienie oka, światłowstręt |
| Rzadko: | Tarcza zastoinowa |
| Zaburzenia ucha i błędnika | |
| Często: | Szumy uszne |
| Niezbyt często: | Głuchota* , ból ucha, upośledzenie słuchu |
| Zaburzenia serca | |
| Często: | Kołatanie |
| Niezbyt często: | Tachykardia*, arytmia, zaburzenia sercowo-naczyniowe |
| Rzadko: | Ostry zawał mięśnia sercowego*, migotanie przedsionków*, choroba wieńcowa*, zapalenie osierdzia*, wysięk osierdziowy |
| Zaburzenia naczyniowe | |
| Często: | Niedociśnienie tętnicze*, nadciśnienie tętnicze |
| Niezbyt często: | Zakrzepica żył głębokich*, uderzenia gorąca, bladość, odczucie chłodu na obwodowych częściach ciała |
| Rzadko: | Zakrzepica żylna |
| Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | |
| Bardzo często: | Kaszel*, duszność* |
| Często: | Krwawienie z nosa, zatkanie nosa, ból jamy ustnej i gardła, przekrwienie dróg oddechowych, przekrwienie zatok, sapanie |
| Niezbyt często: | Ból opłucnej*, zator tętnicy płucnej*, suchość gardła, dysfonia, zwiększenie wydzieliny z górnych dróg oddechowych, powstawanie pryszczy w jamie ustnej i gardle |
| Rzadko: | Zwłóknienie opłucnej*, duszność zmuszająca do zajęcia pozycji siedzącej, niewydolność oddechowa |
| Klasyfikacja układowo-narządowa | Działania niepożądane |
| Zaburzenia żołądka i jelit | |
| Bardzo często: | Biegunka*, nudności*, wymioty*, suchość błon śluzowych w jamie ustnej, zaburzenia smaku |
| Często: | Ból brzucha*, ból nadbrzusza*, zaparcia*, choroba refluksowa przełyku*, guzki krwawnicze *, dyskomfort w jamie brzusznej, wzdęcia brzucha, dyskomfort odbytowo-odbytniczy, aftowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie warg, niestrawność, wzdęcia, ból języka, owrzodzenie jamy ustnej, ból w obrębie jamy ustnej, zapalenie jamy ustnej, zaburzenia dotyczące zębów |
| Niezbyt często: | Ból podbrzusza*, zapalenie żołądka*, zapalenie trzustki*, świąd odbytu, zapalenie okrężnicy, dysfagia, przebarwienie stolca, częste oddawanie stolca, krwawienie dziąseł, ból dziąseł, zapalenie dziąseł, zapalenie języka, suche usta, bolesne przełykanie, ból odbytu, krwotok odbytniczy, nadmierne wydzielanie śliny, nadwrażliwość zębów, przebarwienie języka, owrzodzenie języka |
| Rzadko: | Niewydolność trzustki |
| Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | |
| Niezbyt często: | Hiperbilirubinemia |
| Rzadko: | Zapalenie pęcherzyka żółciowego* |
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | |
| Bardzo często: | Łysienie, sucha skóra, świąd, wysypka |
| Często: | Zapalenie skóry, wyprysk, rumień, nadmierne pocenie, nocne poty, obrzęk obwodowy, łuszczyca, wysypka rumieniowata, wysypka plamkowa, wysypka grudkowo-plamkowa, wysypka grudkowa, wysypka świądowa, zmiany skórne |
| Niezbyt często: | Reakcje nadwrażliwości na światło, owrzodzenie skóry, pokrzywka |
| Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | |
| Bardzo często: | Ból stawów, ból mięśni |
| Często: | Ból pleców*, ból kończyn*, skurcze mięśni, osłabienie mięśni, ból szyi |
| Niezbyt często: | Bóle mięśniowo-szkieletowe w klatce piersiowej*, zapalenie stawów, obrzęk stawów, bóle mięśniowo-szkieletowe |
| Zaburzenia nerek i dróg moczowych | |
| Często: | Częstomocz |
| Niezbyt często: | Dyzuria, oddawanie moczu w nocy |
| Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | |
| Często: | Zaburzenia erekcji |
| Niezbyt często: | Brak miesiączki, krwotok miesiączkowy, krwawienie maciczne |
| Rzadko: | Aspermia |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | |
| Bardzo często: | Astenia*, dreszcze, zmęczenie*, gorączka*, choroba grypopodobna |
| Często: | Dyskomfort w klatce piersiowej*, ból w klatce piersiowej*, złe samopoczucie*, uczucie zmiany temperatury ciała, suchość śluzówek, ból |
| Niezbyt często: | Nieprawidłowe czucie, upośledzone gojenie, ból w klatce piersiowej pochodzenia pozasercowego |
| Klasyfikacja układowo-narządowa | Działania niepożądane |
| Badania diagnostyczne | |
| Bardzo często: | Zmniejszenie masy ciała |
| Niezbyt często: | Szmer sercowy, przyspieszone tętno |
| * W tym działania niepożądane, które mogą być ciężkie według oceny badacza u pacjentów w badaniu klinicznym. † Ponieważ produkt leczniczy Victrelis jest przepisywany łącznie z peginterferonem alfa oraz rybawiryną, należy zapoznać się z odpowiednimi Charakterystykami Produktu Leczniczego peginterferonu alfa oraz rybawiryny. ‡ Nie uwzględniono reakcji w miejscu wstrzyknięcia, ponieważ produkt leczniczy Victrelis jest podawany doustnie. | |
Opis wybranych działań niepożądanych
Niedokrwistość (patrz punkt 4.4)
Niedokrwistość obserwowano u 49% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b oraz rybawiryną, w porównaniu do 29% pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę. Produkt leczniczy Victrelis był związany z dodatkowym obniżeniem stężenia hemoglobiny o około 1 g/dl (patrz punkt 4.4). Średnie obniżenie stężeń hemoglobiny w porównaniu do stanu wyjściowego było większe u wcześniej leczonych pacjentów w porównaniu do nieleczonych pacjentów. Modyfikacje dawki z powodu niedokrwistości/niedokrwistości hemolitycznej występowały dwukrotnie częściej u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b oraz rybawiryną
(26%) w porównaniu do pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę (13%).
W badaniach klinicznych odsetek pacjentów, którym podano erytropoetynę z powodu niedokrwistości, wyniósł 43% (667/1548) w ramieniu badania z produktem leczniczym Victrelis w porównaniu z 24% (131/547) wśród pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b i rybawirynę. Większość pacjentów z niedokrwistością otrzymała erytropoetynę, kiedy stężenie hemoglobiny wyniosło ≤ 10 g/dl (lub 6,2 mmol/l). Odsetek pacjentów, u których wykonano transfuzję z powodu niedokrwistości, wynosił 3% pacjentów w grupie otrzymującej produkt leczniczy Victrelis, w porównaniu do < 1% pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę.
Neutrofile (patrz punkt 4.4)
Odsetek pacjentów z obniżoną liczbą neutrofili był wyższy w grupie przyjmującej produkt leczniczy Victrelis w porównaniu do pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę. Odsetek pacjentów z neutropenią stopnia 3.– 4. (liczba neutrofili < 0,75 x 10 9 /l) był wyższy w grupie leczonej boceprewirem (29%) niż w grupie przyjmującej placebo (17%) w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b i rybawiryną. U 7% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b oraz rybawiryną liczba neutrofili wynosiła < 0,5 x 10 9 /l w porównaniu do 4% pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę.
Leczenie skojarzone z zastosowaniem peginterferonu alfa-2a – patrz odpowiednia część punktu 4.4.
Płytki krwi
U pacjentów z grup leczonych produktem leczniczym Victrelis stwierdzono niższą liczbę płytek krwi (3%) w porównaniu z pacjentami leczonymi jedynie peginterferonem alfa-2b w skojarzeniu z rybawiryną (1%). W obu tych grupach, u pacjentów z marskością wątroby stwierdzono większe prawdopodobieństwo wystąpienia trombocytopenii stopnia 3.– 4. niż u pacjentów bez marskości wątroby.
Inne wyniki badań laboratoryjnych
Dołączenie produktu leczniczego Victrelis do schematu leczenia: peginterferon alfa-2b i rybawiryna, wiązało się z częstszym wzrostem stężenia kwasu moczowego, triglicerydów i cholesterolu całkowitego w porównaniu z leczeniem w schemacie: peginterferon alfa-2b i rybawiryna.
Victrelis - dawkowanie
Leczenie produktem leczniczym Victrelis powinno być rozpoczynane i kontrolowane przez lekarza mającego doświadczenie w leczeniu pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C.
Dawkowanie
Victrelis musi być podawany w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną. Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Victrelis należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego peginterferonu alfa i rybawiryny (PR).
Zalecana dawka produktu leczniczego Victrelis wynosi 800 mg, podawany jest doustnie trzy razy na dobę (TID) z jedzeniem (posiłkiem lub lekką przekąską).
Maksymalna dawka dobowa produktu leczniczego Victrelis wynosi 2400 mg. W przypadku przyjmowania produktu leczniczego bez posiłku można spodziewać się zmniejszenia skuteczności końcowej w wyniku suboptymalnej ekspozycji ustrojowej.
Pacjenci bez marskości wątroby, wcześniej nieleczeni lub u których wcześniejsze leczenie zakończyło się niepowodzeniem
Podane poniżej zalecenia dotyczące dawkowania różnią się w niektórych podgrupach pacjentów od schematów dawkowania ocenianych w badaniach 3. fazy (patrz punkt 5.1).
Tabela 1
Czas trwania leczenia na podstawie terapii zależnej od odpowiedzi (RGT, ang. Response-Guided Therapy ) u pacjentów bez marskości wątroby, wcześniej nieleczonych lub u których wcześniejsze leczenie interferonem i rybawiryną zakończyło się niepowodzeniem
| OCENA* (wyniki oznaczania HCV RNA † ) | DZIAŁANIE | ||
| W 8. tygodniu leczenia | W 24. tygodniu leczenia | ||
| Niewykrywalne | Niewykrywalne | Czas trwania leczenia = 28 tygodni 1. Podawanie peginterferonu alfa i rybawiryny przez 4 tygodnie, a następnie 2. Kontynuacja leczenia wszystkimi trzema produktami leczniczymi (peginterferon alfa i rybawiryna [PR] + Victrelis) | |
| Pacjenci wcześniej nieleczeni |
|
| i zakończenie w 28. tygodniu leczenia (28 TL). |
| Wykrywalne | Niewykrywalne | Czas trwania leczenia = 48 tygodni ‡ 1. Podawanie peginterferonu alfa i rybawiryny przez 4 tygodnie, a następnie 2. Kontynuacja leczenia wszystkimi trzema produktami leczniczymi (PR + Victrelis) i zakończenie w 36 TL, a następnie 3. Podawanie peginterferonu alfa i rybawiryny i zakończenie w 48 TL. | |
| Pacjenci, u których wcześniejsze leczenie nie powiodło się | Niewykrywalne | Niewykrywalne | Czas trwania leczenia = 48 tygodni 1. Podawanie peginterferonu alfa i rybawiryny przez 4 tygodnie, a następnie 2. Kontynuacja leczenia wszystkimi trzema produktami leczniczymi (PR +Victrelis) i zakończenie w 36 TL, a następnie 3. Podawanie peginterferonu alfa i rybawiryny i zakończenie w 48 TL. |
| Wykrywalne | Niewykrywalne | ||
| * Zasady przerwania leczenia Jeśli w 12. tygodniu leczenia u pacjenta stwierdza się wynik pomiaru kwasu rybonukleinowego wirusowego zapalenia wątroby typu C (HCV RNA) wynoszący co najmniej 100 j.m./ml, należy w 12. tygodniu leczenia przerwać stosowanie trzylekowego schematu leczenia. Jeśli w 24. tygodniu leczenia u pacjenta potwierdzono wykrywalny pomiar HCV RNA, należy w 24. tygodniu przerwać stosowanie trzylekowego schematu leczenia. † W badaniach klinicznych stężenie HCV RNA w osoczu oznaczano za pomocą analizy Roche COBAS TaqMan 2,0 z granicą wykrywalności wynoszącą 9,3 j.m./ml i limitem kwantyfikacji rzędu 25 j.m./ml. ‡ Powyższy schemat leczenia oceniano jedynie u pacjentów, u których wcześniejsze leczenie nie powiodło się i wykazujących późną odpowiedź na leczenie (patrz punkt 5.1). | |||
Wszyscy pacjenci z marskością wątroby i pacjenci niereagujący na leczenie (null responders):
- Zalecany czas trwania leczenia wynosi 48 tygodni: 4 tygodnie terapii dwulekowej w schemacie peginterferon alfa+ rybawiryna, a następnie 44 tygodnie terapii trójlekowej w schemacie peginterferon alfa + rybawiryna + Victrelis. (Informacje na temat zasad przerwania leczenia dotyczących wszystkich pacjentów podano w Tabeli 1).
o Czas trwania terapii trójlekowej wdrażanej po pierwszych 4 tygodniach terapii dwulekowej nie powinien być krótszy niż 32 tygodnie. Ze względu na narastające ryzyko wystąpienia działań niepożądanych podczas leczenia produktem leczniczym Victrelis (zwłaszcza niedokrwistości), jeżeli pacjent źle toleruje leczenie, należy rozważyć możliwość zastąpienia schematu leczenia trójlekowego w 12 ostatnich tygodniach cyklu leczenia schematem dwulekowym (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Pominięcie dawki
W przypadku pominięcia przez pacjenta dawki produktu leczniczego, jeśli do następnej dawki pozostało mniej niż 2 godziny, należy opuścić pominiętą dawkę.
W przypadku pominięcia przez pacjenta dawki produktu leczniczego, jeśli do następnej dawki pozostało 2 godziny lub więcej, należy przyjąć pominiętą dawkę z posiłkiem, a następnie przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.
Zmniejszanie dawki
Zmniejszanie dawki produktu leczniczego Victrelis nie jest zalecane.
W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji niepożądanej, potencjalnie związanej z przyjmowaniem peginterferonu alfa i (lub) rybawiryny, należy zmniejszyć dawkę peginterferonu alfa i (lub) rybawiryny. Dodatkowe informacje o sposobie zmniejszania dawki i (lub) przerywaniu leczenia peginterferonem alfa i (lub) rybawiryną znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego peginterferonu alfa i (lub) rybawiryny. Produktu leczniczego Victrelis nie wolno podawać bez peginterferonu alfa oraz rybawiryny.
Szczególne populacje pacjentów
Zaburzenia czynności nerek
Dostosowanie dawki produktu leczniczego Victrelis nie jest konieczne u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, bez względu na stopień niewydolności (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Dostosowanie dawki produktu leczniczego Victrelis nie jest konieczne u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania produktu leczniczego Victrelis u pacjentów z niewyrównaną marskością wątroby (patrz punkt 5.2).
Dzieci i młodzież
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Badania kliniczne produktu leczniczego Victrelis nie objęły wystarczająco dużej liczby osób w wieku 65 lat i powyżej, w celu określenia, czy reakcje na produkt leczniczy różnią się od reakcji u młodszych pacjentów. Dotychczasowe doświadczenie kliniczne nie wskazuje na różnice pod względem odpowiedzi pomiędzy pacjentami w podeszłym wieku a pacjentami młodszymi (patrz punkt 5.2).
Sposób podawania
Aby wyjąć twardą kapsułkę z blistra, należy oderwać folię ochronną. Produkt leczniczy Victrelis należy przyjmować doustnie z jedzeniem (posiłkiem lub lekką przekąską).
Victrelis – jakie środki ostrożności należy zachować?
Niedokrwistość
W związku z leczeniem peginterferonem alfa i rybawiryną opisywano przypadki wystąpienia niedokrwistości w okresie do 4. tygodnia leczenia. Dodanie produktu leczniczego Victrelis do peginterferonu alfa oraz rybawiryny wiąże się z dodatkowym zmniejszeniem stężenia hemoglobiny o około 1 g/dl w okresie do 8. tygodnia leczenia w porównaniu z optymalnym leczeniem podstawowym (patrz punkt 4.8). Przed rozpoczęciem leczenia oraz w 4. i 8. tygodniu leczenia należy wykonać badanie morfologii krwi, a następne - w razie potrzeby klinicznej. W przypadku, gdy stężenie hemoglobiny wynosi < 10 g/dl (lub < 6,2 mmol/l), leczenie niedokrwistości może być uzasadnione (patrz punkt 4.8).
Informacje dotyczące zmniejszania dawki i (lub) przerwania leczenia lub odstawienia rybawiryny, znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego rybawiryny.
Neutropenia
Włączenie produktu leczniczego Victrelis do leczenia w schemacie: peginterferon alfa-2b i rybawiryna, wiązało się ze wzrostem częstości występowania neutropenii oraz neutropenii stopnia 3.- 4. w porównaniu z leczeniem w schemacie: peginterferon alfa-2b i rybawiryna (patrz punkt 4.8).
Częstość występowania ciężkich, a nawet zagrażających życiu zakażeń jest większa u pacjentów z grup przyjmujących produkt leczniczy Victrelis niż u osób z grupy kontrolnej. Z tego względu przed rozpoczęciem leczenia należy u pacjenta oznaczyć liczbę neutrofilów i regularnie powtarzać to badanie w trakcie terapii. Zaleca się szybką ocenę i leczenie zakażeń.
Leczenie skojarzone z zastosowaniem peginterferonu alfa-2a w porównaniu z peginterferonem alfa-2b:
W porównaniu z leczeniem skojarzonym w schemacie: Victrelis, peginterferon alfa-2b i rybawiryna, leczenie skojarzone produktem leczniczym Victrelis z peginterferonem alfa-2a i rybawiryną wiązało się z większą częstością neutropenii (w tym neutropenii stopnia 4.) i zwiększoną podatnością na infekcje.
Informacje znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego peginterferonu alfa.
Leki zawierające drospirenon
Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących leki zawierające drospirenon z chorobami predysponującymi do hiperkaliemii lub u pacjentów przyjmujących leki moczopędne oszczędzające potas. Należy rozważyć stosowanie alternatywnych produktów antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u osób wcześniej niereagujących na leczenie
Wyniki retrospektywnej analizy oceniającej wpływ zmiany schematu leczenia podejmowanej na podstawie porównania odpowiedzi wirusologicznej po 4 tygodniach leczenia (z zastosowaniem peginterferonu alfa/rybawiryny w tym czasie) i przed rozpoczęciem leczenia wykazują, że u osób niereagujących na leczenie dołączenie produktu leczniczegoVictrelis do schematu leczenia dwulekowego może przynieść pewne korzyści. Wspomniana analiza retrospektywna nie pozwala jednak na rzetelny ilościowy opis tych zależności. Ponadto nie ustalono jeszcze zasad optymalnego postępowania w przypadku osób niereagujących na leczenie. W przyszłości leczenie takich pacjentów może wymagać stosowania kombinacji leków antywirusowych.
Monoterapia inhibitorami proteazy HCV
Na podstawie wyników badań klinicznych, produktu leczniczego Victrelis nie wolno używać w monoterapii ze względu na wysokie prawdopodobieństwo występowania zwiększonej oporności w przypadku braku leczenia skojarzonego przeciwko HCV (patrz punkt 5.1).
Nie wiadomo, jaki wpływ będzie miało leczenie produktem leczniczym Victrelis na działanie podawanych w późniejszym okresie inhibitorów proteazy HCV, w tym na ponowne leczenie produktem leczniczym Victrelis.
Stosowanie u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusem HIV
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u pacjentów z jednoczesnym zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) oraz HCV. Aktualnie trwają badania kliniczne, w których uczestniczą pacjenci stosujący skojarzoną terapię antyretrowirusową (w tym leczenie skojarzone z inhibitorami proteazy HIV), które dostarczą danych na temat skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u tych pacjentów, a także umożliwią określenie istotności klinicznej interakcji farmakokinetycznych boceprewiru z lekami antyretrowirusowymi. Dane dotyczące interakcji lekowych z lekami antyretrowirusowymi u osób zdrowych zostały przedstawione w punkcie 4.5.
Stosowanie u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusem HBV
Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusowym zapaleniem wątroby typu B (HBV) oraz HCV.
Stosowanie u pacjentów po przeszczepie narządowym
Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u biorców przeszczepu wątroby lub innych narządów (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u pacjentów zakażonych HCV o genotypie innym niż 1
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną w leczeniu przewlekłego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C należącym do genotypu innego niż genotyp 1.
Pacjenci, u których wcześniejsze leczenie inhibitorem proteazy HCV zakończyło się niepowodzeniem Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną w leczeniu przewlekłego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C należącym do genotypu innego niż genotyp 1 u pacjentów, u których nie powiodła się wcześniejsza terapia produktem leczniczym Victrelis lub innymi inhibitorami proteazy HCV.
Silne induktory CYP3A4
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Victrelis z silnymi induktorami CYP3A4 (ryfampicyna, karbamazepina, fenobarbital, fenytoina) (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u pacjentów z rzadko występującymi chorobami wrodzonymi
Victrelis zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Działanie proarytmiczne
Na podstawie dostępnych danych (patrz punkt 5.3) należy zalecać ostrożność w stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów obciążonych ryzykiem wydłużenia odstępu QT (wrodzony długi odstęp QT, hipokaliemia).
Przyjmowanie Victrelis w czasie ciąży
Niedokrwistość
W związku z leczeniem peginterferonem alfa i rybawiryną opisywano przypadki wystąpienia niedokrwistości w okresie do 4. tygodnia leczenia. Dodanie produktu leczniczego Victrelis do peginterferonu alfa oraz rybawiryny wiąże się z dodatkowym zmniejszeniem stężenia hemoglobiny o około 1 g/dl w okresie do 8. tygodnia leczenia w porównaniu z optymalnym leczeniem podstawowym (patrz punkt 4.8). Przed rozpoczęciem leczenia oraz w 4. i 8. tygodniu leczenia należy wykonać badanie morfologii krwi, a następne - w razie potrzeby klinicznej. W przypadku, gdy stężenie hemoglobiny wynosi < 10 g/dl (lub < 6,2 mmol/l), leczenie niedokrwistości może być uzasadnione (patrz punkt 4.8).
Informacje dotyczące zmniejszania dawki i (lub) przerwania leczenia lub odstawienia rybawiryny, znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego rybawiryny.
Neutropenia
Włączenie produktu leczniczego Victrelis do leczenia w schemacie: peginterferon alfa-2b i rybawiryna, wiązało się ze wzrostem częstości występowania neutropenii oraz neutropenii stopnia 3.- 4. w porównaniu z leczeniem w schemacie: peginterferon alfa-2b i rybawiryna (patrz punkt 4.8).
Częstość występowania ciężkich, a nawet zagrażających życiu zakażeń jest większa u pacjentów z grup przyjmujących produkt leczniczy Victrelis niż u osób z grupy kontrolnej. Z tego względu przed rozpoczęciem leczenia należy u pacjenta oznaczyć liczbę neutrofilów i regularnie powtarzać to badanie w trakcie terapii. Zaleca się szybką ocenę i leczenie zakażeń.
Leczenie skojarzone z zastosowaniem peginterferonu alfa-2a w porównaniu z peginterferonem alfa-2b:
W porównaniu z leczeniem skojarzonym w schemacie: Victrelis, peginterferon alfa-2b i rybawiryna, leczenie skojarzone produktem leczniczym Victrelis z peginterferonem alfa-2a i rybawiryną wiązało się z większą częstością neutropenii (w tym neutropenii stopnia 4.) i zwiększoną podatnością na infekcje.
Informacje znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego peginterferonu alfa.
Leki zawierające drospirenon
Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących leki zawierające drospirenon z chorobami predysponującymi do hiperkaliemii lub u pacjentów przyjmujących leki moczopędne oszczędzające potas. Należy rozważyć stosowanie alternatywnych produktów antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u osób wcześniej niereagujących na leczenie
Wyniki retrospektywnej analizy oceniającej wpływ zmiany schematu leczenia podejmowanej na podstawie porównania odpowiedzi wirusologicznej po 4 tygodniach leczenia (z zastosowaniem peginterferonu alfa/rybawiryny w tym czasie) i przed rozpoczęciem leczenia wykazują, że u osób niereagujących na leczenie dołączenie produktu leczniczegoVictrelis do schematu leczenia dwulekowego może przynieść pewne korzyści. Wspomniana analiza retrospektywna nie pozwala jednak na rzetelny ilościowy opis tych zależności. Ponadto nie ustalono jeszcze zasad optymalnego postępowania w przypadku osób niereagujących na leczenie. W przyszłości leczenie takich pacjentów może wymagać stosowania kombinacji leków antywirusowych.
Monoterapia inhibitorami proteazy HCV
Na podstawie wyników badań klinicznych, produktu leczniczego Victrelis nie wolno używać w monoterapii ze względu na wysokie prawdopodobieństwo występowania zwiększonej oporności w przypadku braku leczenia skojarzonego przeciwko HCV (patrz punkt 5.1).
Nie wiadomo, jaki wpływ będzie miało leczenie produktem leczniczym Victrelis na działanie podawanych w późniejszym okresie inhibitorów proteazy HCV, w tym na ponowne leczenie produktem leczniczym Victrelis.
Stosowanie u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusem HIV
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u pacjentów z jednoczesnym zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) oraz HCV. Aktualnie trwają badania kliniczne, w których uczestniczą pacjenci stosujący skojarzoną terapię antyretrowirusową (w tym leczenie skojarzone z inhibitorami proteazy HIV), które dostarczą danych na temat skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u tych pacjentów, a także umożliwią określenie istotności klinicznej interakcji farmakokinetycznych boceprewiru z lekami antyretrowirusowymi. Dane dotyczące interakcji lekowych z lekami antyretrowirusowymi u osób zdrowych zostały przedstawione w punkcie 4.5.
Stosowanie u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusem HBV
Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusowym zapaleniem wątroby typu B (HBV) oraz HCV.
Stosowanie u pacjentów po przeszczepie narządowym
Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u biorców przeszczepu wątroby lub innych narządów (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u pacjentów zakażonych HCV o genotypie innym niż 1
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną w leczeniu przewlekłego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C należącym do genotypu innego niż genotyp 1.
Pacjenci, u których wcześniejsze leczenie inhibitorem proteazy HCV zakończyło się niepowodzeniem Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną w leczeniu przewlekłego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C należącym do genotypu innego niż genotyp 1 u pacjentów, u których nie powiodła się wcześniejsza terapia produktem leczniczym Victrelis lub innymi inhibitorami proteazy HCV.
Silne induktory CYP3A4
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Victrelis z silnymi induktorami CYP3A4 (ryfampicyna, karbamazepina, fenobarbital, fenytoina) (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u pacjentów z rzadko występującymi chorobami wrodzonymi
Victrelis zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Działanie proarytmiczne
Na podstawie dostępnych danych (patrz punkt 5.3) należy zalecać ostrożność w stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów obciążonych ryzykiem wydłużenia odstępu QT (wrodzony długi odstęp QT, hipokaliemia).
Victrelis - interakcje
Victrelis jest silnym inhibitorem CYP3A4/5. W przypadku jednoczesnego stosowania z produktem leczniczym Victrelis, leków metabolizowanych głównie przy udziale CYP3A4/5, może występować ich zwiększona ekspozycja, co może zwiększyć lub wydłużyć ich działanie terapeutyczne lub działania niepożądane (patrz Tabela 2). Victrelis nie hamuje ani nie indukuje aktywności innych enzymów układu CYP450.
Wykazano, że w warunkach in vitro boceprewir jest substratem P-gp oraz białka oporności raka piersi (BCRP). Inhibitory tych transporterów mogą spowodować podwyższenie stężenia boceprewiru; nie są znane konsekwencje kliniczne tych interakcji.
Victrelis jest częściowo metabolizowany przy udziale CYP3A4/5. Jednoczesne podawanie produktu leczniczego Victrelis z lekami indukującymi lub hamującymi CYP3A4/5 może zwiększać lub zmniejszać ekspozycję na Victrelis (patrz punkt 4.4).
Victrelis, w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz rybawiryną, jest przeciwwskazany w przypadku jednoczesnego podawania z lekami, których klirens w dużym stopniu zależy od CYP3A4/5 oraz w przypadku których podwyższone stężenia w osoczu są związane z ciężkimi i (lub) zagrażającymi życiu zdarzeniami, np. doustnie podawany midazolam i triazolam, bepridil, pimozyd, lumefantryna, halofantryna, inhibitory kinazy tyrozynowej, symwastatyna, lowastatyna oraz pochodne sporyszu (dihydroergotamina, ergonowina, ergotamina, metyloergonowina) (patrz punkt 4.3).
Boceprewir jest metabolizowany przede wszystkim przez aldoketoreduktazę (AKR). W badaniach interakcji leków z udziałem inhibitorów AKR (diflunisal, ibuprofen) nie stwierdzono klinicznie istotnego wzrostu ekspozycji na boceprewir. Produkt leczniczy Victrelis można stosować jednocześnie z inhibitorami AKR.
Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Victrelis oraz ryfampicyny lub leków
przeciwdrgawkowych (takich jak fenytoina, fenobarbital lub karbamazepina) może istotnie obniżyć ekspozycję osocza na Victrelis. Nie ma danych dotyczących tych interakcji, w związku z czym nie zaleca się stosowania boceprewiru z tymi lekami (patrz punkt 4.4).
Należy zachować ostrożność w przypadku podawania leków wydłużających odstęp QT, takich jak amiodaron, chinidyna, metadon, pentamidyna i niektórych leków neuroleptycznych.
Tabela 2
Dane o interakcjach farmakokinetycznych
| Produkty lecznicze według obszarów terapeutycznych | Interakcje * (proponowane mechanizmy działania, jeśli są znane) | Zalecenia dotyczące podawania skojarzonego |
| LEKI PRZECIWDEPRESYJNE |
| |
| Escytalopram (escytalopram w pojedynczej dawce wynoszącej 10 mg + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ 9% boceprewir C max ↔ 2% escytalopram AUC ↓ 21% escytalopram C max ↔ 19% | Stopień ekspozycji ustrojowej na escytalopram był nieznacznie zmniejszony w przypadku jego stosowania jednocześnie z produktem leczniczym Victrelis. Nie przewiduje się konieczności dostosowania dawki escytalopramu , ale może zajść potrzeba modyfikacji dawki w zależności od efektu klinicznego. |
| PRZECIWZAKAŹNE |
| |
| Przeciwgrzybicze |
| |
| Ketokonazol (ketokonazol w dawce 400 mg dwa razy na dobę + Victrelis w pojedynczej dawce wynoszącej 400 mg) Itrakonazol, posakonazol, worykonazol | boceprewir AUC ↑ 131% boceprewir C max ↑ 41% boceprewir C min N/A (zahamowanie aktywności CYP3A i (lub) zahamowanie aktywności P-gp) Nie badano | Należy zachować ostrożność w przypadku podawania boceprewiru jednocześnie z ketokonazolem lub azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi (itrakonazolem, posakonazolem, worykonazolem). |
| Przeciwretrowirusowe | ||
| Nukleozydowy inhibitor odwrotnej transkryptazy (NRTI) |
| |
| Tenofowir (tenofowir w dawce 300 mg na dobę + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ 8% ** boceprewir C max ↔ 5% boceprewir C min ↔ 8% tenofowir AUC ↔ 5% tenofowir C max ↑ 32% | Nie jest konieczne dostosowanie dawki produktu leczniczego Victrelis lub tenofowiru. |
| Nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NNRTI) |
| |
| Efawirenz (efawirenz w dawce 600 mg na dobę + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ 19% ** boceprewir C max ↔ 8% boceprewir C min ↓ 44% efawirenz AUC ↔ 20% efawirenz C max ↔ 11% (indukowanie aktywności CYP3A – wpływ na boceprewir) | Minimalne stężenia produktu leczniczego Victrelis w przedziale dawkowania były obniżone w przypadku jednoczesnego podawania z efawirenzem. Kliniczne skutki tego obniżenia minimalnych stężeń produktu leczniczego Victrelis nie zostały bezpośrednio ocenione. |
| Produkty lecznicze według obszarów terapeutycznych | Interakcje * (proponowane mechanizmy działania, jeśli są znane) | Zalecenia dotyczące podawania skojarzonego |
| Inhibitor proteazy HIV | ||
| Atazanawir/Rytonawir (atazanawir w dawce 300 mg / rytonawir w dawce 100 mg na dobę + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ 5% boceprewir C max ↔ 7% boceprewir C min ↔ 18% atazanawir AUC ↓ 35% atazanawir C max ↓ 25% atazanawir C min ↓ 49% rytonawir AUC ↓ 36% rytonawir C max ↓ 27% rytonawir C min ↓ 45% | Jednoczesne stosowanie atazanawiru/rytonawiru z boceprewirem doprowadziło do mniejszej ekspozycji na atazanawir, co może się wiązać z mniejszą skutecznością i utratą kontroli nad zakażeniem wirusem HIV. Takie postępowanie można wziąć pod uwagę w indywidualnych przypadkach, jeśli zostanie uznane za konieczne, u pacjentów z supresją wiremii HIV i ze szczepem HIV bez podejrzewanej oporności na dany schemat leczenia zakażenia wirusem HIV. Konieczne jest dokładne monitorowanie parametrów klinicznych i laboratoryjnych. |
| Darunawir/Rytonawir (darunawir w dawce 600 mg / rytonawir w dawce 100 mg dwa razy na dobę + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↓ 32% boceprewir C max ↓ 25% boceprewir C min ↓ 35% darunawir AUC ↓ 44% darunawir C max ↓ 36% darunawir C min ↓ 59% rytonawir AUC ↓ 27% rytonawir C max ↔ 13% rytonawir C min ↓ 45% | Nie zaleca się jednoczesnego stosowania darunawiru/rytonawiru i produktu leczniczego Victrelis. |
| Lopynawir/Rytonawir (lopynawir w dawce 400 mg / rytonawir w dawce 100 mg dwa razy na dobę + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↓ 45% boceprewir C max ↓ 50% boceprewir C min ↓ 57% lopynawir AUC ↓ 34% lopynawir C max ↓ 30% lopynawir C min ↓ 43% rytonawir AUC ↓ 22% rytonawir C max ↔ 12% rytonawir C min ↓ 42% | Nie zaleca się jednoczesnego stosowania lopynawiru/rytonawiru i produktu leczniczego Victrelis. |
| Produkty lecznicze według obszarów terapeutycznych | Interakcje * (proponowane mechanizmy działania, jeśli są znane) | Zalecenia dotyczące podawania skojarzonego |
| Rytonawir (rytonawir w dawce 100 mg na dobę + Victrelis w dawce 400 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ 19% boceprewir C max ↓ 27% boceprewir C min ↔ 4% (zahamowanie aktywności CYP3A) | W przypadku podawania boceprewiru tylko z rytonawirem, stężenie boceprewiru ulega zmniejszeniu. |
| Inhibitory integrazy | ||
| Raltegrawir | Nie badano | Na podstawie danych teoretycznych można przypuszczać, że skojarzenie boceprewiru z raltegrawirem nie powinno spowodować żadnych istotnych klinicznie interakcji. Jednakże, do czasu uzyskania dodatkowych danych zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności w przypadku stosowania tego skojarzenia leków. |
| INHIBITORY REDUKTAZY HMG CoA | ||
| Atorwastatyna (atorwastatyna w pojedynczej dawce wynoszącej 40 mg + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ 5% boceprewir C max ↔ 4% atorwastatyna AUC ↑ 130% atorwastatyna C max ↑ 166% (zahamowanie aktywności CYP3A i OATPB1) | Zwiększenie ekspozycji ustrojowej na atorwastatynę w przypadku podawania jednocześnie z produktem leczniczym Victrelis. Gdy konieczne jest skojarzenie tych produktów należy rozważyć podanie atorwastatyny w możliwie najniższej dawce początkowej i zwiększanie dawki do momentu uzyskania pożądanego efektu klinicznego z jednoczesną kontrolą bezpieczeństwa leczenia. U pacjentów przyjmujących aktualnie atorwastatynę należy rozważyć zmniejszenie dawki leku w przypadku włączenia produktu leczniczegoVictrelis. Zaleca się dodatkową kontrolę stanu klinicznego, jeśli dobowa dawka atorwastatyny przekracza 40 mg. |
| Produkty lecznicze według obszarów terapeutycznych | Interakcje * (proponowane mechanizmy działania, jeśli są znane) | Zalecenia dotyczące podawania skojarzonego |
| Prawastatyna (prawastatyna w pojedynczej dawce wynoszącej 40 mg + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ 6% boceprewir C max ↔ 7% prawastatyna AUC ↑ 63% prawastatyna C max ↑ 49% (zahamowanie aktywności OATPB1) | Zwiększenie ekspozycji ustrojowej na prawastatynę w przypadku jej podawania jednocześnie z produktem leczniczym Victrelis. Leczenie prawastatyną w zalecanej dawce można rozpocząć w przypadku skojarzenia z produktem leczniczym Victrelis. Ścisłe monitorowanie stanu klinicznego jest uzasadnione. |
| LEKI IMMUNOSUPRESYJNE | ||
| Cyklosporyna (cyklosporyna w pojedynczej dawce wynoszącej 100 mg + Victrelis w pojedynczej dawce wynoszącej 800 mg) (cyklosporyna w pojedynczej dawce wynoszącej 100 mg + Victrelis w dawkach wielokrotnych wynoszących 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewirAUC ↔ 16% boceprewir C max ↔ 8% cyklosporyna AUC ↑ 168% cyklosporyna C max ↑ 101% (zahamowanie aktywności CYP3A – wpływ na cyklosporynę) | Należy przewidzieć możliwość dostosowania dawki cyklosporyny w przypadku podawania jej jednocześnie z produktem leczniczym Victrelis i ściśle monitorować stężenie cyklosporyny we krwi oraz często przeprowadzać ocenę czynności nerek i ocenę pod kątem występowania działań niepożądanych związanych z cyklosporyną. |
| Takrolimus (takrolimus w pojedynczej dawce wynoszącej 0,5 mg + Victrelis w pojedynczej dawce wynoszącej 800 mg) (takrolimus w pojedynczej dawce wynoszącej 0,5 mg + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | boceprewir AUC ↔ bez zmian boceprewir C max ↔ 3% takrolimus AUC ↑ 1610% takrolimus C max ↑ 890% (zahamowanie aktywności CYP3A – wpływ na takrolimus) | W przypadku podawania produktu leczniczego Victrelis jednocześnie z takrolimusem konieczne jest istotne zmniejszenie dawki i wydłużenie odstępu między kolejnymi dawkami takrolimusu oraz ścisłe monitorowanie stężenia takrolimusu we krwi i częste oceny czynności nerek oraz ocena pod kątem występowania działań niepożądanych związanych z takrolimusem. |
| Produkty lecznicze według obszarów terapeutycznych | Interakcje * (proponowane mechanizmy działania, jeśli są znane) | Zalecenia dotyczące podawania skojarzonego |
| Syrolimus | Nie badano (zahamowanie aktywności CYP3A) | W przypadku podawania jednocześnie z produktem leczniczym Victrelis można spodziewać się istotnego wzrostu stężenia syrolimusu we krwi. Zaleca się ścisłe monitorowanie stężenia syrolimusu we krwi i częstą ocenę czynności nerek oraz ocenę pod kątem występowania działań niepożądanych związanych z syrolimusem. |
| NARKOTYCZNE LEKI PRZECIWBÓLOWE | ||
| Metadon | Nie badano (zahamowanie aktywności CYP3A) | W przypadku podawania produktu leczniczego Victrelis jednocześnie z substratami CYP3A4/5 o wąskim oknie terapeutycznym zaleca się monitorowanie leczenia. U poszczególnych pacjentów po włączeniu lub odstawieniu produktu leczniczego Victrelis może być konieczne dodatkowe zwiększenie dawki metadonu w celu zapewnienia skutecznych klinicznie stężeń leku we krwi. |
| DOUSTNE ŚRODKI ANTYKONCEPCYJNE | ||
| Drospirenon/etynyloestradiol: (drospirenon w dawce 3 mg na dobę + etynyloestradiol w dawce 0,02 mg na dobę + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) | drospirenon AUC ↑ 99% drospirenon C max ↑ 57% etynyloestradiol AUC ↓ 24% etynyloestradiol C max ↔ (drospirenon – hamowanie CYP3A) | Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami predysponującymi do hiperkaliemii lub u pacjentów przyjmujących leki moczopędne oszczędzające potas (patrz punkt 4.4). Należy rozważyć stosowanie alternatywnych produktów antykoncepcyjnych u tych pacjentów. |
| Produkty lecznicze według obszarów terapeutycznych | Interakcje * (proponowane mechanizmy działania, jeśli są znane) | Zalecenia dotyczące podawania skojarzonego |
| LEKI USPOKAJAJĄCE | ||
| Midazolam (podanie doustne) (4 mg pojedyncza dawka doustna + Victrelis w dawce 800 mg trzy razy na dobę) Triazolam (podanie doustne) | midazolam AUC ↑ 430% midazolam C max ↑ 177% (hamowanie CYP3A) Interakcji nie badano (hamowanie CYP3A) | Skojarzone podawanie midazolamu i triazolamu w postaci doustnej z produktem leczniczym Victrelis jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3). |
| Alprazolam, midazolam, triazolam (podanie dożylne) | Interakcji nie badano (hamowanie CYP3A) | Należy prowadzić ścisłe monitorowanie kliniczne w kierunku depresji oddechowej i (lub) długotrwałego działania uspokajającego podczas skojarzonego podawania produktu leczniczego Victrelis z dożylnymi benzodiazepinami (alprazolam, midazolam, triazolam). Należy rozważyć dostosowanie dawki benzodiazepiny. |
| * Interakcje produktu leczniczego Victrelis z innymi produktami leczniczymi (zmiana średniego szacowanego współczynnika produktu leczniczego Victrelis w skojarzeniu z jednocześnie podawanym lekiem/produkt leczniczy Victrelis w monoterapii): ↓ oznacza zmniejszenie średniego szacowanego współczynnika o > 20%; ↑ oznacza zwiększenie średniego szacowanego współczynnika o > 25%; brak działania (↔) oznacza zmniejszenie średniego szacowanego współczynnika o ≤ 20% lub zwiększenie średniego szacowanego współczynnika o ≤ 25%. ** 0-8 godzin | ||
