
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 990 aptekach
Betahistyna jest wskazana w leczeniu choroby Ménière’a, charakteryzującej się następującymi objawami: zawrotami głowy, utratą słuchu, szumami usznymi oraz nudnościami.
Jedna tabletka zawiera 24 mgbetahistyny dichlorowodorku.
Jedna tabletka zawiera 210 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Betahistyna jest przeciwwskazana u pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy (phaeochromocytoma). Ponieważ betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy, może wywoływać uwalnianie amin katecholowych z guza, co powoduje ciężkie nadciśnienie tętnicze.
Betahistyna jest również przeciwwskazana w przypadku:
• nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Zaburzenia układu immunologicznego:
Bardzo rzadko (< 1/10 000): wysypki skórne i świąd.
Zaburzenia układu nerwowego:
Częstość nieznana: bóle głowy i sporadycznie senność.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe:
Rzadko (> 1/10 000, < 1/1000): dolegliwości żołądkowo-jelitowe, nudności i niestrawność.
Dawkowanie
Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku):
12-24 mg dwa razy na dobę podczas posiłków.
Dawki można dobierać indywidualnie dla każdego pacjenta.
Czasami poprawę można zaobserwować dopiero po upływie kilku tygodni leczenia.
Dzieci i młodzież:
Nie zaleca się stosowania betahistyny w tabletkach u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania betahistyny u pacjentów z czynną lub przebytą chorobą wrzodową, ze względu na występowanie sporadycznie dyspepsji u pacjentów leczonych betahistyną.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą oskrzelową.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania betahistyny u pacjentów z pokrzywką, wysypką lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa ze względu na możliwość nasilenia się tych objawów.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkim niedociśnieniem tętniczym.
Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu „Lapp”) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego preparatu.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania betahistyny u pacjentów z czynną lub przebytą chorobą wrzodową, ze względu na występowanie sporadycznie dyspepsji u pacjentów leczonych betahistyną.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą oskrzelową.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania betahistyny u pacjentów z pokrzywką, wysypką lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa ze względu na możliwość nasilenia się tych objawów.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkim niedociśnieniem tętniczym.
Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu „Lapp”) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego preparatu.
Nie ma udowodnionych przypadków niebezpiecznych interakcji.
Istnieje doniesienie o interakcji z alkoholem etylowym oraz preparatem zawierającym pirymetaminę z dapsonem oraz doniesienie o nasileniu działania betahistyny przez salbutamol.
Ponieważ betahistyna jest analogiem histaminy, teoretycznie możliwa jest interakcja z lekami przeciwhistaminowymi, ale dotychczas nie było takich doniesień.
Rzadko zgłaszano występowanie senności związanej ze stosowaniem betahistyny. Pacjenci, u których występują te objawy powinni być poinformowani o konieczności unikania czynności wymagających koncentracji, takich jak prowadzenie pojazdów mechanicznych i obsługiwanie urządzeń mechanicznych.
Objawami przedawkowania betahistyny są nudności, wymioty, niestrawność, ataksja i napady drgawek po przyjęciu większych dawek. Nie ma swoistego antidotum. Zaleca się płukanie żołądka i leczenie objawowe.
Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Cena Vertix może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.
Vertix nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.
Vertix jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Vertix nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Vertix nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Betahistine nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje: