Jak opisano poniżej, przeprowadzono badania interakcji stosując dawkę 10 mg i (lub) 20 mg 
 tadalafilu 
 . Biorąc pod uwagę fakt, że w niektórych badaniach stosowano jedynie dawkę 10 mg, nie można wykluczyć istnienia klinicznie istotnych interakcji w przypadku stosowania większych dawek 
 tadalafilu 
 . 
 Wpływ innych substancji na 
 tadalafil 
 Inhibitory cytochromu P450 
 Tadalafil 
 jest metabolizowany głównie przez CYP3A4. Selektywny inhibitor izoenzymu CYP3A4 
 ketokonazol 
 (w dawce 200 mg na dobę) zwiększał ekspozycję ( 
 AUC 
 ) na 
 tadalafil 
 (10 mg) dwukrotnie, a 
 Cmax 
 tadalafilu 
 o 15% w porównaniu z wartością 
 AUC 
 i 
 Cmax 
 po podaniu samego 
 tadalafilu 
 w dawce 10 mg. 
 Ketokonazol 
 (w dawce 400 mg na dobę) zwiększał ekspozycję ( 
 AUC 
 ) na 
 tadalafil 
 (20 mg) czterokrotnie, a 
 C 
 max 
 o 22%. Inhibitor proteazy - 
 rytonawir 
 (w dawce 200 mg dwa razy na dobę), który jest inhibitorem CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 i CYP2D6, zwiększał dwukrotnie ekspozycję ( 
 AUC 
 ) na 
 tadalafil 
 (20 mg) i nie powodował zmian 
 C 
 m 
 x 
 . 
 Rytonawir 
 (w dawce 500 mg lub 600 mg dwa razy na dobę) zwiększał ekspozycję ( 
 AUC 
 ) po po pojedynczej dawce na 
 tadalafil 
 (20 mg) o 32% i zmniejszał 
 Cmax 
 o 30%. Pomimo, że nie badano poszczególnych interakcji, jednak inne inhibitory proteazy, takie jak 
 sakwinawir 
 , oraz inne inhibitory CYP3A4, jak erytromycyna, 
 klarytromycyna 
 , 
 itrakonazol 
 i sok grejpfrutowy, należy stosować ostrożnie w skojarzeniu z 
 tadalafilem 
 , ponieważ można oczekiwać, że zwiększą stężenie 
 tadalafilu 
 w osoczu (patrz 
 CHPL 
 : punkt 4.4). W rezultacie może się zwiększyć częstość występowania działań niepożądanych, wymienionych w 
 CHPL 
 w punkcie 4.8. 
 Białka transportuj 
 ące 
 Znaczenie białek transportuj 
 ących 
 (np. p-glikoproteiny) w dystrybucji 
 tadalafilu 
 nie zostało poznane. Dlatego istnieje możliwość wystąpienia interakcji z innymi lekami na skutek hamowania białek transportujacych. 
 Induktory cytochromu P450 
 Induktor CYP3A4, 
 ryfampicyna 
 , zmniejsza 
 AUC 
 tadalafilu 
 o 88 %, w porównaniu z wartością 
 AUC 
 tadalafilu 
 podanego osobno w dawce 10 mg. Można oczekiwać, że to zmniejszenie ekspozycji może spowodować zmniejszenie skuteczności 
 tadalafilu 
 . Stopień zmniejszenia skuteczności nie jest znany. Inne induktory CYP3A4, takie jak fenobarbital, 
 fenytoina 
 czy 
 karbamezepina 
 , mogą również spowodować zmniejszenie stężenia 
 tadalafilu 
 w osoczu krwi. 
 Wpływ 
 tadalafilu 
 na inne produkty lecznicze 
 Azotany 
 W badaniach klinicznych wykazano, że 
 tadalafil 
 (5 mg, 10 mg i 20 mg) nasila hipotensyjne działanie azotanów. Dlatego stosowanie produktu 
 Tadalafil 
 Accord jest przeciwwskazane u pacjentów przyjmuj 
 ących 
 organiczne azotany w jakiejkolwiek postaci (patrz 
 CHPL 
 : punkt 4.3). W oparciu o wyniki badań klinicznych, w których 150 osób przyjmowało 
 tadalafil 
 w dawce 20 mg przez 7 dni i nitroglicerynę 0,4 mg 
 podjęzykowo 
 w różnych punktach czasowych badania, stwierdzono, że te interakcje utrzymywały się przez ponad 24 godziny i nie były wykrywalne po 48 godzinach od podania ostatniej dawki 
 tadalafilu 
 . Dlatego, jeżeli ze względów medycznych w sytuacjach zagrażaj 
 ących 
 życiu konieczne jest zastosowanie azotanów, można je podać dopiero po upływie 48 godzin po zażyciu produktu 
 Tadalafil 
 Accord w jakiejkolwiek dawce (2,5 mg-20 mg). W takich przypadkach azotany należy podawać pod ścisłym nadzorem lekarskim i monitorować czynność układu krążenia. 
 Leki hipotensyjne (w tym leki blokuj 
 ące 
 kanały wapniowe) 
 Jednoczesne stosowanie 
 doksazosyny 
 (w dawce 4 mg i 8 mg na dobę) i 
 tadalafilu 
 (w dawce 5 mg na dobę i w dawce 20 mg podanej jednorazowo) istotnie nasila działanie hipotensyjne leku blokującego receptory a-adrenergiczne. To działanie utrzymuje się co najmniej 12 godzin i mogą mu towarzyszyć objawy, w tym omdlenia. Z tego powodu nie zaleca się jednoczesnego stosowania tych leków (patrz 
 CHPL 
 : punkt 4.4). 
 W badaniach dotycz 
 ących 
 interakcji lekowych, w których wzięła udział ograniczona liczba zdrowych ochotników, nie obserwowano takich działań po zastosowaniu 
 alfuzosyny 
 lub 
 tamsulozyny 
 . Jednakże, należy zachować ostrożność w przypadku stosowania 
 tadalafilu 
 u pacjentów przyjmuj 
 ących 
 jakiekolwiek leki blokuj ące receptory a-adrenergiczne, a zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Leczenie należy rozpocząć od najmniejszej dawki i stopniowo ją dostosowywać. 
 W klinicznych badaniach farmakologicznych oceniano możliwość nasilania hipotensyjnego działania 
 przeciwnadciśnieniowych 
 produktów leczniczych przez 
 tadalafil 
 . Badano główne grupy 
 przeciwnadciśnieniowych 
 produktów leczniczych, w tym leki blokuj ące kanały wapniowe ( 
 amlodypina 
 ), inhibitory konwertazy angiotensyny - 
 ACE 
 ( 
 enalapril 
 ), leki blokuj 
 ące 
 receptory P-adrenergiczne ( 
 metoprolol 
 ), 
 tiazydowe 
 leki moczopędne ( 
 bendrofluazyd 
 ) i leki blokuj 
 ące 
 receptory angiotensyny II (różne rodzaje i dawki leków stosowanych w 
 monoterapii 
 i w terapii skojarzonej z tiazydami, lekami blokującymi kanały wapniowe, lekami blokującymi receptory P-adrenergiczne i (lub) lekami blokującymi receptory a-adrenergiczne). 
 Tadalafil 
 (w dawce 10 mg, z wyjątkiem badań z zastosowaniem leków blokuj 
 ących 
 receptory angiotensyny II i 
 amlodypiny 
 , w których podawano dawkę 20 mg) nie wykazywał istotnych klinicznie interakcji z badanymi grupami leków. W innym klinicznym badaniu farmakologicznym oceniano skojarzone stosowanie 
 tadalafilu 
 (20 mg) i 4 grup leków 
 przeciwnadciśnieniowych 
 . U pacjentów przyjmuj 
 ących 
 kilka leków 
 przeciwnadciśnieniowych 
 zmiany ciśnienia tętniczego stwierdzone podczas ambulatoryjnych wizyt kontrolnych wydają się być zależne od stopnia, w jakim ciśnienie było kontrolowane przez te leki. Osoby, u których ciśnienie było dobrze kontrolowane, zmniejszenie ciśnienia było minimalne i podobne do obserwowanego u zdrowych osób. U osób, u których ciśnienie krwi nie było kontrolowane, obniżenie ciśnienia było większe, jednak u większości pacjentów nie występowały objawy hipotensji. U pacjentów otrzymuj 
 ących 
 jednocześnie 
 przeciwnadciśnieniowe 
 produkty lecznicze, 
 tadalafil 
 w dawce 20 mg może spowodować obniżenie ciśnienia krwi, które zazwyczaj (z wyjątkiem leków blokuj 
 ących 
 receptory a-adrenergiczne np. doksazosyną - patrz 
 CHPL 
 : powyżej) jest niewielkie i nie jest prawdopodobne, aby miało znaczenie kliniczne. Analiza wyników badania klinicznego 3 fazy nie wykazała różnic w zdarzeniach niepożądanych występuj 
 ących 
 u pacjentów przyjmuj ących 
 tadalafil 
 z 
 przeciwnadciśnieniowymi 
 produktami leczniczymi lub bez tych produktów. Jednak pacjenci powinni zostać odpowiednio poinformowani o możliwości wystąpienia obniżenia ciśnienia krwi w przypadku jednoczesnego stosowania 
 przeciwnadciśnieniowych 
 produktów leczniczych. 
 Riocyguat 
 Badania przedkliniczne wykazały dodatkowe działanie obniżaj 
 ące 
 ciśnienie krwi, w przypadku jednoczesnego 
 stoswania 
 inhibitorów PDE5 z 
 riocyguatem 
 . W badaniach klinicznych wykazano, że 
 riocyguat 
 nasila hipotensyjne działanie inhibitorów PDE5. Brak dowodów na korzystne działanie kliniczne 
 stoswania 
 takiego skojarzenia w populacji badanej. Jednoczesne stosowanie 
 riocyguatu 
 z inhibitorami PDE5, w tym 
 tadalafilem 
 jest przeciwwskazane (patrz 
 CHPL 
 : punkt 4.3). 
 Inhibitory 5-alfa-reduktazy 
 Podczas badania klinicznego, w którym porównywano skojarzone stosowanie 
 tadalafilu 
 w dawce 5 mg z 
 finasterydem 
 w dawce 5 mg oraz placebo z 
 finasterydem 
 w dawce 5 mg w łagodzeniu objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, nie zaobserwowano żadnych nowych działań niepożądanych. Ze względu, że nie przeprowadzono badania interakcji lekowych oceniającego wpływ 
 tadalafilu 
 i inhibitorów 5-alfa-reduktazy, należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania 
 tadalafilu 
 i inhibitorów 5-alfa-reduktazy. 
 Substraty CYP1A2 (np. teofilina) 
 W farmakologicznym badaniu klinicznym, w którym podawano 
 tadalafil 
 w dawce 10 mg jednocześnie z teofiliną (nieselektywnym inhibitorem 
 fosfodiesterazy 
 ), nie wykazano interakcji farmakokinetycznej. Jedynym działaniem farmakodynamicznym było niewielkie (3,5 uderzeń/minutę) zwiększenie częstości akcji serca. Pomimo, że to działanie było niewielkie i nie miało znaczenia klinicznego w tym badaniu, należy o nim pamiętać w przypadku równoczesnego stosowania tych produktów leczniczych. 
 Etynyloestradiol i terbutalina 
 Wykazano, że 
 tadalafil 
 zwiększa dostępność biologiczną 
 etynyloestradiolu 
 podanego doustnie; podobnego zwiększenia dostępności biologicznej można się spodziewać w przypadku doustnego podania 
 terbutaliny 
 , jednak nie są określone kliniczne następstwa. 
 Alkohol 
 Jednoczesne stosowanie 
 tadalafilu 
 (10 mg lub 20 mg) nie wpływało na stężenie alkoholu we krwi (średnie maksymalne stężenie we krwi 0,08%). Ponadto, nie obserwowano zmian w stężeniu 
 tadalafilu 
 w ciągu 3 godzin po podaniu go jednocześnie z alkoholem. Spożycie alkoholu zaplanowano tak, aby zapewnić jego maksymalne wchłanianie (spożycie alkoholu na czczo i nieprzyjmowanie pokarmu przez 2 kolejne godziny). 
 Tadalafil 
 (20 mg) nie zwiększał zmniejszenia średniego spadku ciśnienia krwi spowodowanego Podaniem alkoholu (0,7 g/kg lub około 180 ml 40 % alkoholu [wódka] dla mężczyzny o masie ciała 80 kg), ale u niektórych osób obserwowano zawroty głowy przy zmianie pozycji ciała i niedociśnienie 
 ortostatyczne 
 . W przypadku podania 
 tadalafilu 
 z mniejszymi dawkami alkoholu (0,6 g/kg) nie występowało niedociśnienie, a zawroty głowy występowały z podobną częstością, jak po spożyciu samego alkoholu. 
 Tadalafil 
 (10 mg) nie nasilał wpływu alkoholu na funkcje poznawcze. 
 Produkty lecznicze metabolizowane przez cytochrom CYP450 
 Nie należy oczekiwać, by 
 tadalafil 
 mógł w klinicznie znacz 
 ący 
 sposób zmniejszać lub zwiększać klirens produktów leczniczych metabolizowanych przez izoenzymy CYP450. Badania potwierdziły, że 
 tadalafil 
 nie powoduje hamowania ani indukcji aktywności izoenzymów CYP450, w tym CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1, CYP2C9 i CYP2C19. 
 Substraty CYP2C9 (np. R-warfaryna) 
 Tadalafil 
 (10 mg i 20 mg) nie wykazywał klinicznie istotnego wpływu na ekspozycję ( 
 AUC 
 ) S-warfaryny i R-warfaryny (substraty CYP2C9); 
 tadalafil 
 nie wpływa także na spowodowane przez warfarynę zmiany czasu protrombinowego. 
 Kwas acetylosalicylowy 
 Tadalafil 
 (10 mg i 20 mg) nie zwiększa spowodowanego przez kwas acetylosalicylowy wydłużenia czasu krwawienia. 
 Przeciwcukrzycowe produkty lecznicze 
 Nie przeprowadzono szczegółowych badań interakcji 
 tadalafilu 
 z przeciwcukrzycowymi produktami leczniczymi.