Letrozol Orion tabletki powlekane | 2,5 mg | 30 tabl.

Każda tabletka powlekana zawiera 2,5 mg letrozolu (Letrozolum).

Substancja pomocnicza: każda tabletka powlekana zawiera laktozę jednowodną, co odpowiada 76 mg laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stan przed menopauzą, ciąża lub karmienie piersią (patrz punkty 4.6 i 5.3).

Letrozol był generalnie dobrze tolerowany we wszystkich badaniach klinicznych, zarówno stosowany w terapii pierwszej linii i drugiej linii zaawansowanego raka piersi, jak również w przedłużonym leczeniu uzupełniającym u kobiet, które wcześniej otrzymały standardowe leczenie tamoksyfenem. Na ogół, obserwowane działania niepożądane są zwykle łagodne lub umiarkowane w swoim przebiegu i najczęściej związane są z brakiem estrogenów.

Najczęściej występującymi w badaniach klinicznych działaniami niepożądanymi były: uderzenia gorąca, bóle stawów, nudności i uczucie zmęczenia. Wiele działań niepożądanych może być fizjologiczną konsekwencją braku estrogenów (np.: uderzenia gorąca, łysienie i krwawienia z dróg rodnych).

Po standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem, którego mediana czasu trwania wynosiła 28 miesięcy, następujące działania niepożądane były zgłaszane znacznie częściej w grupie przyjmującej letrozol niż placebo, niezależnie od zależności przyczynowej: uderzenia gorąca (50,7% w porównaniu do 44,3%), bóle stawów/zapalenie stawów (28,5% w porównaniu do 23,2%) oraz bóle mięśniowe (10,2% w porównaniu do 7,0%). Większość tych działań niepożądanych była obserwowana w pierwszym roku leczenia. Przypadki osteoporozy i złamań kości były nieznacząco częstsze w grupie pacjentek otrzymujących letrozol niż w grupie placebo (odpowiednio 7,5% w porównaniu do 6,3% i 6,7% w porównaniu do 5,9%).

W zaktualizowanej analizie wyników przedłużonego leczenia uzupełniającego, przeprowadzonej w czasie trwania leczenia, którego mediana wynosiła 47 miesięcy w grupie letrozolu i 28 miesięcy w grupie placebo, niezależnie od związku przyczynowego, następujące działania niepożądane były zgłoszone znamiennie częściej w grupie przyjmującej letrozol niż placebo: uderzenia gorąca (60,3% w porównaniu do 52,6%), bóle stawów/zapalenie stawów (37,9% w porównaniu do 26,8%) oraz bóle mięśniowe (15,8% w porównaniu do 8,9%). Większość tych działań niepożądanych była obserwowana w pierwszym roku leczenia. U pacjentów z ramienia placebo, u których leczenie zmieniono na letrozol, występowały podobne działania niepożądane. W różnym czasie po randomizacji przypadki osteoporozy i złamań kości były znamiennie częstsze w grupie pacjentek otrzymujących letrozol niż w grupie placebo (odpowiednio 12,3% w porównaniu do 7,4% i 10,9% w porównaniu do 7,2%). W różnym czasie po zmianie leku na letrozol, u 3,6% pacjentek odnotowywano nowo zdiagnozowane przypadki osteoporozy, podczas gdy złamania występowały u 5,1% pacjentek.

W leczeniu uzupełniającym, niezależnie od związku przyczynowego, występowały w czasie po randomizacji następujące działania niepożądane w grupach stosujących odpowiednio, letrozol i tamoksyfen: zdarzenia zakrzepowo-zatorowe (1,5% w porównaniu do 3,2%, p< 0,001), dławica piersiowa (0,8% w porównaniu do 0,8%), zawał mięśnia sercowego (0,7% w porównaniu do 0,4%) oraz niewydolność serca (0,9% w porównaniu do 0,4%, p< 0,006).

W tabeli 1 zawarto następujące działania niepożądane, dotyczące stosowania letrozolu zaobserwowane w badaniach klinicznych oraz na podstawie danych uzyskanych po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Działania niepożądane zostały sklasyfikowane według następującej częstości występowania:

Tabela 1.

Pacjentki dorosłe oraz w podeszłym wieku

Zalecana dawka letrozolu wynosi 2,5 mg jeden raz na dobę. Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania u pacjentek w podeszłym wieku.

W terapii uzupełniającej zaleca się prowadzić leczenie przez okres 5 lat lub do czasu wystąpienia nawrotu nowotworu. W terapii uzupełniającej, dotychczasowe doświadczenie kliniczne obejmuje okres 2 lat (mediana czasu trwania leczenia wynosiła 25 miesięcy).

W przedłużonej terapii uzupełniającej, dotychczasowe doświadczenie kliniczne obejmuje okres 4 lat (mediana czasu trwania leczenia). U pacjentek z rakiem zaawansowanym lub z przerzutami, leczenie letrozolem należy prowadzić do czasu pojawienia się dowodów świadczących o progresji guza.

Dzieci i młodzież

Letrozol nie powinien być stosowany u dzieci.

Pacjentki z zaburzoną czynnością wątroby i (lub) nerek

Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u pacjentek z zaburzoną czynnością nerek, u których klirens kreatyniny jest większy niż 30 ml/min.

Brak wystarczających danych dotyczących pacjentek z niewydolnością nerek, u których klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/min, oraz pacjentek z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkty 4.4 i 5.2).

U pacjentek, u których nie wiadomo, czy znajdują się w okresie pomenopauzalnym, przed rozpoczęciem leczenia należy zbadać stężenia LH, FSH i (lub) estradiolu w celu jasnego określenia, czy pacjentka znajduje się w okresie po menopauzie.

Niewydolność nerek

Nie wykonano badań nad stosowaniem letrozolu u pacjentek z klirensem kreatyniny mniejszym niż 10 ml/min. Przed podaniem letrozolu pacjentkom z tej grupy należy rozważyć szczególnie wnikliwie potencjalny stosunek ryzyka do korzyści ze stosowania terapii.

Niewydolność wątroby

Letrozol był badany tylko u ograniczonej liczby pacjentów bez przerzutów nowotworu z różnym stopniem czynności wątroby: łagodnym do umiarkowanego oraz ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. U mężczyzn ochotników, bez choroby nowotworowej, z ciężką niewydolnością wątroby dużego stopnia (marskość wątroby, C w skali Childa i Pugha), ekspozycja na letrozol i okres półtrwania zwiększyły się 2 do 3 razy w porównaniu do zdrowych ochotników. Dlatego u pacjentek z ciężką niewydolnością wątroby letrozol powinien być stosowany ostrożnie i po wnikliwym rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści (patrz punkt 5.2).

Wpływ na układ kostny

Letrozol jest silnie działającym produktem leczniczym zmniejszającym stężenie estrogenu.

Obserwacje w leczeniu uzupełniającym i w przedłużonym leczeniu uzupełniającym, którego mediana wynosiła, odpowiednio, 30 i 49 miesięcy, są niewystarczające do oceny ryzyka złamań związanego z długotrwałym stosowaniem letrozolu. Kobiety, u których stwierdzono w wywiadzie osteoporozę i (lub) złamania, lub które są w grupie podwyższonego ryzyka w kierunku osteoporozy powinny mieć oficjalnie wykonane badanie gęstości kości w badaniu densytometrycznym kości przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego. U pacjentek należy kontrolować ewentualny rozwój osteoporozy podczas leczenia letrozolem i po okresie leczenia. Jeżeli istnieją wskazania, należy rozpocząć leczenie lub profilaktykę osteoporozy i regularnie kontrolować ich skuteczność (patrz punkt 4.8).

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Z tego względu leku nie powinni przyjmować pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi schorzeniami typu nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp czy zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.

U pacjentek, u których nie wiadomo, czy znajdują się w okresie pomenopauzalnym, przed rozpoczęciem leczenia należy zbadać stężenia LH, FSH i (lub) estradiolu w celu jasnego określenia, czy pacjentka znajduje się w okresie po menopauzie.

Niewydolność nerek

Nie wykonano badań nad stosowaniem letrozolu u pacjentek z klirensem kreatyniny mniejszym niż 10 ml/min. Przed podaniem letrozolu pacjentkom z tej grupy należy rozważyć szczególnie wnikliwie potencjalny stosunek ryzyka do korzyści ze stosowania terapii.

Niewydolność wątroby

Letrozol był badany tylko u ograniczonej liczby pacjentów bez przerzutów nowotworu z różnym stopniem czynności wątroby: łagodnym do umiarkowanego oraz ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. U mężczyzn ochotników, bez choroby nowotworowej, z ciężką niewydolnością wątroby dużego stopnia (marskość wątroby, C w skali Childa i Pugha), ekspozycja na letrozol i okres półtrwania zwiększyły się 2 do 3 razy w porównaniu do zdrowych ochotników. Dlatego u pacjentek z ciężką niewydolnością wątroby letrozol powinien być stosowany ostrożnie i po wnikliwym rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści (patrz punkt 5.2).

Wpływ na układ kostny

Letrozol jest silnie działającym produktem leczniczym zmniejszającym stężenie estrogenu.

Obserwacje w leczeniu uzupełniającym i w przedłużonym leczeniu uzupełniającym, którego mediana wynosiła, odpowiednio, 30 i 49 miesięcy, są niewystarczające do oceny ryzyka złamań związanego z długotrwałym stosowaniem letrozolu. Kobiety, u których stwierdzono w wywiadzie osteoporozę i (lub) złamania, lub które są w grupie podwyższonego ryzyka w kierunku osteoporozy powinny mieć oficjalnie wykonane badanie gęstości kości w badaniu densytometrycznym kości przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego. U pacjentek należy kontrolować ewentualny rozwój osteoporozy podczas leczenia letrozolem i po okresie leczenia. Jeżeli istnieją wskazania, należy rozpocząć leczenie lub profilaktykę osteoporozy i regularnie kontrolować ich skuteczność (patrz punkt 4.8).

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Z tego względu leku nie powinni przyjmować pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi schorzeniami typu nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp czy zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.