Interakcja mało istotna
- Dotyczy leków
- Letrox 125
Lek należy na czczo (najlepiej rano przed śniadaniem), popijając odpowiednią ilością wody.
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
Terapia zastępcza i uzupełniająca w niedoczynności tarczycy o różnej etiologii. Zapobieganie wznowię wola tarczycy po leczeniu operacyjnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy (eutyreoza). Leczenie wola obojętnego.
Pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w chorobie Gravesa-Basedowa w skojarzeniu z tyreostatykami po uzyskaniu eutyreozy.
Terapia zastępcza i supresyjna nowotworów złośliwych tarczycy, szczególnie po operacji wycięcia tarczycy.
Test supresyjny w diagnostyce nadczynności tarczycy.
Każda tabletka produktu leczniczego LETROX 125 mikrogramów zawiera 133-142 mcg lewotyroksyny sodowej (Levothyroxinum natricum) x H2O, co odpowiada 125 mcg lewotyroksyny sodowej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Nadwrażliwość na substancję czynną - lewotyroksynę - lub którąkolwiek substancję pomocniczą wchodzącą w skład produktu Letrox 125 mikrogramów. Nadczynność tarczycy, niezależnie od etiologii.
Wyjątek stanowi terapia wspomagająca leczenie tyreostatyczne nadczynności tarczycy po osiągnięciu eutyreozy; należy jednak pamiętać, że jednoczesne przyjmowanie lewotyroksyny i leku tyreostatycznego jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży.
Ocena działań niepożądanych opiera się na następujących określeniach częstości ich występowania:
Bardzo często: > =1/10
Często: > = 1/100,< 1/10
Niezbyt często: > = 1/1 000,< 1/100
Rzadko: > = 1/10 000,< 1/1 000
Bardzo rzadko: < 1/10 000, częstość nieznana (nie może być określona na podstawie
dostępnych danych)
Podczas prawidłowo prowadzonego i kontrolowanego leczenia produktem Letrox 125 mikrogramów, wystąpienie działań niepożądanych jest mało prawdopodobne.
Jeśli, bardzo rzadko, zalecana dawka nie jest tolerowana lub wystąpiło przedawkowanie produktu leczniczego, szczególnie w przypadku zbyt szybkiego zwiększania dawki na początku leczenia, mogą wystąpić następujące objawy: tachykardia, zaburzenia rytmu serca, drżenia, bóle wieńcowe, pobudzenie, bezsenność, przewodnienie, spadek masy ciała, biegunka. W przypadku wystąpienia powyższych objawów, należy zmniejszyć dobową dawkę produktu leczniczego lub przerwać jego podawanie na kilka dni. Po ustąpieniu objawów leczenie można wznowić ostrożnie ustalając dawkowanie.
W przypadku nadwrażliwości na lewotyroksynę lub na którąkolwiek z substancji wchodzących w skład produktu Letrox 125 mikrogramów, mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, takie jak: pokrzywka, skurcz oskrzeli i obrzęk krtani. W pojedynczych przypadkach obserwowano wstrząs anafilaktyczny. W takich przypadkach należy przerwać podawanie produktu.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu} e-mail: adr@urpl.gov.pl.
Każda tabletka produktu leczniczego Letrox 125 mikrogramów zawiera 133-142 mcg lewotyroksyny sodowej (Levothyroxinum natricum) x H20, co odpowiada 125 mcg lewotyroksyny sodowej
Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, należy stosować się do poniższych zaleceń dotyczących dawkowania.
Indywidualna dawka dobowa powinna być ustalona na podstawie badania lekarskiego i wyników testów laboratoryjnych.
Leczenie hormonami tarczycy powinno być prowadzone ze szczególną ostrożnością u pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z chorobą wieńcową serca i pacjentów z długotrwałą lub ciężką niedoczynnością tarczycy. U tych pacjentów, leczenie należy zacząć od małej dawki początkowej, która następnie powinna być zwiększana powoli w dużych odstępach czasu z jednoczesnym monitorowaniem stężenie hormonów tarczycy.
Doświadczenia wykazały, iż małe dawki początkowe są również wystarczające w przypadku niewielkiej masy ciała oraz dużego wola guzkowego.
Wskazanie |
Liczba mcg lewotyroksyny sodowej/dobę |
|
Niedoczynność tarczycy |
||
Dawkowanie u dorosłych |
Dawka początkowa |
25-50 |
(dawkę należy zwiększać o 25-50 mcg w odstępach 2-4 tygodni) |
Dawka podtrzymująca |
100-200 |
Profilaktyka nawrotu wola |
75-200 |
|
Wole obojętne |
75-200 |
|
Dawkowanie u dzieci |
Dawka początkowa |
12,5-50 |
Dawka początkowa (noworodki) |
25-50 |
|
Wielkość dawki podtrzymującej, stosowanej przez dłuższy czas, ustalana jest między innymi na podstawie wieku i wagi dziecka: |
||
Wiek |
Dawka mcg /dobę |
Dawka mcg /kg/dobę |
0-6 miesięcy |
25-50 |
10-15 |
6-24 miesiące |
50-75 |
8-10 |
2-10 lat |
75-125 |
4-6 |
10-16 lat |
100-200 |
3-4 |
> 16 lat |
100-200 |
2-3 |
W przypadku wrodzonej niedoczynności tarczycy jak najszybsze rozpoczęcie leczenia jest decydujące dla osiągnięcia normalnego rozwoju psychoruchowego. Wartości standardowe stężenia T4 należy osiągnąć podczas pierwszych 3 do 4 lat życia. Podczas pierwszych 6 miesięcy życia ocena stężenia T4, jako parametru kontrolnego, jest bardziej wymierna, niż stężenia TSH. Pomimo odpowiedniego dostarczenia T4 normalizacja stężenia TSH może trwać, w pojedynczych przypadkach, do 2 lat. |
||
Terapia wspomagająca leczenie tyreostatyczne nadczynności tarczycy |
50-100 |
|
Po operacji usunięcia tarczycy z powodu nowotworu złośliwego tarczycy |
150-300 |
|
Test supresvinv w diagnostyce nadczynności tarczycy |
200 (przez 14 dni do momentu wykonania scyntygramu) |
Całkowitą dawkę dobową należy przyjmować rano, na czczo, co najmniej !4> godziny przed śniadaniem, popijając odpowiednią ilością wody.
Niemowlęta powinny otrzymywać dawkę dobową co najmniej 14 godziny przed pierwszym karmieniem. Tabletki należy rozpuścić w niewielkiej ilości wody, a powstałą w ten sposób zawiesinę podać z odpowiednią ilością płynów.
Uwaga: za każdym razem tabletki muszą być rozpuszczane bezpośrednio przed podaniem!
W przypadku niedoczynności tarczycy oraz po operacji usunięcia tarczycy z powodu nowotworu złośliwego tarczycy, leczenie trwa zazwyczaj przez całe życie; w przypadku wola obojętnego i profilaktyki nawrotu wola leczenie trwa kilka miesięcy lub lat, a nawet do końca życia; w terapii
wspomagającej leczenie nadczynności tarczycy czas trwania leczenia zależy od długości leczenia tyreostatycznego.
Przed rozpoczęciem terapii hormonem tarczycy należy wykluczyć lub wprowadzić odpowiednią terapię następujących chorób:
Niewydolność wieńcowa, niewydolność serca lub zaburzenia rytmu (tachyarytmia) Należy szczególnie ostrożnie ustalać lub zwiększać dawkę, aby uniknąć jatrogennej nadczynności tarczycy. W związku z tym, może być konieczna częstsza kontrola stężenia hormonów tarczycy (patrz punkt 4.2).
Niedoczynność tarczycy niedoczynność kory nadnerczy
W przypadku wtórnej niedoczynności tarczycy, należy wykluczyć jednoczesną niedoczynność kory nadnerczy. Jeśli niedoczynność kory nadnerczy zostanie potwierdzona, w pierwszej kolejności należy zastosować hydrokortyzon.
U kobiet z niedoczynnością tarczycy, w okresie pomenopauzalnym, ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy, należy częściej kontrolować czynność tarczycy, w celu uniknięcia zbyt dużych stężeń lewotyroksyny w surowicy krwi.
Guzki autonomiczne
Jeśli istnieje podejrzenie występowania guzków autonomicznych tarczycy, należy przeprowadzić test TRH lub scyntygrafię supresyjną.
Przed rozpoczęciem terapii hormonem tarczycy należy wykluczyć lub wprowadzić odpowiednią terapię następujących chorób:
Niewydolność wieńcowa, niewydolność serca lub zaburzenia rytmu (tachyarytmia) Należy szczególnie ostrożnie ustalać lub zwiększać dawkę, aby uniknąć jatrogennej nadczynności tarczycy. W związku z tym, może być konieczna częstsza kontrola stężenia hormonów tarczycy (patrz punkt 4.2).
Niedoczynność tarczycy niedoczynność kory nadnerczy
W przypadku wtórnej niedoczynności tarczycy, należy wykluczyć jednoczesną niedoczynność kory nadnerczy. Jeśli niedoczynność kory nadnerczy zostanie potwierdzona, w pierwszej kolejności należy zastosować hydrokortyzon.
U kobiet z niedoczynnością tarczycy, w okresie pomenopauzalnym, ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy, należy częściej kontrolować czynność tarczycy, w celu uniknięcia zbyt dużych stężeń lewotyroksyny w surowicy krwi.
Guzki autonomiczne
Jeśli istnieje podejrzenie występowania guzków autonomicznych tarczycy, należy przeprowadzić test TRH lub scyntygrafię supresyjną.
Charakterystyka produktu leczniczego Letrox 125
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja mało istotna
Lek należy na czczo (najlepiej rano przed śniadaniem), popijając odpowiednią ilością wody.
Wybierz interesujące Cię informacje: