Chlorprothixen Zentiva interakcje ulotka tabletki powlekane 50 mg 30 tabl. | 3 blist.po 10 szt.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Chlorprothixen Zentiva tabletki powlekane | 50 mg | 30 tabl. | 3 blist.po 10 szt.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Chlorprothixeni hydrochloridum
Podmiot odpowiedzialny: ZENTIVA K.S.



Opis produktu Chlorprothixen Zentiva

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
CHLORPROTHIXEN ZENTIVA, 50 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka powlekana zawiera 50 mg chlorprotiksenu chlorowodorku (Chlorprothixeni
hydrochloridum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki powlekane.

Opis produktu: lekko brązowe, powlekane, soczewkowate tabletki o średnicy 9,2 mm.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania

Chlorprothixen Zentiva jest wskazany do stosowania w leczeniu psychoz endogennych i organicznych
ze stanami pobudzenia ruchowego i agresywnością, niepokoju i bezsenności w nerwicach i
zaburzeniach psychosomatycznych, psychoz alkoholowych.

Chlorprothixen Zentiva jest wskazany również do stosowania w chirurgii w premedykacji dla
uspokojenia pacjenta i zmniejszenia reakcji neurowegetatywnych oraz w celu zapobiegania
wymiotom pooperacyjnym.

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od wskazań i tolerancji pacjenta.
Nerwice: zazwyczaj zalecana dawka wynosi 15 mg 1 do 3 razy na dobę.

Zaburzenia psychotyczne: zazwyczaj stosowana dawka to 50 mg do 100 mg 2 do 4 razy na dobę.
Dawkę dobową należy podzielić tak, aby większa dawka została podana przed snem.

Dzieci: zazwyczaj zalecana dawka to 1 mg do 2 mg/kg mc. na dobę.

4.3. Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na chlorprotiksen, pochodne tioksantenu lub inne składniki produktu, upośledzenie
hemopoezy, nieprawidłowości w obrazie krwi, depresja ośrodkowego układu nerwowego (w tym
depresja OUN przebiegająca w zatruciu lekami lub alkoholem), stany śpiączkowe, zapaść krążeniowa.

Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania chlorprotiksenu u pacjentów z chorobą
alkoholową, w przypadku nadużywania leków o hamującym działaniu na OUN (może nasilić się
działanie hamujące), w niedorozwoju umysłowym, padaczce, zwłaszcza nieleczonej (lek obniża próg
drgawkowy), w przypadku skłonności do omdleń, u pacjentów z chorobą Parkinsona (nasilenie
objawów pozapiramidowych), a ponadto u pacjentów narażonych na działanie skrajnych temperatur,
w poważnych zaburzeniach czynności wątroby, układu krążenia i układu oddechowego (np. w
zapaleniu płuc, astmie, rozedmie płuc), u pacjentów w podeszłym wieku, w jaskrze z wąskim kątem
przesączania, w miastenii, cukrzycy, rozroście gruczołu krokowego (zwiększone ryzyko zatrzymania
moczu) i w czasie leczenia elektrowstrząsami.

Podczas stosowania leku u dzieci istnieje zwiększone ryzyko działania hepatotoksycznego z objawami
zespołu Reye'a. Nadwrażliwość na pochodne fenotiazyny może jednocześnie oznaczać
nadwrażliwość na pochodne tioksantenu.

Chlorprotiksen może powodować fałszywie dodatnie wyniki immunologicznego testu ciążowego z
moczem, badania moczu na obecność bilirubiny, a także może powodować zmiany odstępu QT w
EKG.

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano incydenty żylnej choroby zakrzepowo-
zatorowej (ang. venous thromboembolism, VTE). U pacjentów leczonych lekami
przeciwpsychotycznymi często występują nabyte czynniki ryzyka zakrzepicy z zatorami w układzie
żylnym, z tego względu przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia produktem Chlorprothixen
Zentiva należy rozpoznać wszystkie możliwe czynniki ryzyka VTE oraz podjąć odpowiednie
działania prewencyjne.

Zwiększona śmiertelność u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem

Dane z dwóch dużych badań obserwacyjnych wykazały, że pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem
stosujący leki przeciwpsychotyczne są w grupie o nieznacznie zwiększonym ryzyku zgonu w
porównaniu do pacjentów nieprzyjmujących tych leków. Brak wystarczających danych, aby
oszacować dokładnie znaczenie tego ryzyka, a przyczyna zwiększonego ryzyka nie jest znana.
Chlorprothixen Zentiva nie jest przeznaczony do leczenia zaburzeń zachowania związanych z
otępieniem.

4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Podczas jednoczesnego stosowania alkoholu, leków nasennych, leków przeciwdepresyjnych,
przeciwdrgawkowych, przeciwbólowych, rozkurczających mięśnie, neuroleptyków, leków
przeciwhistaminowych starszej generacji i im podobnych może nasilić się wzajemne działanie
hamujące OUN.

Nieznaczne działanie antycholinergiczne chlorprotiksenu może ulec nasileniu podczas jednoczesnego
stosowania leków antycholinergicznych, antymuskarynowych, przeciwhistaminowych i
przeciwparkinsonowskich.

Chlorprotiksen może blokować alfa-adrenergiczne działanie adrenaliny, co przy jednoczesnym
stosowaniu może prowadzić do hipotonii i tachykardii.

Chlorprotiksen może osłabiać przeciwparkinsonowskie działanie lewodopy, gdyż blokuje receptory
dopaminergiczne w mózgu.

Ze względu na to, że chlorprotiksen obniża próg drgawkowy, może być konieczna modyfikacja
dawkowania leków przeciwpadaczkowych.

Ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych zwiększa się w razie jednoczesnego stosowania
pochodnych fenotiazyny, metoklopramidu, haloperidolu lub rezerpiny.

Chlorprotiksen może zwiększać stężenie prolaktyny w surowicy - w przypadku jednoczesnego
stosowania bromokryptyny może być konieczna modyfikacja dawkowania bromokryptyny.

Pochodne tioksantenu mogą maskować ototoksyczne działanie innych leków (szumy uszne, zawroty
głowy itp.).

4.6. Ciąża i laktacja

W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach nie wykazano działania embriotoksycznego ani
teratogennego, stwierdzano jedynie zmniejszenie płodności. Nie potwierdzono bezpieczeństwa
stosowania produktu u kobiet w ciąży. Produkt można stosować w okresie ciąży tylko po starannym
rozważeniu spodziewanych korzyści terapeutycznych u matki względem ewentualnego ryzyka dla
płodu.

Chlorprotiksen w niewielkich ilościach przenika do mleka kobiet. Nie wiadomo, w jaki sposób
wpływa na dziecko karmione piersią. Z uwagi na fakt, że związki o podobnej budowie chemicznej
wywierają działanie na dziecko nie zaleca się karmienia piersią.

4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ponieważ chlorprotiksen powoduje senność, może niekorzystnie wpływać na wykonywanie czynności
wymagających zwiększonej uwagi, precyzyjnej koordynacji ruchów i szybkiego podejmowania
decyzji (np. prowadzenie pojazdów, obsługa maszyn, praca na dużych wysokościach itp.), głównie na
początku leczenia.

4.8. Działania niepożądane

Ryzyko rozwoju działań niepożądanych zwiększa się przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek
chlorprotiksenu. Ryzyko to jest również większe u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku.

Do najczęściej występujących działań niepożądanych należy uczucie zmęczenia, niedociśnienie
ortostatyczne, senność aż do apatii często występują na początku leczenia dużymi dawkami. Objawy
te zwykle ustępują samoistnie.

Blokada receptorów dopaminergicznych w ośrodkowym układzie nerwowym może spowodować ostre
powikłania neurologiczne - dystonię (reakcje dystoniczne zdarzają się częściej u dzieci i młodzieży
na początku leczenia i ustępują w ciągu 1 do 2 dni po odstawieniu leku) a także akatyzję i objawy
pozapiramidowe. Bardzo rzadko występuje złośliwy zespół neuroleptyczny (bardzo wysoka gorączka,
wzrost napięcia mięśni, akineza, śpiączka), w przebiegu którego konieczne jest natychmiastowe
odstawienie chlorprotiksenu i wdrożenie leczenia objawowego w oddziale intensywnej terapii lub w
oddziale anestezjologii i reanimacji. Podczas długotrwałego stosowania leku (zwłaszcza u pacjentów
w podeszłym wieku) mogą wystąpić tak zwane późne dyskinezy będące objawem nadwrażliwości
układu dopaminergicznego (nieświadome ruchy choreoatetotyczne są złym objawem
prognostycznym). Ich objawy maskuje dodatkowe stosowanie leków neuroleptycznych, dlatego
konieczne jest dokładne monitorowanie stanu pacjenta.

Istnieje również poważne ryzyko wywołania napadów padaczkopodobnych.

W rzadkich przypadkach możliwe jest również wystąpienie nadmiernego podniecenia, zwłaszcza u
chorych maniakalnych lub schizoafektywnych (w takich przypadkach lepiej jest przejść na inne leki
neuroleptyczne np. haloperidol).

Po zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-
zatorowej, w tym przypadki zatorów tętnicy płucnej i przypadki zakrzepicy żył głębokich - częstość
nieznana.

W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane chlorprotiksenu; podział zgodnie z
klasyfikacją MedDRA, z następującymi wskaźnikami częstości występowania: bardzo często (≥1/10);
często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000);
bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (nie można ocenić na podstawie dostępnych danych):

klasyfikacja układów i
narządów wg MedDRA

częstość

działanie niepożądane

Zaburzenia krwi i układu
chłonnego

bardzo rzadko

upośledzenie hemopoezy (rzadko leukopenia,
niedokrwistość hemolityczna, plamica
małopłytkowa, pancytopenia, eozynofilia,
agranulocytoza)

Zaburzenia układu

rzadko

nadwrażliwość

immunologicznego

  

Zaburzenia metabolizmu i

bardzo rzadko

hiperglikemia

odżywiania

  

Zaburzenia psychiczne

rzadko

apatia, wzmożony niepokój

Zaburzenia układu

często

senność, bóle głowy, zawroty głowy

nerwowego

niezbyt często

dystonia, akatyzja, objawy pozapiramidowe

 

rzadko

napady padaczkopodobne

 

bardzo rzadko

złośliwy zespół neuroleptyczny (bardzo wysoka
gorączka, wzrost napięcia mięśni, akineza,
śpiączka); późne dyskinezy

Zaburzenia oka

rzadko

zaburzenia akomodacji

 

bardzo rzadko

barwnikowe zwyrodnienie siatkówki1, złogi w
soczewce*, złogi w rogówce*

Zaburzenia serca

często

częstoskurcz2

 

bardzo rzadko

zatrzymanie serca, bradykardia

Zaburzenia naczyniowe

często

niedociśnienie ortostatyczne

Zaburzenia układu

rzadko

zatkany nos

oddechowego, klatki
piersiowej i śródpiersia

  

bardzo rzadko

astma, obrzęk krtani

Zaburzenia żołądka i jelit

często

zaparcia

 

niezbyt często

suchość w ustach

 

rzadko

nudności

Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych

bardzo rzadko

żółtaczka cholestatyczna***

Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej

rzadko

zapalenie skóry (rzadko złuszczające),
nadwrażliwość na światło, świąd, rumień, wyprysk

Zaburzenia mięśniowo-
szkieletowe i tkanki łącznej

bardzo rzadko

zespół toczniopodobny

Zaburzenia nerek i dróg

bardzo rzadko

nadmierne wydalanie kwasu moczowego z moczem

moczowych

  

Zaburzenia układu
rozrodczego i piersi

bardzo rzadko

zaburzenia miesiączkowania, ginekomastia,
mlekotok

Zaburzenia ogólne i stany w

często

zmęczenie

miej scu podania

rzadko

zaburzenia termoregulacji organizmu

Badania diagnostyczne

często

zwiększenie masy ciała

 

bardzo rzadko

zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi

*  Po wielu latach leczenia dużymi dawkami leku.

**  Szczególnie podczas nagłego zwiększenia dawki.

*** Na tle reakcji immunopatologicznej.
4.9. Przedawkowanie

Dawki w zakresie od 2,5 g do 4 g i większe mogą okazać się śmiertelne dla dorosłych, a dla dzieci
dawki w zakresie 4 mg/kg mc. Pojawia się senność, apatia i śpiączka, zahamowanie oddechu,
hipotonia (która może pojawić się po kilku godzinach i trwać 2 do 3 dni), tachykardia, gorączka,
sztywność mięśni lub ruchy niekontrolowane, zwężenie źrenicy. W momencie ustępowania tych
objawów mogą wystąpić napady drgawkowe, nadmierna ruchliwość i krwiomocz.

Postępowanie w przypadku zatrucia polega na leczeniu objawowym i wspomagającym i obejmuje:
płukanie żołądka (nie należy wywoływać wymiotów gdyż z powodu dystonicznych reakcji ze strony
głowy i szyi może dojść do zachłyśnięcia!), podanie węgla aktywowanego, przepłukiwanie solą
fizjologiczną, wspomaganie oddechu i regulację temperatury ciała. W razie spadku ciśnienia
tętniczego podaje się parenteralnie noradrenalinę i metaraminol. Nie należy stosować adrenaliny ze
względu na ryzyko wystąpienia hipotonii paradoksalnej.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki psycholeptyczne, kod ATC: N 05 AF 03

Chlorprotiksen jest pochodną tioksantenu o budowie zbliżonej do pochodnych fenotiazyny. Jego
działanie przeciwpsychotyczne polega na blokowaniu postsynaptycznych receptorów
dopaminergicznych w mózgu a także na blokowaniu receptorów alfa-adrenergicznych i hamowaniu
uwalniania większości hormonów podwzgórzowych i przysadkowych. Lek podwyższa stężenie
prolaktyny w wyniku zablokowania prolaktynostatyny, czynnika hamującego uwalnianie prolaktyny
(PIF) z przysadki. W przeciwieństwie do innych pochodnych tioksantenu chlorprotiksen wykazuje
wyraźne działanie sedatywne, ponieważ hamuje bodźce płynące do układu siatkowatego pnia mózgu a
także działa przeciwwymiotnie poprzez hamowanie chemoreceptorów w rdzeniu kręgowym.

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Chlorprotiksen jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego a jego działanie pojawia się w
ciągu 30 minut. Przenika przez barierę krew-mózg, ma dużą objętość dystrybucji w organizmie.
Wiąże się z białkami osocza (w ponad 99%). Jest intensywnie metabolizowany w wątrobie i wydalany
w postaci metabolitów z moczem i kałem. Biologiczny okres półtrwania leku wynosi 8 do 12 godzin.
Lek przenika przez barierę łożyskową i w niewielkich ilościach jest wydzielany do mleka matki.

5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Brak wystarczających danych przedklinicznych pozwalających na weryfikację bezpieczeństwa
stosowania leku.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki:
Laktoza jednowodna
Skrobia kukurydziana
Sacharoza
Wapnia stearynian
Talk.

Skład otoczki:
Hypromeloza 2910/5
Makrogol 6000
Makrogol 300
Talk

Opaspray M-1-6181 (Y ellow)

6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie są znane.

6.3. Okres ważności

3 lata.

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25oC, w suchym miejscu.

6.5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii Al/PVC zawierajace 10 tabletek w tekturowym pudełku.

Wielkość opakowania: 30 szt. - 3 blistry po 10 szt. lub 50 szt. - 5 blistrów po 10 szt.

6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowania

Bez szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zentiva k.s., U kabelovny 130, Dolm Mecholupy, 102 37 Praga 10, Republika Czeska.

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: R/2031

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

08.06.1999

06.10.2004

15.06.2005
11.12.2008

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

marzec 2011


Charakterystyka produktu leczniczego Chlorprothixen Zentiva

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Chlorprothixen Zentiva z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Chlorprothixen Zentiva z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Grupy

  • Leki psycholeptyczne

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.