BISOCARD

- uczulenie na bisoprolol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

- ciężka astma oskrzelowa,

- ciężkie zaburzenia krążenia (takie jak zespół Raynauda) mogące powodować mrowienie, blednięcie lub sinienie palców rąk i stóp,

- nieleczony guz chromochłonny - rzadko występujący guz nadnerczy,

- kwasica metaboliczna – stan, w którym występuje nadmiar kwasów we krwi,

- ostra niewydolność serca,

- nasilenie niewydolności serca wymagające dożylnego wstrzykiwania leków zwiększających kurczliwość serca,

- objawy wolnej czynności serca,

- objawy niskiego ciśnienia tętniczego,

- niektóre choroby serca powodujące bardzo wolną lub nierówną pracę serca,

- wstrząs kardiogenny, prowadzący do niskiego ciśnienia tętniczego i niewydolności krążenia.

- zwolnienie czynności serca, nasilenie istniejącej niewydolności serca, wolna lub nieregularna czynność serca

- zawroty głowy, osłabienie lub trudności w oddychaniu

- zmęczenie, uczucie osłabienia, zawroty głowy, ból głowy

- uczucie zimna lub drętwienia rąk lub stóp

- niskie ciśnienie tętnicze

- zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, biegunka lub zaparcie.

- zaburzenia snu

- depresja

- zawroty głowy podczas wstawania

- trudności w oddychaniu u pacjentów z astmą oskrzelową lub przewlekłą chorobą płuc

- osłabienie siły mięśni i kurcze mięśni

- zaburzenia słuchu

- alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa

- zmniejszone wydzielanie łez

- zapalenie wątroby, które może powodować zażółcenie skóry lub oczu

zmiany w wynikach niektórych badań krwi, dotyczących czynności wątroby lub stężenia triglicerydów w surowicy

- reakcje alergiczne, takie jak świąd, nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka. wyscięższych reakcji alergicznych,
do których mogą należeć: obrzęk twarzy, szyi, języka, jamy ustnej lub gardła, lub trudności w oddychaniu

- zaburzenia erekcji

- koszmary senne, omamy

- omdlenie

- podrażnienie lub zaczerwienienie oczu (zapalenie spojówek)e

- łysienie

- zwolnienie czynności serca, nasilenie istniejącej niewydolności serca, wolna lub nieregularna czynność serca

- zawroty głowy, osłabienie lub trudności w oddychaniu

- zmęczenie, uczucie osłabienia, zawroty głowy, ból głowy

- uczucie zimna lub drętwienia rąk lub stóp

- niskie ciśnienie tętnicze

- zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, biegunka lub zaparcie.

- zaburzenia snu

- depresja

- zawroty głowy podczas wstawania

- trudności w oddychaniu u pacjentów z astmą oskrzelową lub przewlekłą chorobą płuc

- osłabienie siły mięśni i kurcze mięśni

- zaburzenia słuchu

- alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa

- zmniejszone wydzielanie łez

- zapalenie wątroby, które może powodować zażółcenie skóry lub oczu

- zmiany w wynikach niektórych badań krwi, dotyczących czynności wątroby lub stężenia triglicerydów w surowicy

- reakcje alergiczne, takie jak świąd, nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka. wyscięższych reakcji alergicznych,
do których mogą należeć: obrzęk twarzy, szyi, języka, jamy ustnej lub gardła, lub trudności w oddychaniu

- zaburzenia erekcji

- koszmary senne, omamy

- omdlenie

- podrażnienie lub zaczerwienienie oczu (zapalenie spojówek)e

- łysienie

Leczenie bisoprololem należy rozpocząć od stopniowego zwiększania dawki, zgodnie z poniższym schematem:

· 1,25 mg raz na dobę przez 1 tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 2,5 mg raz na dobę przez następny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 3,75 mg raz na dobę przez kolejny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 5 mg raz na dobę przez 4 kolejne tygodnie. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 7.5 mg raz na dobę przez 4 kolejne tygodnie. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 10 mg raz na dobę w leczeniu podtrzymującym

Zalecana dawka maksymalna wynosi 10 mg raz na dobę.

Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku:

Leczenie bisoprololem należy rozpoczynać od małej dawki i stopniowo ją zwiększać.

· 1,25 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień

· 2,5 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień

· 3,75 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień

· 5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie

· 7,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie

· 10 mg bisoprololu raz na dobę w leczeniu podtrzymującym (przewlekłym)

Zalecana dawka maksymalna wynosi 10 mg bisoprololu raz na dobę

Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów, przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy porozmawiać z lekarzem; lekarz może uznać, że konieczna jest szczególna ostrożność (na przykład podanie dodatkowych leków lub częstsze przeprowadzanie kontroli):

· cukrzyca

· ścisła głodówka

· niektóre choroby serca, takie jak zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej w spoczynku (dławica Prinzmetala)

· zaburzenia dotyczące nerek lub wątroby

· zaburzenia krążenia krwi w kończynach

· przewlekła choroba płuc lub astma oskrzelowa o mniejszym nasileniu

· występowanie łuszczących się zmian skórnych w wywiadzie (łuszczyca)

· guz rdzenia nadnerczy (guz chromochłonny)

· zaburzenie czynności tarczycy

Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów, przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy porozmawiać z lekarzem; lekarz może uznać, że konieczna jest szczególna ostrożność (na przykład podanie dodatkowych leków lub częstsze przeprowadzanie kontroli):

· cukrzyca

· ścisła głodówka

· niektóre choroby serca, takie jak zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej w spoczynku (dławica Prinzmetala)

· zaburzenia dotyczące nerek lub wątroby

· zaburzenia krążenia krwi w kończynach

· przewlekła choroba płuc lub astma oskrzelowa o mniejszym nasileniu

· występowanie łuszczących się zmian skórnych w wywiadzie (łuszczyca)

· guz rdzenia nadnerczy (guz chromochłonny)

· zaburzenie czynności tarczycy

- leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon)

- leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej lub zaburzeń rytmu serca (antagoniści wapnia, jak werapamil i diltiazem)

- leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna

- leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub dusznicy bolesnej (antagoniści wapnia typu dihydropirydyny, takie jak felodypina i amlodypina)

- leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (nieregularny lub nieprawidłowy rytm serca) (leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron)

- miejscowo stosowane beta-adrenolityki (takie jak krople do oczu zawierające tymolol do leczenia jaskry)

- leki stosowane w leczeniu np. choroby Alzheimera lub jaskry (parasympatykomimetyki, takie jak takryna lub karbachol) lub leki stosowane w leczeniu ostrych zaburzeń serca (sympatykomimetyki, takie jak izoprenalina i dobutamina)

- leki przeciwcukrzycowe, w tym insulina

- środki stosowane w znieczuleniu ogólnym

- glikozydy nasercowe stosowane w leczeniu niewydolności serca

- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane w leczeniu zapalenia stawów, łagodzeniu bólu i zapalenia (na przykład ibuprofen i diklofenak)

- wszystkie leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze, jako działanie pożądane lub niepożądane, takie jak leki przeciwnadciśnieniowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina czy amitryptylina), niektóre leki przeciwpadaczkowe lub stosowane podczas znieczulenia ogólnego (barbiturany takie jak fenobarbital) oraz niektóre leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych, podawane w przypadku chorób charakteryzujących się utratą kontaktu z rzeczywistością (pochodne fenotiazyny np. lewomepromazyna)

- meflochina, stosowana w zapobieganiu i leczeniu malarii

- leki stosowane w leczeniu depresji, nazywane inhibitorami monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B), takie jak moklobemid

W przypadku przyjęcia większej dawki leku Bisocard niż zalecana, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza. Lekarz zadecyduje, jakie działania należy podjąć.

Do objawów przedawkowania należy: zwolnienie czynności serca, trudności w oddychaniu, zawroty głowy lub drgawki (spowodowane zmniejszeniem stężenia cukru we krwi).