BIKALUTAMID FARMAX

Każda tabletka zawiera 50 mg bikalutamidu .

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Każda tabletka zawiera 62,7 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz CHPL : punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w CHPL w punkcie 6.1.

Bikalutamid jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet i dzieci (patrz CHPL : punkt 4.6).

Jednoczesne stosowanie terfenadyny , astemizolu lub cyzaprydu z produktem Bikalutamid Farmax jest przeciwwskazane (patrz CHPL : punkt 4.5).

Działania niepożądane przedstawiono z uwzględnieniem następującej częstości występowania:

Bardzo często (> 1/10), często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100), rzadko (> 1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Tabela 1. Częstość występowania działań niepożądanych

1 Zaburzenia czynności wątroby rzadko mają ciężki przebieg, często były przemijające, ustępowały bądź ulegały poprawie w czasie trwania leczenia lub po jego przerwaniu.

2 Wymienione jako działanie niepożądane, po przeanalizowaniu danych zebranych po wprowadzeniu bikalutamidu do obrotu. Częstość występowania danego działania niepożądanego została określona na podstawie zgłoszeń wystąpienia niewydolności wątroby pochodzących z otwartego badania Early Prostate Cancer ( EPC ) z zastosowaniem bikalutamidu w dawce 150 mg.

3  Mogą być zmniejszone w przypadku jednoczesnej kastracji.

4 Obserwowano w badaniu farmakoepidemiologicznym agonistów i antyandrogenów LHRH stosowanych w leczeniu raka gruczołu krokowego. Zwiększone ryzyko wystąpienia działania niepożądanego wystąpiło w trakcie stosowania bikalutamidu w dawce 50 mg w skojarzeniu z agonistami LHRH . W trakcie leczenia raka gruczołu krokowego z zastosowaniem bikalutamidu w monoterapii , w dawce 150 mg, nie obserwowano zwiększenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

5  Wymienione jako działanie niepożądane, po przeanalizowaniu danych zebranych po wprowadzeniu bikalutamidu do obrotu. Częstość występowania danego działania niepożądanego została określona na podstawie zgłoszeń wystąpienia śródmiąższowej choroby płuc pochodzących z randomizowanego badania Early Prostate Cancer ( EPC ) z zastosowaniem bikalutamidu w dawce 150 mg.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny

zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu

Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl @urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dawkowanie

Dorośli mężczyźni, w tym również pacjenci w podeszłym wieku: jedna tabletka 50 mg raz na dobę o tej samej porze każdego dnia.

Leczenie produktem leczniczym Bikalutamid Farmax należy rozpocząć przynajmniej 3 dni przed podaniem analogu LHRH lub w tym samym czasie, kiedy została przeprowadzona kastracja chirurgiczna.

Szczególne populacje

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma konieczności modyfikowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

Nie ma konieczności modyfikowania dawkowania u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby.

U pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może dochodzić do kumulacji bikalutamidu (patrz CHPL : punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Bikalutamid Farmax jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.

Sposób podania

Tabletki należy połykać w całości popijając płynem.

Rozpoczynanie leczenia należy prowadzić pod bezpośrednim nadzorem lekarza specjalisty.

Bikalutamid jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Dostępne dane sugerują, że u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby jego wydalanie może przebiegać wolniej, co może prowadzić do wzmożonej kumulacji bikalutamidu . Z tego względu należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania produktu Bikalutamid Farmax u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego zaburzeniem czynności wątroby.

Wobec możliwości wystąpienia zaburzeń czynności wątroby, należy okresowo przeprowadzać badania czynności wątroby. W większości przypadków zaburzenia czynności wątroby mogą wystąpić podczas pierwszych 6 miesięcy leczenia produktem Bikalutamid Farmax .

Rzadko opisywano ciężkie zaburzenia czynności wątroby i niewydolność wątroby podczas stosowania bikalutamidu oraz zgłaszano przypadki zgonów (patrz CHPL : punkt 4.8). Leczenie produktem Bikalutamid Farmax należy przerwać, jeśli zmiany są ciężkie.

Odnotowano zmniejszenie tolerancji glukozy u mężczyzn otrzymujących agonistów LHRH (hormonu uwalniającego hormon luteinizujący). Może się to objawiać cukrzycą lub utratą kontroli glikemii we krwi u pacjentów z cukrzycą w wywiadzie. Zaleca się zatem monitorowanie stężenia glukozy we krwi u pacjentów otrzymujących produkt Bikalutamid Farmax w skojarzeniu z agonistami LHRH .

Wykazano, że bikalutamid hamuje cytochrom P450 ( CYP 3A4), należy zatem zachować ostrożność w przypadku leczenia skojarzonego innymi lekami, które są metabolizowane głównie przy udziale cytochromu CYP 3A4 (patrz CHPL : punkty 4.3 i 4.5).

Produkt zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującymi dziedzicznymi zaburzeniami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu.

Terapia antyandrogenowa może wydłużać odstęp QT .

U pacjentów z wydłużonym odstępem QT w wywiadzie lub z ryzykiem wydłużenia odstępu QT oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie produkty lecznicze mogące wydłużać odstęp QT (patrz CHPL : punkt 4.5), przed rozpoczęciem stosowania produktu Bikalutamid Farmax lekarz powinien dokonać oceny stosunku korzyści do ryzyka, w tym możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu typu torsade de pointes .

Rozpoczynanie leczenia należy prowadzić pod bezpośrednim nadzorem lekarza specjalisty.

Bikalutamid jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Dostępne dane sugerują, że u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby jego wydalanie może przebiegać wolniej, co może prowadzić do wzmożonej kumulacji bikalutamidu . Z tego względu należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania produktu Bikalutamid Farmax u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego zaburzeniem czynności wątroby.

Wobec możliwości wystąpienia zaburzeń czynności wątroby, należy okresowo przeprowadzać badania czynności wątroby. W większości przypadków zaburzenia czynności wątroby mogą wystąpić podczas pierwszych 6 miesięcy leczenia produktem Bikalutamid Farmax .

Rzadko opisywano ciężkie zaburzenia czynności wątroby i niewydolność wątroby podczas stosowania bikalutamidu oraz zgłaszano przypadki zgonów (patrz CHPL : punkt 4.8). Leczenie produktem Bikalutamid Farmax należy przerwać, jeśli zmiany są ciężkie.

Odnotowano zmniejszenie tolerancji glukozy u mężczyzn otrzymujących agonistów LHRH (hormonu uwalniającego hormon luteinizujący). Może się to objawiać cukrzycą lub utratą kontroli glikemii we krwi u pacjentów z cukrzycą w wywiadzie. Zaleca się zatem monitorowanie stężenia glukozy we krwi u pacjentów otrzymujących produkt Bikalutamid Farmax w skojarzeniu z agonistami LHRH .

Wykazano, że bikalutamid hamuje cytochrom P450 ( CYP 3A4), należy zatem zachować ostrożność w przypadku leczenia skojarzonego innymi lekami, które są metabolizowane głównie przy udziale cytochromu CYP 3A4 (patrz CHPL : punkty 4.3 i 4.5).

Produkt zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującymi dziedzicznymi zaburzeniami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu.

Terapia antyandrogenowa może wydłużać odstęp QT .

U pacjentów z wydłużonym odstępem QT w wywiadzie lub z ryzykiem wydłużenia odstępu QT oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie produkty lecznicze mogące wydłużać odstęp QT (patrz CHPL : punkt 4.5), przed rozpoczęciem stosowania produktu Bikalutamid Farmax lekarz powinien dokonać oceny stosunku korzyści do ryzyka, w tym możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu typu torsade de pointes .

Nie wykazano farmakodynamicznych lub farmakokinetycznych interakcji między bikalutamidem a analogami LHRH .

Wyniki badań in vitro wskazują, że (R)-enancjomer bikalutamidu jest inhibitorem CYP 3A4 i ma słabsze działanie hamujące aktywność CYP 2C9, 2C19 i 2D6. Chociaż badania kliniczne z użyciem antypiryny jako markera aktywności cytochromu P450 ( CYP ) nie wykazały interakcji lekowej z bikalutamidem , średnia wartość ekspozycji ( AUC ) w przypadku midazolamu wzrosła o niemal 80%, gdy lek ten podawano przez 28 dni jednocześnie z bikalutamidem . Wzrost taki może mieć istotne znaczenie w przypadku leków charakteryzujących się wąskim indeksem terapeutycznym. Z tego względu jednoczesne podawanie terfenadyny , astemizolu i cyzaprydu z bikalutamidem jest przeciwwskazane (patrz CHPL :

punkt 4.3), a w przypadku stosowania go w połączeniu z cyklosporyną i lekami blokującymi kanał wapniowy należy zachować szczególną ostrożność. Konieczne może być zmniejszenie dawki, w przypadku tych leków zwłaszcza, gdy stwierdza się nasilenie efektu działania lub wystąpienie działań niepożądanych. W przypadku cyklosporyny , na początku leczenia bikalutamidem oraz po jego zakończeniu należy uważnie monitorować stężenie leku w osoczu i stan kliniczny pacjentów.

Należy zachować ostrożność w razie jednoczesnego stosowania leków mogących hamować proces oksydacji bikalutamidu , np. produktów zawierających cymetydynę lub ketokonazol . Może to powodować zwiększenie stężenia bikalutamidu w osoczu i teoretycznie do nasilenia działań niepożądanych.

W badaniach in vitro wykazano, że bikalutamid może wypierać warfarynę, lek przeciwzakrzepowy z grupy pochodnych kumaryny, z jej miejsc wiążących z białkami. Z tego względu zalecane jest częste i regularne monitorowanie czasu protrombinowego , po rozpoczęciu podawania bikalutamidu u pacjentów jednocześnie przyjmujących leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny.

Brak androgenów może wydłużać odstęp QT dlatego też należy poddać dokładnej ocenie jednoczesne stosowanie Bikalutamidu Farmax z produktami leczniczymi powodującymi wydłużenie odstępu QT lub produktami leczniczymi, które mogą powodować zaburzenia rytmu typu torsade de pointes , takimi jak leki przeciwarytmiczne należące do klasy IA (np. chinidyna, dyzopiramid ) lub do klasy III (np. amiodaron , sotalol , dofetylid , ibutylid ), metadon, moksyfloksacyna , neuroleptyki, i tym podobne (patrz CHPL : punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Badania interakcji przeprowadzono wyłącznie u osób dorosłych.

Jest mało prawdopodobne aby bikalutamid wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Niemniej należy wziąć pod uwagę możliwe wystąpienie senności. Każdy pacjent, u którego wystąpią te objawy powinien zachować ostrożność.

Brak doświadczenia dotyczącego przedawkowania bikalutamidu u ludzi. Nie ma specyficznej odtrutki; należy zastosować leczenie objawowe. Zastosowanie dializy może być nieskuteczne, gdyż bikalutamid silnie wiąże się z białkami osocza i nie jest wydalany z moczem w postaci niezmienionej. Zalecane jest ogólne postępowanie podtrzymujące, w tym częste monitorowanie czynności życiowych.