Interakcja mało istotna
- Dotyczy leków
- Ultop
Omeprazol należy przyjmować przed posiłkiem lub na czczo
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 989 aptekach
Dorośli
· Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy
· Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy
· Leczenie choroby wrzodowej żołądka
· Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej żołądka
· W terapii skojarzonej z odpowiednimi antybiotykami, eradykacja Helicobacter pylori
(H. pylori) w chorobie wrzodowej
· Leczenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy związanej ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)
· Zapobieganie chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy związanej ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) u pacjentów z grupy ryzyka
· Leczenie refluksowego zapalenia przełyku
· Długotrwałe leczenie pacjentów po ustąpieniu refluksowego zapalenia przełyku
· Objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku
· Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona
Dzieci i młodzież
Dzieci powyżej 1 roku życia i o masie ciała ≥ 10 kg
· Leczenie refluksowego zapalenia przełyku
· Objawowe leczenie zgagi i ulewania w chorobie refluksowej przełyku
Dzieci i młodzież powyżej 4 lat
· W terapii skojarzonej z antybiotykami w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej przez H. pylori
Każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera 20 mg omeprazolu (Omeprazolum).
Substancje pomocnicze: sacharoza, patrz punkt 4.4.
Każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera 102 do 116 mg sacharozy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Nadwrażliwość na omeprazol, podstawione benzoimidazole lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Omeprazolu, podobnie jak innych leków z grupy inhibitorów pompy protonowej (ang. PPIs), nie należy podawać jednocześnie z nelfinawirem (patrz punkt 4.5).
Najczęściej występujące działania niepożądane (1-10% pacjentów) to ból głowy, ból brzucha, zaparcia, biegunka, wzdęcia z oddawaniem wiatrów i nudności i (lub) wymioty.
Następujące działania niepożądane zostały stwierdzone lub były podejrzewane w badaniach klinicznych omeprazolu i w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu. Żadne z działań niepożądanych nie było związane z dawkowaniem. Poniższe działania niepożądane sklasyfikowano według częstości występowania oraz układówinarządów. Częstość występowania określono według następującej konwencji: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100, < 1/10), niezbyt często (> 1/1 000, < 1/100), rzadko (> 1/10 000, < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów/ częstość | Działanie niepożądane |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | |
Rzadko: | Leukopenia, małopłytkowość |
Bardzo rzadko: | Agranulocytoza, pancytopenia |
Zaburzenia układu immunologicznego | |
Rzadko: | Reakcje nadwrażliwości np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna i (lub) wstrząs |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | |
Rzadko: | Hiponatremia |
Bardzo rzadko: | Hipomagnezemia |
Zaburzenia psychiczne | |
Niezbyt często: | Bezsenność |
Rzadko: | Pobudzenie, splątanie, depresja |
Bardzo rzadko: | Agresja, omamy |
Zaburzenia układu nerwowego | |
Często: | Ból głowy |
Niezbyt często: | Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, parestezje, senność |
Rzadko: | Zaburzenia smaku |
Zaburzenia oka | |
Rzadko: | Niewyraźne widzenie |
Zaburzenia ucha i błędnika | |
Niezbyt często: | Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | |
Rzadko: | Skurcz oskrzeli |
Zaburzenia żołądka i jelit | |
Często: | Ból brzucha, zaparcia, biegunka, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, nudności i (lub) wymioty |
Rzadko: | Suchość w jamie ustnej, zapalenie jamy ustnej i kandydoza przewodu pokarmowego |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | |
Niezbyt często: | Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych |
Rzadko: | Zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez |
Bardzo rzadko: | Niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów ze współistniejącą chorobą wątroby |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | |
Niezbyt często: | Zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka |
Rzadko: | Łysienie, wrażliwość na światło |
Bardzo rzadko: | Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (ang. TEN) |
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | |
Rzadko: | Ból stawów, ból mięśni |
Bardzo rzadko: | Osłabienie mięśni |
Zaburzenia nerek i układu moczowego | |
Rzadko: | Śródmiąższowe zapalenie nerek |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | |
Bardzo rzadko: | Ginekomastia |
Zaburzenia ogóle i stany w miejscu podania | |
Niezbyt często: | Złe samopoczucie, obrzęk obwodowy |
Rzadko: | Nasilone pocenie się |
Dzieci i młodzież
Bezpieczeństwo stosowania omeprazolu zostało ocenione u 310 dzieci w wieku od 0 do 16 lat, z chorobą związaną z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego. Dostępne są ograniczone długoterminowe dane bezpieczeństwa dotyczące 46 dzieci, które poddano terapii podtrzymującej omeprazolem w trakcie badania klinicznego nad ciężkim nadżerkowym zapaleniem przełyku przez okres do 749 dni. Profil działań niepożądanych był na ogół taki sam jak w przypadku pacjentów dorosłych poddanych terapii krótko i długotrwałej. Brak długoterminowych danych dotyczących wpływu omeprazolu na dojrzałość płciową i wzrost.
Dawkowanie u pacjentów dorosłych
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy
Zalecana dawka produktu leczniczego Ultop u pacjentów z czynnym wrzodem dwunastnicy to 20 mg, raz na dobę. U większości pacjentów wyleczenie następuje w ciągu 2 tygodni. W przypadku pacjentów, u których leczenie początkowe nie spowodowało pełnego wyleczenia, jest ono uzyskiwane zazwyczaj w ciągu kolejnych 2 tygodni leczenia. U pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy oporną na leczenie, zaleca się stosowanie produktu leczniczego Ultop w dawce 40 mg raz na dobę. Wyleczenie następuje zazwyczaj w ciągu 4 tygodni.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy
W przypadku zapobiegania nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy u pacjentów z ujemnym wynikiem badania na obecność H. pylori, lub gdy eradykacja H. pylori jest niemożliwa, zalecana dawka produktu leczniczego Ultop to 20 mg raz na dobę. U niektórych pacjentów wystarczająca może być dawka 10 mg na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 40 mg.
Leczenie choroby wrzodowej żołądka
Zalecana dawka produktu leczniczego Ultop to 20 mg raz na dobę. U większości pacjentów wyleczenie następuje w ciągu 4 tygodni. W przypadku pacjentów, u których leczenie początkowe nie spowodowało pełnego wyleczenia, jest ono uzyskiwane zazwyczaj w ciągu kolejnych 4 tygodni leczenia. U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka oporną na leczenie, zaleca się stosowanie produktu leczniczego Ultop w dawce 40 mg raz na dobę. Wyleczenie następuje zazwyczaj w ciągu 8 tygodni.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowejżołądka
W przypadku zapobiegania nawrotom wrzodów żołądka opornych na leczenie, zaleca się stosowanie produktu leczniczego Ultop w dawce 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 40 mg raz na dobę.
Eradykacja H. pylori w chorobie wrzodowej
W przypadku eradykacji H. pylori, wybór antybiotyków powinien uwzględniać tolerancję pacjenta na lek. Należy zachować zgodność z krajowymi, regionalnymi i lokalnymi wzorami oporności i wytycznymi dotyczącymi leczenia.
· Ultop 20 mg + klarytromycyna 500 mg + amoksycylina 1 000 mg, dwa razy na dobę przez tydzień, lub
· Ultop 20 mg + klarytromycyna 250 mg (alternatywnie 500 mg) + metronidazol 400 mg (lub
500 mg lub tynidazol 500 mg), dwa razy na dobę przez tydzień lub
· Ultop 40 mg raz na dobę z amoksycyliną 500 mg i metronidazolem 400 mg (lub 500 mg lub tinidazolem 500 mg) podawanymi trzy razy na dobę przez tydzień.
W każdym schemacie leczenia terapię można powtórzyć, jeśli wynik na obecność H. pylori jest w dalszym ciągu dodatni.
Leczenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy związanej ze stosowaniem NLPZ
Dawka produktu leczniczego Ultop zalecana w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ wynosi 20 mg raz na dobę. U większości pacjentów wyleczenie następuje w ciągu 4 tygodni. W przypadku pacjentów, u których pierwszy etap terapii nie spowodował pełnego wyleczenia, jest ono uzyskiwane zazwyczaj w ciągu kolejnych 4 tygodni leczenia.
Zapobieganie chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy związanej ze stosowaniem NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka
Dawka produktu leczniczego Ultop zalecana w zapobieganiu wrzodom żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka (wiek > 60 lat, wrzody żołądka i dwunastnicy w wywiadzie, krwawienie z górnego odcinka układu pokarmowego w wywiadzie) wynosi 20 mg raz na dobę.
Leczenie refluksowego zapalenia przełyku
Zalecana dawka produktu leczniczego Ultop to 20 mg raz na dobę. U większości pacjentów wyleczenie następuje w ciągu 4 tygodni. W przypadku pacjentów, u których pierwszy etap terapii nie spowodował pełnego wyleczenia, jest ono uzyskiwane zazwyczaj w ciągu kolejnych 4 tygodni leczenia.
W przypadku pacjentów z ciężkim zapaleniem przełyku zaleca się stosowanie produktu leczniczego Ultop w dawce 40 mg raz na dobę. Wyleczenie następuje zazwyczaj w ciągu 8 tygodni.
Długotrwałe leczenie pacjentów po ustąpieniu refluksowego zapalenia przełyku
W długotrwałym leczeniu pacjentów po ustąpieniu refluksowego zapalenia przełyku zalecana dawka produktu leczniczego Ultop to 10 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 20 - 40 mg raz na dobę.
Objawowe leczenie choroby refluksowej przełyku
Zalecana dawka produktu leczniczego Ultop to 20 mg na dobę. Po zastosowaniu 10 mg na dobę może wystąpić u pacjenta dobra odpowiedź na leczenie, dlatego należy rozważyć indywidualne dostosowanie dawki.
W przypadku, gdy objawy nie ustąpią po 4 tygodniach leczenia produktem leczniczym Ultop 20 mg na dobę, pacjenta należy poddać dalszym badaniom.
Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona
W przypadku pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona należy dawkę dostosować indywidualnie, a leczenie kontynuować tak długo, dopóki istnieją wskazania kliniczne. Zalecana dawka początkowa wynosi 60 mg na dobę. Wszyscy pacjenci z ciężkimi objawami i słabo reagujący na inne sposoby leczenia byli skutecznie kontrolowani, a u ponad 90% pacjentów dawka podtrzymująca wynosiła od 20 do 120 mg na dobę. Dawki omeprazolu większe niż 80 mg na dobę, należy podawać w dwóch dawkach podzielonych.
Dawkowanie u dzieci
Dzieci w wieku powyżej 1 roku i o masie ciała ≥ 10 kg
Leczenie refluksowego zapalenia przełyku
Objawowe leczenie zgagi i ulewania w chorobie refluksowej przełyku
Zalecane dawkowanie jest następujące:
Wiek | Masa ciała | Dawka |
≥ 1 roku życia | 10-20 kg | 10 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 20 mg raz na dobę. |
≥ 2 roku życia | > 20 kg | 20 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 40 mg raz na dobę. |
Refluksowe zapalenie przełyku: Czas trwania leczenia to 4 do 8 tygodni.
Objawowe leczenie zgagi i ulewania w chorobie refluksowej przełyku: Czas trwania leczenia to 2 do 4 tygodni. Jeśli po tym okresie nie została uzyskana kontrola objawów, pacjenta należy poddać dalszym badaniom.
Dzieci i młodzież w wieku powyżej 4 lat
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej przez H. pylori.
Dokonując wyboru właściwej terapii skojarzonej należy uwzględnić krajowe, regionalne i lokalne wytyczne dotyczące oporności bakterii, czas trwania leczenia (najczęściej 7 dni, czasem do 14 dni) i odpowiednie zastosowanie leków przeciwbakteryjnych
Terapia powinna być nadzorowana przez lekarza specjalistę.
Zalecane dawkowanie jest następujące:
Masa ciała | Dawka |
15-30 kg | Skojarzenie z dwoma antybiotykami: Ultop 10 mg, amoksycylina 25 mg/kg masy ciała i klarytromycyna 7,5 mg/kg masy ciała podawane razem 2 razy na dobę przez 1 tydzień. |
31-40 kg | Skojarzenie z dwoma antybiotykami: Ultop 20 mg, amoksycylina 750 mg i klarytromycyna 7,5 mg/kg masy ciała podawane 2 razy na dobę przez 1 tydzień. |
> 40 kg | Skojarzenie z dwoma antybiotykami: Ultop 20 mg, amoksycylina 1 g i klarytromycyna 500 mg podawane 2 razy na dobę przez 1 tydzień. |
Szczególne grupy pacjentów
Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki nie jest konieczne (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dawka dobowa wynosząca 10 mg do 20 mg może być wystarczająca (patrz punkt 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)
U osób w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna (patrz punkt 5.2).
Sposób podawania
Zaleca się podawanie produktu leczniczego Ultop w godzinach porannych najlepiej na czczo. Kapsułki należy połykać w całości popijając połową szklanki wody. Kapsułek nie należy żuć ani kruszyć.
Pacjenci, mający trudności z połykaniem i dzieci, które mogą pić lub połykać żywność półstałą
Kapsułkę można otworzyć i połknąć jej zawartość popijając połową szklanki wody. Można również wymieszać zawartość kapsułki z lekko kwaśnym płynem, np. jogurtem, sokiem owocowym lub musem jabłkowym. Zawiesinę należy wypić natychmiast lub najpóźniej do 30 minut od przygotowania. Następnie należy ponownie napełnić szklankę wodą do połowy i wypić. Zawiesinę należy zawsze wymieszać przed wypiciem.
Można również ssać kapsułkę i połknąć peletki popijając połową szklanki wody. Peletek powlekanych powłoką odporną na działanie kwasu solnego nie wolno żuć.
U pacjentów z podejrzeniem lub rozpoznaniem choroby wrzodowej żołądka i w razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów (np.: znaczna, niezamierzona utrata masy ciała, nawracające wymioty, zaburzenia połykania, wymioty z domieszką krwi lub smoliste stolce), należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby, gdyż leczenie omeprazolem może złagodzić objawy choroby nowotworowej i opóźnić jej rozpoznanie.
Nie zaleca się podawania atazanawiru jednocześnie z inhibitorami pompy protonowej (patrz punkt 4.5). Jeżeli takie leczenie skojarzone jest konieczne, zaleca się prowadzenie uważnej kontroli klinicznej (np. wiremia, ang. viral load) wraz ze zwiększeniem dawki atazanawiru do 400 mg podawanego ze 100 mg rytonawiru. Nie należy przekraczać dawki 20 mg omepazolu na dobę.
Omeprazol, podobnie jak wszystkie leki zmniejszające kwasowość soku żołądkowego, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalamina) z powodu niedoboru kwasu żołądkowego lub bezkwaśności. Należy wziąć to pod uwagę w przypadku pacjentów z ograniczonym zapasem w organizmie lub czynnikami ryzyka zmniejszonego wchłaniania witaminy B12 w długotrwałym leczeniu.
Omeprazol jest inhibitorem CYP2C19. Rozpoczynając lub kończąc terapię omeprazolem, należy wziąć pod uwagę możliwe interakcje z lekami metabolizowanymi za pośrednictwem CYP2C19. Obserwowano interakcję pomiędzy klopidogrelem i omeprazolem (patrz punkt 4.5). Nie ma pewności co do klinicznego znaczenia tej interakcji, dlatego lepiej jest unikać jednoczesnego podawania omeprazolu i klopidogrelu.
Niektóre dzieci cierpiące na choroby przewlekłe mogą wymagać leczenia długotrwałego, które jednak nie jest zalecane.
Ultop zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Leczenie inhibitorami pompy protonowej może powodować niewielkie zwiększenie ryzyka zakażeń układu pokarmowego, np. bakteriami Salmonella i Campylobacter (patrz punkt 5.1).
Podobnie jak w przypadku wszystkich terapii długoterminowych, zwłaszcza trwających dłużej niż
1 rok, należy prowadzić regularną obserwację pacjentów.
U pacjentów z podejrzeniem lub rozpoznaniem choroby wrzodowej żołądka i w razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów (np.: znaczna, niezamierzona utrata masy ciała, nawracające wymioty, zaburzenia połykania, wymioty z domieszką krwi lub smoliste stolce), należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby, gdyż leczenie omeprazolem może złagodzić objawy choroby nowotworowej i opóźnić jej rozpoznanie.
Nie zaleca się podawania atazanawiru jednocześnie z inhibitorami pompy protonowej (patrz punkt 4.5). Jeżeli takie leczenie skojarzone jest konieczne, zaleca się prowadzenie uważnej kontroli klinicznej (np. wiremia, ang. viral load) wraz ze zwiększeniem dawki atazanawiru do 400 mg podawanego ze 100 mg rytonawiru. Nie należy przekraczać dawki 20 mg omepazolu na dobę.
Omeprazol, podobnie jak wszystkie leki zmniejszające kwasowość soku żołądkowego, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalamina) z powodu niedoboru kwasu żołądkowego lub bezkwaśności. Należy wziąć to pod uwagę w przypadku pacjentów z ograniczonym zapasem w organizmie lub czynnikami ryzyka zmniejszonego wchłaniania witaminy B12 w długotrwałym leczeniu.
Omeprazol jest inhibitorem CYP2C19. Rozpoczynając lub kończąc terapię omeprazolem, należy wziąć pod uwagę możliwe interakcje z lekami metabolizowanymi za pośrednictwem CYP2C19. Obserwowano interakcję pomiędzy klopidogrelem i omeprazolem (patrz punkt 4.5). Nie ma pewności co do klinicznego znaczenia tej interakcji, dlatego lepiej jest unikać jednoczesnego podawania omeprazolu i klopidogrelu.
Niektóre dzieci cierpiące na choroby przewlekłe mogą wymagać leczenia długotrwałego, które jednak nie jest zalecane.
Ultop zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Leczenie inhibitorami pompy protonowej może powodować niewielkie zwiększenie ryzyka zakażeń układu pokarmowego, np. bakteriami Salmonella i Campylobacter (patrz punkt 5.1).
Podobnie jak w przypadku wszystkich terapii długoterminowych, zwłaszcza trwających dłużej niż
1 rok, należy prowadzić regularną obserwację pacjentów.
Wpływ omeprazolu na farmakokinetykę innych substancji czynnych
Substancje czynne o wchłanianiu zależnym od pH
Zmniejszona kwasowość soku żołądkowego podczas leczenia omeprazolem może zwiększać lub zmniejszać wchłanianie substancji czynnych, których wchłanianie zależy od pH.
Nelfinawir, atazanawir
W wyniku jednoczesnego podawania omeprazolu stężenie nelfinawiru i atazanawiru w surowicy jest zmniejszone.
Jednoczesne podawanie omeprazolu i nelfinawiru jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3). Jednoczesne podawanie omeprazolu (40 mg raz na dobę) zmniejsza średnią ekspozycję na nelfinawir o ok. 40%, a średnia ekspozycja farmakologicznie czynnego metabolitu M8 była zmniejszona o ok. 75-90%. W wyniku tej interakcji może również występować inhibicja CYP2C19.
Jednoczesne podawanie omeprazolu i atazanawiru nie jest zalecane (patrz punkt 4.4). Jednoczesne podawanie omeprazolu (40 mg raz na dobę) i atazanawiru 300 mg/rytonawiru 100 mg zdrowym ochotnikom powodowało zmniejszenie ekspozycji na atazanawir o 75%. Zwiększenie dawki atazanawiru do 400 mg nie wyrównywało wpływu omeprazolu na ekspozycję na atazanawir. Jednoczesne podawanie omeprazolu (20 mg raz na dobę) i atazanawiru 400 mg/rytonawiru 100 mg zdrowym ochotnikom powodowało zmniejszenie ekspozycji na atazanawir o ok. 30% w porównaniu do atazanawiru 300 mg/rytonawiru 100 mg raz na dobę.
Digoksyna
Jednoczesne podawanie omeprazolu (20 mg na dobę) i digoksyny zdrowym ochotnikom powodowało zwiększenie biodostępności digoksyny o 10%. Rzadko zgłaszano toksyczne działanie digoksyny. Należy zachować ostrożność podczas podawania dużych dawek omeprazolu pacjentom w podeszłym wieku. Należy wówczas uważniej kontrolować działanie digoksyny.
Klopidogrel
W krzyżowym badaniu klinicznym, podawano klopidogrel (dawka nasycająca 300 mg, a następnie
75 mg/dobę) w monoterapii lub z omeprazolem (80 mg jednocześnie podawane z klopidogrelem) przez 5 dni. Ekspozycja na aktywny metabolit klopidogrelu zmniejszyła się o 46% (Dzień 1) i o 42% (Dzień 5), gdy klopidogrel i omeprazol były podawane razem. Średnia inhibicja agregacji płytek (ang. IPA) zmniejszyła się o 47% (24 godziny) i 30% (Dzień 5), gdy klopidogrel i omeprazol były podawane jednocześnie. W innym badaniu wykazano, że podawanie klopidogrelu i omeprazolu o różnych porach nie zapobiegło ich interakcji, która jest prawdopodobnie wywoływana hamującym wpływem omeprazolu na CYP2C19. W obserwacji i badaniach klinicznych zgłaszano niespójne dane dotyczące klinicznego znaczenia tej interakcji PK/PD w zakresie poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Inne substancje czynne
Wchłanianie pozakonazolu, erlotynibu, ketokonazolu i itrakonazolu jest znacznie zmniejszone, dlatego kliniczna skuteczność tych leków może ulec osłabieniu. Należy unikać jednoczesnego stosowania pozakonazolu i erlotynibu.
Substancje metabolizowane przez układ cytochromu CYP2C19
Omeprazol jest umiarkowanym inhibitorem CYP2C19, głównego enzymu metabolizującego omeprazol, dlatego metabolizm jednocześnie podawanych substancji czynnych, które również są metabolizowane przez CYP2C19, może ulec osłabieniu, a ekspozycja ogólnoustrojowa na te substancje jest zwiększona. Do tych leków należy, np. R-warfaryna i inni antagoniści witaminy K, cylostazol, diazepam i fenytoina.
Cylostazol
Omeprazol podawany w dawkach 40 mg zdrowym ochotnikom w badaniu krzyżowym powodował zwiększenie Cmax i AUC cylostazolu odpowiednio o 18% i 26%, a jednego z jego aktywnych metabolitów odpowiednio o 29% i 69%.
Fenytoina
Zaleca się monitorowanie stężenia fenytoiny w osoczu podczas pierwszych 2 tygodni leczenia omeprazolem. Jeśli dawka fenytoiny została zmodyfikowana, po zakończeniu leczenia omeprazolem zaleca się kontrolę i kolejną modyfikację dawki.
Nieznany mechanizm działania
Sakwinawir
Jednoczesne podawanie omeprazolu i sakwinawiru/rytonawiru spowodowało zwiększenie stężenia w osoczu do około 70% w przypadku sakwinawiru, który jest dobrze tolerowany u pacjentów z wirusem HIV.
Takrolimus
Jednoczesne stosowanie omeprazolu z takrolimusem może zwiększać stężenie takrolimusu w surowicy. Należy prowadzić uważną kontrolę stężenia takrolimusu oraz czynności nerek (klirens kreatyniny). W razie konieczności należy zmodyfikować dawkę takrolimusu.
Wpływ innych substancji czynnych na farmakokinetykę omeprazolu
Inhibitory CYP2C19 i (lub) CYP3A4
Omeprazol jest metabolizowany przez CYP2C19 i CYP3A4, dlatego substancje czynne hamujące CYP2C19 lub CYP3A4 (np. klarytromycyna i worykonazol) mogą zwiększać stężenie omeprazolu w surowicy poprzez osłabienie metabolizmu omeprazolu. Jednoczesne stosowanie worykonazolu spowodowało ponad dwukrotne zwiększenie ekspozycji na omeprazol. Ze względu na fakt, że duże dawki omeprazolu są dobrze tolerowane, modyfikacja dawki omeprazolu nie jest na ogół wymagana. Należy jednak uwzględnić modyfikację dawki u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby oraz w przypadku długotrwałego leczenia.
Leki indukujące CYP2C19 i(lub) CYP3A4
Substancje czynne indukujące CYP2C19, CYP3A4 lub obydwa izoenzymy (np. ryfampicyna i ziele dziurawca) mogą zmniejszać stężenie omeprazolu w surowicy, nasilając metabolizm omeprazolu.
Produkt leczniczy Ultop najprawdopodobniej nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych. Należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy lub zaburzenia widzenia (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia powyższych objawów, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych.
Dane dotyczące przedawkowania omeprazolu u ludzi są ograniczone. W piśmiennictwie opisano przypadki stosowania leku w dawkach do 560 mg oraz pojedyncze doniesienia o zastosowaniu jednorazowym dawki doustnej do 2 400 mg omeprazolu (120 razy większa dawka od zalecanej dawki klinicznej). Zaobserwowane objawy przedawkowania omeprazolu to: nudności, wymioty, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, bóle brzucha, biegunka i bóle głowy. W pojedynczych przypadkach opisywano również apatię, depresję oraz splątanie.
Wszystkie objawy opisywane po przedawkowaniu omeprazolu były przemijające i nie obserwowano po ich ustąpieniu poważnych skutków klinicznych. Zwiększone dawki omeprazolu nie zmieniały szybkości eliminacji produktu leczniczego (kinetyka pierwszego rzędu). Należy zastosować leczenie objawowe, jeśli istnieje taka konieczność.
Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamiast tego leku można wybrać 1 zamiennik.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja mało istotna
Omeprazol należy przyjmować przed posiłkiem lub na czczo
Cena Ultop w aptekach waha się od 0,00 do 30,23 zł zł i może się różnić w zależności od odpłatności lub uprawnień dodatkowych (np.: Dziecko, Senior).
Ultop jest refundowany. Warunki refundacji mogą zależeć od wskazań medycznych zawartych w decyzji refundacyjnej, wieku pacjenta, uprawnień pacjenta, niepełnosprawności pacjenta lub decyzji lekarza.
Ultop jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Ultop nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Ultop nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Omeprazolum są dostępne bez recepty, które na podstawie danych z serwisu KtoMaLek.pl są widoczne jako dostępne w aptekach. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje: