VARDENAFIL ACCORD

Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg wardenafilu (w postaci chlorowodorku trójwodnego ).

Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg wardenafilu (w postaci chlorowodorku trójwodnego ).

Każda tabletka powlekana zawiera 20 mg wardenafilu (w postaci chlorowodorku trójwodnego ).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz CHPL : punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w CHPL w punkcie 6.1.

Jednoczesne stosowanie wardenafilu i azotanów ( nitratów ) lub donorów tlenku azotu (takich jak azotyn amylu ) w jakiejkolwiek postaci jest przeciwwskazane (patrz CHPL : punkty 4.5 i 5.1).

Produkt leczniczy Vardenafil Accord jest przeciwwskazany u pacjentów, którzy utracili wzrok w jednym oku w wyniku niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (ang. non-arteritic anterior ischemic optic neuropathy , NAION ) niezależnie od tego, czy miało to związek, czy nie miało związku z wcześniejszą ekspozycją na inhibitor fosfodiesterazy 5 (PDE5) (patrz CHPL : punkt 4.4).

Produktów leczniczych stosowanych w leczeniu zaburzeń erekcji nie należy zazwyczaj stosować u mężczyzn, u których nie jest wskazana aktywność seksualna (np. u pacjentów z ciężkimi chorobami układu krążenia, takimi jak: niestabilna dławica piersiowa lub ciężka niewydolność serca [III lub IV stopień zaawansowania w skali New York Heart Association ]).

Bezpieczeństwa stosowania wardenafilu nie badano w następuj ących podgrupach pacjentów i dlatego jego stosowanie jest przeciwwskazane do czasu uzyskania dalszych informacji:

- ciężka niewydolność wątroby (C w skali Childa-Pugha),

- schyłkowa niewydolność nerek wymagająca leczenia dializami,

- niedociśnienie (ciśnienie tętnicze < 90/50 mmHg ),

- niedawno przebyty (w ciągu ostatnich 6 miesięcy) udar mózgu lub zawał mięśnia sercowego, - niestabilna dławica piersiowa oraz rozpoznane wrodzone choroby zwyrodnieniowe siatkówki, takie jak zwyrodnienie barwnikowe siatkówki ( retinitis pigmentosa).

Jednoczesne stosowanie wardenafilu i silnych inhibitorów cytochromu CYP3A4: ketokonazolu i itrakonazolu (postać doustna) jest przeciwwskazane u mężczyzn w wieku powyżej 75 lat.

Jednoczesne stosowanie wardenafilu z inhibitorami proteazy wirusa HIV, takimi jak: rytonawir i indynawir jest przeciwwskazane, ponieważ są one silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz CHPL : punkt 4.5).

Jednoczesne stosowanie inhibitorów PDE5, w tym wardenafilu , i leków pobudzaj ących cyklazę guanylową, takich jak riocyguat , jest przeciwwskazane, ponieważ może prowadzić do objawowego niedociśnienia tętniczego (patrz CHPL : punkt 4.5).

Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych z zastosowaniem wardenafilu w postaci tabletek powlekanych lub wardenafilu 10 mg w postaci tabletek ulegaj ących rozpadowi w jamie ustnej były zwykle przemijaj ące i miały nasilenie od łagodnego do umiarkowanego. Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym, występuj ącym u > 10% pacjentów był ból głowy.

Działania niepożądane przedstawiono zgodnie z konwencją MedDRA dotyczącą częstości występowania: bardzo często (> 1/10), często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> 1/1 000 do < 1/100), rzadko (> 1/10 000 do < 1/1 000) oraz częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszaj ącym się nasileniem.

Krwawienie z prącia, hematospermię i krwiomocz zgłaszano w badaniach klinicznych i podczas zgłoszeń spontanicznych po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu podczas stosowania wszystkich inhibitorów PDE5, w tym wardenafilu .

U pacjentów w podeszłym wieku (> 65 lat), po dawce 20 mg wardenafilu , częściej niż u młodszych pacjentów (< 65 lat) występują bóle głowy (16,2% do 11,8%) i zawroty głowy (3,7% do 0,7%). Wykazano, że częstość występowania działań niepożądanych (szczególnie „zawrotów głowy") jest nieznacznie większa u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie.

Po wprowadzeniu do obrotu innego produktu leczniczego z tej grupy odnotowano

Zaburzenia naczyniowe:

Ciężkie reakcje sercowo-naczyniowe, w tym udar krwotoczny, nagły zgon sercowy, przemijaj ące napady niedokrwienne, niestabilna dławica piersiowa i arytmia komorowa były odnotowane po wprowadzeniu do obrotu jako czasowo związane z innym produktem leczniczym z tej grupy.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl @urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również do podmiotu odpowiedzialnego.

Dawkowanie

Stosowanie u dorosłych mężczyzn

Zalecaną dawką jest 10 mg wardenafilu , przyjmowane w razie potrzeby około 25 do 60 minut przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. W zależności od skuteczności i tolerancji leku dawkę można zwiększyć do 20 mg lub zmniejszyć do 5 mg. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg.

Maksymalna zalecana częstość stosowania - raz na dobę. Produkt leczniczy Vardenafil Accord można zażywać razem z pokarmem lub bez niego. Początek działania może być opóźniony, jeżeli lek przyjmuje się razem z posiłkiem wysokotłuszczowym (patrz CHPL : punkt 5.2).

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)

Dostosowanie dawki u osób w podeszłym wieku nie jest konieczne. Jednakże, zwiększenie do dawki maksymalnej 20 mg należy uważnie rozważyć w zależności od indywidualnej tolerancji (patrz CHPL : punkty 4.4 i 4.8).

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (A-B w skali Childa-Pugha) należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 5 mg. W zależności od tolerancji i skuteczności leku dawkę można następnie zwiększyć. Maksymalna zalecana dawka u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (B w skali Childa-Pugha) wynosi 10 mg (patrz CHPL : punkty 4.3 i 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma potrzeby dostosowania dawkowania u pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek.

U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 5 mg. W zależności od tolerancji i skuteczności leku dawkę można zwiększyć do 10 mg i 20 mg.

Dzieci i młodzież

Produkt leczniczy Vardenafil Accord nie jest wskazany do stosowania u osób w wieku poniżej 18 lat. Nie ma właściwego wskazania do stosowania produktu leczniczego Vardenafil Accord u dzieci.

Stosowanie u pacjentów przyjmuj ących inne produkty lecznicze

Jednoczesne stosowanie inhibitorów CYP 3A4

W przypadku jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Vardenafil Accord i inhibitorów cytochromu CYP 3A4, takich jak erytromycyna lub klarytromycyna , dawka wardenafilu nie powinna być większa niż 5 mg (patrz CHPL : punkt 4.5).

Sposób podawania Podanie doustne.

Przed podjęciem decyzji o leczeniu farmakologicznym należy przeprowadzić wywiad oraz badanie fizykalne w celu rozpoznania zaburzenia erekcji oraz ustalenia potencjalnych przyczyn tego schorzenia.

Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia zaburzeń erekcji lekarz powinien wziąć pod uwagę stan układu sercowo-naczyniowego pacjenta, ponieważ z aktywnością seksualną wiąże się pewien stopień ryzyka wystąpienia zaburzeń czynności serca (patrz CHPL : punkt 4.3). Wardenafil ma właściwości rozszerzaj ące naczynia krwionośne, co może powodować łagodne i przemijaj ące obniżenie ciśnienia tętniczego krwi (patrz CHPL : punkt 5.1). Pacjenci z zaburzonym odpływem z lewej komory serca, np. ze zwężeniem aorty lub idiopatycznym przerostowym podzastawkowym zwężeniem aorty mogą być wrażliwi na działanie substancji rozszerzaj ących naczynia, w tym na inhibitory fosfodiesterazy 5.

Produkty lecznicze stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji należy stosować ostrożnie u pacjentów z anatomicznymi zniekształceniami prącia (takimi jak: skrzywienie prącia, zwłóknienie ciał jamistych lub choroba Peyroniego ) lub u pacjentów ze schorzeniami mog ącymi predysponować do wystąpienia priapizmu (takimi jak: niedokrwistość sierpowatokrwinkowa , szpiczak mnogi lub białaczka).

Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania wardenafilu w postaci tabletek ulegaj ących rozpadowi w jamie ustnej w połączeniu z wardenafilem w postaci tabletek powlekanych lub z innymi metodami leczenia zaburzeń erekcji. Dlatego nie zaleca się stosowania takich połączeń.

Tolerancja na dawkę maksymalną 20 mg może być mniejsza u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat lub więcej) (patrz CHPL : punkty 4.2 i 4.8).

Jednoczesne stosowanie leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne

Jednoczesne stosowanie wardenafilu z lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne może u niektórych pacjentów doprowadzić do objawowego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, ponieważ obydwa leki rozszerzaj ą naczynia krwionośne. U pacjentów z ustalonym leczeniem lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne leczenie wardenafilem należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki początkowej 5 mg w postaci tabletek powlekanych. Wardenafil może być stosowany w dowolnym momencie, niezależnie od przyjmowanej tamsulosyny lub alfuzosyny . W przypadku jednoczesnego stosowania innych leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne oraz wardenafilu należy zachować odstęp między podaniem leków (patrz CHPL : punkt 4.5). U pacjentów, którzy już przyjmują optymalną dawkę wardenafilu , terapię lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki. Stopniowe zwiększanie dawki leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne może powodować dalsze obniżanie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów stosuj ących wardenafil .

Jednoczesne stosowanie inhibitorów cytochromu CYP3A4

Należy unikać jednoczesnego stosowania wardenafilu z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4, takimi jak: itrakonazol i ketokonazol (do podawania doustnego), ponieważ dochodzi wówczas do znacznego zwiększenia stężenia wardenafilu w osoczu (patrz CHPL : punkty 4.5 i 4.3).

Może być konieczne dostosowanie dawki wardenafilu , jeżeli jednocześnie stosuje się leki, które w umiarkowanym stopniu hamują aktywność enzymu CYP3A4, takie jak erytromycyna i klarytromycyna (patrz CHPL : punkty 4.5 i 4.2).

Należy oczekiwać, że jednoczesne przyjmowanie wardenafilu z grejfrutem lub sokiem grejfrutowym doprowadzi do zwiększenia stężenia wardenafilu w osoczu. Dlatego wardenafilu nie należy popijać sokiem grejfrutowym (patrz CHPL : punkt 4.5).

Wpływ na odstęp QT

Wykazano, że doustne podanie wardenafilu w pojedynczej dawce 10 mg lub 80 mg powoduje wydłużenie odstępu QT średnio o (odpowiednio) 8 milisekund i 10 milisekund. Podanie pojedynczej dawki 10 mg wardenafilu jednocześnie z 400 mg gatyfloksacyny , substancji czynnej o porównywalnym wpływie na odstęp QT , prowadziło do wydłużenia o dodatkowe 4 milisekundy odstępu QT , w porównaniu do którejkolwiek z tych substancji czynnych podawnej osobno. Wpływ tych zmian QT na obraz kliniczny nie jest znany (patrz CHPL : punkt 5.1).

Znaczenie kliniczne tego odkrycia nie jest znane i nie można go uogólniać na wszystkich pacjentów w każdych warunkach, ponieważ jego wystąpienie będzie uzależnione od indywidualnych czynników ryzyka i stanów predysponuj ących , które mogą wystąpić w dowolnym czasie i u każdego pacjenta. Najlepiej jest unikać stosowania leków, które mogą wydłużyć odstęp QTc , w tym wardenafilu , u pacjentów z określonymi czynnikami ryzyka, np. z hipokaliemią, wrodzonym zespołem wydłużonego QT , stosuj ących jednocześnie leki przeciwarytmiczne z klasy Ia (np. chinidyna, prokainamid) lub klasy III (np. amiodaron , sotalol).

Wpływ na wzrok

W związku z przyjmowaniem wardenafilu i innych inhibitorów PDE5 zgłaszano zaburzenia widzenia

1 przypadki niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego ( NAION ). Pacjentowi należy zalecić, aby w przypadku wystąpienia nagłych zaburzeń widzenia przerwał przyjmowanie produktu leczniczego Vardenafil Accord i niezwłocznie skonsultował się z lekarzem (patrz CHPL : punkt 4.3).

Wpływ na krwawienie

Badania in vitro na ludzkich płytkach krwi wskazują, że wardenafil nie wykazuje działania przeciwagregacyjnego , jednakże w dużych stężeniach (przewyższaj ących stężenia terapeutyczne) nasila przeciwagregacyjne działanie donora tlenku azotu - nitroprusydku sodu. U ludzi wardenafil ani w monoterapii , ani w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym nie wpływa na czas krwawienia (patrz CHPL : punkt 4.5). Brak jest danych dotycz ących bezpieczeństwa stosowania wardenafilu u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia oraz u pacjentów z czynną chorobą wrzodową żołądka. Dlatego zastosowanie wardenafilu u tych pacjentów powinno być poprzedzone wnikliwą oceną stosunku korzyści do ryzyka wynikaj ących z terapii.

Przed podjęciem decyzji o leczeniu farmakologicznym należy przeprowadzić wywiad oraz badanie fizykalne w celu rozpoznania zaburzenia erekcji oraz ustalenia potencjalnych przyczyn tego schorzenia.

Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia zaburzeń erekcji lekarz powinien wziąć pod uwagę stan układu sercowo-naczyniowego pacjenta, ponieważ z aktywnością seksualną wiąże się pewien stopień ryzyka wystąpienia zaburzeń czynności serca (patrz CHPL : punkt 4.3). Wardenafil ma właściwości rozszerzaj ące naczynia krwionośne, co może powodować łagodne i przemijaj ące obniżenie ciśnienia tętniczego krwi (patrz CHPL : punkt 5.1). Pacjenci z zaburzonym odpływem z lewej komory serca, np. ze zwężeniem aorty lub idiopatycznym przerostowym podzastawkowym zwężeniem aorty mogą być wrażliwi na działanie substancji rozszerzaj ących naczynia, w tym na inhibitory fosfodiesterazy 5.

Produkty lecznicze stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji należy stosować ostrożnie u pacjentów z anatomicznymi zniekształceniami prącia (takimi jak: skrzywienie prącia, zwłóknienie ciał jamistych lub choroba Peyroniego ) lub u pacjentów ze schorzeniami mog ącymi predysponować do wystąpienia priapizmu (takimi jak: niedokrwistość sierpowatokrwinkowa , szpiczak mnogi lub białaczka).

Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania wardenafilu w postaci tabletek ulegaj ących rozpadowi w jamie ustnej w połączeniu z wardenafilem w postaci tabletek powlekanych lub z innymi metodami leczenia zaburzeń erekcji. Dlatego nie zaleca się stosowania takich połączeń.

Tolerancja na dawkę maksymalną 20 mg może być mniejsza u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat lub więcej) (patrz CHPL : punkty 4.2 i 4.8).

Jednoczesne stosowanie leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne

Jednoczesne stosowanie wardenafilu z lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne może u niektórych pacjentów doprowadzić do objawowego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, ponieważ obydwa leki rozszerzaj ą naczynia krwionośne. U pacjentów z ustalonym leczeniem lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne leczenie wardenafilem należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki początkowej 5 mg w postaci tabletek powlekanych. Wardenafil może być stosowany w dowolnym momencie, niezależnie od przyjmowanej tamsulosyny lub alfuzosyny . W przypadku jednoczesnego stosowania innych leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne oraz wardenafilu należy zachować odstęp między podaniem leków (patrz CHPL : punkt 4.5). U pacjentów, którzy już przyjmują optymalną dawkę wardenafilu , terapię lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki. Stopniowe zwiększanie dawki leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne może powodować dalsze obniżanie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów stosuj ących wardenafil .

Jednoczesne stosowanie inhibitorów cytochromu CYP3A4

Należy unikać jednoczesnego stosowania wardenafilu z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4, takimi jak: itrakonazol i ketokonazol (do podawania doustnego), ponieważ dochodzi wówczas do znacznego zwiększenia stężenia wardenafilu w osoczu (patrz CHPL : punkty 4.5 i 4.3).

Może być konieczne dostosowanie dawki wardenafilu , jeżeli jednocześnie stosuje się leki, które w umiarkowanym stopniu hamują aktywność enzymu CYP3A4, takie jak erytromycyna i klarytromycyna (patrz CHPL : punkty 4.5 i 4.2).

Należy oczekiwać, że jednoczesne przyjmowanie wardenafilu z grejfrutem lub sokiem grejfrutowym doprowadzi do zwiększenia stężenia wardenafilu w osoczu. Dlatego wardenafilu nie należy popijać sokiem grejfrutowym (patrz CHPL : punkt 4.5).

Wpływ na odstęp QT

Wykazano, że doustne podanie wardenafilu w pojedynczej dawce 10 mg lub 80 mg powoduje wydłużenie odstępu QT średnio o (odpowiednio) 8 milisekund i 10 milisekund. Podanie pojedynczej dawki 10 mg wardenafilu jednocześnie z 400 mg gatyfloksacyny , substancji czynnej o porównywalnym wpływie na odstęp QT , prowadziło do wydłużenia o dodatkowe 4 milisekundy odstępu QT , w porównaniu do którejkolwiek z tych substancji czynnych podawnej osobno. Wpływ tych zmian QT na obraz kliniczny nie jest znany (patrz CHPL : punkt 5.1).

Znaczenie kliniczne tego odkrycia nie jest znane i nie można go uogólniać na wszystkich pacjentów w każdych warunkach, ponieważ jego wystąpienie będzie uzależnione od indywidualnych czynników ryzyka i stanów predysponuj ących , które mogą wystąpić w dowolnym czasie i u każdego pacjenta. Najlepiej jest unikać stosowania leków, które mogą wydłużyć odstęp QTc , w tym wardenafilu , u pacjentów z określonymi czynnikami ryzyka, np. z hipokaliemią, wrodzonym zespołem wydłużonego QT , stosuj ących jednocześnie leki przeciwarytmiczne z klasy Ia (np. chinidyna, prokainamid) lub klasy III (np. amiodaron , sotalol).

Wpływ na wzrok

W związku z przyjmowaniem wardenafilu i innych inhibitorów PDE5 zgłaszano zaburzenia widzenia

1 przypadki niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego ( NAION ). Pacjentowi należy zalecić, aby w przypadku wystąpienia nagłych zaburzeń widzenia przerwał przyjmowanie produktu leczniczego Vardenafil Accord i niezwłocznie skonsultował się z lekarzem (patrz CHPL : punkt 4.3).

Wpływ na krwawienie

Badania in vitro na ludzkich płytkach krwi wskazują, że wardenafil nie wykazuje działania przeciwagregacyjnego , jednakże w dużych stężeniach (przewyższaj ących stężenia terapeutyczne) nasila przeciwagregacyjne działanie donora tlenku azotu - nitroprusydku sodu. U ludzi wardenafil ani w monoterapii , ani w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym nie wpływa na czas krwawienia (patrz CHPL : punkt 4.5). Brak jest danych dotycz ących bezpieczeństwa stosowania wardenafilu u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia oraz u pacjentów z czynną chorobą wrzodową żołądka. Dlatego zastosowanie wardenafilu u tych pacjentów powinno być poprzedzone wnikliwą oceną stosunku korzyści do ryzyka wynikaj ących z terapii.

Wpływ innych produktów leczniczych na wardenafil

Badania in vitro:

Wardenafil jest metabolizowany głównie w wątrobie przez enzymy cytochromu P-450 - izoform ę CYP3A4 przy pewnym udziale izoform CYP3A5 i CYP2C. Z tego względu inhibitory tych izoenzymów mogą zmniejszać klirens wardenafilu .

Badania in vivo:

Jednoczesne podawanie wardenafilu (10 mg w postaci tabletek powlekanych) z inhibitorem proteazy wirusa HIV - indynawirem (800 mg trzy razy na dobę), który jest silnym inhibitorem CYP3A4, spowodowało 16-krotne zwiększenie AUC wardenafilu i 7-krotne zwiększenie C m a x wardenafilu . 24 godziny po podaniu stężenie wardenafilu w osoczu zmniejszyło się do około 4% wartości maksymalnego stężenia wardenafilu C m a x .

Jednoczesne podawanie wardenafilu (5 mg) z rytonawirem (600 mg dwa razy na dobę) spowodowało 13-krotne zwiększenie C m a x wardenafilu oraz 49-krotne zwiększenie AUC 0-24 wardenafilu .

Interakcja ta wynika z zahamowania wątrobowego metabolizmu wardenafilu przez rytonawir , który jest bardzo silnym inhibitorem CYP3A4, hamuj ącym także CYP2C9. Rytonawir znamiennie wydłużył okres półtrwania wardenafilu do 25,7 godziny (patrz CHPL : punkt 4.3).

Jednoczesne podawanie wardenafilu (5 mg) i ketokonazolu (200 mg), silnego inhibitora CYP3A4, spowodowało 10-krotne zwiększenie AUC wardenafilu oraz 4-krotne zwiększenie Cmax wardenafilu (patrz CHPL : punkt 4.4).

Mimo, że nie przeprowadzono specyficznych badań dotycz ących interakcji, można oczekiwać, że jednoczesne stosowanie wardenafilu z innymi silnymi inhibitorami CYP 3A4 (takimi jak itrakonazol ), spowoduje zwiększenie stężenia wardenafilu w osoczu krwi, porównywalne do wartości uzyskanych w badaniach z zastosowaniem ketokonazolu . Należy unikać jednoczesnego podawania wardenafilu z silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak: itrakonazol i ketokonazol (do podania doustnego) (patrz CHPL : punkty 4.3 i 4.4). Jednoczesne stosowanie wardenafilu i itrakonazolu lub ketokonazolu jest przeciwwskazane u mężczyzn w wieku powyżej 75 lat (patrz CHPL : punkt 4.3).

Jednoczesne podawanie wardenafilu (5 mg) z erytromycyną (500 mg trzy razy na dobę), inhibitorem CYP3A4, spowodowało 4-krotne zwiększenie AUC wardenafilu oraz 3-krotne zwiększenie C m a x wardenafilu . Chociaż nie przeprowadzono specyficznego badania dotyczącego takiej interakcji, podobnych wartości AUC i C m a x wardenafilu można oczekiwać, jeśli jednocześnie stosowana jest klarytromycyna . W przypadku jednoczesnego podawania wardenafilu z produktami, które w umiarkowanym stopniu hamują aktywność enzymów cytochromu CYP 3A4, takimi jak: erytromycyna lub klarytromycyna , może być konieczne dostosowanie dawki wardenafilu (patrz CHPL : punkty 4.2 i 4.4). Jednoczesne podawanie wardenafilu (20 mg) i cymetydyny (400 mg dwa razy na dobę) - niespecyficznego inhibitora cytochromu P-450, nie miało wpływu na AUC i C _max wardenafilu u zdrowych ochotników.

Sok grapefruitowy, słaby inhibitor CYP3A4 w ścianie jelit, może powodować niewielkie zwiększenie stężenia wardenafilu w osoczu krwi (patrz CHPL : punkt 4.4).

Jednoczesne podawanie wardenafilu (20 mg) z antagonistą receptora H2 - ranitydyną (150 mg dwa razy na dobę), digoksyną, warfaryną, glibenklamidem , alkoholem (średnie maksymalne stężenie alkoholu we krwi 73 mg/dl) lub z pojedynczymi dawkami leków zobojętniaj ących kwas solny w żołądku (wodorotlenek magnezu i (lub) wodorotlenek glinu) nie miało wpływu na farmakokinetykę wardenafilu .

Mimo że nie przeprowadzono specyficznych badań interakcji dla wszystkich produktów leczniczych, analiza farmakokinetyki populacyjnej wykazała brak wpływu na farmakokinetykę wardenafilu następuj ących produktów leczniczych: kwas acetylosalicylowy, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki P-adrenolityczne, słabe inhibitory CYP3A4, leki moczopędne i leki stosowane w leczeniu cukrzycy (pochodne sulfonylomocznika i metformina).

Wpływ wardenafilu na inne produkty lecznicze

Nie ma danych dotycz ących interakcji pomiędzy wardenafilem , a niespecyficznymi inhibitorami fosfodiesterazy , takimi jak: teofilina i dipirydamol.

Badania in vivo

Badanie przeprowadzone u 18 zdrowych mężczyzn wykazało, że wardenafil (10 mg) podawany w różnych odstępach czasu (1 do 24 godz.) przed zażyciem dawki nitrogliceryny (0,4 mg podjęzykowo ) nie nasilał obniżenia ciśnienia tętniczego, wywołanego przez nitroglicerynę. U zdrowych mężczyzn w średnim wieku wardenafil (20 mg w postaci tabletek powlekanych) nasilał działanie obniżaj ące ciśnienie tętnicze krwi wywołane przez nitroglicerynę (0,4 mg), podaną podjęzykowo w 1 i 4 godziny po zastosowaniu wardenafilu . Nie zaobserwowano wpływu na ciśnienie krwi, jeżeli nitroglicerynę podawano 24 godziny po podaniu dawki wardenafilu (20 mg w postaci tabletek powlekanych). Jednak ze względu na brak danych dotycz ących możliwego nasilania hipotensyjnego działania azotanów ( nitratów ) przez wardenafil u pacjentów, jednoczesne stosowanie tych leków jest przeciwwskazane (patrz CHPL : punkt 4.3).

Nikorandyl - jest połączeniem aktywatora kanału potasowego i azotanu. Ze względu na zawartość azotanu może powodować poważne interakcje z wardenafilem .

Ze względu na fakt, że lek blokuj ący receptory a-adrenergiczne stosowany w monoterapii może powodować znacz ące zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, zwłaszcza niedociśnienie ortostatyczne , oraz omdlenia, przeprowadzono badania interakcji z wardenafilem . W dwóch badaniach interakcji z udziałem zdrowych ochotników z prawidłowym ciśnieniem tętniczym krwi, którym podawano stopniowo zwiększaj ące się dawki leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne - tamsulosyny lub terazosyny - jednocześnie z wardenafilem , wykazano, że u znaczącej liczby badanych wystąpiło niedociśnienie tętnicze krwi (w niektórych przypadkach objawowe). U osób, którym podawano terazosynę częściej obserwowano wystąpienie niedociśnienia tętniczego, jeżeli wardenafil i terazosynę podawano jednocześnie w porównaniu z sytuacją, gdy pomiędzy podaniem obu leków zachowano sześciogodzinny odstęp.

Na podstawie wyników badań interakcji z zastosowaniem wardenafilu przeprowadzonych u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, z ustalonym leczeniem tamsulosyną, terazosyną lub alfuzosyną zaobserwowano, że:

• gdy wardenafil (tabletki powlekane) był podawany w dawkach 5 mg, 10 mg lub 20 mg z ustalonym leczeniem tamsulosyną, nie występowało objawowe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, jednakże u trzech z 21 osób leczonych tamsulosyną wystąpiło przemijaj ące obniżenie

• gdy wardenafil (tabletki powlekane) był podawany w dawce 5 mg jednocześnie z terazosyną w dawce 5 mg lub 10 mg, u jednego z 21 pacjentów wystąpiło objawowe niedociśnienie ortostatyczne . Nie zaobserwowano wystąpienia niedociśnienia tętniczego, gdy wardenafil

w dawce 5 mg i terazosyna były podawane w odstępie 6 godzin.

• gdy wardenafil (tabletki powlekane) był podawany w dawkach 5 mg lub 10 mg z ustalonym leczeniem alfuzosyną, w porównaniu z placebo, nie występowało objawowe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.

Dlatego jednoczesne stosowanie wardenafilu i leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne można rozpocząć tylko wówczas, gdy pacjent ma ustalone leczenie lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne. U tych pacjentów, którzy maj ą już ustalone leczenie lekami blokuj ącymi receptory a-adrenergiczne, leczenie wardenafilem należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki początkowej 5 mg. Produkt leczniczy Vardenafil Accord można zastosować w dowolnym momencie, niezależnie od przyjmowania tamsulosyny lub alfuzosyny . W przypadku jednoczesnego stosowania innych leków blokuj ących receptory a-adrenergiczne oraz wardenafilu należy zachować odstęp pomiędzy podaniem obu leków (patrz CHPL : punkt 4.4).

Nie wykazano występowania znacz ących interakcji w przypadku jednoczesnego podawania wardenafilu (20 mg w postaci tabletek powlekanych) z warfaryną (25 mg), która metabolizowana jest przez CYP2C9, lub digoksyną (0,375 mg). Podawanie wardenafilu (20 mg) nie miało wpływu na względną biodostępność jednocześnie przyjmowanego glibenklamidu (3,5 mg). W specyficznym badaniu, przeprowadzonym u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, podawanie wardenafilu (20 mg) jednocześnie z nifedypiną w postaci o przedłużonym uwalnianiu (30 mg lub 60 mg) spowodowało dodatkowe obniżenie ciśnienia tętniczego (mierzonego w pozycji leżącej): skurczowego o 6 mmHg i rozkurczowego o 5 mmHg , z czym związane było zwiększenie częstości rytmu serca o 4 uderzenia na minutę.

Podczas jednoczesnego przyjmowania wardenafilu (20 mg w postaci tabletek powlekanych) i alkoholu etylowego (średnie maksymalne stężenie we krwi 73 mg/dl) wardenafil nie nasilał wpływu alkoholu na ciśnienie tętnicze i rytm serca. Także farmakokinetyka wardenafilu nie uległa zmianie. Wardenafil (10 mg) nie nasilał wydłużenia czasu krwawienia wywołanego zastosowaniem kwasu acetylosalicylowego w dawce 81 mg podawanej 2 razy na dobę.

Riocyguat

Badania przedkliniczne wykazały nasilone działanie obniżaj ące ciśnienie krwi w przypadku jednoczesnego stosowania inhibitorów PDE5 i riocyguatu . W badaniach klinicznych wykazano nasilanie działania hipotensyjnego inhibitorów PDE5 przez riocyguat . W badanej populacji nie wykazano korzystnego działania klinicznego takiego skojarzenia. Jednoczesne stosowanie riocyguatu i inhibitorów PDE5, w tym wardenafilu , jest przeciwwskazane (patrz CHPL : punkt 4.3).

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ponieważ w badaniach klinicznych wardenafilu donoszono o występowaniu zawrotów głowy oraz zaburzeń widzenia, pacjenci przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn powinni poznać swoją reakcję na produkt leczniczy Vardenafil Accord.

U badanych ochotników wardenafil w pojedynczych dawkach do 80 mg na dobę (tabletki powlekane) był dobrze tolerowany i nie powodował ciężkich działań niepożądanych.

W przypadku podawania wardenafilu w większych dawkach i częściej niż jest to zalecane (40 mg tabletki powlekane dwa razy na dobę) zgłaszano przypadki silnego bólu pleców. Nie było to związane z toksycznym wpływem wardenafilu na mięśnie lub układ nerwowy.

W przypadkach przedawkowania, w razie potrzeby, należy zastosować standardowe leczenie podtrzymuj ące . Dializa nerkowa raczej nie zwiększy klirensu, ponieważ wardenafil w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza i wydala się z moczem w nieistotnym stopniu.