
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 989 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 989 aptekach
Montelukast Sandoz jest wskazany jako lek dodatkowy w leczeniu astmy łagodnej i umiarkowanej u pacjentów, u których nie można uzyskać wystarczającej kontroli objawów za pomocą wziewnych kortykosteroidów oraz doraźnie stosowanych krótko działających beta-agonistów. U pacjentów z astmą, u których istnieją wskazania do zastosowania montelukastu, lek ten może również łagodzić objawy sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa.
Montelukast Sandoz jest również wskazany w zapobieganiu astmie, której cechą dominującą jest wysiłkowy skurcz oskrzeli.
Stosowanie produktu Montelukast Sandoz jest wskazane u dorosłych i młodzieży w wieku od 15 lat.
Jedna tabletka powlekana zawiera montelukast sodowy w ilości odpowiadającej 10 mg montelukastu (Montelukastum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 84,7 mg laktozy w tabletce.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Montelukast był oceniany w badaniach klinicznych w następujący sposób:
▪ tabletki powlekane 10 mg u około 4000 dorosłych z astmą (w wieku 15 lat i starsi);
▪ tabletki powlekane 10 mg u około 400 dorosłych z astmą i z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (w wieku 15 lat i starsi);
▪ tabletki do rozgryzania i żucia 5 mg u około 1750 dzieci z astmą w wieku od 6 do 14 lat.
Następujące polekowe działania niepożądane odnotowane w badaniach klinicznych były zgłaszane często (1/100 do < 1/10) przez pacjentów z astmą leczonych montelukastem i występowały częściej niż u pacjentów otrzymujących placebo:
Klasyfikacja układów i narządów | Pacjenci dorośli w wieku 15 lat i starsi (2 badania 12-tygodniowe; n=795) | Dzieci w wieku od 6 do 14 lat (1 badanie 8-tygodniowe; n=201); (2 badania 56-tygodniowe; n=615) |
Zaburzenia układu nerwowego | bóle głowy | bóle głowy |
Zaburzenia żołądka i jelit | bóle brzucha |
Profil bezpieczeństwa nie zmieniał się podczas długotrwałego leczenia w ramach badań klinicznych u ograniczonej liczby pacjentów: przez okres do 2 lat u dorosłych i do 12 miesięcy u dzieci w wieku od 6 do 14 lat.
Doświadczenie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu
Działania niepożądane notowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu wymieniono niżej zgodnie z klasyfikacją układów i narządów, stosując szczególną terminologię. Częstości działań niepożądanych określono na podstawie odpowiednich badań klinicznych.
Klasyfikacja układów i narządów | Bardzo często ≥1/10 | Często ≥1/100 do < 1/10 | Niezbyt często ≥1/1000 do < 1/100 | Rzadko ≥1/10 000 do < 1/1000 | Bardzo rzadko < 1/10 000 |
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | Zakażenie górnych dróg oddechowych* | ||||
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Zwiększona skłonność do krwawień | ||||
Zaburzenia układu immunologicznego | Reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja | Nacieki eozynofilowe w wątrobie | |||
Zaburzenia psychiczne | Nieprawidłowe sny, w tym koszmary senne, bezsenność, lunatykowanie, drażliwość, lęk, niepokój ruchowy, pobudzenie, w tym zachowanie agresywne lub wrogość, depresja | Drżenie | Omamy, myśli i zachowania samobójcze (skłonności samobójcze) | ||
Zaburzenia układu nerwowego | Zawroty głowy, senność, parestezje i (lub) niedoczulica, | ||||
napady drgawkowe | |||||
Zaburzenia serca | Kołatanie serca | ||||
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | Krwawienie z nosa | Zespół Churga- Strauss (ang. CSS), patrz punkt 4.4 | |||
Zaburzenia żołądka i jelit | Biegunka**, nudności**, wymioty** | Suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność | |||
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Zwiększona aktywność aminotransferaz (AlAT, AspAT) | Zapalenie wątroby (w tym cholestatyczne, wątrobowokomórkowe i uszkodzenie wątroby o mieszanej etiologii) | |||
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Wysypka** | Powstawanie siniaków, pokrzywka, świąd | Obrzęk naczynioruchowy | Rumień guzowaty, rumień wielopostaciowy | |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej | Ból stawów, Ból mięśni, w tym kurcze mięśni | ||||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Gorączka** | Astenia i (lub) uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, obrzęk |
* Działanie niepożądane zgłaszane było w trakcie badań klinicznych jako bardzo częste zarówno u pacjentów otrzymujących montelukast, jak i u pacjentów otrzymujących placebo.
** Działanie niepożądane zgłaszane w trakcie badań klinicznych jako częste zarówno u pacjentów otrzymujących montelukast, jak i u pacjentów otrzymujących placebo.
Dawkowanie
Dawką dla dorosłych i młodzieży w wieku 15 lat i powyżej z astmą lub z astmą i jednoczesnym sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa jest jedna tabletka 10 mg na dobę, przyjmowana wieczorem.
Sposób stosowania Podanie doustne.
Zalecenia ogólne
Wpływ leczniczy montelukastu na wskaźniki kontroli astmy występuje w ciągu jednej doby. Produkt Montelukast Sandoz można przyjmować niezależnie od posiłku. Pacjentom należy zalecić przyjmowanie produktu Montelukast Sandoz zarówno wtedy, gdy objawy astmy są pod kontrolą, jak i w okresach zaostrzenia choroby. Produktu Montelukast Sandoz nie należy stosować jednocześnie z innymi lekami, które zawierają tę samą substancję czynną (montelukast).
Dostosowanie dawki nie jest konieczne u pacjentów w podeszłym wieku ani u pacjentów z niewydolnością nerek czy z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Brak danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dawka leku jest jednakowa dla kobiet i mężczyzn.
Stosowanie produktu Montelukast Sandoz a inne metody leczenia astmy
Produkt Montelukast Sandoz można dodać do aktualnego schematu leczenia pacjenta.
Kortykosteroidy wziewne
Produkt Montelukast Sandoz można stosować jako lek uzupełniający u pacjentów, u których nie można uzyskać dostatecznej kontroli klinicznej objawów za pomocą kortykosteroidów wziewnych i doraźnie stosowanych krótko działających beta-agonistów.
Nie należy zastępować wziewnych kortykosteroidów produktem Montelukast Sandoz (patrz punkt
4.4).
Produktu Montelukast Sandoz nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 15 lat ze względu na dużą zawartość substancji czynnej.
Dla młodszych dzieci dostępne są inne postacie leku o odpowiedniej mocy.
Pacjentów należy ostrzec, aby nigdy nie stosowali montelukastu w postaci doustnej do leczenia ostrych napadów astmy i aby zawsze mieli możliwość szybkiego zastosowania w tym celu odpowiednich leków używanych dotychczas. W razie wystąpienia ostrego napadu astmy należy zastosować preparat wziewny krótko działającego beta-agonisty. Jeśli pacjent potrzebuje więcej inhalacji krótko działających beta-agonistów niż dotychczas, należy jak najszybciej zasięgnąć porady lekarza.
Montelukastem nie należy zastępować wziewnych lub doustnych kortykosteroidów.
Brak danych, które wskazywałyby na możliwość zmniejszenia dawki doustnych kortykosteroidów w przypadku jednoczesnego stosowania montelukastu.
W rzadkich przypadkach u pacjentów leczonych lekami przeciwastmatycznymi, w tym montelukastem, może występować układowa eozynofilia, niekiedy z klinicznymi cechami zapalenia naczyń, które odpowiadają obrazowi zespołu Churga-Strauss, często leczonego kortykosteroidami stosowanymi ogólnie. Przypadki te zazwyczaj (choć nie zawsze) wiązały się ze zmniejszeniem dawki lub odstawieniem doustnych kortykosteroidów. Nie można ani wykluczyć, ani potwierdzić, że stosowanie antagonistów receptora leukotrienowego może się wiązać z występowaniem zespołu Churga-Strauss. Lekarze powinni zwracać u swoich pacjentów szczególną uwagę na takie objawy, jak eozynofilia, wysypka charakterystyczna dla zapalenia naczyń, zaostrzenie objawów płucnych, powikłania ze strony serca i (lub) neuropatia. Pacjentów, u których wystąpią opisane objawy, należy ponownie zbadać i zweryfikować dotychczasowy schemat leczenia.
Leczenie montelukastem nie zwalnia pacjentów z astmą aspirynową z zakazu stosowania kwasu acetylosalicylowego i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Produkt Montelukast Sandoz zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Pacjentów należy ostrzec, aby nigdy nie stosowali montelukastu w postaci doustnej do leczenia ostrych napadów astmy i aby zawsze mieli możliwość szybkiego zastosowania w tym celu odpowiednich leków używanych dotychczas. W razie wystąpienia ostrego napadu astmy należy zastosować preparat wziewny krótko działającego beta-agonisty. Jeśli pacjent potrzebuje więcej inhalacji krótko działających beta-agonistów niż dotychczas, należy jak najszybciej zasięgnąć porady lekarza.
Montelukastem nie należy zastępować wziewnych lub doustnych kortykosteroidów.
Brak danych, które wskazywałyby na możliwość zmniejszenia dawki doustnych kortykosteroidów w przypadku jednoczesnego stosowania montelukastu.
W rzadkich przypadkach u pacjentów leczonych lekami przeciwastmatycznymi, w tym montelukastem, może występować układowa eozynofilia, niekiedy z klinicznymi cechami zapalenia naczyń, które odpowiadają obrazowi zespołu Churga-Strauss, często leczonego kortykosteroidami stosowanymi ogólnie. Przypadki te zazwyczaj (choć nie zawsze) wiązały się ze zmniejszeniem dawki lub odstawieniem doustnych kortykosteroidów. Nie można ani wykluczyć, ani potwierdzić, że stosowanie antagonistów receptora leukotrienowego może się wiązać z występowaniem zespołu Churga-Strauss. Lekarze powinni zwracać u swoich pacjentów szczególną uwagę na takie objawy, jak eozynofilia, wysypka charakterystyczna dla zapalenia naczyń, zaostrzenie objawów płucnych, powikłania ze strony serca i (lub) neuropatia. Pacjentów, u których wystąpią opisane objawy, należy ponownie zbadać i zweryfikować dotychczasowy schemat leczenia.
Leczenie montelukastem nie zwalnia pacjentów z astmą aspirynową z zakazu stosowania kwasu acetylosalicylowego i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Produkt Montelukast Sandoz zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Montelukast może być podawany jednocześnie z innymi lekami stosowanymi standardowo w zapobieganiu i długotrwałym leczeniu astmy. W badaniach interakcji lekowych montelukast w zalecanej dawce nie wpływał w sposób istotny klinicznie na farmakokinetykę następujących leków:
teofiliny, prednizonu, prednizolonu, doustnych środków antykoncepcyjnych (etynyloestradiol / noretyndron 35/1), terfenadyny, digoksyny i warfaryny.
Pole pod krzywą stężenia montelukastu w osoczu (AUC) zmniejszało się o około 40% u osób, które otrzymywały jednocześnie fenobarbital. Ponieważ montelukast jest metabolizowany przez CYP 3A4, należy zachować ostrożność (zwłaszcza u dzieci) w przypadku jednoczesnego stosowania montelukastu z lekami pobudzającymi aktywność CYP 3A4, takimi jak fenytoina, fenobarbital i ryfampicyna.
Badania in vitro wykazały, że montelukast jest silnym inhibitorem CYP2C8. Jednak dane uzyskane w klinicznym badaniu interakcji lekowych z zastosowaniem montelukastu i rozyglitazonu (substratu testowego, reprezentującego leki metabolizowane głównie przez CYP 2C8) wykazały, że w warunkach in vivo montelukast nie hamuje aktywności CYP 2C8. Dlatego nie należy oczekiwać istotnych zmian w biotransformacji leków metabolizowanych przez ten enzym (takich jak paklitaksel, rozyglitazon i repaglinid).
Montelukast nie powinien wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak w bardzo rzadkich przypadkach pacjenci zgłaszali senność lub zawroty głowy.
Brak dostępnych szczegółowych informacji na temat leczenia przedawkowania montelukastu.
W badaniach dotyczących przewlekłej astmy oskrzelowej montelukast podawany był pacjentom przez 22 tygodnie w dawkach do 200 mg na dobę, a w badaniach krótkotrwałych przez okres około tygodnia w dawkach do 900 mg na dobę, bez klinicznie istotnych działań niepożądanych.
Istnieją doniesienia o ostrym przedawkowaniu montelukastu w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu oraz w badaniach klinicznych. Dotyczyły one dawek do 1000 mg u osób dorosłych i dzieci (około 61 mg/kg mc. u 42-miesięcznego dziecka). Obserwacje kliniczne i laboratoryjne były zgodne z profilem bezpieczeństwa u dorosłych i dzieci. W większości przypadków przedawkowania nie odnotowano działań niepożądanych. Najczęściej występujące działania niepożądane były zgodne z profilem bezpieczeństwa montelukastu i obejmowały bóle brzucha, senność, pragnienie, bóle głowy, wymioty i wzmożoną aktywność psychoruchową.
Nie wiadomo, czy montelukast jest usuwany metodą dializy otrzewnowej lub hemodializy.
Pozwolenie MZ: Tabl. 4 mg: 17098, tabl. 5 mg: 17099, tabl. 10 mg: 16762. Podmiot odpowiedzialny: Sandoz GmbH, Biochemiestrasse 10, 6250 Kundl, Austria. Pełna informacja o leku dostępna na życzenie w Sandoz Polska Sp. z o.o., ul. Domaniewska 50 C, 02-672 Warszawa, tel.: 22 549 07 00, www.sandoz.pl. Kategoria dostępności: lek pełnopłatny wydawany z przepisu lekarza – Rp
Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 10 zamienników. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 2,03 zł.
Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.
Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Cena Montelukast Sandoz w aptekach waha się od 0,00 do 23,35 zł zł i może się różnić w zależności od odpłatności lub uprawnień dodatkowych (np.: Dziecko, Senior).
Montelukast Sandoz jest refundowany. Warunki refundacji mogą zależeć od wskazań medycznych zawartych w decyzji refundacyjnej, wieku pacjenta, uprawnień pacjenta, niepełnosprawności pacjenta lub decyzji lekarza.
Montelukast Sandoz jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Montelukast Sandoz nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Montelukast Sandoz nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Montelukastum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje: