Badania metabolizmu in vitro wskazują, że werapamilu chlorowodorek jest metabolizowany przez izoenzymy 3A4, 1A2, 2C8, 2C9 i 2C18 cytochromu P450. Wykazano, że werapamil jest inhibitorem CYP3A4 i glikoproteiny P (Pgp). Informowano o istotnych klinicznie interakcjach z lekami hamującymi CYP3A4, które powodowały zwiększenie stężenia werapamilu chlorowodorku w osoczu oraz lekami pobudzającymi CYP3A4, które powodowały zmniejszenie stężenia werapamilu chlorowodorku w osoczu. Pacjenci powinni zatem pozostawać pod kontrolą w celu wykluczenia interakcji.
W tabeli poniżej przedstawiono listę możliwych interakcji wynikających z właściwości farmakokinetycznych.
Możliwe interakcje werapamilu z innymi lekami |
Jednocześnie stosowany lek | Potencjalne działanie na werapamil lub jednocześnie stosowany lek | Komentarz |
Leki α-adrenolityczne |
Prazosyna | Cmax prazosyny (~40%), bez wpływu na okres półtrwania | Dodatkowe informacje poniżej |
Terazosyna | AUC terazosyny (~24%) i Cmax (~25%) |
Leki przeciwarytmiczne |
Flekainid | Niewielki wpływ na klirens osoczowy flekainidu (~10%), brak wpływu na klirens osoczowy werapamilu | Dodatkowe informacje poniżej |
Chinidyna | klirensu chinidyny po podaniu doustnym (~35%) |
Leki rozszerzające oskrzela |
Teofilina | klirensu po podaniu doustnym i klirensu układowego (~20%) | U palaczy zmniejszenie klirensu było mniejsze i wynosiło ~11% |
Leki przeciwdrgawkowe |
Karbamazepina | AUC karbamazepiny (~46%) u pacjentów z oporną na leczenie padaczką częściową | Dodatkowe informacje poniżej |
Leki przeciwdepresyjne |
Imipramina | AUC imipraminy (~15%) | Brak wpływu na stężenie aktywnego metabolitu – dezypraminy |
Leki przeciwcukrzycowe |
Gliburyd | Cmax gliburydu (~28%), AUC (~26%) | |
Leki stosowane w zakażeniach |
Klarytromycyna | Możliwe stężenia werapamilu | |
Erytromycyna | Możliwe stężenia werapamilu |
Ryfampicyna | AUC werapamilu (~97%), Cmax (~94%), biodostępności po |
| podaniu doustnym (~92%) | Dodatkowe informacje poniżej |
Telitromycyna | Możliwe stężenia werapamilu |
Leki przeciwnowotworowe |
Doksorubicyna | AUC doksorubicyny (89%) i Cmax (61%) po podaniu doustnym werapamilu | U pacjentów z rakiem drobnokomórkowym płuc |
Brak zmian parametrów farmakokinetycznych doksorubicyny po podaniu dożylnym werapamilu | U pacjentów z zaawansowanym nowotworem |
Barbiturany |
Fenobarbital | klirensu werapamilu po podaniu doustnym (~5. krotny) | |
Benzodiazepiny i inne leki przeciwlękowe | |
Buspiron | AUC buspironu i Cmax ~3,4. krotny | |
Midazolam | AUC midazolamu (~3. krotny) i Cmax (~ 2. krotny) | |
Leki β-adrenolityczne | |
Metoprolol | AUC metoprololu (~32,5%) i Cmax (~41%) u pacjentów z dusznicą | Dodatkowe informacje poniżej |
Propranolol | AUC propranololu (~65%) i Cmax (~94%) u pacjentów z dusznicą | |
Glikozydy nasercowe | |
Digitoksyna | całkowitego klirensu digitoksyny (~27%) i klirensu nerkowego (~29%) | |
Digoksyna | Zdrowe osoby: Cmax digoksyny o ~45 - 53%, Css digoksyny o ~42% i AUC digoksyny o ~52% | |
Antagoniści receptora H2 | |
Cymetydyna | AUC R-werapamilu (~25%) i S-werapamilu (~40%) z jednoczesnym klirensu R- i Swerapamilu | |
Leki immunomodulujące | |
Cyklosporyna | AUC, Css i Cmax cyklosporyny o ~45% | |
Ewerolimus | Możliwe stężenia ewerolimusa | |
Syrolimus | Możliwe stężenia syrolimusa | |
Takrolimus | Możliwe stężenia takrolimusa | |
Leki zmniejszające stężenie lipidów | |
Atorwastatyna | Możliwe stężenia atorwastatyny AUC werapamilu o ~42,8% | Dodatkowe informacje poniżej |
Lowastatyna | Możliwe stężenia lowastatyny |
Symwastatyna | AUC symwastatyny (~2,6. krotny) i Cmax (~4,6. krotny) |
Agoniści receptora serotoninowego | |
Almotryptan | AUC almotryptanu (~20%), Cmax (~24%) | |
Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem | |
Sulfinpirazon | klirensu werapamilu po podaniu doustnym (~3. krotny) biodostępności (~60%) | Dodatkowe informacje poniżej |
Inne | |
Sok grejpfrutowy | AUC R-werapamilu (~49%) i S-werapamilu (~37%), Cmax R-werapamilu (~75%) i S- | Okres półtrwania i klirens nerkowy bez zmian |
| werapamilu (~51%) | |
Dziurawiec zwyczajny | AUC R-werapamilu (~78%) i S-werapamilu (~80%) z jednoczesnym zmniejszeniem Cmax | |
Interakcje z innymi lekami oraz dodatkowe informacje dotyczące interakcji
Leki przeciwarytmiczne, β-adrenolityczne
Wzajemne nasilanie działania na układ krążenia (blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia, większy stopień zmniejszenia częstości akcji serca, wywołanie niewydolności serca i nasilenie niedociśnienia tętniczego).
Leki hipotensyjne, moczopędne i rozszerzające naczynia krwionośne Nasilenie efektu hipotensyjnego.
Prazosyna, terazosyna Addycyjne działanie hipotensyjne.
Leki przeciwwirusowe przeciw ludzkiemu wirusowi upośledzenia odporności (HIV) Ze względu na możliwe działanie hamujące metabolizm wywierane przez niektóre leki przeciwwirusowe przeciw ludzkiemu wirusowi upośledzenia odporności takie jak, rytonawir może się zwiększyć stężenie werapamilu w osoczu. Należy zachować ostrożność lub zmniejszyć dawkę werapamilu.
Chinidyna
Niedociśnienie tętnicze.
U pacjentów z kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu wystąpić może obrzęk płuc.
Karbamazepina
Zwiększenie stężenia karbamazepiny.
Może to powodować działania niepożądane karbamazepiny takie, jak podwójne widzenie, bóle głowy, ataksja lub zawroty głowy.
Lit
Nasilenie neurotoksyczności litu.
Ryfampicyna
Działanie obniżające ciśnienie tętnicze, może być mniejsze.
Kolchicyna
Kolchicyna jest substratem zarówno dla CYP3A jak i glikoproteiny P (Pgp), która bierze udział w transporcie na zewnątrz komórki. Werapamil jest znanym inhibitorem CYP3A i Pgp. Kiedy werapamil i kolchicyna są podawane jednocześnie, hamowanie Pgp i (lub) CYP3A przez werapamil może powodować zwiększenie narażenia na kolchicynę. Nie należy stosować jednocześnie werapamilu i kolchicyny.
Sulfinpirazon
Działanie obniżające ciśnienie tętnicze, może być mniejsze.
Leki blokujące przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe
Nasileniu może ulec blokowanie przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego.
Kwas acetylosalicylowy
Zwiększona skłonność do krwawień.
Alkohol etylowy
Zwiększenie stężenia etanolu w osoczu.
Inhibitory reduktazy hydroksymetyloglutarylo-koenzymu A (statyny)
Leczenie inhibitorami reduktazy hydroksymetyloglutarylo-koenzymu A (np. symwastatyną, atorwastatyną lub lowastatyną) u pacjentów stosujących werapamil należy rozpocząć od podawania najmniejszej możliwej dawki, którą następnie dostosowuje się przez stopniowe zwiększanie. Jeśli stosowanie werapamilu rozpoczyna się u pacjentów już przyjmujących inhibitor reduktazy hydroksymetyloglutarylo-koenzymu A (np. symwastatynę, atorwastatynę lub lowastatynę), należy rozważyć zmniejszenie dawki statyny, a następnie powtórnie ją dostosować uwzględniając stężenie cholesterolu w surowicy.
Fluwastatyna, prawastatyna i rozuwastatyna nie są metabolizowane przez CYP3A4 i prawdopodobieństwo interakcji z werapamilem jest mniejsze.