Ryzyko związane z hiperkaliemią:
Niektóre leki, takie jak: sole potasu, leki moczopędne powodujące hiperkaliemię, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki blokujące receptory angiotensyny II, NLPZ, heparyny (drobnocząsteczkowe lub niefrakcjonowane), cyklosporyna, takrolimus, trimetoprym mogą powodować wystąpienie hiperkaliemii.
Wystąpienie hiperkaliemii może zależeć od obecności czynników dodatkowych.
Prawdopodobieństwo wystąpienia hiperkaliemii zwiększa się, gdy wyżej wymienione leki stosowane są jednocześnie.
Ryzyko związane ze stosowaniem leków antyagregacyjnych:
Niektóre leki powodują wystąpienie interakcji w związku z wykazywaniem działania hamującego agregację płytek. Należą tu: kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne, tyklopidyna, klopidogrel, tyrofiban, eptyfibatyd, abcyksymab, iloprost.
Jednoczesne zastosowanie leków antyagregacyjnych zwiększa ryzyko krwawienia, podobnie jak jednoczesne podanie heparyny, doustnych leków przeciwzakrzepowych i trombolitycznych. Jednoczesne stosowanie ketoprofenu z wymienionymi lekami powoduje konieczność dokładnej obserwacji stanu klinicznego pacjenta oraz wyników badań laboratoryjnych.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania ketoprofenu z następującymi lekami:
- innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy 2 ?COX-2) i salicylanami w dużych dawkach
Jednoczesne stosowanie prowadzi do zwiększenia działań niepożądanych (zwłaszcza ryzyka powstania owrzodzenia przewodu pokarmowego oraz krwawienia z przewodu pokarmowego).
- doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (warfaryna, acenokumarol), heparyną stosowaną w dawkach leczniczych lub u pacjentów w podeszłym wieku
Ketoprofen hamuje agregację płytek krwi oraz podrażnia błonę śluzową żołądka, prowadząc do zwiększonego ryzyka krwawienia, zwłaszcza z przewodu pokarmowego. Nie zaleca się stosowania wymienionych leków jednocześnie z ketoprofenem. Jeśli jednoczesne stosowanie tych leków jest niezbędne, należy uważnie obserwować objawy kliniczne u pacjenta oraz wykonywać okresowe kontrole wskaźników badań laboratoryjnych.
Nie należy stosować terapii z NLPZ dłużej niż kilka dni.
- litem
Podobnie do innych NLPZ, ketoprofen hamuje wydalanie litu i może zwiększać jego stężenie w surowicy nawet do wartości toksycznych. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania ketoprofenu z solami litu. Jeśli postępowanie takie jest konieczne, należy monitorować stężenia litu w surowicy i odpowiednio modyfikować jego dawki.
- metotreksatem (w dawkach większych niż 15 mg/tydzień)
Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dużych dawkach (większych niż 15 mg/tydzień) powoduje zwiększone prawdopodobieństwo toksyczności hematologicznej, które związane jest ze zwiększaniem stężenia metotreksatu w surowicy, wskutek wypierania go przez ketoprofen z połączeń z białkami osocza i przedłużaniem okresu półtrwania metotreksatu. U pacjentów, którzy byli leczeni poprzednio ketoprofenem, należy odstawić produkt leczniczy na co najmniej 12 godzin przed podaniem metotreksatu; jeśli po zakończeniu terapii metotreksatem ma zostać podany ketoprofen, to również należy zachować 12-godzinną przerwę między zakończeniem leczenia metotreksatem, a podaniem ketoprofenu.
Należy zachować środki ostrożności podczas jednoczesnego stosowania z następującymi lekami: ? lekami moczopędnymi, inhibitorami konwertazy angiotensyny oraz lekami blokującymi receptory angiotensyny II
U pacjentów otrzymujących leki moczopędne, a szczególnie u pacjentów odwodnionych, jednoczesne stosowanie ketoprofenu może prowadzić do zmniejszenia przepływu nerkowego (wskutek hamowania syntezy prostaglandyn) i do wystąpienia niewydolności nerek. Podczas jednoczesnego stosowania z inhibitorami konwertazy angiotensynsy oraz lekami blokującymi receptory angiotensyny II, ketoprofen może zmniejszyć skuteczność tych leków. Pacjenci, którzy będą stosowali wymienione leki jednocześnie z ketoprofenem, powinni przed rozpoczęciem leczenia zostać nawodnieni; należy także pamiętać o kontrolowaniu czynności nerek (patrz punkt 4.4).
- metotreksatem (w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydzień)
Podczas pierwszych tygodni jednoczesnego stosowania ketoprofenu i metotreksatu w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydzień należy wykonywać badanie wskaźników morfologii krwi co tydzień, u pacjentów z niewydolnością nerek oraz w podeszłym wieku częściej.
- kortykosteroidami
Zwiększenie ryzyka wystąpienia owrzodzenia w przewodzie pokarmowym i krwawienia.
- pentoksyfilliną
Podczas jednoczesnego stosowania z ketoprofenem występuje zwiększone ryzyko krwawienia. Należy obserwować pacjenta i monitorować czas krwawienia.
- glikozydami nasercowymi
Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą nasilać niewydolność serca i powodować zwiększenie stężenia glikozydów nasercowych we krwi.
- antybiotykami z grupy chinolonów
U pacjentów stosujących jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne i antybiotyk z grupy chinolonów jest zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
Należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie ketoprofenu jednocześnie z:
- innymi lekami przeciwpłytkowymi (abcyksymab, eptifybatyd, klopidogrel, iloprost, tyklopidyna, tyrofiban), heparyną w dawkach profilaktycznych
Zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia.
- innymi lekami wywołującymi hiperkaliemię (sole potasu, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki blokujące receptory angiotensyny II, inne NLPZ, heparyny (drobnocząsteczkowe lub niefrakcjonowane), cyklosporyna, takrolimus, trimetoprym) Ryzyko wystąpienia hiperkaliemii.
- lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne - ryzyko zmniejszenia skuteczności tych leków;
- cyklosporyną, takrolimusem - zwiększone prawdopodobieństwo działania neurotoksycznego, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku;
- lekami trombolitycznymi - zwiększone ryzyko krwawienia;
- probenecydem - jednoczesne stosowanie z ketoprofenem może znacznie zmniejszyć klirens osoczowy ketoprofenu;
- inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) - zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.
Ketoprofen może zmniejszyć skuteczność domacicznych środków antykoncepcyjnych.