LAMETTA

Substancja czynna: letrozol.

Każda tabletka powlekana zawiera 2,5 mg letrozolu (Letrozolum).

Każda tabletka powlekana zawiera 59,85 mg laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

• Okres przed menopauzą, ciąża i laktacja (patrz punkt 4.6)

• Ciężka niewydolność wątroby (C w skali Child-Pugh)

• Przedoperacyjna terapia letrozolem u pacjentek z nieznanym lub negatywnym statusem receptorowym.

Letrozol był dobrze tolerowany we wszystkich badaniach dotyczących leczenia pierwszego i drugiego rzutu zaawansowanego raka piersi oraz w leczeniu uzupełniającym raka piersi we wczesnym stadium jak również w leczeniu kobiet po wcześniejszej standardowej terapii tamoksyfenem. Około 1/3 pacjentek leczonych letrozolem z obecnością przerzutów lub w leczeniu neoadjuwantowym, około

70-75% pacjentek otrzymujących leczenie uzupełniające (w obu grupach z letrozolem i tamoksyfenem) oraz około 40% pacjentek poddanych przedłużonemu leczeniu uzupełniającemu tamoksyfenem w obu grupach z letrozolem i tamoksyfenem) doświadczyło działań niepożądanych. Obserwowane działania niepożądane są zazwyczaj łagodne i umiarkowane. Wiele działań niepożądanych może być objawem choroby podstawowej lub może być konsekwencją braku estrogenów (np.: uderzenia gorąca).

Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym w trakcie badań klinicznych były uderzenia gorąca, bóle stawów, nudności i uczucie zmęczenia. Wiele działań niepożądanych może być wynikiem normalnego farmakologicznego obniżenia stężenia estrogenów (np. uderzenia gorąca, łysienie i krwawienia z pochwy).

Niezależne od przyczyny działania niepożądane występujące po standardowym leczeniu adjuwantowym tamoksyfenem były zgłaszane statystycznie częściej u pacjentek stosujących letrozol niż u pacjentek, u których zastosowano placebo – uderzenia gorąca (60,3% vs 52,6%), bóle stawów/zapalenie stawów (37,9% vs 26,8%) oraz bóle mięśni (15,8% vs 8,9%). Większość z tych działań niepożądanych obserwowana była w ciągu pierwszego roku leczenia letrozolem. U pacjentek, z ramienia placebo, które przeszły na leczenie letrozolem obserwowano podobne działania niepożądane.

Przypadki osteoporozy zgłaszane samodzielnie przez pacjentki, w dowolnym momencie po

randomizacji, były częstsze u pacjentek przyjmujących letrozol niż u pacjentek przyjmujących placebo (12,3% vs 7,4%). Przypadki złamań kości potwierdzonych klinicznie w dowolnym momencie po randomizacji były częstsze u pacjentek przyjmujących letrozol niż u pacjentek przyjmujących placebo

(10,9% vs 7,2%). U pacjentek, które przeszły na leczenie letrozolem, nowozdiagnozowana osteoporoza wystąpiła u 3,6% pacjentek w dowolnym momencie po zmianie leczenia, natomiast złamania wystąpiły u 5,1% pacjentek w dowolnym czasie po zmianie leczenia.

Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych oraz w badaniach po wprowadzeniu do obrotu dotyczące stosowania letrozolu przedstawiono w tabeli 1.

Tabela 1

Działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z częstością występowania, najczęściej występujące podano jako pierwsze.

Zastosowano następującą skalę: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100, < 1/10) niezbyt często

(≥1/1 000, < 1/100), rzadko (≥1/10 000, < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

(1) drażliwość, nerwowość

(2) drętwienie, niedoczulicę

(3) zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych i głębokich

(4) wysypka rumieniowata, plamkowo-grudkowa, przypominająca zmiany łuszczycowe, pęcherzykowa

(5) astenia i złe samopoczucie

(6) w leczeniu zaawansowanego raka piersi i w leczeniu adjuwantowym

(7) w leczeniu adjuwantowym niezależnie od przyczyny działania niepożądane występujące po podaniu letrozolu i tamoksyfenu: zaburzenia zatorowo-zakrzepowe (1,2% vs 3,0%), dławica piersiowa (0,8% vs 0,8%), zawał mięśnia sercowego (0,5% vs 0,4%), niewydolność serca (0,8% vs 0 ,3% )

Tabela 2

Częstość predefiniowanych działań niepożądanych stopniowanych od 1 do 5 na podstawie badania BIG 1-98, niezależnych od przyczyny, zgłoszonych przez pacjentki w trakcie trwania terapii oraz do 30 dni po jej zakończeniu.

(1) W oparciu o liczbę pacjentów z wyjściowym prawidłowym stężeniem cholesterolu i rozwijającym się o co najmniej jedną wartość powyżej wartości 1,5 razy górnej granicy normy (GGN) w badaniach laboratoryjnych stężenia cholesterolu. W przybliżeniu 90% zmierzonych wartości było pomiarami nie na czczo.

(2) Cała liczba pacjentów z oznaczonym stężeniem cholesterolu – letrozol n=3207; tamoksyfenu n=3228.

(3) Cała liczba pacjentek, które nie miały wstępnie wykonanej histerektomii – letrozol n=3090; tamoksyfen n=3157.

Pacjentki dorosłe oraz w podeszłym wieku

Zalecana dawka letrozolu wynosi 2,5 mg jeden raz na dobę. W terapii uzupełniającej leczenie letrozolem należy kontynuować przez 5 lat lub do momentu nawrotu choroby nowotworowej.

W przedłużonym leczeniu uzupełniającym, po terapii tamoksyfenem, terapia letrozolem powinna być kontynuowana do 4 lat lub do momentu nawrotu choroby. Nie ma wystarczających danych do określenia czasu optymalnej terapii.

U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami, leczenie letrozolem należy prowadzić do czasu pojawienia się dowodów świadczących o progresji procesu nowotworowego.

Zalecane jest regularne monitorowanie pacjentek w trakcie przedoperacyjnej terapii letrozolem w celu obserwacji progresji choroby (patrz punkt 5.1)

Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania u pacjentek w podeszłym wieku.

Dzieci

Letrozol nie jest zalecany do stosowania u dzieci.

Pacjentki z zaburzoną czynnością wątroby i (lub) nerek

Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentek ze średnimi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (A lub B w skali Child-Pugh) oraz u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek ( klirens kreatyniny ≥10 ml/min) (patrz punkt 5.2)

Ze względu na brak badań klinicznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa letrozol nie jest wskazany u dzieci. Nie ma danych na temat skuteczności letrozolu u mężczyzn z rakiem piersi.

Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania letrozolu u pacjentek z klirensem kreatyniny < 10 ml/min. U tych pacjentek zastosowanie letrozolu powinno zostać rozważone pod względem korzyści i ryzyka zastosowania.

Letrozol silnie zmniejsza stężenie estrogenu. Pacjentki, u których stwierdzono w wywiadzie osteoporozę i (lub) złamania, lub które są w grupie podwyższonego ryzyka osteoporozy powinny mieć, przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego, obowiązkowo wykonane densytometryczne badanie gęstości kości oraz powinny być monitorowane w kierunku rozwoju osteoporozy podczas leczenia letrozolem i po okresie leczenia. Leczenie lub zapobieganie osteoporozie powinno być wprowadzone jako uzasadnione i dokładnie monitorowane.

Ponieważ każda tabletka zawiera laktozę, produkt leczniczy Lametta nie jest zalecany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, ciężkim niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ze względu na brak badań klinicznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa letrozol nie jest wskazany u dzieci. Nie ma danych na temat skuteczności letrozolu u mężczyzn z rakiem piersi.

Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania letrozolu u pacjentek z klirensem kreatyniny < 10 ml/min. U tych pacjentek zastosowanie letrozolu powinno zostać rozważone pod względem korzyści i ryzyka zastosowania.

Letrozol silnie zmniejsza stężenie estrogenu. Pacjentki, u których stwierdzono w wywiadzie osteoporozę i (lub) złamania, lub które są w grupie podwyższonego ryzyka osteoporozy powinny mieć, przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego, obowiązkowo wykonane densytometryczne badanie gęstości kości oraz powinny być monitorowane w kierunku rozwoju osteoporozy podczas leczenia letrozolem i po okresie leczenia. Leczenie lub zapobieganie osteoporozie powinno być wprowadzone jako uzasadnione i dokładnie monitorowane.

Ponieważ każda tabletka zawiera laktozę, produkt leczniczy Lametta nie jest zalecany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, ciężkim niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.