Sprawdzamy dostępność
leków w 10 988 aptekach
Tyklopidyna jako selektywny inhibitor agregacji płytek krwi jest stosowana w leczeniu schorzeń naczyniowych i zapobieganiu ich powikłaniom:
- zapobieganie niedokrwiennym udarom mózgu, zapobieganie przejściowym niedokrwieniom mózgu (TIA),
- zapobieganie reokluzji po zawałach mięśnia sercowego i zapobieganie wtórnym zawałom,
- zapobieganie zakrzepom naczyń obwodowych w przebiegu miażdżycy tętnic kończyn dolnych,
- zapobieganie wtórnej angiopatii miażdżycowej i cukrzycowej.
Ponadto – w chirurgii przed i po zabiegach z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego, przy hemodializie – poprawia efekty dializy, działa ochronnie na płytki, zmniejsza ilość podawanej heparyny.
Leczniczo i zapobiegawczo w zaburzeniach płytkowych.
Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg tyklopidyny chlorowodorku (Ticlopidini hydrochloridum).
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,
- Skaza krwotoczna,
- Zmiana narządowa związana ze skłonnością do krwawień: aktywna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, ostra faza krwotocznych incydentów mózgowo-naczyniowych
- Choroby układu krwiotwórczego związane z wydłużonym czasem krwawienia,
- Ciężka niewydolność wątroby,
- Leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza w wywiadzie,
- Neutropenia (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1500/mm3) lub trombocytopenia (liczba płytek krwi < 100000/mm3)
- Nie należy stosować produktu w pierwotnej profilaktyce zakrzepicy u osób zdrowych.
Zdarzenia niepożądane wymieniono według następujących kategorii częstości występowania:
bardzo często: ≥1/10;
często: ≥1/100 do < 1/10;
niezbyt często: ≥1/1000 do < 1/100;
rzadko: ≥1/10000 do < 1/1000;
bardzo rzadko: < 1/10.000
nieznana (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych)
|
Klasa układowo-narządowa |
Często |
Niezbyt często |
Rzadko |
Bardzo rzadko |
Częstość nieznana |
|
Zaburzenia krwi i układu limfatycznego 1 |
Neutropenia, w tym ciężka neutropenia, agranulocytoza |
Izolowana małopłytkowość lub w wyjątkowych przypadkach ze współistniejącą niedokrwistością hemolityczną, śmiertelnymi powikłaniami agranulocytozy mogą być sepsa i wstrząs septyczny. |
Pancytopenia, aplazja szpiku kostnego, zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP), białaczka, trombocytoza. |
||
|
Zaburzenia układu immunolo- gicznego |
Reakcje immunologiczne o różnych objawach, takie jak reakcje alergiczne, eozynofilia, anafilaksja, obrzęk Quinckego, bóle stawów, zapalenie naczyń, zespół tocznia, alergiczna pneumopatia, nefropatia z nadwrażliwości czasami prowadząca do niewydolności nerek. |
krzyżowa nadwrażliwość na leki między tienopirydy-nami (jak klopidogrel, prasugrel) |
|||
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Bóle głowy, zawroty głowy |
Zaburzenia czucia (neuropatia obwodowa) |
Szumy uszne |
||
|
Zaburzenia naczyniowe |
Siniaki, wybroczyny, krwawienie z nosa, krwiomocz, krwawienie dospojówkowe, krwawienia około- i pooperacyjne, krwotok, który może być ciężki i czasami prowadzący do zgonu |
Krwawienie wewnątrzmózgowe |
|||
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Biegunka, nudności |
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy |
Ciężka biegunka z zapaleniem okrężnicy (łącznie z limfocytowym zapaleniem okrężnicy) |
||
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej i aminotransferaz. |
Zwiększenie stężenia bilirubiny |
Zapalenie wątroby (cytolityczne i (lub) cholestatyczne) |
Opisywano przypadki zapalenia wątroby z zejściem śmiertelnym, piorunujące zapalenie wątroby. |
|
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Wysypki skórne, szczególnie plamisto-grudkowa lub pokrzywkowa, często z towarzyszącym świądem, wysypki skórne mogą być uogólnione |
Złuszczające zapalenie skóry |
Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, zespół Lyella |
||
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Gorączka |
||||
|
Badania diagnostyczne |
Zwiększone stężenia cholesterolu i trójglicerydów w surowicy |
1 Morfologię krwi starannie monitorowano w 2 dużych badaniach klinicznych obejmujących 2048 pacjentów z przejściowym niedokrwieniem mózgu/udarem mózgu, leczonych tyklopidyną (wieloośrodkowe kontrolowane badania kliniczne CATS i TASS).
Dawkowanie
Ściśle według wskazań lekarza.
1 tabletka (250 mg) 2 razy na dobę.
Niewydolność wątroby
W związku z tym, że tyklopidyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, w przypadkach niewydolności wątroby podawanie produktu leczniczego wymaga zwiększonej ostrożności i powinno zostać przerwane, jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka.
Osoby w podeszłym wieku
Osoby w starszym wieku mogą przyjmować typowe dawki stosowane u dorosłych.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży z uwagi na brak doświadczenia klinicznego.
Sposób podawania
Podanie doustne. Lek należy przyjmować w czasie posiłku.
Stosowanie produktu wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń podanych w punktach opisujących wskazania, przeciwwskazania, interakcje, specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania.
Nigdy nie należy stosować produktu w pierwotnej profilaktyce zakrzepicy u osób zdrowych.
Tyklopidynę stosuje się u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość lub brak działania terapeutycznego po stosowaniu kwasu acetylosalicylowego.
Mogą wystąpić hematologiczne reakcje niepożądane i ich efekty (w tym krwawienia).
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano agranulocytozę, pancytopenię i rzadkie przypadki białaczki. Mogą wystąpić ciężkie, czasami śmiertelne hematologiczne i krwotoczne objawy niepożądane, szczególnie związane z:
- nieodpowiednim monitorowaniem klinicznym, późnym rozpoznaniem i niewłaściwym leczeniem działań niepożądanych,
- jednoczesnym stosowaniem leków przeciwzakrzepowych i hamujących agregację płytek (np. salicylanów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych).
Niemniej jednak, w przypadku implantacji stentów wieńcowych, Ifapidin należy stosować w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym (100-325 mg/dobę) przez co najmniej miesiąc po zabiegu.
Monitorowanie hematologiczne
Na początku leczenia należy wykonać pełną morfologię krwi (wraz z liczbą płytek krwi), rozmaz i czas krwawienia. Badania te należy powtarzać co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii. W razie potwierdzenia neutropenii (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1500/mm3) lub trombocytopenii (liczba płytek krwi < 100000/mm3) leczenie należy przerwać i kontrolować parametry hematologiczne (pełna morfologia krwi łącznie z liczbą płytek, rozmaz krwi, czas krwawienia) do czasu ich normalizacji.
Z uwagi na długi okres półtrwania chlorowodorku tyklopidyny w osoczu zaleca się, aby każdy pacjent, który z jakiegokolwiek powodu przerywa stosowanie produktu Ifapidin w ciągu pierwszych 90 dni, wykonał dodatkowe badanie morfologii krwi z rozmazem w ciągu 2 tygodni od odstawienia produktu. Parametry hematologiczne, w tym liczbę leukocytów z rozmazem i liczbę płytek krwi, należy kontrolować do czasu ich normalizacji.
Monitorowanie kliniczne
U każdego pacjenta podmiotowe i przedmiotowe objawy kliniczne wszelkich reakcji niepożądanych zawsze wymagają monitorowania szczególnie w ciągu pierwszych 3 miesięcy terapii.
Pacjentów należy przestrzec, aby przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym informowali lekarza lub dentystę o stosowaniu produktu Ifapidin .
Pacjentów należy też pouczyć, aby natychmiast zgłaszali się do lekarza, jeśli wystąpi u nich jakakolwiek skórna reakcja alergiczna, uporczywa biegunka, lub jeśli zauważą jakiekolwiek działania niepożądane związane z neutropenią (gorączka, ból gardła, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej), trombocytopenią i (lub) zaburzeniami hemostazy (przedłużone lub nietypowe krwawienie, krwiak, plamica, smoliste stolce), zakrzepową plamicą małopłytkową (patrz dalej) lub zapaleniem/niewydolnością wątroby (żółtaczka, ciemny mocz, odbarwione stolce).
Lekarze powinni zalecać wszystkim pacjentom, aby w razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów podmiotowych lub przedmiotowych przerwali leczenie i ponownie zgłosili się do lekarza.
W przypadku gorączki, zapalenia gardła, owrzodzeń błony śluzowej jamy ustnej należy natychmiast skontrolować morfologię krwi . Decyzję o kontynuacji bądź przerwaniu leczenia należy podjąć w zależności od wyników badania parametrów hematologicznych.
Jeśli wystąpi uporczywa i (lub) obfita biegunka i nudności, leczenie należy przerwać .
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP; zespół Moschcowitza)
W przypadku rzadkiej, potencjalnie zagrażającej życiu zakrzepowej plamicy małopłytkowej może wystąpić trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, objawy neurologiczne przypominające przejściowe niedokrwienie mózgu lub udar mózgu, zaburzenia czynności nerek i gorączka. TTP może wystąpić nagle i w większości przypadków pojawia się w ciągu pierwszych 8 tygodni po włączeniu leczenia.
W związku z tym, że zakrzepowa plamica małopłytkowa może prowadzić do zgonu, zawsze należy skonsultować się z hematologiem i w razie rozpoznania lub podejrzenia tego zespołu pacjenta należy przyjąć do specjalistycznego oddziału. Plazmafereza poprawia rokowanie w tej chorobie. Z uwagi na to, że podanie płytek może prowadzić do nasilonej zakrzepicy, o ile to możliwe, należy tego unikać.
Niewydolność wątroby
W związku z tym, że tyklopidyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, leczenie wymaga szczególnej ostrożności. W razie podejrzenia zaburzeń czynności wątroby należy wykonać badania czynności wątroby, szczególnie w pierwszych miesiącach leczenia. Jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka, leczenie należy przerwać i wykonać badania czynności wątroby.
Niewydolność nerek
W kontrolowanych badaniach klinicznych nie obserwowano niespodziewanych problemów u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek. Nie ma doświadczenia dotyczącego modyfikowania dawek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek większego stopnia. Niemniej jednak u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek konieczne może być zmniejszenie dawki tyklopidyny lub odstawienie produktu, jeśli wystąpią zaburzenia krwotoczne lub dotyczące układu krwiotwórczego.
Decyzję o wznowieniu leczenia produktem Ifapidin należy podejmować na podstawie oceny objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych.
Reakcje krzyżowe między tienopirydynami
Należy zebrać od pacjentów wywiad dotyczący nadwrażliwości na inną tienopirydynę (na przykład klopidogrel, prasugrel), ponieważ opisywano krzyżowe reakcje alergiczne między tienopirydynami. Tienopirydyny mogą powodować łagodne do ciężkich reakcje alergiczne, takie jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy lub hematologiczne reakcje krzyżowe, jak trombocytopenia i neutropenia. Pacjenci, u których wcześniej występowała reakcja alergiczna i (lub) hematologiczna na jakąś tienopirydynę, mogą być zagrożeni większym ryzykiem wystąpienia takiej samej lub innej reakcji na inny lek z grupy tienopirydyn. U pacjentów ze stwierdzoną alergią na tienopirydyny zaleca się obserwację w kierunku objawów nadwrażliwości.
Hemostaza
Produkt należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów ze skłonnością do krwawień. Jednoczesne podawanie tyklopidyny z heparynami, doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi lub lekami przeciwpłytkowymi jest zakazane. Ifapidin można stosować łącznie z wyżej wymienionymi lekami jedynie w wyjątkowych przypadkach i pod ścisłą kontrolą lekarską i laboratoryjną.
W przypadku nawet niewielkich zabiegów chirurgicznych (np. ekstrakcja zęba) należy spodziewać się wydłużonego czasu krwawienia.
Jeśli pacjent ma planowany zabieg chirurgiczny, leczenie - o ile to możliwe - należy przerwać co najmniej 10 dni przed operacją (z wyjątkiem przypadków, w których działanie przeciwzakrzepowe jest ewidentnie potrzebne), mając na uwadze ryzyko krwawienia indukowanego tyklopidyną.
W przypadku pilnych operacji, można zastosować – pojedynczo lub łącznie – 3 sposoby ograniczania ryzyka krwotoku i wydłużenia czasu krwawienia: podanie 0,5 do 1 mg/kg metylprednizolonu dożylnie, z powtarzaniem dawki; podanie desmopresyny w dawce 0,2 do 0,4 μg/kg; przetoczenie płytek krwi .
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży.
Stosowanie produktu wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń podanych w punktach opisujących wskazania, przeciwwskazania, interakcje, specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania.
Nigdy nie należy stosować produktu w pierwotnej profilaktyce zakrzepicy u osób zdrowych.
Tyklopidynę stosuje się u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość lub brak działania terapeutycznego po stosowaniu kwasu acetylosalicylowego.
Mogą wystąpić hematologiczne reakcje niepożądane i ich efekty (w tym krwawienia).
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano agranulocytozę, pancytopenię i rzadkie przypadki białaczki. Mogą wystąpić ciężkie, czasami śmiertelne hematologiczne i krwotoczne objawy niepożądane, szczególnie związane z:
- nieodpowiednim monitorowaniem klinicznym, późnym rozpoznaniem i niewłaściwym leczeniem działań niepożądanych,
- jednoczesnym stosowaniem leków przeciwzakrzepowych i hamujących agregację płytek (np. salicylanów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych).
Niemniej jednak, w przypadku implantacji stentów wieńcowych, Ifapidin należy stosować w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym (100-325 mg/dobę) przez co najmniej miesiąc po zabiegu.
Monitorowanie hematologiczne
Na początku leczenia należy wykonać pełną morfologię krwi (wraz z liczbą płytek krwi), rozmaz i czas krwawienia. Badania te należy powtarzać co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii. W razie potwierdzenia neutropenii (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1500/mm3) lub trombocytopenii (liczba płytek krwi < 100000/mm3) leczenie należy przerwać i kontrolować parametry hematologiczne (pełna morfologia krwi łącznie z liczbą płytek, rozmaz krwi, czas krwawienia) do czasu ich normalizacji.
Z uwagi na długi okres półtrwania chlorowodorku tyklopidyny w osoczu zaleca się, aby każdy pacjent, który z jakiegokolwiek powodu przerywa stosowanie produktu Ifapidin w ciągu pierwszych 90 dni, wykonał dodatkowe badanie morfologii krwi z rozmazem w ciągu 2 tygodni od odstawienia produktu. Parametry hematologiczne, w tym liczbę leukocytów z rozmazem i liczbę płytek krwi, należy kontrolować do czasu ich normalizacji.
Monitorowanie kliniczne
U każdego pacjenta podmiotowe i przedmiotowe objawy kliniczne wszelkich reakcji niepożądanych zawsze wymagają monitorowania szczególnie w ciągu pierwszych 3 miesięcy terapii.
Pacjentów należy przestrzec, aby przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym informowali lekarza lub dentystę o stosowaniu produktu Ifapidin .
Pacjentów należy też pouczyć, aby natychmiast zgłaszali się do lekarza, jeśli wystąpi u nich jakakolwiek skórna reakcja alergiczna, uporczywa biegunka, lub jeśli zauważą jakiekolwiek działania niepożądane związane z neutropenią (gorączka, ból gardła, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej), trombocytopenią i (lub) zaburzeniami hemostazy (przedłużone lub nietypowe krwawienie, krwiak, plamica, smoliste stolce), zakrzepową plamicą małopłytkową (patrz dalej) lub zapaleniem/niewydolnością wątroby (żółtaczka, ciemny mocz, odbarwione stolce).
Lekarze powinni zalecać wszystkim pacjentom, aby w razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów podmiotowych lub przedmiotowych przerwali leczenie i ponownie zgłosili się do lekarza.
W przypadku gorączki, zapalenia gardła, owrzodzeń błony śluzowej jamy ustnej należy natychmiast skontrolować morfologię krwi . Decyzję o kontynuacji bądź przerwaniu leczenia należy podjąć w zależności od wyników badania parametrów hematologicznych.
Jeśli wystąpi uporczywa i (lub) obfita biegunka i nudności, leczenie należy przerwać .
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP; zespół Moschcowitza)
W przypadku rzadkiej, potencjalnie zagrażającej życiu zakrzepowej plamicy małopłytkowej może wystąpić trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, objawy neurologiczne przypominające przejściowe niedokrwienie mózgu lub udar mózgu, zaburzenia czynności nerek i gorączka. TTP może wystąpić nagle i w większości przypadków pojawia się w ciągu pierwszych 8 tygodni po włączeniu leczenia.
W związku z tym, że zakrzepowa plamica małopłytkowa może prowadzić do zgonu, zawsze należy skonsultować się z hematologiem i w razie rozpoznania lub podejrzenia tego zespołu pacjenta należy przyjąć do specjalistycznego oddziału. Plazmafereza poprawia rokowanie w tej chorobie. Z uwagi na to, że podanie płytek może prowadzić do nasilonej zakrzepicy, o ile to możliwe, należy tego unikać.
Niewydolność wątroby
W związku z tym, że tyklopidyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, leczenie wymaga szczególnej ostrożności. W razie podejrzenia zaburzeń czynności wątroby należy wykonać badania czynności wątroby, szczególnie w pierwszych miesiącach leczenia. Jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka, leczenie należy przerwać i wykonać badania czynności wątroby.
Niewydolność nerek
W kontrolowanych badaniach klinicznych nie obserwowano niespodziewanych problemów u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek. Nie ma doświadczenia dotyczącego modyfikowania dawek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek większego stopnia. Niemniej jednak u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek konieczne może być zmniejszenie dawki tyklopidyny lub odstawienie produktu, jeśli wystąpią zaburzenia krwotoczne lub dotyczące układu krwiotwórczego.
Decyzję o wznowieniu leczenia produktem Ifapidin należy podejmować na podstawie oceny objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych.
Reakcje krzyżowe między tienopirydynami
Należy zebrać od pacjentów wywiad dotyczący nadwrażliwości na inną tienopirydynę (na przykład klopidogrel, prasugrel), ponieważ opisywano krzyżowe reakcje alergiczne między tienopirydynami. Tienopirydyny mogą powodować łagodne do ciężkich reakcje alergiczne, takie jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy lub hematologiczne reakcje krzyżowe, jak trombocytopenia i neutropenia. Pacjenci, u których wcześniej występowała reakcja alergiczna i (lub) hematologiczna na jakąś tienopirydynę, mogą być zagrożeni większym ryzykiem wystąpienia takiej samej lub innej reakcji na inny lek z grupy tienopirydyn. U pacjentów ze stwierdzoną alergią na tienopirydyny zaleca się obserwację w kierunku objawów nadwrażliwości.
Hemostaza
Produkt należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów ze skłonnością do krwawień. Jednoczesne podawanie tyklopidyny z heparynami, doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi lub lekami przeciwpłytkowymi jest zakazane. Ifapidin można stosować łącznie z wyżej wymienionymi lekami jedynie w wyjątkowych przypadkach i pod ścisłą kontrolą lekarską i laboratoryjną.
W przypadku nawet niewielkich zabiegów chirurgicznych (np. ekstrakcja zęba) należy spodziewać się wydłużonego czasu krwawienia.
Jeśli pacjent ma planowany zabieg chirurgiczny, leczenie - o ile to możliwe - należy przerwać co najmniej 10 dni przed operacją (z wyjątkiem przypadków, w których działanie przeciwzakrzepowe jest ewidentnie potrzebne), mając na uwadze ryzyko krwawienia indukowanego tyklopidyną.
W przypadku pilnych operacji, można zastosować – pojedynczo lub łącznie – 3 sposoby ograniczania ryzyka krwotoku i wydłużenia czasu krwawienia: podanie 0,5 do 1 mg/kg metylprednizolonu dożylnie, z powtarzaniem dawki; podanie desmopresyny w dawce 0,2 do 0,4 μg/kg; przetoczenie płytek krwi .
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży.
Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.
Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.
Interakcja istotna
By zmniejszyć nasilenie i częstość występowania działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego oraz zwiększyć wchłanianie tyklopidyny, należy zalecać zażywanie leku z posiłkiem lub krótko po posiłkach.
Cena Ifapidin może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.
Ifapidin nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.
Ifapidin jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.
Dla Ifapidin nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Dla Ifapidin nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.
Leki zawierające Ticlopidinum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.
Wybierz interesujące Cię informacje:
