Sprawdzamy dostępność
leków w 10 914 aptekach
Brak informacji o dostępności produktu
Gabagamma 100 kapsułki twarde | 100 mg | 100 kaps.
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę
Substancja czynna:
Gabapentinum
Podmiot odpowiedzialny:
WORWAG PHARMA GMBH & CO.KG
- Kiedy stosujemy lek Gabagamma 100?
- Jaki jest skład leku Gabagamma 100?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Gabagamma 100?
- Gabagamma 100 – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Gabagamma 100 - dawkowanie leku
- Gabagamma 100 – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Gabagamma 100 w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Gabagamma 100 wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Gabagamma 100 wchodzi w interakcje z alkoholem?
Opis produktu Gabagamma 100
Kiedy stosujemy lek Gabagamma 100?
Padaczka
Gabapentyna wskazana jest w leczeniu wspomagającym napadów częściowych i wtórnie uogólnionych u dorosłych i dzieci w wieku 6 lat i starszych (patrz punkt 5.1)
Gabapentyna wskazana jest w monoterapii napadów częściowych i wtórnie uogólnionych u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Leczenie obwodowego bólu neuropatycznego
Gabapetyna wskazana jest w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego np. bolesna neuropatia cukrzycowa, czy nerwoból po przebytym półpaścu u dorosłych.
Jaki jest skład leku Gabagamma 100?
Każda kapsułka zawiera 100 mg gabapentyny (Gabapentinum)
Substancja pomocnicza:
Każda kapsułka twarda zawiera 22,5 mg laktozy bezwodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Gabagamma 100?
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Gabagamma 100 – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych przeprowadzonych u pacjentów z padaczką (jako terapia wspomagająca lub monoterapia) oraz z bólem neuropatycznym wymieniono poniżej razem według klasy i częstości występowania (bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często ( ≥1/1000 do ≤1/100), rzadko (≥1/10 000 do ≤1/1000). Jeżeli działanie niepożądane stwierdzano w badaniach klinicznych z różną częstością, wymienione zostało w kategorii o największej z obserwowanych częstości występowania.
Dodatkowo działania niepożądane zaobserwowane w badaniach po wprowadzeniu do obrotu podano poniżej kursywą jako Częstość nieznana (do chwili obecnej nie mogła zostać ustalona).Działania niepożądane w każdej kategorii częstości występowania, uporządkowano według malejącej ciężkości tych działań.
UKŁAD DZIAŁANIE NIEPOŻĄDANE
Zakażenia i infestacje
Bardzo często: zakażenie wirusowe
Często: zapalenie płuc, zakażenia układu oddechowego, zakażenia
dróg moczowych, zakażenie, zapalenie ucha środkowego
Zaburzenia krwi i układu limfatycznego
Często: leukopenia
Częstość nieznana: małopłytkowość
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: | reakcje alergiczne (np. pokrzywka) |
Częstość nieznana: | wysypka polekowa nieznanego pochodzenia z eozynofilią i |
objawami uogólnionymi. (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: jadłowstręt, wzmożone łaknienie
Zaburzenia psychiczne
Często: wrogość, stan splątania, labilność emocjonalna, depresja, lęk,
nerwowość, zaburzenia myślenia
Częstość nieznana: omamy
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: senność, zawroty głowy, ataksja
Często: drgawki, hiperkinezy, upośledzenie wymowy, amnezja,
drżenie, bezsenność, ból głowy, zaburzenia czucia jak parestezja czy niedoczulica, zaburzenia koordynacji, oczopląs, wzmożone, osłabione lub zniesione odruchy
Rzadko: hipokinezja
Częstość nieznana: zaburzenia ruchowe (np. choreoatetoza, dyskinezy, dystonia)
Zaburzenia oka
Często: zaburzenia widzenia, jak niedowidzenie, podwójne widzenie
Zaburzenia ucha i błędnika
Często: zawroty głowy
Częstość nieznana: Zaburzenia serca | szum uszny |
Rzadko: Zaburzenia naczyń | kołatanie serca |
Często: | nadciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń |
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia
Często: duszność, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, kaszel, nieżyt
nosa
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Często: wymioty, nudności, zaburzenia dotyczące zębów, zapalenia
dziąseł, biegunka, ból brzucha, niestrawność, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej i gardła, wzdęcia
Częstość nieznana: | zapalenie trzustki |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Częstość nieznana: Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | zapalenia wątroby, żółtaczka |
Często: | obrzęk twarzy, plamica opisywana zazwyczaj jako występowanie zasinień wskutek urazów fizycznych, wysypka, świąd, trądzik |
Częstość nieznana: | zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, rumień |
wielopostaciowy, łysienie
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości
Często: bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców, drganie mięśni
Częstość nieznana: mioklonus
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Częstość nieznana: ostra niewydolność nerek, nietrzymanie moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często: | impotencja |
Częstość nieznana: | przerost piersi, ginekomastia |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: uczucie zmęczenia, gorączka
Często: obrzęki obwodowe lub uogólnione, zaburzenia chodu,
osłabienie, ból, złe samopoczucie, zespół grypowy
Niezbyt często: | obrzęk uogólniony |
Częstość nieznana: Badania | objawy abstynencyjne (głównie lęk, bezsenność, nudności, bóle, pocenie się), bóle w klatce piersiowej. Opisywano również nagłe zgony z niewyjaśnionych przyczyn, w których nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy stosowaniem gabapentyny i zgonem. |
Często: | zmniejszenie liczby leukocytów we krwi, zwiększenie masy ciała |
Niezbyt często: | podwyższone wartości testów wątrobowych SGOT (AST), SGPT (ALT) i bilirubiny |
Częstość nieznana: Urazy i zatrucia | zmiany stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą |
Często: | przypadkowe urazy, złamania, otarcia naskórka |
Podczas leczenia gabapentyną opisywano przypadki ostrego zapalenia trzustki. Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy stosowaniem gabapentyny a tym powikłaniem jest jednak niejasny (patrz punkt 4.4).
U pacjentów leczonych hemodializą w końcowym stadium niewydolności nerek, stwierdzano miopatię z podwyższonym stężeniem kinazy keratynowej.
Zakażenia dróg oddechowych, zapalenia ucha środkowego, drgawki i zapalenie oskrzeli stwierdzano wyłącznie w badaniach klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci. Dodatkowo w badaniach tych często obserwowano agresywne zachowania i hiperkinezy.
Gabagamma 100 - dawkowanie leku
Podanie doustne.
Gabapentyna może być przyjmowana podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Kapsułka powinna być połknięta w całości z wystarczająca ilością płynu, np. szklanką wody.
Dla wszystkich wskazań schemat ustalania dawki w przypadku rozpoczynania leczenia opisano w Tabeli 1. Schemat ten zalecany jest u dorosłych i młodzieży od 12 roku życia. Instrukcje dotyczące dawkowania dla dzieci poniżej 12 roku życia podano w osobnym podpunkcie w dalszej części niniejszego punktu.
Tabela 1 Schemat dawkowania na początku leczenia | ||
Dzień 1 | Dzień 2 | Dzień 3 |
300 mg raz na dobę | 300 mg dwa razy na dobę | 300 mg trzy razy na dobę |
Przerwanie leczenia
Zgodnie z najnowszą praktyką kliniczną, jeśli leczenie gabapentyną musi być przerwane, zaleca się stopniowe odstawianie w czasie minimum 1 tygodnia, niezależnie od wskazania.
Padaczka
Padaczka zwykle wymaga długookresowej terapii. Dawkowanie ustalane jest przez lekarza prowadzącego w zależności od indywidualnej tolerancji i skuteczności.
Dorośli i młodzież
W badaniach klinicznych skuteczny zakres dawek wynosił od 900 do 3600 mg na dobę. Terapia może być rozpoczęta od zwiększania dawki w sposób opisany w Tabeli 1 lub poprzez podanie 300 mg trzy razy na dobę w pierwszym dniu leczenia. Następnie w zależności od indywidualnej reakcji i tolerancji pacjenta na lek, dawkę można zwiększać o 300 mg na dobę co 2 – 3 dni, aż do osiągnięcia maksymalnej dawki 3600 mg na dobę. U niektórych pacjentów może być wskazane wolniejsze zwiększanie dawki gabapentyny. Minimalny czas do osiągnięcia dawki 1800 mg na dobę to 1 tydzień; dawki 2400 mg na dobę to 2 tygodnie, a dawki 3600 mg na dobę to 3 tygodnie. Dawkowanie do 4800 mg na dobę było dobrze tolerowane w długoterminowych otwartych badaniach klinicznych. Całkowita dawka dobowa powinna być podzielona na trzy pojedyncze dawki, a maksymalny czas między dawkami nie powinien być dłuższy niż 12 godzin, aby zapobiec napadom przełomowym.
Dzieci w wieku 6 lat i starsze.
Dawka początkowa powinna wynosić od 10 do 15 mg/kg na dobę, a dawka skuteczna osiągana jest przez stopniowe zwiększanie dawki przez okres około 3 dni. Skuteczna dawka gabapentyny u dzieci w wieku 6 lat i starszych wynosi od 24 do 35 mg/kg na dobę. Dawkowanie do 50 mg/kg na dobę były dobrze tolerowane w długoterminowym badaniu klinicznym. Całkowita dawka dobowa powinna być podzielona na trzy dawki pojedyncze, a maksymalny odstęp pomiędzy dawkami nie powinien przekraczać 12 godzin.
Nie jest konieczne monitorowanie stężenia gabapentyny w osoczu w celu optymalizacji leczenia. Ponadto gabapentyna może być stosowana w skojarzeniu z innymi przeciwdrgawkowymi produktami leczniczymi bez obawy o zmiany stężenia w osoczu samej gabapentyny lub stężenia w surowicy innych przeciwpadaczkowych produktów leczniczych.
Obwodowy ból neuropatyczny
Dorośli
Terapię można rozpocząć od zwiększania dawki w sposób opisany w Tabeli 1. Alternatywnie, leczenie może być rozpoczęte od podania 900 mg na dobę w trzech równych dawkach podzielonych. Następnie w zależności od indywidualnej reakcji i tolerancji pacjenta na lek, dawkę można zwiększać o 300 mg na dobę co 2 do 3 dni do maksymalnej dawki 3600 mg na dobę. U niektórych pacjentów może być wskazane wolniejsze zwiększanie dawki gabapentyny. Minimalny czas osiągnięcia dawki 1800 mg na dobę to 1 tydzień, dawki 2400 mg na dobę to 2 tygodnie, a dawki 3600 mg na dobę to 3 tygodnie.
Nie oceniano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego, takiego jak bolesna neuropatia cukrzycowa czy nerwoból po przebytym półpaścu, w badaniach klinicznych przez okres dłuższy niż 5 miesięcy. Jeżeli pacjent będzie wymagał podawania leku przez okres dłuższy niż 5 miesięcy z powodu obwodowego bólu neuropatycznego, lekarz prowadzący powinien ocenić stan kliniczny pacjenta i konieczność dalszego leczenia.
Informacja wspólna dla wszystkich wskazań
U pacjentów w złym stanie ogólnym, np. z małą masą ciała, po przeszczepie itd., dawkę należy zwiększać wolniej, albo stosując mniejsze dawki, albo zwiększając odstęp pomiędzy kolejnym zwiększeniem dawki.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku ( powyżej 65. roku życia)
Osoby w podeszłym wieku mogą wymagać modyfikacji dawki z powodu pogarszającej się z wiekiem czynności nerek (patrz Tabela 2) . Senność, obrzęki obwodowe i astenia mogą występować częściej u pacjentów w podeszłym wieku.
Stosowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek.
Dostosowanie dawki zalecane u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek i (lub) poddawanych hemodializie jest opisane w Tabeli 2. Gabapentyna może być stosowana zgodnie z następującym dawkowaniem u pacjentów z niewydolnością nerek
Tabela 2 | |
Dawka gabapentyny u dorosłych w zależności od czynności nerek | |
Klirens kreatyniny (ml/min) | Całkowita dawka dobowa a (mg na dobę) |
≥80 | 900 – 3600 |
50 - 79 | 600 – 1800 |
30 – 49 | 300 – 900 |
15 – 29 | 150 b – 600 |
< 15 c | 150 b – 300 |
a
Całkowita dawka dobowa powinna być podawana w trzech dawkach podzielonych. Zmniejszenie dawki stosuje się u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (klirens kreatyniny < 79 ml/min)
b
Należy podawać 300 mg co drugi dzień
c
W przypadku pacjentów z klirensem kreatyniny < 15 ml/min, dawkę dobową należy zmniejszyć proporcjonalnie do wartości klirensu kreatyniny (np. pacjenci z klirensem kreatyniny wynoszącym 7,5 ml/min powinni otrzymywać połowę dawki dobowej stosowanej u pacjentów z klirensem kreatyniny wynoszącym 15 ml/min)
Stosowanie u pacjentów poddawanych hemodializie.
W przypadku pacjentów z bezmoczem poddawanych hemodializie, którzy nigdy wcześniej nie otrzymywali gabapentyny, zaleca się podanie dawki nasycającej wynoszącej 300 do 400 mg, a następnie 200 do 300 mg gabapentyny po każdych 4 godzinach hemodializy. W dniach pomiędzy hemodializami nie powinno się podawać gabapentyny.
W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek, poddawanych hemodializie, dawka podtrzymująca powinna być oparta na zaleceniach zawartych w tabeli 2. Oprócz dawki podtrzymującej zaleca się podawanie 200 do 300 mg po każdych 4 godzinach hemodializy.
Gabagamma 100 – jakie środki ostrożności należy zachować?
U pacjentów, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe w poszczególnych wskazaniach, odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych. Meta-analiza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań leków przeciwpadaczkowych również wskazuje na niewielkie zwiększenie ryzyka myśli i zachowań samobójczych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostępne dane nie wykluczają możliwości, że zwiększone ryzyko występuje także podczas stosowania gabapentyny.
W związku z tym należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują oznaki myśli i zachowań samobójczych i w razie konieczności rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować, że w razie wystąpienia oznak myśli lub zachowań samobójczych należy poradzić się lekarza.
Wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. DRESS Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms)
U pacjentów przyjmujących leki przeciwpadaczkowe włączając gabapentynę występowały ciężkie, zagrażające życiu układowe reakcje nadwrażliwości jak wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS) (patrz punkt 4.8).
Należy zwrócić uwagę, że wczesne objawy nadwrażliwości jak gorączka lub uogólnione powiększenie węzłów chłonnych mogą występować nawet bez wyraźnej wysypki. Jeśli wystąpią takie objawy, należy bezzwłocznie ocenić stan pacjenta. Jeśli nie można ustalić innej etiologii tych objawów, należy przerwać stosowanie gabapentyny.
Jeżeli w trakcie stosowania gabapentyny rozwinie się ostre zapalenia trzustki, należy rozważyć przerwanie stosowania gabapentyny (patrz punkt 4.8).
Pomimo braku dowodów na występowanie napadów drgawkowych z odbicia po zastosowaniu gabapentyny, nagłe odstawienie leków przeciwdrgawkowych u pacjentów z padaczką może wywołać stan padaczkowy (patrz punkt 4.2)
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, podczas stosowania gabapentyny u niektórych pacjentów może dochodzić do zwiększenia częstości napadów lub pojawienia się nowych rodzajów napadów drgawkowych.
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, próby odstawienia dodatkowych leków przeciwpadaczkowych u pacjentów opornych na terapię, u których stosowany jest więcej niż jeden lek przeciwpadaczkowy, w celu osiągnięcia monoterapii gabapentyną, mają mały odsetek powodzeń.
Gabapentyna nie jest uważana za skuteczną w leczeniu napadów pierwotnie uogólnionych, takich jak napady nieświadomości i może u niektórych pacjentów nasilać te objawy. W związku z tym u pacjentów z napadami mieszanymi, włączając napady nieświadomości, gabapentyna powinna być stosowana ostrożnie.
Nie przeprowadzono systematycznych badań z gabapentyną u pacjentów w wieku 65 lat i starszych. W jednym badaniu z zastosowaniem podwójnie ślepej próby u pacjentów z bólem neuropatycznym senność, obrzęki obwodowe i osłabienie występowały u nieco większego odsetka pacjentów w wieku 65 lat i starszych niż u pacjentów młodszych. Oprócz tego badania kliniczne w tej grupie nie wskazują, aby profil zdarzeń niepożądanych różnił się od obserwowanego u młodszych pacjentów. Nie przeprowadzono wystarczająco dokładnych badań nad wpływem długotrwałego (powyżej 36 tygodni) stosowania gabapentyny na procesy uczenia się, inteligencję oraz rozwój u dzieci i młodzieży. Korzyści płynące z długotrwałej terapii należy zatem rozpatrywać w kontekście potencjalnych zagrożeń.
Badania laboratoryjne
Podczas półilościowego oznaczania białka całkowitego w moczu testem paskowym możliwe jest uzyskiwanie fałszywie dodatnich wyników. Zaleca się więc weryfikowanie dodatniego wyniku testu paskowego metodami opartymi na innych zasadach analitycznych, np. metodą biuretową, turbidymetryczną lub metodami wiązania barwników, albo też oznaczanie tego parametru od razu inną metodą.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przyjmowanie leku Gabagamma 100 w czasie ciąży
U pacjentów, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe w poszczególnych wskazaniach, odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych. Meta-analiza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań leków przeciwpadaczkowych również wskazuje na niewielkie zwiększenie ryzyka myśli i zachowań samobójczych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostępne dane nie wykluczają możliwości, że zwiększone ryzyko występuje także podczas stosowania gabapentyny.
W związku z tym należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują oznaki myśli i zachowań samobójczych i w razie konieczności rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować, że w razie wystąpienia oznak myśli lub zachowań samobójczych należy poradzić się lekarza.
Wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. DRESS Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms)
U pacjentów przyjmujących leki przeciwpadaczkowe włączając gabapentynę występowały ciężkie, zagrażające życiu układowe reakcje nadwrażliwości jak wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS) (patrz punkt 4.8).
Należy zwrócić uwagę, że wczesne objawy nadwrażliwości jak gorączka lub uogólnione powiększenie węzłów chłonnych mogą występować nawet bez wyraźnej wysypki. Jeśli wystąpią takie objawy, należy bezzwłocznie ocenić stan pacjenta. Jeśli nie można ustalić innej etiologii tych objawów, należy przerwać stosowanie gabapentyny.
Jeżeli w trakcie stosowania gabapentyny rozwinie się ostre zapalenia trzustki, należy rozważyć przerwanie stosowania gabapentyny (patrz punkt 4.8).
Pomimo braku dowodów na występowanie napadów drgawkowych z odbicia po zastosowaniu gabapentyny, nagłe odstawienie leków przeciwdrgawkowych u pacjentów z padaczką może wywołać stan padaczkowy (patrz punkt 4.2)
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, podczas stosowania gabapentyny u niektórych pacjentów może dochodzić do zwiększenia częstości napadów lub pojawienia się nowych rodzajów napadów drgawkowych.
Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, próby odstawienia dodatkowych leków przeciwpadaczkowych u pacjentów opornych na terapię, u których stosowany jest więcej niż jeden lek przeciwpadaczkowy, w celu osiągnięcia monoterapii gabapentyną, mają mały odsetek powodzeń.
Gabapentyna nie jest uważana za skuteczną w leczeniu napadów pierwotnie uogólnionych, takich jak napady nieświadomości i może u niektórych pacjentów nasilać te objawy. W związku z tym u pacjentów z napadami mieszanymi, włączając napady nieświadomości, gabapentyna powinna być stosowana ostrożnie.
Nie przeprowadzono systematycznych badań z gabapentyną u pacjentów w wieku 65 lat i starszych. W jednym badaniu z zastosowaniem podwójnie ślepej próby u pacjentów z bólem neuropatycznym senność, obrzęki obwodowe i osłabienie występowały u nieco większego odsetka pacjentów w wieku 65 lat i starszych niż u pacjentów młodszych. Oprócz tego badania kliniczne w tej grupie nie wskazują, aby profil zdarzeń niepożądanych różnił się od obserwowanego u młodszych pacjentów. Nie przeprowadzono wystarczająco dokładnych badań nad wpływem długotrwałego (powyżej 36 tygodni) stosowania gabapentyny na procesy uczenia się, inteligencję oraz rozwój u dzieci i młodzieży. Korzyści płynące z długotrwałej terapii należy zatem rozpatrywać w kontekście potencjalnych zagrożeń.
Badania laboratoryjne
Podczas półilościowego oznaczania białka całkowitego w moczu testem paskowym możliwe jest uzyskiwanie fałszywie dodatnich wyników. Zaleca się więc weryfikowanie dodatniego wyniku testu paskowego metodami opartymi na innych zasadach analitycznych, np. metodą biuretową, turbidymetryczną lub metodami wiązania barwników, albo też oznaczanie tego parametru od razu inną metodą.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Charakterystyka produktu leczniczego Gabagamma 100
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamienniki leku Gabagamma 100
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 3 zamienników.
kapsułki twarde | 100 mg | 100 kaps.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach
17,37 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
21,38 zł
Trudno dostępny w aptekach
22,82 zł
Interakcje Gabagamma 100 z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Gabagamma 100 z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Kalendarz alergika: co pyli w czerwcu?
Fosforan kodeiny – właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania, skutki uboczne
Ciąża pozamaciczna (ektopowa) – zagrożenie dla zdrowia kobiety
Barwinek różyczkowy — właściwości lecznicze, działanie, zastosowanie
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.