ZYPSILA

Każda kapsułka, twarda zawiera 80 mg zyprazydonu w postaci zyprazydonu wodorosiarczanu.

Substancja pomocnicza:

Jedna kapsułka, twarda zawiera 229,73 mg

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

- Nadwrażliwość na zyprazydon lub jakikolwiek inny składnik produktu leczniczego

- Stwierdzone wydłużenie odstępu QT, wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT, świeży zawał mięśnia sercowego, niewyrównana niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca leczone lekami przeciwarytmicznymi z grupy IA i III

- Jednoczesne leczenie lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne z grupy IA i III, trójtlenek arsenu, halofantryna, octan lewometadylu, mesoridazyna, tiorydazyna, pimozyd, sparfloksacyna, gatifloksacyna, moksifloksacyna, metylosulfonian dolasetronu, meflokina, sertindol, cyzapryd (patrz punkty 4.4 i 4.5).

Zyprazydon do stosowania doustnego podawano w badaniu klinicznym ponad 6500 pacjentom. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych leczenia schizofrenii były uspokojenie polekowe i akatyzja. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych leczenia epizodu manii w zaburzeniu dwubiegunowym były uspokojenie polekowe, akatyzja, zaburzenia pozapiramidowe i zawroty głowy.

W obrębie każdej grupy częstości występowania, działania niepożądane przedstawione są w kolejności malejącej ciężkości.

Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas leczenia zyprazydonem są sklasyfikowane w następujące grupy w zależności od częstości ich występowania:

- bardzo często (≥1/10),

- często (≥1/100 do < 1/10),

- niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100)

- rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000)

- bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Podana poniżej lista działań niepożądanych opiera się na krótkoterminowych (4-6 tygodni) badaniach schizofrenii leczonej stałymi dawkami produktu leczniczego oraz na krótkoterminowych (3 tygodnie) badaniach manii leczonej zmiennymi dawkami produktu leczniczego, przedstawia zdarzenia o prawdopodobnym lub możliwym związku ze stosowaniem zyprazydonu o częstości większej niż po podawaniu placebo.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

- rzadko: limfopenia

Zaburzenia serca

- niezbyt często: kołatanie serca, tachykardia

Zaburzenia ucha i błędnika

- niezbyt często: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szum uszny

- rzadko: ból ucha

Zaburzenia oka

- często: nieostre widzenie

- niezbyt często: światłowstręt

- rzadko: niedowidzenie, zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek, suchość oka

Zaburzenia żołądka i jelit

- często: nudności, wymioty, zaparcia, dyspepsja, suchość błon śluzowych jamy ustnej, nadmierne ślinienie

- niezbyt często: biegunka, utrudnienie połykania (dysfagia), zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia układu pokarmowego, obrzęk języka, język powiększony, wzdęcia

- rzadko: refluks żołądkowo-przełykowy, luźne stolce

Zaburzenia ogólne oraz stany w miejscu podania

- często: osłabienie, uczucie zmęczenia

- niezbyt często: uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, nieprawidłowy chód, ból, wzmożone pragnienie

- rzadko: gorączka, uczucie gorąca

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

- rzadko: zapalenie błony śluzowej nosa

Badania diagnostyczne

- niezbyt często: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

- rzadko: w elektrokardiogramie wydłużony skorygowany odstęp QT, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, zwiększona stężenie dehydrogenazy mleczanowej we krwi, zwiększona liczba granulocytów eozynochłonnych

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

- niezbyt często: zwiększenie łaknienia

- rzadko: hipokalcemia

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

- często: sztywność mięśniowo-szkieletowa

- niezbyt często: dyskomfort mięśniowo-szkieletowy, skurcz mięśni, bóle kończyn, sztywność stawów

- rzadko: szczękościsk

Zaburzenia układu nerwowego

- często: dystonia, akatyzja, zespół pozapiramidowy, parkinsonizm (w tym sztywność typu koła zębatego, spowolnienie ruchowe, hipokinezja), drżenie, zawroty głowy, uspokojenie polekowe, senność, bóle głowy

- niezbyt często: uogólnione napady toniczno-kloniczne, późne dyskinezy, ślinotok, ataksja, zaburzenia mowy (dyzartria), napadowe przymusowe patrzenie z rotacją gałek ocznych, zaburzenia uwagi, nadmierna potrzeba snu (hipersomnia), zaburzenia czucia, parestezja, letarg

- rzadko: kręcz szyi, porażenie, akineza (bezruch), wzmożone napięcie mięśniowe, syndrom niespokojnych nóg

Zaburzenia psychiczne

- często: niepokój

- niezbyt często: pobudzenie, nerwowość, napięcie mięśni gardła, koszmary senne

- rzadko: napady paniki, przygnębienie, spowolnienie umysłowe, stłumienie emocjonalne, anorgazmia

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

- rzadko: nietrzymanie moczu, bolesne oddawanie moczu (dyzuria)

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

- rzadko: zaburzenia wzwodu, zwiększona erekcja, mlekotok, ginekomastia

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

- niezbyt często: trudności w oddychaniu, ból gardła

- rzadko: napady czkawki

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

- niezbyt często: pokrzywka, wysypka, wysypka plamkowo-grudkowa, trądzik

- rzadko: łuszczyca, alergie skórne, łysienie, obrzęki twarzy, rumień, wysypka grudkowa, podrażnienie skóry

Zaburzenia naczyniowe

- niezbyt często: przełom nadciśnieniowy, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, niedociśnienie

- rzadko: nadciśnienie skurczowe, nadciśnienie rozkurczowe, chwiejne ciśnienie krwi

- nieznana: podczas leczenia lekami przeciwspychotycznymi odnotowano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym przypadki zatoru tętnicy płucnej oraz przypadki zakrzepicy żył głębokich

W krótkoterminowych i długoterminowych badaniach klinicznych leczenia zyprazydonem schizofrenii i epizodów manii w zaburzeniach dwubiegunowych występowanie napadów toniczno-klonicznych oraz niedociśnienia było niezbyt częste, występowały u mniej niż 1% pacjentów leczonych zyprazydonem.

Zyprazydon powoduje łagodne do umiarkowanego wydłużenie odstępu QT, proporcjonalne do wielkości dawki. W badaniach klinicznych leczenia schizofrenii obserwowano zwiększenie z 30 do
60 ms w 12,3% (976/7941) zapisów EKG u pacjentów leczonych zyprazydonem i w 7,5% (73/975) zapisów EKG u pacjentów leczonych placebo. Wydłużenie o > 60 ms obserwowano w 1,6% (128/7941) i 1,2% (12/975) zapisów EKG odpowiednio u pacjentów leczonych zyprazydonem i placebo. Wystąpiły 3 incydenty wydłużenia odstępu QTc powyżej 500 ms na 3266 (0,1%) pacjentów leczonych zyprazydonem i 1 incydent na 538 (0,2%) pacjentów leczonych placebo. Porównywalne rezultaty uzyskano w badaniach klinicznych leczenia manii dwubiegunowej.

W próbach klinicznych długoterminowego podtrzymującego leczenia schizofrenii stężenie prolaktyny u pacjentów leczonych zyprazydonem bywały zwiększone, ale u większości pacjentów wracały do normy bez przerywania leczenia. Ponadto, możliwe objawy kliniczne (np. ginekomastia
i powiększenie się piersi) były rzadkie.

Poniższa lista działań niepożądanych powstała w oparciu o przypadki zaobserwowane po wprowadzeniu zyprazydonu do obrotu:

Zaburzenia serca

- torsade de pointes (patrz punkt 4.4)

Zaburzenia układu immunologicznego

- reakcja anafilaktyczna

Zaburzenia układu nerwowego

- złośliwy zespół neuroleptyczny, zespół serotoninowy (patrz punkt 4.5)

Zaburzenia psychiczne

- bezsenność, mania/łagodny stan maniakalny

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

- nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy

Zaburzenia naczyniowe

- omdlenia

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

- bolesny wzwód prącia

Dorośli

W leczeniu fazy zaostrzenia schizofrenii i epizodu manii w zaburzeniu dwubiegunowym zalecana dawka wynosi 40 mg dwa razy na dobę w trakcie posiłku. Dawka ta może być zwiększona zależnie od stanu klinicznego pacjenta, maksymalnie do 80 mg dwa razy na dobę. Jeżeli jest to wskazane, maksymalną zalecaną dawkę można stosować już od 3. dnia leczenia.

Bardzo ważne jest, żeby nie przekraczać maksymalnej dawki, gdyż profil bezpieczeństwa powyżej 160 mg/dobę nie został potwierdzony, a przyjmowanie zyprazydonu wiąże się z proporcjonalnym do dawki wydłużeniem odstępu QT (patrz punkty 4.3 i 4.4).

W leczeniu podtrzymującym pacjentów ze schizofrenią należy stosować najmniejsze skuteczne dawki; w wielu przypadkach dawka 20 mg dwa razy na dobę może okazać się wystarczająca.

Pacjenci w podeszłym wieku

Mniejsza dawka początkowa nie jest zwykle wskazana, ale należy rozważyć podanie takiej dawki
w przypadku pacjentów w wieku powyżej 65 lat, jeśli istnieje uzasadnienie kliniczne.

Dawkowanie w niewydolności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek nie jest konieczne dostosowanie dawki produktu leczniczego (patrz punkt 5.2).

Dawkowanie w niewydolności wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawki produktu leczniczego.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Zypsila u dzieci w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych o bezpieczeństwie i skuteczności leku.

Aby stwierdzić, czy leczenie zyprazydonem jest zalecane dla pacjenta, należy zapoznać się z historią jego chorób, w tym również historią chorób w rodzinie, oraz z obecnym stanem jego zdrowia (patrz punkt 4.3).

Odstęp QT

Zyprozydon powoduje łagodne do umiarkowanego wydłużenie odstępu QT, proporcjonalne do wielkości dawki (patrz punkt 4.8). Zyprazydonu nie należy, zatem podawać razem z lekami wydłużającymi odstęp QT (patrz punkty 4.3 i 4.5). Zalecana jest ostrożność u pacjentów ze znaczną bradykardią. Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia i hipomagnezemia, zwiększają ryzyko wystąpienia arytmii złośliwych, więc przed rozpoczęciem leczenia zyprazydonem należy je wyrównać. U pacjentów ze stabilną chorobą serca przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć wykonanie badania EKG.

W przypadku, gdy w trakcie leczenia pojawią się objawy wskazujące na zaburzenia rytmu serca, takie jak kołatanie serca, zawroty głowy czy omdlenia, należy rozważyć możliwość wystąpienia złośliwej arytmii i monitorować czynność serca, także poprzez badanie EKG. W przypadku wydłużenia odstępu QTc > 500 ms zaleca się zaprzestanie leczenia (patrz punkt 4.3).

Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano rzadkie przypadki wystąpienia torsade de pointes
u pacjentów z wielorakimi zakłócającymi czynnikami ryzyka stosujących zyprazydon.

Dzieci i młodzież

Dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności zyprazydonu u dzieci i młodzieży nie są znane.

Złośliwy zespół neuroleptyczny (ang. neuroleptic malignant syndrome, NMS)

NMS jest rzadkim, ale potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem stosowania leków przeciwpsychotycznych, w tym również zyprazydonu. W przypadku wystąpienia zespołu NMS należy natychmiast zaprzestać podawania leków przeciwpsychotycznych.

Dyskinezy późne

Zyprazydon przyjmowany przez długi okres czasu może wywołać dyskinezy późne oraz inne późne zaburzenia pozapiramidowe. U pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym tego typu objawy występują szczególnie często. Częstość występowania zwiększa się zależnie od długości leczenia i wieku pacjenta. Jeśli pojawią się objawy wskazujące na dyskinezę późną, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia zyprazydonem.

Napad drgawkowy

Zaleca się zachowanie ostrożności w trakcie leczenia pacjentów, u których w przeszłości występowały napady drgawkowe.

Zaburzenia czynności wątroby

Brak doświadczeń dotyczących stosowania zyprazydonu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. W tej grupie pacjentów produkt leczniczy należy stosować ostrożnie (patrz punkty 4.2 i 5.2).

Produkty lecznicze zawierające laktozę

Produkt leczniczy Zypsila zawiera laktozę (patrz punkt 6.1), dlatego też pacjenci z wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lapp lub zaburzonym wchłanianiem glukozy - galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

Zwiększone ryzyko zdarzeń mózgowo-naczyniowych u pacjentów z demencją

Około trzykrotnie większe ryzyko wystąpienia niepożądanych zdarzeń mózgowo-naczyniowych zaobserwowano podczas klinicznych prób kontrolowanych placebo przeprowadzanych losowo wśród pacjentów z demencją stosujących atypowe leki przeciwpsychotyczne. Mechanizm powodujący powstanie zwiększonego ryzyka nie jest znany. Nie można wykluczyć zwiększonego ryzyka dla innych leków przeciwpsychotycznych oraz dla innych grup pacjentów. Zyprazydon należy stosować ze szczególną ostrożnością w przypadku pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia udaru mózgu.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ang. VTE)

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE). U pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi często występują nabyte czynniki ryzyka tej choroby. Z tego względu przed rozpoczęciem oraz w czasie leczenia zyprazydonem należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze.

Aby stwierdzić, czy leczenie zyprazydonem jest zalecane dla pacjenta, należy zapoznać się z historią jego chorób, w tym również historią chorób w rodzinie, oraz z obecnym stanem jego zdrowia (patrz punkt 4.3).

Odstęp QT

Zyprozydon powoduje łagodne do umiarkowanego wydłużenie odstępu QT, proporcjonalne do wielkości dawki (patrz punkt 4.8). Zyprazydonu nie należy, zatem podawać razem z lekami wydłużającymi odstęp QT (patrz punkty 4.3 i 4.5). Zalecana jest ostrożność u pacjentów ze znaczną bradykardią. Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia i hipomagnezemia, zwiększają ryzyko wystąpienia arytmii złośliwych, więc przed rozpoczęciem leczenia zyprazydonem należy je wyrównać. U pacjentów ze stabilną chorobą serca przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć wykonanie badania EKG.

W przypadku, gdy w trakcie leczenia pojawią się objawy wskazujące na zaburzenia rytmu serca, takie jak kołatanie serca, zawroty głowy czy omdlenia, należy rozważyć możliwość wystąpienia złośliwej arytmii i monitorować czynność serca, także poprzez badanie EKG. W przypadku wydłużenia odstępu QTc > 500 ms zaleca się zaprzestanie leczenia (patrz punkt 4.3).

Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano rzadkie przypadki wystąpienia torsade de pointes
u pacjentów z wielorakimi zakłócającymi czynnikami ryzyka stosujących zyprazydon.

Dzieci i młodzież

Dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności zyprazydonu u dzieci i młodzieży nie są znane.

Złośliwy zespół neuroleptyczny (ang. neuroleptic malignant syndrome, NMS)

NMS jest rzadkim, ale potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem stosowania leków przeciwpsychotycznych, w tym również zyprazydonu. W przypadku wystąpienia zespołu NMS należy natychmiast zaprzestać podawania leków przeciwpsychotycznych.

Dyskinezy późne

Zyprazydon przyjmowany przez długi okres czasu może wywołać dyskinezy późne oraz inne późne zaburzenia pozapiramidowe. U pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym tego typu objawy występują szczególnie często. Częstość występowania zwiększa się zależnie od długości leczenia i wieku pacjenta. Jeśli pojawią się objawy wskazujące na dyskinezę późną, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia zyprazydonem.

Napad drgawkowy

Zaleca się zachowanie ostrożności w trakcie leczenia pacjentów, u których w przeszłości występowały napady drgawkowe.

Zaburzenia czynności wątroby

Brak doświadczeń dotyczących stosowania zyprazydonu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. W tej grupie pacjentów produkt leczniczy należy stosować ostrożnie (patrz punkty 4.2 i 5.2).

Produkty lecznicze zawierające laktozę

Produkt leczniczy Zypsila zawiera laktozę (patrz punkt 6.1), dlatego też pacjenci z wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lapp lub zaburzonym wchłanianiem glukozy - galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

Zwiększone ryzyko zdarzeń mózgowo-naczyniowych u pacjentów z demencją

Około trzykrotnie większe ryzyko wystąpienia niepożądanych zdarzeń mózgowo-naczyniowych zaobserwowano podczas klinicznych prób kontrolowanych placebo przeprowadzanych losowo wśród pacjentów z demencją stosujących atypowe leki przeciwpsychotyczne. Mechanizm powodujący powstanie zwiększonego ryzyka nie jest znany. Nie można wykluczyć zwiększonego ryzyka dla innych leków przeciwpsychotycznych oraz dla innych grup pacjentów. Zyprazydon należy stosować ze szczególną ostrożnością w przypadku pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia udaru mózgu.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ang. VTE)

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE). U pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi często występują nabyte czynniki ryzyka tej choroby. Z tego względu przed rozpoczęciem oraz w czasie leczenia zyprazydonem należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze.