CANDESARTAN + HYDROCHLOROTHIAZIDE BLUEFISH

Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish , 8 mg + 12,5 mg, tabletki

Każda tabletka zawiera 8 mg kandesartanu cyleksetylu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu. 

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 

Każda tabletka zawiera 103 mg laktozy jednowodnej.

Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish , 16 mg + 12,5 mg, tabletki

Każda tabletka zawiera 16 mg kandesartanu cyleksetylu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu. 

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 

Każda tabletka zawiera 94,6 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 

Nadwrażliwość na substancje czynne, na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 lub na pochodne sulfonamidowe (hydrochlorotiazyd jest pochodną sulfonamidową). 

Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6). 

Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min/1,73 m ² pc .). 

Ciężkie zaburzenia czynności wątroby i (lub) cholestaza. 

Hipokaliemia i hiperkalcemia oporna na leczenie. 

Dna moczanowa. 

Jednoczesne stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish z produktami zawierającymi aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek ( GFR < 60 ml/min/1,73 m ² pc .) (patrz punkty 4.5 i 5.1). 

Działania niepożądane obserwowane w kontrolowanych badaniach klinicznych z zastosowaniem kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem były łagodne i przemijające. Częstość przerwania leczenia z powodu działań niepożądanych była podobna w grupie otrzymującej kandesartan cyleksetylu z hydrochlorotiazydem(2,3-3,3%) i w grupie placebo (2,7-4,3%). 

W badaniach klinicznych z zastosowaniem produktu złożonego zawierającego kandesartan cyleksetylu z hydrochlorotiazydem działania niepożądane ograniczały się do działań obserwowanych uprzednio podczas stosowania kandesartanu cyleksetylu i (lub) hydrochlorotiazydu. 

Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane kandesartanu cyleksetylu zgłaszane podczas badań klinicznych i w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu. W zbiorczej analizie danych z badań klinicznych u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym działania niepożądane kandesartanu cyleksetylu określono na podstawie ich częstości w grupie otrzymującej kandesartan cyleksetylu o co najmniej 1% większej niż w grupie placebo. 

Częstości stosowane w tabelach w punkcie 4.8 określono następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane hydrochlorotiazydu w monoterapii , stosowanego zazwyczaj w dawkach 25 mg lub większych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać

wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem 

Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych 

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa 

tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: ndl @urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dawkowanie

Zalecana dawka produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish to jedna tabletka raz na dobę. 

Zaleca się oddzielne dostosowanie dawki poszczególnych substancji czynnych ( kandesartanu cyleksetylu i hydrochlorotiazydu).W uzasadnionych klinicznie przypadkach można rozważyć bezpośrednią zmianę monoterapii na stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish . Zaleca się dostosowanie dawki kandesartanu cyleksetylu w przypadku zmiany z monoterapii hydrochlorotiazydem. Produkt Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish można stosować u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii kandesartanem cyleksetylu lub hydrochlorotiazydem albo podczas stosowania kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem w mniejszej dawce. 

Optymalne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się zwykle w ciągu 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia. 

Szczególne grupy pacjentów

Osoby w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki nie jest konieczne. 

Pacjenci ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową

U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia tętniczego, takich jak pacjenci z możliwą zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową, zaleca się stopniowe dostosowywanie dawki kandesartanu cyleksetylu (można rozważyć zastosowanie dawki początkowej 4 mg). 

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-80 ml/min/1,73 m ² pc .) zaleca się stopniowe dostosowywanie dawki.

Stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min/1,73 m ² pc .) (patrz punkt 4.3). 

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych przewlekłymi chorobami wątroby zaleca się stopniowe dostosowywanie dawki kandesartanu cyleksetylu . 

Stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i (lub) cholestazą (patrz punkt 4.3). 

Dzieci i młodzież

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu złożonego zawierającego kandesartan cyleksetylu z hydrochlorotiazydem u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych. 

Sposób podawania  Podanie doustne. 

Produkt Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish można przyjmować podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. 

Pokarm nie wpływa na biodostępność kandesartanu . 

Nie ma istotnej klinicznie interakcji między hydrochlorotiazydem a pokarmem. 

Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron ( RAA )

Dowiedziono, że jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE , antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego, hiperkaliemii i pogorszenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek). Dlatego nie zaleca się podwójnej blokady układu RAA przez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE , antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu (patrz punkty 4.5 i 5.1). 

Jeśli podwójna blokada jest bezwzględnie konieczna, należy ją stosować wyłącznie pod nadzorem specjalisty, z częstą i ścisłą kontrolą czynności nerek, stężenia elektrolitów i ciśnienia tętniczego. U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy stosować jednocześnie inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. 

Zaburzenia czynności nerek

Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących układ renina-angiotensyna-aldosteron, u podatnych pacjentów leczonych produktem Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 4.3).

Stan po przeszczepieniu nerki

Dane kliniczne odnośnie stosowania kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem u pacjentów po przeszczepieniu nerki są ograniczone.

Zwężenie tętnicy nerkowej

Produkty lecznicze, wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, w tym antagoniści receptora angiotensyny II ( AIIRA ), mogą zwiększać stężenie mocznika we krwi i stężenie kreatyniny w surowicy u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki. 

Zmniejszenie objętości wewnątrznaczyniowej

U pacjentów z hipowolemią i (lub) niedoborem sodu może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze, podobnie jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna- aldosteron. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish do momentu wyrównania tych niedoborów. 

Znieczulenie i zabiegi chirurgiczne

Podczas znieczulenia i zabiegów chirurgicznych u pacjentów leczonych AIIRA może wystąpić niedociśnienie tętnicze na skutek zahamowania układu renina-angiotensyna-aldosteron. W bardzo rzadkich przypadkach niedociśnienie może być tak znaczne, że wymaga dożylnego podania płynów i (lub) leków o działaniu presyjnym. 

Zaburzenia czynności wątroby

Tiazydowe leki moczopędne należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby, gdyż nieznaczne zmiany równowagi wodno-elektrolitowej mogą wywołać śpiączkę wątrobową. Brak doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. 

Zwężenie zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej, kardiomiopatia przerostowa zawężająca  Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z hemodynamicznie istotnym zwężeniem zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej, lub z kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu. 

Pierwotny hiperaldosteronizm

Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym przeważnie nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe , które hamują układ renina-angiotensyna-aldosteron. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish u tych pacjentów. 

Zaburzenia elektrolitowe

Należy okresowo oznaczać stężenie elektrolitów w surowicy. Leki tiazydowe , w tym hydrochlorotiazyd, mogą powodować zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej (hiperkalcemię, hipokaliemię, hiponatremię, hipomagnezemię i zasadowicę hipochloremiczną). 

Tiazydowe leki moczopędne mogą zmniejszać wydalanie wapnia w moczu, co może powodować przemijające, nieznaczne zwiększenie stężenia wapnia w surowicy. Znaczna hiperkalcemia może być objawem utajonej nadczynności przytarczyc. Tiazydy należy odstawić przed wykonaniem badań czynności przytarczyc. 

Hydrochlorotiazyd zwiększa w sposób zależny od dawki wydalanie potasu w moczu, co może prowadzić do hipokaliemii. Wydaje się, że to działanie hydrochlorotiazydu jest słabsze podczas jednoczesnego stosowania z kandesartanem cyleksetylu . Ryzyko hipokaliemii może być większe u pacjentów z marskością wątroby, pacjentów z nasiloną diurezą, pacjentów, którzy przyjmują doustnie niedostateczną ilość elektrolitów i u pacjentów otrzymujących jednocześnie kortykosteroidy lub hormon adrenokortykotropowy (ACTH). 

Leczenie kandesartanem cyleksetylu może powodować hiperkaliemię, zwłaszcza jeśli występuje niewydolność serca i (lub) zaburzenia czynności nerek. Stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish w skojarzeniu z inhibitorami ACE , aliskirenem , lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, suplementami potasu, zamiennikami soli kuchennej zawierającymi potas lub innymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie potasu w surowicy (np. heparyną sodową) może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Należy kontrolować stężenie potasu, jeśli jest to wskazane. 

Wykazano, że tiazydowe leki moczopędne zwiększają wydalanie magnezu w moczu, co może prowadzić do hipomagnezemii.

Wpływ na metabolizm i układ wewnątrzwydzielniczy

Leczenie tiazydowym lekiem moczopędnym może zaburzać tolerancję glukozy. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych,w tym insuliny. Podczas stosowania leków tiazydowych może ujawnić się cukrzyca utajona. Stosowanie tiazydowych leków moczopędnych wiązało się ze zwiększeniem stężenia cholesterolu i triglicerydów . W przypadku dawek zawartych w produkcie Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish obserwowano tylko znikome działanie. Tiazydowe leki moczopędne zwiększają stężenie kwasu moczowego w surowicy i u pacjentów podatnych mogą wywołać dnę moczanową. 

Nadwrażliwość na światło

Podczas stosowania tiazydowych leków moczopędnych opisywano przypadki reakcji nadwrażliwości na światło (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpi taka reakcja, należy przerwać leczenie. Jeśli wznowienie stosowania leku moczopędnego jest konieczne, zaleca się ochronę miejsc narażonych na działanie światła słonecznego lub sztucznego promieniowania UVA. 

Uwagi ogólne

U pacjentów, u których napięcie naczyń i czynność nerek zależą głównie od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron (np. pacjentów z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub z chorobą nerek, w tym ze zwężeniemtętnicy nerkowej), leczenie produktami leczniczymi wpływającymi na ten układ, w tym AIIRA , wiązało się z nagłym niedociśnieniem, azotemią, skąpomoczem lub (rzadko) z ostrą niewydolnością nerek. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych , nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub miażdżycą naczyń mózgowych może prowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu. Reakcje nadwrażliwości na hydrochlorotiazyd mogą występować u pacjentów z alergią lub astmą oskrzelową w wywiadzie lub bez takiego wywiadu, ale ich prawdopodobieństwo jest większe u pacjentów z dodatnim wywiadem. Podczas stosowania tiazydowych leków moczopędnych opisywano zaostrzenie lub uczynnienie tocznia rumieniowatego układowego. 

Działanie przeciwnadciśnieniowe produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish może być nasilone przez inne leki przeciwnadciśnieniowe . 

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę, jako substancję pomocniczą. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp ) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać leczenia AIIRA podczas ciąży. Jeśli kontynuowanie leczenia AIIRA nie jest konieczne, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe , o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W momencie potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać leczenie AIIRA i, jeśli jest to wskazane, rozpocząć alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).

Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron ( RAA )

Dowiedziono, że jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE , antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego, hiperkaliemii i pogorszenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek). Dlatego nie zaleca się podwójnej blokady układu RAA przez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE , antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu (patrz punkty 4.5 i 5.1). 

Jeśli podwójna blokada jest bezwzględnie konieczna, należy ją stosować wyłącznie pod nadzorem specjalisty, z częstą i ścisłą kontrolą czynności nerek, stężenia elektrolitów i ciśnienia tętniczego. U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy stosować jednocześnie inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. 

Zaburzenia czynności nerek

Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących układ renina-angiotensyna-aldosteron, u podatnych pacjentów leczonych produktem Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 4.3).

Stan po przeszczepieniu nerki

Dane kliniczne odnośnie stosowania kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem u pacjentów po przeszczepieniu nerki są ograniczone.

Zwężenie tętnicy nerkowej

Produkty lecznicze, wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, w tym antagoniści receptora angiotensyny II ( AIIRA ), mogą zwiększać stężenie mocznika we krwi i stężenie kreatyniny w surowicy u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki. 

Zmniejszenie objętości wewnątrznaczyniowej

U pacjentów z hipowolemią i (lub) niedoborem sodu może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze, podobnie jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna- aldosteron. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish do momentu wyrównania tych niedoborów. 

Znieczulenie i zabiegi chirurgiczne

Podczas znieczulenia i zabiegów chirurgicznych u pacjentów leczonych AIIRA może wystąpić niedociśnienie tętnicze na skutek zahamowania układu renina-angiotensyna-aldosteron. W bardzo rzadkich przypadkach niedociśnienie może być tak znaczne, że wymaga dożylnego podania płynów i (lub) leków o działaniu presyjnym. 

Zaburzenia czynności wątroby

Tiazydowe leki moczopędne należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby, gdyż nieznaczne zmiany równowagi wodno-elektrolitowej mogą wywołać śpiączkę wątrobową. Brak doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. 

Zwężenie zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej, kardiomiopatia przerostowa zawężająca  Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z hemodynamicznie istotnym zwężeniem zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej, lub z kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu. 

Pierwotny hiperaldosteronizm

Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym przeważnie nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe , które hamują układ renina-angiotensyna-aldosteron. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish u tych pacjentów. 

Zaburzenia elektrolitowe

Należy okresowo oznaczać stężenie elektrolitów w surowicy. Leki tiazydowe , w tym hydrochlorotiazyd, mogą powodować zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej (hiperkalcemię, hipokaliemię, hiponatremię, hipomagnezemię i zasadowicę hipochloremiczną). 

Tiazydowe leki moczopędne mogą zmniejszać wydalanie wapnia w moczu, co może powodować przemijające, nieznaczne zwiększenie stężenia wapnia w surowicy. Znaczna hiperkalcemia może być objawem utajonej nadczynności przytarczyc. Tiazydy należy odstawić przed wykonaniem badań czynności przytarczyc. 

Hydrochlorotiazyd zwiększa w sposób zależny od dawki wydalanie potasu w moczu, co może prowadzić do hipokaliemii. Wydaje się, że to działanie hydrochlorotiazydu jest słabsze podczas jednoczesnego stosowania z kandesartanem cyleksetylu . Ryzyko hipokaliemii może być większe u pacjentów z marskością wątroby, pacjentów z nasiloną diurezą, pacjentów, którzy przyjmują doustnie niedostateczną ilość elektrolitów i u pacjentów otrzymujących jednocześnie kortykosteroidy lub hormon adrenokortykotropowy (ACTH). 

Leczenie kandesartanem cyleksetylu może powodować hiperkaliemię, zwłaszcza jeśli występuje niewydolność serca i (lub) zaburzenia czynności nerek. Stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish w skojarzeniu z inhibitorami ACE , aliskirenem , lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, suplementami potasu, zamiennikami soli kuchennej zawierającymi potas lub innymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie potasu w surowicy (np. heparyną sodową) może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Należy kontrolować stężenie potasu, jeśli jest to wskazane. 

Wykazano, że tiazydowe leki moczopędne zwiększają wydalanie magnezu w moczu, co może prowadzić do hipomagnezemii.

Wpływ na metabolizm i układ wewnątrzwydzielniczy

Leczenie tiazydowym lekiem moczopędnym może zaburzać tolerancję glukozy. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych,w tym insuliny. Podczas stosowania leków tiazydowych może ujawnić się cukrzyca utajona. Stosowanie tiazydowych leków moczopędnych wiązało się ze zwiększeniem stężenia cholesterolu i triglicerydów . W przypadku dawek zawartych w produkcie Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish obserwowano tylko znikome działanie. Tiazydowe leki moczopędne zwiększają stężenie kwasu moczowego w surowicy i u pacjentów podatnych mogą wywołać dnę moczanową. 

Nadwrażliwość na światło

Podczas stosowania tiazydowych leków moczopędnych opisywano przypadki reakcji nadwrażliwości na światło (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpi taka reakcja, należy przerwać leczenie. Jeśli wznowienie stosowania leku moczopędnego jest konieczne, zaleca się ochronę miejsc narażonych na działanie światła słonecznego lub sztucznego promieniowania UVA. 

Uwagi ogólne

U pacjentów, u których napięcie naczyń i czynność nerek zależą głównie od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron (np. pacjentów z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub z chorobą nerek, w tym ze zwężeniemtętnicy nerkowej), leczenie produktami leczniczymi wpływającymi na ten układ, w tym AIIRA , wiązało się z nagłym niedociśnieniem, azotemią, skąpomoczem lub (rzadko) z ostrą niewydolnością nerek. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych , nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub miażdżycą naczyń mózgowych może prowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu. Reakcje nadwrażliwości na hydrochlorotiazyd mogą występować u pacjentów z alergią lub astmą oskrzelową w wywiadzie lub bez takiego wywiadu, ale ich prawdopodobieństwo jest większe u pacjentów z dodatnim wywiadem. Podczas stosowania tiazydowych leków moczopędnych opisywano zaostrzenie lub uczynnienie tocznia rumieniowatego układowego. 

Działanie przeciwnadciśnieniowe produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish może być nasilone przez inne leki przeciwnadciśnieniowe . 

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę, jako substancję pomocniczą. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp ) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać leczenia AIIRA podczas ciąży. Jeśli kontynuowanie leczenia AIIRA nie jest konieczne, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe , o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W momencie potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać leczenie AIIRA i, jeśli jest to wskazane, rozpocząć alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).

W klinicznych badaniach farmakokinetycznych oceniano następujące substancje: warfarynę, digoksynę, doustne środki antykoncepcyjne (tj. etynyloestradiol z lewonorgestrelem ), glibenklamid i nifedypinę. 

W badaniach tych nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych. 

Działanie hydrochlorotiazydu powodujące zmniejszenie stężenia potasu w osoczu może być nasilone przez inne produkty lecznicze powodujące utratę potasu i hipokaliemię (np. inne diuretyki kaliuretyczne , leki przeczyszczające, amfoterycynę, karbenoksolon , penicylinę benzylową, pochodne kwasu salicylowego, steroidy, ACTH). 

Jednoczesne stosowanie produktu Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish i leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków, które mogą zwiększać stężenie potasu (np. heparyny sodowej) może powodować zwiększenie stężenia potasu w surowicy. Należy kontrolować stężenie potasu, jeśli jest to wskazane (patrz punkt 4.4). 

Hipokaliemia i hipomagnezemia , wywołane działaniem leków moczopędnych, sprzyjają potencjalnie kardiotoksycznemu działaniu glikozydów naparstnicy i leków przeciwarytmicznych . Zaleca się okresową kontrolę stężenia potasu w surowicy, jeśli produkt Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish stosowany jest jednocześnie z tymi produktami leczniczymi, a także z następującymi lekami, które mogą wywoływać zaburzenia rytmu serca typu torsades de pointes :

• Leki przeciwarytmiczne klasy Ia (np. chinidyna, hydrochinidyna , dyzopiramid ) 

• Leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron , sotalol , dofetylid , ibutylid ) 

• Niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna , chloropromazyna, lewomepromazyna , trifluoperazyna , cyjamemazyna , sulpiryd , sultopryd , amisulpryd , tiapryd , pimozyd , haloperydol , droperydol ) 

• Inne (np. beprydyl , cyzapryd , difemanil , erytromycyna podawana dożylnie, halofantryna , ketanseryna , mizolastyna , pentamidyna , sparfloksacyna , terfenadyna , winkamina podawana dożylnie). 

Podczas jednoczesnego stosowania litu z inhibitorami konwertazy angiotensyny ( ACE ) lub hydrochlorotiazydem opisywano odwracalne zwiększenie stężenia litu w surowicy i nasilenie jego toksyczności. Podobne działanie opisywano również podczas stosowania AIIRA . Nie zaleca się stosowania kandesartanu i hydrochlorotiazydu z litem. Jeśli takie leczenie skojarzone jest konieczne, zaleca się uważne kontrolowanie stężenia litu w surowicy. 

Podczas jednoczesnego stosowania AIIRA i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (tj. wybiórcze inhibitory COX-2, kwas acetylosalicylowy (w dawce > 3 g/dobę) oraz niewybiórcze NLPZ ) może wystąpić osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego . 

Podobnie jak w przypadku inhibitorów ACE , jednoczesne stosowanie AIIRA i NLPZ może zwiększać ryzyko pogorszenia czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek oraz zwiększenia stężenia potasu w surowicy, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi wcześniej zaburzeniami czynności nerek. Takie leczenie skojarzone wymaga zachowania ostrożności, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Pacjentów należy odpowiednio nawodnić oraz kontrolować czynność nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego, a następnie okresowo. 

Niesteroidowe leki przeciwzapalne ( NLPZ ) osłabiają działanie moczopędne, sodopędne i przeciwnadciśnieniowe hydrochlorotiazydu. 

Kolestypol i kolestyramina zmniejszają wchłanianie hydrochlorotiazydu. 

Hydrochlorotiazyd może nasilić działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie szkieletowe (np. tubokuraryny). 

Tiazydowe leki moczopędnie mogą zwiększać stężenie wapnia w surowicy na skutek zmniejszenia jego wydalania. Jeśli konieczne jest stosowanie suplementów wapnia lub witaminy D, należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy oraz odpowiednio dostosować jego dawkę. 

Tiazydy mogą nasilać hiperglikemizujące działanie leków beta-adrenolitycznych i diazoksydu. 

Leki przeciwcholinergiczne (np. atropina, biperyden ) mogą zwiększyć biodostępność tiazydowych leków moczopędnych przez osłabienie motoryki przewodu pokarmowego i spowolnienie opróżniania żołądka. 

Tiazydy mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych wywoływanych przez amantadynę. 

Tiazydy mogą zmniejszać nerkowe wydalanie cytotoksycznych produktów leczniczych (np. cyklofosfamidu , metotreksatu ) i nasilać ich działanie mielosupresyjne. 

Jednoczesne spożycie alkoholu, zastosowanie barbituranów lub leków znieczulających może nasilać niedociśnienie ortostatyczne. 

Leczenie tiazydowymi lekami moczopędnymi może zaburzać tolerancję glukozy. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych,w tym insuliny. Należy zachować ostrożność podczas stosowania metforminy ze względu na ryzyko kwasicy mleczanowej spowodowanej przez możliwą czynnościową niewydolność nerek związaną ze stosowaniem hydrochlorotiazydu. 

Hydrochlorotiazyd może zmniejszać reakcję tętnic na aminy presyjne (np. adrenalinę), jednak nie w stopniu, który wykluczałby ich działanie. 

Hydrochlorotiazyd może zwiększać ryzyko ostrej niewydolności nerek, zwłaszcza po podaniu dużych dawek jodowych środków kontrastujących. 

Jednoczesne stosowanie z cyklosporyną może zwiększyć ryzyko hiperurykemii i powikłań o typie dny moczanowej. 

Jednoczesne stosowanie z baklofenem , amifostyną, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub neuroleptykami może prowadzić do nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego i może wywołać niedociśnienie tętnicze. 

Dane z badania klinicznego wykazały, że podwójna blokada układu RAA przez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE , antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu wiąże się z częstszym występowaniem działań niepożądanych, takich jak niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia i pogorszenie czynności nerek (w tym ostra niewydolność nerek) niż po zastosowaniu jednego leku wpływającego na układ RAA (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.1). 

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn trzeba pamiętać, że w trakcie leczenia produktem Candesartan + Hydrochlorothiazide Bluefish mogą sporadycznie występować zawroty głowy lub uczucie zmęczenia. 

Objawy

Na podstawie danych farmakologicznych można przypuszczać, że głównymi objawami przedawkowania kandesartanu cyleksetylu może być objawowe niedociśnienie tętnicze i zawroty głowy. W pojedynczych doniesieniach dotyczących przedawkowania (do 672 mg kandesartanu cyleksetylu ) powrót pacjenta do zdrowia przebiegał bez zakłóceń. 

Głównym objawem przedawkowania hydrochlorotiazydu jest szybka utrata płynów i elektrolitów. Można również zaobserwować takie objawy, jak zawroty głowy, niedociśnienie tętnicze, pragnienie, tachykardia, komorowe zaburzenia rytmu serca, nadmierne uspokojenie i (lub) zaburzenia świadomości oraz kurcze mięśni. 

Postępowanie

Brak szczególnych informacji dotyczących leczenia przedawkowania produktu złożonego zawierającegokandesartan cyleksetylu z hydrochlorotiazydem. Zaleca się jednak następujące postępowanie; jeśli jest to wskazane, należy rozważyć wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka.

Jeśli wystąpi niedociśnienie, należy zastosować leczenie objawowe i monitorować parametry życiowe. Pacjenta należy ułożyć na plecach z uniesionymi nogami. Jeśli nie jest to wystarczające, należy zwiększyć objętość wewnątrznaczyniową przez podanie izotonicznego roztworu chlorku sodu w infuzji dożylnej. Należy sprawdzić i w razie potrzeby wyrównać stężenie elektrolitów w surowicy i równowagę kwasowo-zasadową. Jeśli opisane postępowanie będzie niewystarczające, można podać leki o działaniu sympatykomimetycznym. 

Kandesartanu nie można usunąć z organizmu metodą hemodializy. Nie wiadomo,w jakim stopniu usuwany jest tą metodą hydrochlorotiazyd.