BISORATIO ASA

Bisoratio Asa (Bilokord ASA)

kapsułki twarde | 5mg+75mg | 30 kaps.
Cena zależna od apteki
Trudno dostępny w aptekach

Ulotka


Kiedy stosujemy Bisoratio Asa (Bilokord ASA)?

Leczenie nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których uprzednio ciśnienie tętnicze było odpowiednio kontrolowane podawanymi oddzielnie składnikami tego produktu leczniczego.

Leczenie choroby niedokrwiennej serca u pacjentów, u których uprzednio objawy choroby były odpowiednio kontrolowane podawanymi oddzielnie składnikami tego produktu leczniczego.


Jaki jest skład Bisoratio Asa (Bilokord ASA)?

Bilokord ASA,5 mg + 75 mg:

Każda kapsułka, twarda zawiera 5 mg bisoprololu fumaranu (Bisoprololi fumaras) i 75 mg kwasu acetylosalicylowego (Acidum acetylsalicylicum).

Bilokord ASA,10 mg + 75 mg:

Każda kapsułka, twarda zawiera 10 mg bisoprololu fumaranu (Bisoprololi fumaras) i 75 mg kwasu acetylosalicylowego (Acidum acetylsalicylicum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania Bisoratio Asa (Bilokord ASA)?

Ten produkt leczniczy jest przeciwwskazany u pacjentów:

 z nadwrażliwością na bisoprolol

 z nadwrażliwością na związki kwasu acetylosalicylowego lub inhibitory syntezy prostaglandyn (np. u niektórych pacjentów z astmą może wystąpić napad albo omdlenie)

 z nadwrażliwością na którąkolwiek substancję pomocniczą

 z ostrą niewydolnością serca lub w okresach dekompensacji niewydolności serca, wymagających dożylnego stosowania leków inotropowych

 we wstrząsie kardiogennym

 z blokiem zatokowo-przedsionkowym

 z zespołem chorego węzła zatokowo-przedsionkowego

 z blokiem przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia (u pacjentów bez stymulatora serca)

 z objawową bradykardią

 z objawowym niedociśnieniem tętniczym

 z ciężką astmą oskrzelową lub ciężką, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc

 z ciężkimi postaciami miażdżycy zarostowej tętnic obwodowych i zespołu Raynauda

 z nieleczonym guzem chromochłonnym nadnercza (patrz punkt 4.4.)

 z kwasicą metaboliczną

 z objawami ze strony przewodu pokarmowego lub u pacjentów, u których występował ból żołądka po uprzednim stosowaniu tego produktu leczniczego

 z incydentami krwawienia z naczyń mózgowych w wywiadzie

 z ostrą chorobą wrzodową i (lub) krwawieniem z żołądka lub jelit (patrz punkt 4.4)

 z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek

 ze skazą krwotoczną lub zaburzeniami krzepnięcia, takimi jak hemofilia i hipoprotrombinemia

 z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

 stosujących metotreksat w dawkach > 15 mg na tydzień

 z alergią na orzeszki ziemne i soję.


Bisoratio Asa (Bilokord ASA) – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Działania niepożądane zostały pogrupowane według częstości występowania i klasyfikacji układów i narządów. Zastosowano następujące definicje dotyczące określenia częstości występowania:

Bardzo często (≥1/10)

Często (≥1/100 do < 1/10)

Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000) Bardzo rzadko (< 1/10 000)

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Bisoprolol

Następujące dane uzyskano dla bisoprololu:

Badania diagnostyczne

Rzadko: zwiększenie stężenia triglicerydów, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT).

Zaburzenia serca

Niezbyt często: bradykardia, nasilenie istniejącej niewydolności serca, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego.

Zaburzenia ucha i błędnika

Rzadko: zaburzenia słuchu.

Zaburzenia oka

Rzadko: zmniejszenie wydzielania łez (należy to uwzględnić w przypadku pacjenta stosującego soczewki kontaktowe).

Bardzo rzadko: zapalenie spojówek.

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: dolegliwości żołądkowo-jelitowe takie jak: nudności, wymioty, biegunka, zaparcia.

Zaburzenia ogólne Często: uczucie zmęczenia*. Niezbyt często: osłabienie.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko: zapalenie wątroby.

Zaburzenia układu nerwowego

Często: zawroty głowy*, ból głowy*.

Rzadko: omdlenie.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Rzadko: zaburzenia potencji.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często: skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjna choroba dróg oddechowych w wywiadzie.

Rzadko: alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Rzadko: reakcje nadwrażliwości (takie jak: świąd, zaczerwienienie, wysypka).

Bardzo rzadko: beta-adrenolityki mogą wywoływać lub nasilać objawy łuszczycy, lub wywoływać wysypkę łuszczycopodobną, łysienie.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często: osłabienie mięśni, skurcze mięśni.

Zaburzenia naczyniowe

Często: uczucie ziębnięcia lub drętwienia kończyn. Niezbyt często: niedociśnienie.

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często: zaburzenia snu, depresja. Rzadko: koszmary senne, omamy.

*Objawy te występują zwykle na początku leczenia. Są one zazwyczaj łagodne i zwykle ustępują w ciągu 1-2 tygodni.

Kwas acetylosalicylowy

Działania niepożądane są często zależne od dawki i spowodowane działaniem farmakologicznym kwasu acetylosalicylowego (patrz punkt 5.1). Większość działań niepożądanych zwykle związana jest z przewodem pokarmowym. U pacjentów z rozpoznanymi alergiami lub astmą występuje zwiększone ryzyko reakcji nadwrażliwości. Może rozwinąć się nadwrażliwość krzyżowa z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często: wydłużenie czasu krwawienia. To działanie może trwać przez kilka dni po przerwaniu leczenia i może powodować podwyższoną podatność na krwawienie w przypadku zabiegu chirurgicznego lub może prowadzić do obfitszych krwawień miesiączkowych.

Niezbyt często: krwotok wewnątrzczaszkowy, krew w moczu.

Rzadko: zespół krwotoczny (krwawienie z nosa, krwawienie dziąseł, krwawe wymioty i utrata krwi z kałem, itp.).

Zaburzenia endokrynologiczne Bardzo rzadko: hipoglikemia.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo rzadko: małe dawki kwasu acetylosalicylowego mogą zmniejszać wydalanie kwasu moczowego (co u pacjentów predysponowanych może prowadzić do ostrej dny moczanowej).

Zaburzenia układu nerwowego

Rzadko: zawroty głowy, bóle głowy, szumy uszne. Są to zwykle pierwsze oznaki przedawkowania (patrz punkt 4.9).

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: dolegliwości żołądkowe, takie jak nadkwaśność i nudności.

Często: wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka, łagodne do umiarkowanego krwawienie z przewodu pokarmowego, biegunka. Długotrwałe lub powtarzające się krwawienie może prowadzić do niedokrwistości.

Niezbyt często: krwawienia z żołądka, choroba wrzodowa żołądka. Bardzo rzadko: perforacja przewodu pokarmowego.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo rzadko: zaburzenia czynności wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo rzadko: ciężkie reakcje skórne (np. rumień wielopostaciowy wysiękowy).

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek, zwłaszcza u pacjentów z istniejącą niewydolnością nerek, dekompensacją serca, zespołem nerczycowym lub stosujących jednocześnie leki moczopędne.

Reakcje nadwrażliwości Niezbyt często: pokrzywka, wysypka skórna, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie błony śluzowej nosa, skurcz oskrzeli.

Bardzo rzadko: wstrząs anafilaktyczny, nasilenie objawów alergicznych w alergii pokarmowej.


Bisoratio Asa (Bilokord ASA) - dawkowanie

Dawkowanie

Kapsułki do stosowania doustnego.

Jedna kapsułka przyjmowana raz na dobę.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: zazwyczaj nie jest wymagane dostosowanie dawkowania, ale u niektórych pacjentów dawka 5 mg bisoprololu na dobę może być wystarczająca.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby: Bilokord ASA jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby z powodu zawartości kwasu acetylosalicylowego (patrz punkt 4.3). Należy zachować ostrożność u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby lub nerek (patrz punkt 4.4 i 5.2).

Dzieci i młodzież: skuteczność i bezpieczeństwo stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży nie zostały określone. Dlatego też bisoprololu i kwasu acetylosalicylowego w kapsułkach nie należy stosować u dzieci i młodzieży.

Czas trwania leczenia:

Zazwyczaj leczenie bisoprololem jest długotrwałe. Leczenia bisoprololem nie wolno przerywać nagle, ponieważ może to prowadzić do przejściowego pogorszenia stanu pacjenta. Leczenia nie wolno przerywać nagle, zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Zalecane jest stopniowe zmniejszanie dawki.


Bisoratio Asa (Bilokord ASA) – jakie środki ostrożności należy zachować?

Bisoprolol Bisoprolol musi być stosowany z ostrożnością:

 u pacjentów z cukrzycą, z dużymi wahaniami stężenia glukozy we krwi; objawy hipoglikemii mogą być maskowane (np. tachykardia, kołatanie serca lub nasilone pocenie)

 u pacjentów stosujących ścisłą dietę

 podczas leczenia odczulającego. Tak jak w przypadku innych beta-adrenolityków, bisoprolol może zwiększać zarówno wrażliwość na alergeny jak i ciężkość reakcji anafilaktycznych. Leczenie adrenaliną może nie zawsze przynosić oczekiwany skutek terapeutyczny

 u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia

 u pacjentów z dławicą Prinzmetala

 w zarostowej chorobie tętnic obwodowych. Może dojść do nasilenia dolegliwości, zwłaszcza na początku leczenia.

Bisoprolol musi być stosowany z ostrożnością u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym krwi lub dławicą piersiową i towarzyszącą niewydolnością serca.

U pacjentów chorych na łuszczycę lub z łuszczycą w wywiadzie, beta-adrenolityki (np. bisoprolol), mogą być stosowane jedynie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.

Objawy nadczynności tarczycy mogą być maskowane podczas leczenia bisoprololem.

U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy bisoprolol może być stosowany po uprzednim zablokowaniu receptorów alfa.

U pacjentów otrzymujących znieczulenie ogólne, beta-adrenolityki zmniejszają ryzyko wystąpienia arytmii i niedotlenienia mięśnia sercowego podczas indukcji, intubacji i w okresie pooperacyjnym. Obecnie zaleca się, aby kontynuować leczenie beta-adrenolitykami w przypadku operacji chirurgicznej. Anestezjolog musi być poinformowany o prowadzeniu leczenia beta-adrenolitykami, ponieważ mogą wystąpić interakcje z innymi lekami prowadzące do bradyarytmii, osłabienia odruchowej tachykardii i odruchowej zdolności do kompensacji utraty krwi. Jeżeli uzna się za konieczne przerwanie leczenia beta-adrenolitykami przed zabiegiem operacyjnym, należy to zrobić przez stopniowe zmniejszenie dawki i odstawienie produktu leczniczego całkowicie na 48 godzin przed planowanym znieczuleniem.

W przypadku astmy oskrzelowej lub przewlekłej, obturacyjnej choroby płuc, które mogą wywoływać objawy, zaleca się jednoczesne stosowanie leków rozszerzających oskrzela. U chorych z astmą może sporadycznie występować zwiększenie oporów w drogach oddechowych i dlatego może być konieczne zwiększenie dawki beta2-adrenomimetyków.

Jednoczesne stosowanie bisoprololu z antagonistami kanału wapniowego, typu werapamilu lub diltiazemu lub z ośrodkowo działającymi lekami przeciwnadciśnieniowymi zazwyczaj nie jest zalecane, w celu uzyskania szczegółowych informacji, patrz punkt 4.5.

Sportowcy: sportowcy powinni pamiętać, że produkt ten zawiera substancję czynną, która może dawać pozytywne wyniki w testach antydopingowych.

Kwas acetylosalicylowy

Nie zaleca się i należy ogólnie unikać jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych (pochodnych kumaryny, heparyny). Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego zastosowania, wskazane jest częste monitorowanie współczynnika INR (znormalizowany czas protrombinowy), a pacjentom należy zalecić obserwację w kierunku krwawienia, zwłaszcza z przewodu pokarmowego.

Ścisła obserwacja medyczna jest także konieczna u pacjentów z astmą oskrzelową, alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (kwas acetylosalicylowy może powodować ciężką pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy lub skurcz oskrzeli).

Pacjenci z chorobą wrzodową i (lub krwawieniami) z przewodu pokarmowego w wywiadzie powinni unikać stosowania kwasu acetylosalicylowego (który może powodować podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego i krwawienie). Jeśli objawy przedmiotowe i podmiotowe krwawienia nadal występują z powodu zawartości kwasu acetylosalicylowego, lekarz może zalecić przerwanie stosowania tego produktu leczniczego.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby (ponieważ kwas acetylosalicylowy jest metabolizowany głównie w wątrobie, patrz punkt 5.2) i u pacjentów z niewydolnością nerek.

Jednoczesne stosowanie tej substancji czynnej z lekami urykozurycznymi, takimi jak: benzbromaron, probenecyd, sulfinpyrazon nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Kwas acetylosalicylowy musi być stosowany z ostrożnością w przypadkach bardzo obfitego krwawienia miesiączkowego.

Zalecane jest przerwanie stosowania kwasu acetylosalicylowego przed zabiegami chirurgicznymi (w tym ekstrakcją zęba) z powodu ryzyka przedłużającego się krwawienia lub nasilonego krwawienia. Długość przerwy w leczeniu powinna zostać określona indywidualnie, ale zwykle jest to jeden tydzień.

Ten produkt leczniczy zawiera lecytynę sojową i jest przeciwwskazany u pacjentów z uczuleniem na orzeszki ziemne i soję.


Przyjmowanie Bisoratio Asa (Bilokord ASA) w czasie ciąży

Bisoprolol Bisoprolol musi być stosowany z ostrożnością:

 u pacjentów z cukrzycą, z dużymi wahaniami stężenia glukozy we krwi; objawy hipoglikemii mogą być maskowane (np. tachykardia, kołatanie serca lub nasilone pocenie)

 u pacjentów stosujących ścisłą dietę

 podczas leczenia odczulającego. Tak jak w przypadku innych beta-adrenolityków, bisoprolol może zwiększać zarówno wrażliwość na alergeny jak i ciężkość reakcji anafilaktycznych. Leczenie adrenaliną może nie zawsze przynosić oczekiwany skutek terapeutyczny

 u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia

 u pacjentów z dławicą Prinzmetala

 w zarostowej chorobie tętnic obwodowych. Może dojść do nasilenia dolegliwości, zwłaszcza na początku leczenia.

Bisoprolol musi być stosowany z ostrożnością u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym krwi lub dławicą piersiową i towarzyszącą niewydolnością serca.

U pacjentów chorych na łuszczycę lub z łuszczycą w wywiadzie, beta-adrenolityki (np. bisoprolol), mogą być stosowane jedynie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.

Objawy nadczynności tarczycy mogą być maskowane podczas leczenia bisoprololem.

U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy bisoprolol może być stosowany po uprzednim zablokowaniu receptorów alfa.

U pacjentów otrzymujących znieczulenie ogólne, beta-adrenolityki zmniejszają ryzyko wystąpienia arytmii i niedotlenienia mięśnia sercowego podczas indukcji, intubacji i w okresie pooperacyjnym. Obecnie zaleca się, aby kontynuować leczenie beta-adrenolitykami w przypadku operacji chirurgicznej. Anestezjolog musi być poinformowany o prowadzeniu leczenia beta-adrenolitykami, ponieważ mogą wystąpić interakcje z innymi lekami prowadzące do bradyarytmii, osłabienia odruchowej tachykardii i odruchowej zdolności do kompensacji utraty krwi. Jeżeli uzna się za konieczne przerwanie leczenia beta-adrenolitykami przed zabiegiem operacyjnym, należy to zrobić przez stopniowe zmniejszenie dawki i odstawienie produktu leczniczego całkowicie na 48 godzin przed planowanym znieczuleniem.

W przypadku astmy oskrzelowej lub przewlekłej, obturacyjnej choroby płuc, które mogą wywoływać objawy, zaleca się jednoczesne stosowanie leków rozszerzających oskrzela. U chorych z astmą może sporadycznie występować zwiększenie oporów w drogach oddechowych i dlatego może być konieczne zwiększenie dawki beta2-adrenomimetyków.

Jednoczesne stosowanie bisoprololu z antagonistami kanału wapniowego, typu werapamilu lub diltiazemu lub z ośrodkowo działającymi lekami przeciwnadciśnieniowymi zazwyczaj nie jest zalecane, w celu uzyskania szczegółowych informacji, patrz punkt 4.5.

Sportowcy: sportowcy powinni pamiętać, że produkt ten zawiera substancję czynną, która może dawać pozytywne wyniki w testach antydopingowych.

Kwas acetylosalicylowy

Nie zaleca się i należy ogólnie unikać jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych (pochodnych kumaryny, heparyny). Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego zastosowania, wskazane jest częste monitorowanie współczynnika INR (znormalizowany czas protrombinowy), a pacjentom należy zalecić obserwację w kierunku krwawienia, zwłaszcza z przewodu pokarmowego.

Ścisła obserwacja medyczna jest także konieczna u pacjentów z astmą oskrzelową, alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (kwas acetylosalicylowy może powodować ciężką pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy lub skurcz oskrzeli).

Pacjenci z chorobą wrzodową i (lub krwawieniami) z przewodu pokarmowego w wywiadzie powinni unikać stosowania kwasu acetylosalicylowego (który może powodować podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego i krwawienie). Jeśli objawy przedmiotowe i podmiotowe krwawienia nadal występują z powodu zawartości kwasu acetylosalicylowego, lekarz może zalecić przerwanie stosowania tego produktu leczniczego.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby (ponieważ kwas acetylosalicylowy jest metabolizowany głównie w wątrobie, patrz punkt 5.2) i u pacjentów z niewydolnością nerek.

Jednoczesne stosowanie tej substancji czynnej z lekami urykozurycznymi, takimi jak: benzbromaron, probenecyd, sulfinpyrazon nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Kwas acetylosalicylowy musi być stosowany z ostrożnością w przypadkach bardzo obfitego krwawienia miesiączkowego.

Zalecane jest przerwanie stosowania kwasu acetylosalicylowego przed zabiegami chirurgicznymi (w tym ekstrakcją zęba) z powodu ryzyka przedłużającego się krwawienia lub nasilonego krwawienia. Długość przerwy w leczeniu powinna zostać określona indywidualnie, ale zwykle jest to jeden tydzień.

Ten produkt leczniczy zawiera lecytynę sojową i jest przeciwwskazany u pacjentów z uczuleniem na orzeszki ziemne i soję.


Bisoratio Asa (Bilokord ASA) - interakcje

Nie przeprowadzono badań nad interakcjami.

Bisoprolol

Leczenie skojarzone niezalecane:

Antagoniści kanału wapniowego typu werapamil i w mniejszym stopniu typu diltiazem: niekorzystny wpływ na kurczliwość i przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Dożylne podanie werapamilu u pacjentów leczonych beta-adrenolitykiem może prowadzić do głębokiego niedociśnienia i bloku przedsionkowo-komorowego.

Ośrodkowo działające leki przeciwnadciśnieniowe (np. klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna): jednoczesne stosowanie z ośrodkowo działającymi lekami przeciwnadciśnieniowymi może zmniejszyć ośrodkową impulsację współczulną i doprowadzić do zmniejszenia częstości tętna i frakcji wyrzutowej oraz rozszerzenia naczyń. Nagłe przerwanie leczenia, zwłaszcza przed zakończeniem blokady receptorów beta, może zwiększać ryzyko powstania tzw. „nadciśnienia z odbicia".

Leczenie skojarzone, które należy stosować z ostrożnością:

Leki przeciwarytmiczne klasy I (np. chinidyna, dyzopiramid; lidokaina, fenytoina; flekainid, propafenon): może wystąpić nasilenie wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego i nasilenie ujemnego działania inotropowego.

Antagoniści kanału wapniowego z grupy dihydropirydyny, takie jak felodypina i amlodypina:

u pacjentów z niewydolnością serca nie można wykluczyć, że jednoczesne stosowanie może zwiększyć ryzyko niedociśnienia i dalszego pogorszenia wydolności komór.

Leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron): wpływ na czas przewodzenia przedsionkowokomorowego może być nasilony.

Leki parasympatykomimetyczne: jednoczesne stosowanie może wydłużyć czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego i zwiększyć ryzyko bradykardii.

Beta-adrenolityki stosowane miejscowo (np. krople do oczu stosowane w jaskrze) mogą nasilać ogólnoustrojowe działanie bisoprololu.

Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: nasilają działanie hipoglikemizujące. Blokada receptorów beta-adrenergicznych może maskować objawy hipoglikemii.

Leki stosowane w znieczuleniu: osłabiają odruchową tachykardię i zwiększają ryzyko niedociśnienia (w celu uzyskania dalszych informacji na temat znieczulenia ogólnego, patrz punkt 4.4).

Glikozydy naparstnicy: powodują zwolnienie częstości akcji serca i wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): NLPZ mogą osłabiać hipotensyjne działanie bisoprololu.

Beta-sympatykomimetyki (np. izoprenalina, dobutamina): jednoczesne podawanie z bisoprololem może osłabiać działanie obu stosowanych leków.

Leki sympatykomimetyczne pobudzające zarówno adrenoreceptory alfa- i beta- (np. noradrenalina, adrenalina): jednoczesne stosowanie z bisoprololem może ujawniać działanie, w których pośredniczą alfa-adrenoreceptory, polegające na zwężaniu naczyń, co wywołuje wzrost ciśnienia i nasilenie objawów chromania przestankowego. Tego typu interakcje uważa się za częściej występujące przy stosowaniu nieselektywnych beta-adrenolityków.

Jednoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych jak również innych leków nasilających działanie przeciwnadciśnieniowe (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, pochodne fenotiazyny) może zwiększać ryzyko niedociśnienia tętniczego.

Leczenie skojarzone, które należy rozważyć:

Meflochina: nasila ryzyko bradykardii.

Inhibitory monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B): nasilają działanie obniżające ciśnienie beta-adrenolityków, ale jednocześnie zwiększają ryzyko przełomu nadciśnieniowego.

Ryfampicyna: powoduje niewielkie skrócenie okresu półtrwania bisoprololu, prawdopodobnie z powodu hamowania enzymów metabolizujących leki w wątrobie. W normalnych warunkach nie ma potrzeby dostosowania dawkowania.

Pochodne ergotaminy: nasilają zaburzenia krążenia obwodowego.

Kwas acetylosalicylowy

Zastosowanie kilku inhibitorów agregacji płytek krwi, tj. kwasu acetylosalicylowego, NLPZ, tyklopidyny, klopidogrelu, tyrofibanu, eptyfibatydu zwiększa ryzyko krwawienia, podobnie jak ich połączenie z heparyną i jej pochodnymi (hirudyna, fondaparynuks), doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi i trombolitykami. Kliniczne i biologiczne wskaźniki hemostazy powinny być regularnie monitorowane.

Leczenie skojarzone przeciwwskazane:

Metotreksat (stosowany w dawkach < 15 mg na tydzień): skojarzenie metotreksatu i kwasu acetylosalicylowego powoduje zwiększenie toksyczności hematologicznej metotreksatu z powodu zmniejszonego klirensu nerkowego metotreksatu przez kwas acetylosalicylowy. Dlatego jednoczesne stosowanie metotreksatu z tym produktem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

Leczenie skojarzone niezalecane:

Leki urykozuryczne (benzbromaron, probenecyd i sulfinpyrazon): zmniejszony wpływ na wydalanie kwasu moczowego poprzez konkurencję w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe. Dlatego też jednoczesne stosowanie tego produktu z lekami urykozurycznymi nie jest zalecane (patrz punkt 4.4).

Leczenie skojarzone, które należy stosować z ostrożnością:

Leki moczopędne: ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek z powodu zmniejszonej filtracji kłębuszkowej poprzez zmniejszenie syntezy prostaglandyn. Zalecane jest nawodnienie pacjenta i monitorowanie czynności nerek na początku leczenia.

Kortykosteroidy: jednoczesne stosowanie kortykosteroidów może zwiększyć ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego i choroby wrzodowej.

Metotreksat (stosowany w dawkach < 15 mg na tydzień): skojarzenie metotreksatu i kwasu acetylosalicylowego powoduje zwiększenie toksyczności hematologicznej metotreksatu z powodu zmniejszonego klirensu nerkowego metotreksatu przez kwas acetylosalicylowy. W ciągu pierwszych tygodni stosowania leczenia skojarzonego należy cotygodniowo kontrolować morfologię krwi.

Dokładne monitorowanie należy prowadzić w przypadku nawet łagodnych zaburzeń czynności nerek, jak również w przypadku pacjentów w podeszłym wieku.

Heparyny stosowane w dawce leczniczej lub u pacjentów w podeszłym wieku: w przypadku jednoczesnego stosowania kwasu acetylosalicylowego i heparyny w dawce leczniczej lub u pacjentów w podeszłym wieku występuje ryzyko krwawienia. Zalecane jest ścisłe monitorowanie wskaźników INR (czasu protrombinowego), APTT (czasu kaolinowo-kefalinowego) i (lub) czasu krwawienia w przypadku jednoczesnego stosowania obu produktów.

Leczenie skojarzone, które należy rozważyć:

Inne leki przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny, heparyny w dawkach profilaktycznych), inne leki przeciwpłytkowe lub inne trombolityki: powodują zwiększone ryzyko krwawienia.

NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne): powodują zwiększone ryzyko krwawienia i uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz dalsze wydłużenie czasu krwawienia.

Leki zobojętniające: leki zobojętniające mogą zwiększyć wydalanie kwasu acetylosalicylowego poprzez alkalizujące działanie na mocz.

Alkohol: powoduje dodatkowe uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego i dalsze wydłużenie przedłużonego czasu krwawienia.


Czy Bisoratio Asa (Bilokord ASA) wpływa na prowadzenie pojazdów ?

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. W badaniach u pacjentów z chorobą naczyń wieńcowych, bisoprolol nie wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów. Jednak, ze względu na indywidualne reakcje pacjentów na lek, zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może być zaburzona. Należy to rozważyć szczególnie na początku leczenia i po zmianie leku a także w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu.


Bisoratio Asa (Bilokord ASA) - przedawkowanie

Bisoprolol

Najczęściej występujące objawy przedawkowania beta-adrenolityków to bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, ostra niewydolność serca i hipoglikemia. Zgłoszono tylko kilka przypadków przedawkowania (maksymalnie: 2 000 mg) bisoprololu. Odnotowano bradykardię i (lub) niedociśnienie. Wszyscy pacjenci powrócili do zdrowia. Istnieje duża zmienność międzyosobnicza w zakresie wrażliwości na pojedynczą, dużą dawkę bisoprololu i prawdopodobnie pacjenci z niewydolnością serca są bardzo wrażliwi.

Ogólnie, jeśli dojdzie do przedawkowania, należy przerwać leczenie bisoprololem i rozpocząć leczenie wspomagające i objawowe. Z ograniczonych danych wynika, że bisoprolol trudno usunąć za pomocą dializy. Na podstawie oczekiwanych działań farmakologicznych oraz zaleceń dotyczących innych beta-adrenolityków, w razie istnienia wymienionych klinicznych wskazań powinno się zastosować następujące ogólne środki:

Bradykardia: Podać dożylnie atropinę. W przypadku braku odpowiedniej reakcji można ostrożnie podać izoprenalinę lub inny lek wywierający dodatnie działanie chronotropowe. W pewnych okolicznościach może okazać się konieczne tymczasowe zastosowanie stymulatora serca.

Niedociśnienie: Dożylne uzupełnienie płynów oraz podanie leków wazopresyjnych. Również pomocne może okazać się dożylne zastosowanie glukagonu.

Blok przedsionkowo-komorowy (drugiego lub trzeciego stopnia): Należy dokładnie monitorować pacjentów i leczyć dożylnymi wlewami izoprenaliny lub tymczasowo zastosować stymulator serca.

Ostre nasilenie niewydolności serca: Podać dożylnie leki moczopędne, leki działające dodatnio inotropowo, leki rozszerzające naczynia.

Skurcz oskrzeli: Podać leki rozszerzające oskrzela, takie jak izoprenalina, beta2-sympatykomimetyki i (lub) aminofilinę.

Hipoglikemia: Podać dożylnie glukozę.

Kwas acetylosalicylowy

Przedawkowanie jest mało prawdopodobne ze względu na małą zawartość kwasu acetylosalicylowego w tym produkcie leczniczym. Jednak zatrucie (przypadkowe przedawkowanie) u bardzo małych dzieci lub przedawkowanie terapeutyczne u pacjentów w podeszłym wieku może objawiać się następująco: Objawy średnio nasilonego zatrucia: zawroty głowy, ból głowy, szumy uszne, dezorientacja i zaburzenia żołądka i jelit (nudności, wymioty i ból brzucha).

Z objawami ciężkiego zatrucia związane są ciężkie zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Początkowo występuje hiperwentylacja, która powoduje zasadowicę oddechową. Następnie występuje kwasica oddechowa spowodowana zahamowaniem ośrodka oddechowego. Dodatkowo pojawia się kwasica metaboliczna spowodowana obecnością salicylanów. Biorąc pod uwagę, że objawy u dzieci, niemowląt i małych dzieci widoczne są często tylko w końcowej fazie zatrucia, zwykle dochodzi do fazy kwasicy mleczanowej. Ponadto, mogą wystąpić następujące objawy: hipertermia i nasilone pocenie prowadzące do odwodnienia, uczucie niepokoju, drgawki, omamy i hipoglikemia. Depresja układu oddechowego może prowadzić do śpiączki, zapaści sercowo-naczyniowej lub zatrzymania oddechu. Dawka śmiertelna kwasu acetylosalicylowego wynosi 25-30 g. Stężenia salicylanów w osoczu powyżej 300 mg/l (1,67 mmol/l) sugerują zatrucie.

Jeśli przyjęto dawkę toksyczną wymagana jest natychmiastowa hospitalizacja. W przypadku umiarkowanego zatrucia można podjąć próbę sprowokowania wymiotów; jeśli się to nie uda, wskazane jest przeprowadzenie płukania żołądka. Następnie należy podać węgiel aktywowany (adsorbent) i siarczan sodu (lek przeczyszczający). Alkalizacja moczu (250 mmol NaHCO3 przez 3 godziny) z jednoczesną kontrolą poziomu pH. W przypadku ciężkiego zatrucia preferuje się

hemodializę. Inne objawy zatrucia należy leczyć objawowo.

Substancja czynna:
Bisoprololum, Acidum acetylsalicylicum
Dawka:
5mg+75mg
Postać:
kapsułki twarde
Działanie:
Wewnętrzne
Temp. przechowywania:
od 2.0° C do 30.0° C
Podmiot odpowiedzialny:
ACTAVIS GROUP PTC EHF
Grupy:
Leki beta-adrenolityczne
Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
Lek, Gotowy, Lek w Polsce
Dostępność:
Apteki otwarte, Punkty apteczne, Apteki szpitalne
Podawanie:
Doustnie
Ostrzeżenia:
Silnie działający (B)
Wydawanie:
Na receptę Rp
Rejestracja:
Decyzja o dopuszczeniu (leki)
Opakowanie handlowe:
30 kaps.
Charakterystyka produktu leczniczego w formacie PDF :
Pobierz

CHPL - Charakterystyka produktu leczniczego Bisoratio Asa (Bilokord ASA)

Charakterystyka produktu leczniczego (chpl) wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.

Interakcje Bisoratio Asa (Bilokord ASA) z innymi lekami

Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.

Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :

Interakcje Bisoratio Asa (Bilokord ASA) z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.

Najczęściej zadawane pytania dotyczące Bisoratio Asa (Bilokord ASA) kapsułki twarde | 5mg+75mg | 30 kaps.

Ile kosztuje Bisoratio Asa (Bilokord ASA)?

Cena Bisoratio Asa (Bilokord ASA) może się różnić w zależności od apteki, regionu, co wynika z indywidualnej polityki cenowej poszczególnych aptek.

Czy Bisoratio Asa (Bilokord ASA) jest refundowany?

Bisoratio Asa (Bilokord ASA) nie jest refundowany. Jest to preparat, którego koszt pacjent pokrywa w całości, niezależnie od wskazań medycznych czy uprawnień.

Czy Bisoratio Asa (Bilokord ASA) jest na receptę?

Bisoratio Asa (Bilokord ASA) jest na receptę. Preparat może być wydany wyłącznie z przepisu lekarza ze względu na swoje działanie, możliwe skutki uboczne. Stosowanie takich preparatów wymaga nadzoru lekarskiego.

Czy Bisoratio Asa (Bilokord ASA) ma zamiennik bez recepty?

Dla Bisoratio Asa (Bilokord ASA) nie ma zamienników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.

Czy Bisoratio Asa (Bilokord ASA) ma odpowiednik bez recepty?

Dla Bisoratio Asa (Bilokord ASA) nie ma odpowiedników bez recepty. Warto skonsultować się z farmaceutą, by dobrać odpowiedni preparat.

Czy leki zawierające Bisoprololum, Acidum acetylsalicylicum są dostępne bez recepty?

Leki zawierające Bisoprololum, Acidum acetylsalicylicum nie są dostępne bez recepty. Przed wyborem warto skonsultować się z farmaceutą.

Najnowsze pytania pacjentów dotyczące Bisoratio Asa (Bilokord ASA)


Wybierz interesujące Cię informacje: