Dopamar tabletki o przedłużonym uwalnianiu | 200mg+50mg | 100 tabl.

Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 200 mg lewodopy (Levodopum) i 50 mg karbidopy (Carbidopum) w postaci karbidopy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Stosowanie produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu jest przeciwwskazane w przypadku:

Ÿ nadwrażliwości na lewodopę, karbidopę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

Ÿ jaskry z wąskim kątem

Ÿ ciężkiej niewydolności serca

Ÿ ciężkich zaburzeń rytmu serca

Ÿ świeżego udaru mózgu.

Nie należy podawać produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, jeśli istnieją przeciwwskazania do stosowania sympatykomimetyków.

Stosowanie nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) i selektywnych inhibitorów MAO typu A w skojarzeniu z produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu jest przeciwwskazane. Podawanie opisanego typu inhibitorów MAO należy przerwać co najmniej dwa tygodnie przed rozpoczęciem leczenia produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu. Produkt ten może być stosowany jednocześnie z selektywnym inhibitorem MAO typu B (np. chlorowodorkiem selegiliny) w zalecanej dawce (patrz punkt 4.5).

Podczas kontrolowanych badań klinicznych u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich fluktuacjami ruchowymi produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu nie powodował żadnych działań niepożądanych ściśle związanych z postacią leku o zmodyfikowanym uwalnianiu.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): leukopenia, niedokrwistość hemolityczna i niehemolityczna, trombocytopenia

Bardzo rzadko (< 1/10 000): agranulocytoza

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często (≥1/100 do < 1/10): jadłowstręt

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): zmniejszenie lub zwiększenie masy ciała

: omamy, splątanie, zawroty głowy, koszmary senne, senność, uczucie

zmęczenia, bezsenność, depresja (bardzo rzadko z próbami samobójczymi), euforia, otępienie, epizody psychotyczne, uczucie pobudzenia

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): pobudzenie psychoruchowe, uczucie strachu, osłabienie zdolności myślenia, dezorientacja, ból głowy, zwiększenie popędu płciowego, odrętwienie, drgawki Częstość nieznana: zaburzenia kontroli impulsów. U pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi zawierającymi lewodopę (w tym produktem Dopamar) może wystąpić patologiczna skłonność do hazardu, zwiększony popęd płciowy i nadmierna aktywność seksualna, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub zakupy, nadmierne i kompulsywne objadanie się (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia układu nerwowego

Często (≥1/100 do < 1/10): dyskinezy (częstsze występowanie dyskinez obserwowano w przypadku produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu niż postaci o natychmiastowym uwalnianiu), pląsawica, dystonia, zaburzenia pozapiramidowe i inne zaburzenia ruchowe, efekt włączenia-wyłączenia (?on-off?)

Bradykinezja (efekt ?on-off?) może występować po upływie kilku miesięcy lub kilku lat od rozpoczęcia leczenia lewodopą i prawdopodobnie wiąże się z postępem choroby. Może być konieczne dostosowanie schematu dawkowania i przerw między dawkami.

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): ataksja, nasilone drżenie rąk

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): złośliwy zespół neuroleptyczny, parestezje, upadki, zaburzenia chodu, szczękościsk.

Stosowanie preparatu złożonego lewodopy z karbidopą wiąże się z występowaniem senności. W bardzo rzadkich przypadkach opisywano nadmierną senność w ciągu dnia oraz epizody nagłego zasypiania.

: zamglone widzenie, kurcz powiek, uaktywnienie ukrytego zespołu Hornera, podwójne widzenie, rozszerzenie źrenic, napad przymusowego patrzenia z rotacją gałek Kurcz powiek może być wczesnym objawem przedawkowania.

: kołatanie serca, nieregularna czynność serca

: hipotonia ortostatyczna, skłonność do zasłabnięć, omdlenia

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): nadciśnienie tętnicze Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): zapalenie żył

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): chrypka, ból w klatce piersiowej

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): duszność, zaburzenia oddychania

: nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, gorzki smak

w ustach

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): zaparcie, biegunka, ślinotok, zaburzenia połykania, wzdęcie Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): niestrawność, ból żołądka i jelit, ciemne zabarwienie śliny, bruksizm, czkawka, krwawienie z przewodu pokarmowego, pieczenie języka, owrzodzenie dwunastnicy

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): obrzęk

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, świąd, zaczerwienienie twarzy, wypadanie włosów, wykwity, zwiększone pocenie się, ciemne zabarwienie potu, plamica Schönleina-Henocha

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): skurcze mięśni

: ciemne zabarwienie moczu

Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000): zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, priapizm

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100): osłabienie, złe samopoczucie, nawrót choroby

Należy dokładnie określić dawkę dobową produktu. W trakcie ustalania dawki pacjenci powinni być uważnie obserwowani, zwłaszcza czy nie występują u nich lub nie nasilają się nudności i nieprawidłowe ruchy mimowolne, takie jak dyskinezy, ruchy pląsawicze i dystonia. Kurcz powiek może być wczesnym objawem przedawkowania.

Właściwości farmakokinetyczne tabletek o przedłużonym uwalnianiu mogą się zmienić, jeśli tabletki zostaną przełamane lub żute. Z tego względu tabletki trzeba połykać w całości.

Podczas leczenia produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu można kontynuować podawanie większości innych leków stosowanych w chorobie Parkinsona (z wyjątkiem lewodopy). Może być jednak konieczne dostosowanie dawek tych leków. Jeśli to możliwe, należy unikać nagłego przerwania leczenia lewodopą.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu może być stosowany u pacjentów, którzy otrzymują preparaty pirydoksyny (witaminy B6), gdyż karbidopa hamuje neutralizację działania lewodopy pod wpływem pirydoksyny.

§ Dawka początkowa

Pacjenci, którzy nie byli wcześniej leczeni lewodopą

Dopamar mite jest przeznaczony do stosowania u pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie byli leczeni lewodopą lub w celu łatwiejszego zwiększania dawki u pacjentów otrzymujących produkt Dopamar. Zalecaną dawką początkową jest jedna tabletka 100/25 mg dwa razy na dobę.

U pacjentów, którzy potrzebują większej dawki lewodopy, dawka dobowa trzech lub czterech tabletek produktu Dopamar mite jest na ogół dobrze tolerowana.

Zalecaną dawką początkową produktu Dopamar jest jedna tabletka dwa razy na dobę.

Dawka początkowa lewodopy nie powinna być większa niż 600 mg na dobę, a kolejne dawki należy podawać z zachowaniem co najmniej 6-godzinnych odstępów.

Dawkę należy zmieniać w odstępach co najmniej 2 do 4 dni.

W zależności od nasilenia choroby, uzyskanie optymalnego działania terapeutycznego może wymagać sześciu miesięcy leczenia.

Wskazówki dotyczące zmiany produktu złożonego lewodopy z inhibitorem dekarboksylazy dopy w postaci o natychmiastowym uwalnianiu na postać o przedłużonym uwalnianiu

Zmianę na produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu należy rozpocząć od dawki, która zapewnia najwyżej około 10% więcej lewodopy na dobę w przypadku, gdy wskazane są większe dawki (ponad 900 mg na dobę). Lewodopę i inhibitor dekarboksylazy dopy należy odstawić co najmniej 12 godzin przed podaniem produktu złożonego lewodopy z karbidopą w postaci o przedłużonym uwalnianiu. Odstęp między dawkami należy wydłużyć o 30% do 50%, w zakresie od 4 do 12 godzin. Jeśli dawki podzielone nie są równe, zalecane jest podawanie najmniejszej dawki pod koniec dnia. Dawkę należy dostosować w zależności od reakcji klinicznej, jak opisano niżej w podpunkcie ?Dostosowanie dawki?. Może być konieczne zastosowanie dawek, które zapewniają maksymalnie 30% więcej lewodopy na dobę.

Poniższa tabela przedstawia wskazówki dotyczące zastąpienia produktu złożonego lewodopy z karbidopą w postaci o natychmiastowym uwalnianiu produktem o przedłużonym uwalnianiu:

* w 3 lub więcej dawkach podzielonych

Pacjenci, którzy otrzymują obecnie tylko lewodopę

Lewodopę należy odstawić co najmniej 12 godzin przed rozpoczęciem stosowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu.

U pacjentów z łagodną do umiarkowanie ciężkiej postacią choroby zalecaną dawką początkową jest 200 mg lewodopy z 50 mg karbidopy dwa razy na dobę.

§ Dostosowanie dawki

Po ustaleniu leczenia wielkość dawki i częstość podawania leku można zwiększać lub zmniejszać w zależności od odpowiedzi terapeutycznej. Większość pacjentów może być odpowiednio leczona dawką od 400 mg lewodopy/100 mg karbidopy do 1600 mg lewodopy/400 mg karbidopy, podawaną w dawkach podzielonych w odstępach od 4 do 12 godzin w ciągu dnia. Stosowano wprawdzie większe dawki (do 2400 mg lewodopy/600 mg karbidopy) i krótsze odstępy między dawkami (mniej niż cztery godziny), ale zasadniczo nie jest to zalecane.

Jeśli dawki produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu podawane są w odstępach krótszych niż 4 godziny lub jeśli dawki podzielone nie są równe, zaleca się podawanie najmniejszej dawki pod koniec dnia.

U niektórych pacjentów skutek działania pierwszej dawki porannej może być opóźniony nawet o godzinę w porównaniu ze standardową reakcją na pierwszą poranną dawkę produktu złożonego lewodopy i karbidopy o natychmiastowym uwalnianiu.

Zmianę dawkowania należy przeprowadzać nie częściej niż co trzy dni.

Dawka podtrzymująca

Ponieważ choroba Parkinsona ma charakter postępujący, zalecane są okresowe kontrole stanu klinicznego pacjenta. Może być konieczne dostosowanie dawkowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu.

Dołączenie innych leków stosowanych w chorobie Parkinsona

Leki przeciwcholinergiczne, agoniści dopaminy i amantadyna mogą być stosowane jednocześnie z produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu. Jeśli leki te zostaną dołączone w trakcie stosowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, może zbyć konieczne dostosowanie jego dawki.

Przerwanie leczenia

W razie nagłego zmniejszenia dawki lub konieczności przerwania stosowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, pacjenta należy uważnie obserwować, zwłaszcza jeśli otrzymuje on jednocześnie leki przeciwpsychotyczne (patrz punkt 4.4).

Jeśli konieczne jest zastosowanie znieczulenia, podawanie produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu można kontynuować tak długo, jak długo pacjent może przyjmować leki doustne. W przypadku tymczasowego przerwania leczenia, lek można podać w zwykłej dawce, gdy tylko pacjent będzie w stanie przyjmować leki doustne.

Stosowanie u dzieci

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Istnieje duże doświadczenie dotyczące stosowania lewodopy w skojarzeniu z karbidopą u pacjentów w podeszłym wieku. Powyższe zalecenia są odzwierciedleniem danych klinicznych opartych na tym doświadczeniu.

Stosowanie w zaburzeniach czynności nerek i (lub) wątroby Dostosowanie dawki nie jest konieczne.

U pacjentów leczonych samą lewodopą lek należy odstawić co najmniej 12 godzin przed rozpoczęciem stosowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu.

Ze względu na profil farmakokinetyczny produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, początek działania u pacjentów z dyskinezą występującą wcześnie rano może być wolniejszy niż po zastosowaniu złożonego preparatu lewodopy i karbidopy o natychmiastowym uwalnianiu. Częstość występowania dyskinez u pacjentów w zaawansowanym stadium fluktuacji ruchowych jest większa podczas leczenia produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu niż w przypadku tabletek o natychmiastowym uwalnianiu (16,5% vs. 12,2%).

Dyskinezy mogą występować u pacjentów uprzednio leczonych samą lewodopą, gdyż dzięki zastosowaniu karbidopy większa ilość lewodopy dociera do mózgu, powodując wytworzenie większej ilości dopaminy. Występowanie dyskinez może powodować konieczność zmniejszenia dawki (patrz punkt 4.8).

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, podobnie jak sama lewodopa, może wywoływać ruchy mimowolne i zaburzenia psychiczne. Pacjenci z nasilonymi ruchami mimowolnymi oraz epizodami psychotycznymi występującymi w przeszłości podczas leczenia samą lewodopą lub połączeniem lewodopy z karbidopą powinni być uważnie obserwowani po zastąpieniu tych leków produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu. Przypuszcza się, że opisane reakcje są wynikiem zwiększenia ilości dopaminy w mózgu po podaniu lewodopy, a zastosowanie produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu może spowodować ich nawrót. Może być konieczne zmniejszenie dawki. Wszystkich pacjentów należy uważnie obserwować, czy nie wystąpi u nich rozwój depresji ze skłonnościami samobójczymi. Pacjenci z psychozą występującą w przeszłości lub obecnie powinni być leczeni z zachowaniem ostrożności.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu należy odstawić w przypadku zaostrzenia istniejącego stanu psychotycznego.

Ze stosowaniem lewodopy wiąże się występowanie senności i epizodów nagłego zasypiania. Bardzo rzadko opisywano nagłe zasypianie podczas codziennych zajęć, niekiedy nieświadome i bez objawów zwiastunowych. Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia takich objawów podczas leczenia lewodopą oraz zalecić ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Pacjenci, u których wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego zasypiania muszą powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Ponadto można rozważyć zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi chorobami układu krążenia lub płuc, astmą oskrzelową, chorobami nerek, wątroby lub układu wewnątrzwydzielniczego, a także u pacjentów z chorobą wrzodową, krwawymi wymiotami lub drgawkami w wywiadzie.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego, u których utrzymują się zaburzenia rytmu (przedsionkowe, węzłowe lub komorowe). U tych pacjentów należy szczególnie starannie monitorować czynność serca na początku leczenia i podczas zwiększania dawki.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu można stosować ostrożnie u pacjentów z przewlekłą jaskrą z szerokim kątem przesączania pod warunkiem odpowiedniej kontroli ciśnienia śródgałkowego. Ponadto w trakcie leczenia należy uważnie kontrolować zmiany ciśnienia w gałce ocznej.

Po nagłym odstawieniu leków stosowanych w chorobie Parkinsona opisywano zespół objawów przypominających złośliwy zespół neuroleptyczny, w tym sztywność mięśni, zwiększoną ciepłotę ciała, zaburzenia świadomości i zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej. Z tego względu należy uważnie obserwować pacjentów w przypadku nagłego zmniejszenia dawki lub odstawienia złożonych preparatów lewodopy z karbidopą, zwłaszcza gdy jednocześnie stosowane są leki przeciwpsychotyczne.

Nie zaleca się stosowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu w leczeniu polekowych objawów pozapiramidowych oraz w pląsawicy Huntingtona.

Podczas długotrwałego leczenia zalecana jest okresowa ocena czynności wątroby, układu krwiotwórczego, układu krążenia i nerek.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu u niemowląt i dzieci. Nie zaleca się jego stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Zaburzenia kontroli impulsów

Pacjentów należy regularnie kontrolować, czy nie rozwijają się u nich zaburzenia kontroli impulsów. Pacjentów i ich opiekunów należy poinformować o możliwości wystąpienia u pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi zawierającymi lewodopę (w tym produktem Dopamar) behawioralnych objawów zaburzeń kontroli impulsów, w tym patologicznej skłonności do hazardu, zwiększenia libido, nadmiernej aktywności seksualnej, kompulsywnego wydawania pieniędzy lub robienia zakupów, napadowego lub kompulsywnego objadania się. W takich przypadkach zaleca się zweryfikowanie stosowanego leczenia.

U pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych agonistami dopaminy, w tym również produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, opisywano objawy patologicznej skłonności do gier hazardowych, zwiększonego popędu płciowego i nadmiernej aktywności seksualnej.

U pacjentów z chorobą Parkinsona występuje zwiększone ryzyko czerniaka złośliwego, ale nie ustalono pewnego związku z leczeniem lewodopą. Należy zachować ostrożność podczas leczenia.

Badania laboratoryjne

Preparaty karbidopy/lewodopy powodowały odchylenia w różnych badaniach laboratoryjnych, co może również dotyczyć produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu. Zmiany te, to m.in. zwiększenie wartości parametrów czynnościowych wątroby, takich jak aktywność fosfatazy zasadowej, AlAT, AspAT, dehydrogenazy mleczanowej, stężenia bilirubiny, stężenia azotu mocznika we krwi oraz dodatni test Coombsa.

W związku ze stosowaniem produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu opisywano zmniejszenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu, zwiększenie stężenia glukozy w surowicy i krwinkach białych oraz obecność bakterii i krwi w moczu.

Produkty zawierające karbidopę z lewodopą mogą powodować fałszywie dodatnie wyniki w teście paskowym wykrywającym ciała ketonowe w moczu. Reakcja ta nie zmienia się po zagotowaniu próbki moczu. Możliwe są również fałszywie ujemne wyniki badania glukozurii metodą enzymatyczną z glukooksydazą.

U pacjentów leczonych samą lewodopą lek należy odstawić co najmniej 12 godzin przed rozpoczęciem stosowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu.

Ze względu na profil farmakokinetyczny produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, początek działania u pacjentów z dyskinezą występującą wcześnie rano może być wolniejszy niż po zastosowaniu złożonego preparatu lewodopy i karbidopy o natychmiastowym uwalnianiu. Częstość występowania dyskinez u pacjentów w zaawansowanym stadium fluktuacji ruchowych jest większa podczas leczenia produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu niż w przypadku tabletek o natychmiastowym uwalnianiu (16,5% vs. 12,2%).

Dyskinezy mogą występować u pacjentów uprzednio leczonych samą lewodopą, gdyż dzięki zastosowaniu karbidopy większa ilość lewodopy dociera do mózgu, powodując wytworzenie większej ilości dopaminy. Występowanie dyskinez może powodować konieczność zmniejszenia dawki (patrz punkt 4.8).

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, podobnie jak sama lewodopa, może wywoływać ruchy mimowolne i zaburzenia psychiczne. Pacjenci z nasilonymi ruchami mimowolnymi oraz epizodami psychotycznymi występującymi w przeszłości podczas leczenia samą lewodopą lub połączeniem lewodopy z karbidopą powinni być uważnie obserwowani po zastąpieniu tych leków produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu. Przypuszcza się, że opisane reakcje są wynikiem zwiększenia ilości dopaminy w mózgu po podaniu lewodopy, a zastosowanie produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu może spowodować ich nawrót. Może być konieczne zmniejszenie dawki. Wszystkich pacjentów należy uważnie obserwować, czy nie wystąpi u nich rozwój depresji ze skłonnościami samobójczymi. Pacjenci z psychozą występującą w przeszłości lub obecnie powinni być leczeni z zachowaniem ostrożności.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu należy odstawić w przypadku zaostrzenia istniejącego stanu psychotycznego.

Ze stosowaniem lewodopy wiąże się występowanie senności i epizodów nagłego zasypiania. Bardzo rzadko opisywano nagłe zasypianie podczas codziennych zajęć, niekiedy nieświadome i bez objawów zwiastunowych. Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia takich objawów podczas leczenia lewodopą oraz zalecić ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Pacjenci, u których wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego zasypiania muszą powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Ponadto można rozważyć zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi chorobami układu krążenia lub płuc, astmą oskrzelową, chorobami nerek, wątroby lub układu wewnątrzwydzielniczego, a także u pacjentów z chorobą wrzodową, krwawymi wymiotami lub drgawkami w wywiadzie.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego, u których utrzymują się zaburzenia rytmu (przedsionkowe, węzłowe lub komorowe). U tych pacjentów należy szczególnie starannie monitorować czynność serca na początku leczenia i podczas zwiększania dawki.

Produkt złożony lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu można stosować ostrożnie u pacjentów z przewlekłą jaskrą z szerokim kątem przesączania pod warunkiem odpowiedniej kontroli ciśnienia śródgałkowego. Ponadto w trakcie leczenia należy uważnie kontrolować zmiany ciśnienia w gałce ocznej.

Po nagłym odstawieniu leków stosowanych w chorobie Parkinsona opisywano zespół objawów przypominających złośliwy zespół neuroleptyczny, w tym sztywność mięśni, zwiększoną ciepłotę ciała, zaburzenia świadomości i zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej. Z tego względu należy uważnie obserwować pacjentów w przypadku nagłego zmniejszenia dawki lub odstawienia złożonych preparatów lewodopy z karbidopą, zwłaszcza gdy jednocześnie stosowane są leki przeciwpsychotyczne.

Nie zaleca się stosowania produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu w leczeniu polekowych objawów pozapiramidowych oraz w pląsawicy Huntingtona.

Podczas długotrwałego leczenia zalecana jest okresowa ocena czynności wątroby, układu krwiotwórczego, układu krążenia i nerek.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu u niemowląt i dzieci. Nie zaleca się jego stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Zaburzenia kontroli impulsów

Pacjentów należy regularnie kontrolować, czy nie rozwijają się u nich zaburzenia kontroli impulsów. Pacjentów i ich opiekunów należy poinformować o możliwości wystąpienia u pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi zawierającymi lewodopę (w tym produktem Dopamar) behawioralnych objawów zaburzeń kontroli impulsów, w tym patologicznej skłonności do hazardu, zwiększenia libido, nadmiernej aktywności seksualnej, kompulsywnego wydawania pieniędzy lub robienia zakupów, napadowego lub kompulsywnego objadania się. W takich przypadkach zaleca się zweryfikowanie stosowanego leczenia.

U pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych agonistami dopaminy, w tym również produktem złożonym lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu, opisywano objawy patologicznej skłonności do gier hazardowych, zwiększonego popędu płciowego i nadmiernej aktywności seksualnej.

U pacjentów z chorobą Parkinsona występuje zwiększone ryzyko czerniaka złośliwego, ale nie ustalono pewnego związku z leczeniem lewodopą. Należy zachować ostrożność podczas leczenia.

Badania laboratoryjne

Preparaty karbidopy/lewodopy powodowały odchylenia w różnych badaniach laboratoryjnych, co może również dotyczyć produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu. Zmiany te, to m.in. zwiększenie wartości parametrów czynnościowych wątroby, takich jak aktywność fosfatazy zasadowej, AlAT, AspAT, dehydrogenazy mleczanowej, stężenia bilirubiny, stężenia azotu mocznika we krwi oraz dodatni test Coombsa.

W związku ze stosowaniem produktu złożonego lewodopy z karbidopą o przedłużonym uwalnianiu opisywano zmniejszenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu, zwiększenie stężenia glukozy w surowicy i krwinkach białych oraz obecność bakterii i krwi w moczu.

Produkty zawierające karbidopę z lewodopą mogą powodować fałszywie dodatnie wyniki w teście paskowym wykrywającym ciała ketonowe w moczu. Reakcja ta nie zmienia się po zagotowaniu próbki moczu. Możliwe są również fałszywie ujemne wyniki badania glukozurii metodą enzymatyczną z glukooksydazą.