QUEPSAN

Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg kwetiapiny (w postaci 28,78 mg kwetiapiny fumaranu).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu leczniczego.

Jednoczesne stosowanie inhibitorów izoenzymu cytochromu P450 3A4, takich jak inhibitory proteazy HIV, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, erytromycyna, klarytromycyna i nefazodon, jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji”).

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane podczas leczenia kwetiapiną to senność, zawroty głowy, suchość w jamie ustnej, niewielkie osłabienie, zaparcie, tachykardia, niedociśnienie ortostatyczne i niestrawność.

Tak jak w przypadku innych produktów przeciwpsychotycznych, leczenie kwetiapiną związane jest ze zwiększeniem masy ciała, omdleniem, złośliwym zespołem neuroleptycznym, leukopenią, neutropenią i obrzękiem obwodowym.

Działania niepożądane uszeregowano według częstości ich występowania z zastosowaniem następującej konwencji:

Bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/ 1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznane (nie można ocenić na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często: leukopenia¹

Niezbyt często: eozynofilia, trombocytopenia Bardzo rzadko: neutropenia¹

Zaburzenia układu immunologicznego

Niezbyt często: nadwrażliwość

Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne⁶

Zaburzenia endokrynologiczne

Często: hiperprolaktynemia¹⁶

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często: zwiększenie apetytu

Bardzo rzadko: cukrzyca^1,5,6

Zaburzenia psychiczne

Często: nieprawidłowe sny i koszmary nocne

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często: zawroty głowy^4,17, senność^2,17, ból głowy

Często: omdlenia^4,17, objawy pozapiramidowe^{1, 13}, dyzartria

Niezbyt często: drgawki¹, zespół niespokojnych nóg, późna dyskineza ⁶

Zaburzenia serca

Często: tachykardia⁴

Zaburzenia oka

Często: zamazane widzenie

Zaburzenia naczyniowe

Często: niedociśnienie ortostatyczne^4,17

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często: zapalenie błony śluzowej nosa

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: suchość w jamie ustnej

Często: zaparcia, niestrawność

Niezbyt często: dysfagia⁸

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Rzadko: żółtaczka⁶

Bardzo rzadko: zapalenie wątroby⁶

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy⁶, zespół Stevensa- Johnsona⁶

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Rzadko: priapizm, mlekotok

Ciąża, połóg i okres okołoporodowy

Nieznane: noworodkowy zespół odstawienny (patrz punkt 4.6)

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często: objawy z odstawienia (po przerwaniu leczenia)^{1, 10}

Często: niewielkie osłabienie, obrzęk obwodowy, drażliwość

Rzadko: złośliwy zespół neuroleptyczny¹

Badania diagnostyczne

Bardzo często: zwiększenie stężenia triglicerydów w surowicy¹¹, zwiększenie stężenia cholesterolu całkowitego (głównie cholesterolu LDL)¹², zmniejszenie stężenia cholesterolu HDL¹⁸, zwiększenie masy ciała⁹

Często: zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy (AlAT, AspAT)³, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, zwiększenie stężenia glukozy we krwi do hiperglikemii⁷

Niezbyt często: zwiększenie aktywności gamma-GT³, zmniejszenie liczby płytek krwi¹⁴

Rzadko: zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej¹⁵, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa¹

(1) Patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”.

(2) Może wystąpić senność, zwykle podczas pierwszych dwóch tygodni leczenia i zazwyczaj ustępuje w trakcie dalszego podawania kwetiapiny.

(3) U niektórych pacjentów otrzymujących kwetiapinę obserwowano bezobjawowe zwiększenie stężenia aminotransferaz w surowicy (AlAT, AspAT) lub -glutamylotransferazy.

(4) Kwetiapina, podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne, blokujące receptory α-1, może powodować niedociśnienie ortostatyczne, powiązane z zawrotami głowy, tachykardią, a u niektórych pacjentów z omdleniami, szczególnie podczas początkowego okresu zwiększania dawki (patrz punkt

4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).

(5) Bardzo rzadko obserwowano zaostrzenie istniejącej wcześniej cukrzycy.

(6) Kalkulacja częstości występowania tych działań niepożądanych jest oparta tylko na podstawie danych po wprowadzeniu produktu do obrotu.

(7) Co najmniej jednorazowo - stężenie glukozy na czczo ≥7,0 mmol/l lub po posiłku ≥11,1 mmol/l.

(8) Zwiększoną częstość występowania dysfagii podczas podawania kwetiapiny w porównaniu do placebo obserwowano tylko podczas badań klinicznych u pacjentów z depresją w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych.

(9) W oparciu o > 7% zwiększenie masy ciała w porównaniu z wyjściową. Występuje głównie w pierwszych tygodniach leczenia.

(10) Podczas badań kontrolowanych placebo, w monoterapii, obserwowano następujące ostre objawy z odstawienia, które występowały po przerwaniu leczenia: bezsenność, nudności, ból głowy, biegunka, wymioty, zawroty głowy i drażliwość. Częstość występowania tych działań niepożądanych znacznie malała po 1 tygodniu po przerwaniu leczenia.

(11) Stężenie trójglicerydów ≥200 mg/ml (≥2,258 mmol/l) (pacjenci ≥18 lat) lub ≥150 mg/dl (≥1,694 mmol/l) (pacjenci ≥18 lat) przynajmniej w jednym badaniu.

(12) Stężenie cholesterolu ≥240 mg/ml (≥6,2064 mmol/l) (pacjenci ≥18 lat) lub ≥200 mg/dl

(≥5,172 mmol/l) (pacjenci ≥18 lat) przynajmniej w jednym badaniu. Zwiększenie stężenia cholesterolu frakcji LDL ≥30 mg/ml (≥0,769 mmol/l) obserwowano bardzo często. Średnia zmian u pacjentów, u których wystąpiło zwiększenie, wyniosła 41,7 mg/ml (≥1,07 mmol/l).

(13) Patrz tekst poniżej.

(14) Liczba płytek ≤100 x 10⁹/l przynajmniej w jednym badaniu.

(15) Zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej raportowane w badaniach klinicznych niezwiązane z występowaniem złośliwego zespołu neuroleptycznego.

(16) Stężenia prolaktyny (pacjenci > 18 roku życia): > 20 μg/L (> 869,56 mmol/l) mężczyźni; > 30 μg/l (> 1304,34 mmol/l) kobiety w każdym wieku.

(17) Mogą prowadzić do upadków.

(18) Cholesterol frakcji HDL: < 40 mg/ml (1,025 mmol/l) mężczyźni i < 50 mg/ml (1,282 mmol/l) kobiety w każdym przypadku.

Podczas leczenia lekami neuroleptycznymi bardzo rzadko obserwowano przypadki wydłużenia odstępu QTc, przedsionkowych zaburzeń rytmu; nagłych niespodziewanych zgonów; zatrzymania akcji serca, częstoskurcz komorowy typu torsades de pointes. Uważa się, że są one charakterystyczne dla tej grupy leków (patrz punkt 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).

W krótkotrwałych kontrolowanych placebo badaniach klinicznych z zastosowaniem kwetiapiny u pacjentów z epizodem depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej łączna częstość występowania objawów pozapiramidowych w grupie otrzymującej kwetiapinę wynosiła 8,9% w porównaniu do 3,8% dla placebo, jednak częstość poszczególnych działań niepożądanych była ogólnie nieduża i nie przekraczała 4% w żadnej z badanych grup. W krótkotrwałych badaniach klinicznych z zastosowaniem kwetiapiny i placebo, u pacjentów ze schizofrenią lub epizodem manii w przebiegu choroby dwubiegunowej łączna częstość występowania objawów pozapiramidowych była zbliżona do placebo (schizofrenia: 7,8% w grupie przyjmującej kwetiapinę i 8,0% w grupie przyjmującej placebo; epizod manii w przebiegu choroby dwubiegunowej: 11,2% w grupie przyjmującej kwetiapinę i 11,4% w grupie przyjmującej placebo).

Leczenie kwetiapiną było związane z niewielkim, zależnym od dawki, zmniejszeniem stężenia hormonów tarczycy we krwi, szczególnie T4 i fT4 (całkowitej i wolnej tyroksyny). Zmniejszenie to było największe w pierwszych 2-4 tygodniach leczenia kwetiapiną, nie odnotowano dalszego zmniejszania podczas długotrwałego leczenia. Prawie we wszystkich przypadkach przerwanie leczenia kwetiapiną powodowało powrót stężenia całkowitego i wolnego T4 do wartości prawidłowych, niezależnie od czasu trwania leczenia. Niewielkie zmniejszenie stężenia hormonów tarczycy T3 i rT3 (całkowitej i odwróconej trijodotyroniny) obserwowano tylko po stosowaniu dużych dawek. Nie obserwowano zmian stężenia TBG ani zwiększenia stężenia TSH. Nie obserwowano również objawów klinicznych niedoczynności tarczycy.

Dzieci i młodzież (od 10 do 17 lat)

U dzieci i młodzieży należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia tych samych działań niepożądanych, które zostały opisane powyżej dla dorosłych. Poniżej podsumowano działania niepożądane, które mogą wystąpić częściej u dzieci i młodzieży (od 10 do 17 lat) niż u pacjentów dorosłych lub których nie stwierdzono u pacjentów dorosłych.

Częstość występowania działań niepożądanych: bardzo często (≥ 1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/ 1000), bardzo rzadko (< 1/10 000).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często: zwiększenie łaknienia

Badania diagnostyczne

Bardzo często: zwiększenie stężenia prolaktyny¹, zwiększenie ciśnienia krwi²

Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często: objawy pozapiramidowe³

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często: drażliwość⁴

(1) Stężenie prolaktyny (pacjenci < 18 lat): > 20 μg/l (> 869,56 pmol/l), chłopcy: > 26 μg/l (> 1130,428 pmol/l), dziewczynki w jakimkolwiek momencie. Mniej niż 1% pacjentów miało zwiększone stężenie prolaktyny > 100 μg/l.

(2) W oparciu o zmiany powyżej klinicznie istotnego progu (na podstawie kryteriów Narodowego Instytutu Zdrowia) lub zwiększenie > 20 mmHg ciśnienia skurczowego lub > 10 mmHg ciśnienia rozkurczowego w jakimkolwiek pomiarze w dwóch ostrych (3-6 tygodni) badaniach kontrolowanych placebo u dzieci i młodzieży

(3) Patrz punkt 5.1 „Właściwości farmakodynamiczne”.

(4) Uwaga: Częstość występowania jest zbliżona do obserwowanej u dorosłych, jednak drażliwość u dzieci i młodzieży może mieć inne znaczenie kliniczne niż u dorosłych.

Quetiapin PMCS może być podawany z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Dorośli

Leczenie schizofrenii: produkt Quetiapin PMCS należy podawać dwa razy na dobę. Całkowita dawka dobowa przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi 50 mg kwetiapiny (dzień l.), 100 mg kwetiapiny (dzień 2.), 200 mg kwetiapiny (dzień 3.), 300 mg kwetiapiny (dzień 4.).

Od 4. dnia dawkę należy zwiększać do zazwyczaj skutecznej dawki od 300 do 450 mg kwetiapiny na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej i indywidualnej tolerancji przez pacjenta, dawkę kwetiapiny można dostosować w zakresie od 150 do 750 mg na dobę.

Leczenie epizodów manii w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych: produkt Quetiapin PMCS należy podawać dwa razy na dobę. Zarówno w monoterapii, jak i w leczeniu uzupełniającym do produktów stabilizujących nastrój całkowita dawka dobowa przez pierwsze cztery dni leczenia wynosi 100 mg (dzień l.), 200 mg (dzień 2.), 300 mg (dzień 3.), 400 mg (dzień 4.). W 6. dniu leczenia można dostosować dawkę do 800 mg kwetiapiny, zwiększając ją nie więcej niż o 200 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej i indywidualnej tolerancji przez pacjenta, dawkę kwetiapiny można dostosować w zakresie od 200 do 800 mg na dobę. Skuteczna dawka wynosi zazwyczaj od 400 do 800 mg na dobę.

Leczenie epizodów depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych: produkt Quetiapin PMCS należy podawać raz na dobę, przed snem, ponieważ może to zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia uspokojenia w ciągu dnia. Całkowita dawka dobowa przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi 50 mg (dzień 1.), 100 mg (dzień 2.), 200 mg (dzień 3.) i 300 mg (dzień 4.). Zalecana dawka dobowa wynosi 300 mg. W badaniach klinicznych nie wykazano dodatkowych korzyści związanych ze zwiększeniem dawki dobowej do 600 mg, w porównaniu z grupą zażywającą 300 mg. Niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyści z zażywania dawki dobowej 600 mg. Badania kliniczne wykazały, że u niektórych pacjentów ze względu na złą tolerancję produktu można rozważyć zmniejszenie dawki dobowej do 200 mg.

W przypadku epizodów depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych, leczenie powinien prowadzić lekarz doświadczony w leczeniu zaburzeń dwubiegunowych.

Zapobieganie nawrotom zaburzeń dwubiegunowych: aby nie dopuścić do nawrotu epizodów manii, mieszanych lub depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych pacjenci, którzy reagowali na leczenie kwetiapiną zaburzeń dwubiegunowych w ostrej fazie, powinni kontynuować przyjmowanie produktu w tej samej dawce w porze udania się na spoczynek. W zależności od odpowiedzi klinicznej i indywidualnej tolerancji przez pacjenta, dawkę kwetiapiny można dostosować w zakresie od 300 do 800 mg dwa razy na dobę. Ważne, aby w leczeniu podtrzymującym stosować najmniejszą skuteczną dawkę.

Osoby w podeszłym wieku

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, Quetiapin PMCS należy stosować ostrożnie u osób w podeszłym wieku, zwłaszcza w początkowym okresie dawkowania. Leczenie należy rozpoczynać od dawki 25 mg/dobę. Następnie dawka powinna być stopniowo zwiększana od 25 mg do 50 mg na dobę, aż do osiągnięcia dawki skutecznej, która zazwyczaj jest mniejsza niż u młodszych pacjentów.

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania u pacjentów w wieku powyżej 65 lat z epizodami depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych nie zostały ocenione.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania produktu Quetiapin PMCS u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących stosowania produktu w tej grupie wiekowej. Dostępne obecnie dane z badań klinicznych kontrolowanych placebo przedstawiono w punktach 4.4 i 4.8 5.1 i 5.2.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

Kwetiapina jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. W związku z tym, Quetiapin PMCS należy stosować ostrożnie u pacjentów ze stwierdzonymi zaburzeniami czynności wątroby, szczególnie w początkowym okresie dawkowania.

U pacjentów ze stwierdzonymi zaburzeniami czynności wątroby leczenie należy rozpoczynać od dawki dobowej 25 mg. Dawkę tę należy zwiększać codziennie o 25 lub 50 mg do dawki skutecznej, w zależności od odpowiedzi klinicznej i indywidualnej tolerancji przez pacjenta.

Dzieci i młodzież (w wieku od 10 do 17 lat)

Nie jest wskazane stosowanie produktu Quetiapin PMCS u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących stosowania leku w tej grupie wiekowej. Dane z badań klinicznych wykazały, że oprócz znanego profilu bezpieczeństwa, określonego u pacjentów dorosłych (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”), niektóre działania niepożądane u dzieci i młodzieży występowały częściej (zwiększenie łaknienia, zwiększenie stężenia prolaktyny i objawy pozapiramidowe). Ponadto, wystąpiło działanie niepożądane, które nie było znane wcześniej z badań na dorosłych (zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi). U dzieci i młodzieży obserwowano również zmiany czynności gruczołu tarczowego.

Dodatkowo, nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa długotrwałego stosowania produktu (powyżej 26 tygodni), w tym wpływu na wzrost i dojrzewanie u dzieci i młodzieży. Nie jest znany także długoterminowy wpływ na ich rozwój poznawczy i behawioralny.

Dane z kontrolowanych placebo badań klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci i młodzieży ze schizofrenią i manią w przebiegu choroby dwubiegunowej wykazały, że stosowanie kwetiapiny było związane z większą częstością występowania objawów pozapiramidowych (ang. Extrapyramidal Syndrome, EPS) w porównaniu z grupą placebo (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Samobójstwa/myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego

Depresja w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych jest związana ze zwiększonym ryzykiem występowania myśli samobójczych, samouszkodzeń i samobójstw (zdarzenia związane z próbami samobójczymi). Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania istotnej klinicznie remisji. Poprawa może nie wystąpić przez kilka pierwszych lub więcej tygodni leczenia i w związku z tym pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską do czasu wystąpienia poprawy. Doświadczenie kliniczne wskazuje, że ryzyko samobójstw zwiększa się we wczesnej fazie poprawy klinicznej pacjenta.

W badaniach klinicznych u pacjentów z ciężką depresją w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych obserwowano zwiększone ryzyko zdarzeń związanych z próbami samobójczymi u młodych dorosłych pacjentów poniżej 25 lat, którzy byli leczeni kwetiapiną w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo (3,0% vs. 0% odpowiednio).

Senność

Leczenie kwetiapiną było związane z występowaniem senności i innych objawów, takich jak uspokojenie (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). W badaniach klinicznych u pacjentów z epizodami depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych, objawy te występowały zazwyczaj podczas pierwszych trzech dni leczenia i miały przede wszystkim łagodne do umiarkowanego nasilenie. Pacjenci z depresją w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych, u których występuje senność o ciężkim nasileniu, mogą wymagać częstszych wizyt minimum przez pierwsze 2 tygodnie od wystąpienia senności, lub do czasu poprawy, i może być potrzebne rozważenie przerwania leczenia.

Choroby układu sercowo-naczyniowego

Quetiapin PMCS należy ostrożnie stosować u pacjentów z rozpoznaną chorobą układu sercowonaczyniowego, chorobą naczyniową mózgu, a także w przypadku innych stanów predysponujących do niskiego ciśnienia tętniczego. Quetiapin PMCS może powodować niedociśnienie ortostatyczne, szczególnie w początkowym okresie zwiększania dawki. Występuje ono częściej u osób starszych niż u młodszych pacjentów, dlatego w takim przypadku należy rozważyć podawanie mniejszej dawki lub wolniejsze zwiększanie dawki.

Wydłużenie odstępu QT

Dane z badań klinicznych oraz dotychczasowe doświadczenia ze stosowaniem kwetiapiny zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego nie potwierdziły związku kwetiapiny z przetrwałym wydłużeniem odstępu QT. Jednak, obserwowano wydłużenia odstępu QT po przedawkowaniu (patrz punkt 4.9 „Przedawkowanie”). Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, należy zachować ostrożność, jeśli kwetiapina jest stosowana u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego lub wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym. Należy zachować ostrożność, również kiedy kwetiapina jest stosowana jednocześnie z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT lub lekami neuroleptycznymi, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT, zastoinową niewydolnością serca, przerostem mięśnia serca, hipokaliemią lub hipomagnezemią (patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji”).

Napady padaczki

W badaniach klinicznych nie wykazano różnicy częstości występowania napadów padaczki u pacjentów leczonych kwetiapiną lub otrzymujących placebo. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z padaczką w wywiadzie.

Objawy pozapiramidowe

W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo u dorosłych pacjentów leczonych z powodu epizodów ciężkiej depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych stosowanie kwetiapiny było związane ze zwiększoną częstością objawów pozapiramidowych (ang. Extrapyramidal Syndrome EPS) w porównaniu do placebo (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Dyskinezy późne

U pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi, w tym kwetiapiną, może rozwinąć się zespół potencjalnie nieodwracalnych, bezwiednych ruchów dyskinetycznych. W razie wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych dyskinezy późnej należy rozważyć zmniejszenie dawki leku lub przerwanie leczenia produktem Quetiapin PMCS. Objawy dyskinezy późnej mogą się pogłębić lub nawet pojawić się po zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Złośliwy zespół neuroleptyczny

Występowanie złośliwego zespołu neuroleptycznego jest związane z leczeniem lekami

przeciwpsychotycznymi, w tym również kwetiapiną (patrz punkt 4. „Działania niepożądane”). Objawy kliniczne obejmują hipertermię, zaburzenia stanu psychicznego, sztywność mięśni, zaburzenia czynności układu autonomicznego i zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej. W razie ich wystąpienia należy przerwać leczenie kwetiapiną i zastosować odpowiednie leczenie.

Ciężka neutropenia

Niezbyt często w badaniach klinicznych stwierdzano ciężką neutropenię (liczba neutrofilów < 0,5 x 10⁹/l). Większość przypadków ciężkiej neutropenii wystąpiła kilka miesięcy po rozpoczęciu leczenia kwetiapiną. Brak dowodów na zależność od dawki. Podczas stosowania klinicznego, ustąpienie leukopenii i/lub neutropenii następowało po zaprzestaniu leczenia kwetiapiną. Prawdopodobnymi czynnikami ryzyka są mała liczba białych krwinek (ang. White Blood Cell WBC) przed rozpoczęciem leczenia oraz wywołana przez leki neutropenia w wywiadzie. Należy przerwać leczenie kwetiapiną, jeśli liczba neutrofilów wynosi < 1,0 x 10⁹/l. Należy obserwować pacjenta w celu wykrycia wczesnych objawów infekcji i kontrolować ilość neutrofilów (aż ich liczba zwiększy się ponad 1,5 x 10⁹/l) (patrz punkt 5.1 „Właściwości farmakodynamiczne”).

Ostre objawy odstawienia

Po nagłym zaprzestaniu podawania kwetiapiny bardzo rzadko obserwowano następujące objawy odstawienia: nudności, wymioty, bóle głowy, biegunkę, zawroty głowy, drażliwość i bezsenność,. Może także wystąpić nawrót objawów psychotycznych. Odnotowano również występowanie zaburzeń w postaci ruchów mimowolnych (takich, jak akatyzja, dystonia i dyskineza). Dlatego zaleca się stopniowe odstawianie kwetiapiny przez okres przynajmniej jednego do dwóch tygodni (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Interakcje

Patrz także punkt 4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji”.

Jednoczesne stosowanie kwetiapiny z silnymi induktorami enzymów wątrobowych, takimi jak karbamazepina lub fenytoina, znacząco zmniejsza stężenie kwetiapiny w osoczu, co może wpływać na skuteczność leczenia kwetiapiną. U pacjentów otrzymujących leki indukujące enzymy wątrobowe leczenie kwetiapiną można rozpocząć, jeśli w opinii lekarza korzyści wynikające z leczenia kwetiapiną przeważają ryzyko wynikające z przerwania leczenia lekiem indukującym enzymy wątrobowe. Ważne, aby zmiany leku indukującego enzymy wątrobowe dokonywać stopniowo i, jeśli to konieczne, zastąpić go lekiem nie wpływającym na enzymy wątrobowe (np. walproinian sodu).

Hiperglikemia

Podczas leczenia kwetiapiną dochodziło do hiperglikemii lub nasilenia objawów stwierdzonej wcześniej cukrzycy. Zaleca się monitorowanie stanu klinicznego u pacjentów z cukrzycą i zagrożonych wystąpieniem cukrzycy (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Lipidy

W przeprowadzonych badaniach klinicznych z kwetiapiną obserwowano zwiększenie stężenia trójglicerydów, cholesterolu LDL i cholesterolu całkowitego oraz zmniejszenie stężenia frakcji HDL (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). W razie zmian stężenia lipidów należy postępować zgodnie z praktyką kliniczną.

Pacjenci w podeszłym wieku z objawami psychotycznymi w przebiegu chorób otępiennych Kwetiapina nie jest zatwierdzona do leczenia pacjentów w podeszłym wieku z objawami psychotycznymi w przebiegu chorób otępiennych.

W randomizowanych badaniach klinicznych kontrolowanych placebo z zastosowaniem niektórych atypowych leków przeciwpsychotycznych, przeprowadzonych z udziałem pacjentów z otępieniem obserwowano około 3-krotne zwiększenie ryzyka działań niepożądanych ze strony układu naczyniowego mózgu. Mechanizm takiego działania nie jest znany. Nie można wykluczyć ryzyka dla innych leków przeciwpsychotycznych i w innych grupach pacjentów. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Quetiapin PMCS u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru.

Meta-analiza atypowych leków przeciwpsychotycznych wykazała, że u pacjentów w podeszłym wieku z objawami psychotycznymi w przebiegu choroby otępiennej występuje większe ryzyko zgonu w porównaniu do osób otrzymujących placebo. Jednak, w dwóch 10-tygodniowych badaniach kontrolowanych placebo, przeprowadzonych w takiej samej grupie pacjentów (n=710, średnia wieku 83 lata, grupa wiekowa 56-99 lat) śmiertelność w grupie leczonej kwetiapiną wynosiła 5,5% i 3,2% w grupie otrzymującej placebo. Przyczyny śmierci pacjentów były różne, odpowiadały spodziewanym dla tej populacji. Na podstawie tych danych nie można ustalić związku przyczynowego pomiędzy zgonami pacjentów w podeszłym wieku z chorobą otępienną, a stosowaniem kwetiapiny.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej. Pacjenci leczeni lekami przeciwpsychotycznymi często mają już nabyte czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, dlatego zarówno przed leczeniem kwetiapiną, jak i w jego trakcie, należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka tej choroby oraz zastosować środki zapobiegawcze.

Działanie na wątrobę W razie wystąpienia żółtaczki leczenie kwetiapiną należy przerwać.

Współistniejące choroby

Po zastosowaniu kwetiapiny zgłaszano przypadki dysfagii i zachłyśnięcia (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). Choć nie ustalono związku przyczynowego z zachłystowym zapaleniem płuc, produkt Quetiapin PMCS należy stosować ostrożnie u pacjentów zagrożonych wystąpieniem zachłystowego zapalenia płuc.

Dodatkowe informacje

Dane dotyczące stosowanych jednocześnie produktu Quetiapin PMCS i kwasu walproinowego lub litu w ostrych epizodach manii u umiarkowanym i ciężkim nasileniu są ograniczone, jednak terapia łączna była dobrze tolerowana (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane” i 5.1 „Właściwości farmakodynamiczne”). Z danych wynika, że w 3. tygodniu występuje działanie addycyjne.

Dzieci i młodzież (w wieku od 10 do 17 lat)

Nie jest wskazane stosowanie produktu Quetiapin PMCS u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących stosowania leku w tej grupie wiekowej. Dane z badań klinicznych wykazały, że oprócz znanego profilu bezpieczeństwa, określonego u pacjentów dorosłych (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”), niektóre działania niepożądane u dzieci i młodzieży występowały częściej (zwiększenie łaknienia, zwiększenie stężenia prolaktyny i objawy pozapiramidowe). Ponadto, wystąpiło działanie niepożądane, które nie było znane wcześniej z badań na dorosłych (zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi). U dzieci i młodzieży obserwowano również zmiany czynności gruczołu tarczowego.

Dodatkowo, nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa długotrwałego stosowania produktu (powyżej 26 tygodni), w tym wpływu na wzrost i dojrzewanie u dzieci i młodzieży. Nie jest znany także długoterminowy wpływ na ich rozwój poznawczy i behawioralny.

Dane z kontrolowanych placebo badań klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci i młodzieży ze schizofrenią i manią w przebiegu choroby dwubiegunowej wykazały, że stosowanie kwetiapiny było związane z większą częstością występowania objawów pozapiramidowych (ang. Extrapyramidal Syndrome, EPS) w porównaniu z grupą placebo (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Samobójstwa/myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego

Depresja w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych jest związana ze zwiększonym ryzykiem występowania myśli samobójczych, samouszkodzeń i samobójstw (zdarzenia związane z próbami samobójczymi). Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania istotnej klinicznie remisji. Poprawa może nie wystąpić przez kilka pierwszych lub więcej tygodni leczenia i w związku z tym pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarską do czasu wystąpienia poprawy. Doświadczenie kliniczne wskazuje, że ryzyko samobójstw zwiększa się we wczesnej fazie poprawy klinicznej pacjenta.

W badaniach klinicznych u pacjentów z ciężką depresją w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych obserwowano zwiększone ryzyko zdarzeń związanych z próbami samobójczymi u młodych dorosłych pacjentów poniżej 25 lat, którzy byli leczeni kwetiapiną w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo (3,0% vs. 0% odpowiednio).

Senność

Leczenie kwetiapiną było związane z występowaniem senności i innych objawów, takich jak uspokojenie (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). W badaniach klinicznych u pacjentów z epizodami depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych, objawy te występowały zazwyczaj podczas pierwszych trzech dni leczenia i miały przede wszystkim łagodne do umiarkowanego nasilenie. Pacjenci z depresją w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych, u których występuje senność o ciężkim nasileniu, mogą wymagać częstszych wizyt minimum przez pierwsze 2 tygodnie od wystąpienia senności, lub do czasu poprawy, i może być potrzebne rozważenie przerwania leczenia.

Choroby układu sercowo-naczyniowego

Quetiapin PMCS należy ostrożnie stosować u pacjentów z rozpoznaną chorobą układu sercowonaczyniowego, chorobą naczyniową mózgu, a także w przypadku innych stanów predysponujących do niskiego ciśnienia tętniczego. Quetiapin PMCS może powodować niedociśnienie ortostatyczne, szczególnie w początkowym okresie zwiększania dawki. Występuje ono częściej u osób starszych niż u młodszych pacjentów, dlatego w takim przypadku należy rozważyć podawanie mniejszej dawki lub wolniejsze zwiększanie dawki.

Wydłużenie odstępu QT

Dane z badań klinicznych oraz dotychczasowe doświadczenia ze stosowaniem kwetiapiny zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego nie potwierdziły związku kwetiapiny z przetrwałym wydłużeniem odstępu QT. Jednak, obserwowano wydłużenia odstępu QT po przedawkowaniu (patrz punkt 4.9 „Przedawkowanie”). Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, należy zachować ostrożność, jeśli kwetiapina jest stosowana u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego lub wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym. Należy zachować ostrożność, również kiedy kwetiapina jest stosowana jednocześnie z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT lub lekami neuroleptycznymi, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT, zastoinową niewydolnością serca, przerostem mięśnia serca, hipokaliemią lub hipomagnezemią (patrz punkt 4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji”).

Napady padaczki

W badaniach klinicznych nie wykazano różnicy częstości występowania napadów padaczki u pacjentów leczonych kwetiapiną lub otrzymujących placebo. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych, należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z padaczką w wywiadzie.

Objawy pozapiramidowe

W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo u dorosłych pacjentów leczonych z powodu epizodów ciężkiej depresji w przebiegu zaburzeń dwubiegunowych stosowanie kwetiapiny było związane ze zwiększoną częstością objawów pozapiramidowych (ang. Extrapyramidal Syndrome EPS) w porównaniu do placebo (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Dyskinezy późne

U pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi, w tym kwetiapiną, może rozwinąć się zespół potencjalnie nieodwracalnych, bezwiednych ruchów dyskinetycznych. W razie wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych dyskinezy późnej należy rozważyć zmniejszenie dawki leku lub przerwanie leczenia produktem Quetiapin PMCS. Objawy dyskinezy późnej mogą się pogłębić lub nawet pojawić się po zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Złośliwy zespół neuroleptyczny

Występowanie złośliwego zespołu neuroleptycznego jest związane z leczeniem lekami

przeciwpsychotycznymi, w tym również kwetiapiną (patrz punkt 4. „Działania niepożądane”). Objawy kliniczne obejmują hipertermię, zaburzenia stanu psychicznego, sztywność mięśni, zaburzenia czynności układu autonomicznego i zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej. W razie ich wystąpienia należy przerwać leczenie kwetiapiną i zastosować odpowiednie leczenie.

Ciężka neutropenia

Niezbyt często w badaniach klinicznych stwierdzano ciężką neutropenię (liczba neutrofilów < 0,5 x 10⁹/l). Większość przypadków ciężkiej neutropenii wystąpiła kilka miesięcy po rozpoczęciu leczenia kwetiapiną. Brak dowodów na zależność od dawki. Podczas stosowania klinicznego, ustąpienie leukopenii i/lub neutropenii następowało po zaprzestaniu leczenia kwetiapiną. Prawdopodobnymi czynnikami ryzyka są mała liczba białych krwinek (ang. White Blood Cell WBC) przed rozpoczęciem leczenia oraz wywołana przez leki neutropenia w wywiadzie. Należy przerwać leczenie kwetiapiną, jeśli liczba neutrofilów wynosi < 1,0 x 10⁹/l. Należy obserwować pacjenta w celu wykrycia wczesnych objawów infekcji i kontrolować ilość neutrofilów (aż ich liczba zwiększy się ponad 1,5 x 10⁹/l) (patrz punkt 5.1 „Właściwości farmakodynamiczne”).

Ostre objawy odstawienia

Po nagłym zaprzestaniu podawania kwetiapiny bardzo rzadko obserwowano następujące objawy odstawienia: nudności, wymioty, bóle głowy, biegunkę, zawroty głowy, drażliwość i bezsenność,. Może także wystąpić nawrót objawów psychotycznych. Odnotowano również występowanie zaburzeń w postaci ruchów mimowolnych (takich, jak akatyzja, dystonia i dyskineza). Dlatego zaleca się stopniowe odstawianie kwetiapiny przez okres przynajmniej jednego do dwóch tygodni (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Interakcje

Patrz także punkt 4.5 „Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji”.

Jednoczesne stosowanie kwetiapiny z silnymi induktorami enzymów wątrobowych, takimi jak karbamazepina lub fenytoina, znacząco zmniejsza stężenie kwetiapiny w osoczu, co może wpływać na skuteczność leczenia kwetiapiną. U pacjentów otrzymujących leki indukujące enzymy wątrobowe leczenie kwetiapiną można rozpocząć, jeśli w opinii lekarza korzyści wynikające z leczenia kwetiapiną przeważają ryzyko wynikające z przerwania leczenia lekiem indukującym enzymy wątrobowe. Ważne, aby zmiany leku indukującego enzymy wątrobowe dokonywać stopniowo i, jeśli to konieczne, zastąpić go lekiem nie wpływającym na enzymy wątrobowe (np. walproinian sodu).

Hiperglikemia

Podczas leczenia kwetiapiną dochodziło do hiperglikemii lub nasilenia objawów stwierdzonej wcześniej cukrzycy. Zaleca się monitorowanie stanu klinicznego u pacjentów z cukrzycą i zagrożonych wystąpieniem cukrzycy (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Lipidy

W przeprowadzonych badaniach klinicznych z kwetiapiną obserwowano zwiększenie stężenia trójglicerydów, cholesterolu LDL i cholesterolu całkowitego oraz zmniejszenie stężenia frakcji HDL (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). W razie zmian stężenia lipidów należy postępować zgodnie z praktyką kliniczną.

Pacjenci w podeszłym wieku z objawami psychotycznymi w przebiegu chorób otępiennych Kwetiapina nie jest zatwierdzona do leczenia pacjentów w podeszłym wieku z objawami psychotycznymi w przebiegu chorób otępiennych.

W randomizowanych badaniach klinicznych kontrolowanych placebo z zastosowaniem niektórych atypowych leków przeciwpsychotycznych, przeprowadzonych z udziałem pacjentów z otępieniem obserwowano około 3-krotne zwiększenie ryzyka działań niepożądanych ze strony układu naczyniowego mózgu. Mechanizm takiego działania nie jest znany. Nie można wykluczyć ryzyka dla innych leków przeciwpsychotycznych i w innych grupach pacjentów. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Quetiapin PMCS u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru.

Meta-analiza atypowych leków przeciwpsychotycznych wykazała, że u pacjentów w podeszłym wieku z objawami psychotycznymi w przebiegu choroby otępiennej występuje większe ryzyko zgonu w porównaniu do osób otrzymujących placebo. Jednak, w dwóch 10-tygodniowych badaniach kontrolowanych placebo, przeprowadzonych w takiej samej grupie pacjentów (n=710, średnia wieku 83 lata, grupa wiekowa 56-99 lat) śmiertelność w grupie leczonej kwetiapiną wynosiła 5,5% i 3,2% w grupie otrzymującej placebo. Przyczyny śmierci pacjentów były różne, odpowiadały spodziewanym dla tej populacji. Na podstawie tych danych nie można ustalić związku przyczynowego pomiędzy zgonami pacjentów w podeszłym wieku z chorobą otępienną, a stosowaniem kwetiapiny.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej. Pacjenci leczeni lekami przeciwpsychotycznymi często mają już nabyte czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, dlatego zarówno przed leczeniem kwetiapiną, jak i w jego trakcie, należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka tej choroby oraz zastosować środki zapobiegawcze.

Działanie na wątrobę W razie wystąpienia żółtaczki leczenie kwetiapiną należy przerwać.

Współistniejące choroby

Po zastosowaniu kwetiapiny zgłaszano przypadki dysfagii i zachłyśnięcia (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”). Choć nie ustalono związku przyczynowego z zachłystowym zapaleniem płuc, produkt Quetiapin PMCS należy stosować ostrożnie u pacjentów zagrożonych wystąpieniem zachłystowego zapalenia płuc.

Dodatkowe informacje

Dane dotyczące stosowanych jednocześnie produktu Quetiapin PMCS i kwasu walproinowego lub litu w ostrych epizodach manii u umiarkowanym i ciężkim nasileniu są ograniczone, jednak terapia łączna była dobrze tolerowana (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane” i 5.1 „Właściwości farmakodynamiczne”). Z danych wynika, że w 3. tygodniu występuje działanie addycyjne.