Haluksy – przyczyny, leczenie, operacja

Przyczyny haluksów

Nie ma jednej konkretnej przyczyny powstawania haluksów. Jest to schorzenie, na którego rozwój wpływ ma wiele czynników, w tym:

• predyspozycje genetyczne, 
• przeciążenia,
• płaskostopie,
• wiotka budowa mięśniowo-więzadłowa stopy,
• nieprawidłowa budowa pierwszej kości śródstopia,
• nadmierne napięcie ścięgna Achillesa,
• chodzenie w niewłaściwym, niewygodnym, ciasnym obuwiu (zalicza się do niego szpilki, dlatego kobiety są bardziej narażone na rozwój haluksów),
• czynniki związane z wiekiem.

O powstaniu deformacji decyduje liczba czynników ryzyka oraz ich wzajemna korelacja.

Haluksy – leczenie nieoperacyjne

Wybór metody leczenia uzależnia się od zaawansowania deformacji i wystąpienia chorób towarzyszących. Zacznijmy od leczenia zachowawczego, do którego zalicza się zaopatrzenie ortopedyczne i fizjoterapię.

W celu zahamowania postępującego procesu zwyrodnieniowego w stawie, a także złagodzenia towarzyszących mu dolegliwości bólowych wykorzystuje się różnego rodzaju akcesoria ortopedyczne, takie jak:

• kliny,
• separatory,
• rozpórki,
• peloty,
• separatory międzypalcowe,
• wkładki ortopedyczne,
• osłony do butów,
• aparaty i szyny korekcyjne.

Skorzystać można również ze skarpetek lub obuwia ortopedycznego, które amortyzuje otarcia wystającej kości.

Innym rozwiązaniem, łagodzącym objawy haluksów, jest fizjoterapia, w tym zabiegi fizykoterapeutyczne. Składa się ona z terapii manualnej w obrębie zapalnego stawu, rozluźnienia napiętych mięśni znajdujących się w obrębie łydki i stopy, korekcji zaburzeń symetrii oraz równowagi na przebiegu łańcuchu mięśniowo-powięziowego. Bardzo ważnym elementem fizjoterapii jest kinezyterapia, czyli oddziaływanie na organizm poprzez ruch (z języka greckiego kinezis – ruch i terapeja – leczenie). Są to różnorodne ćwiczenia lecznicze, które wzmacniają osłabione partie mięśniowe. Mogą one być stosowanie w obrębie całego ciała lub lokalnie, aktywując pracę mięśni krótkich stopy, zginaczy oraz odwodzicieli palucha.

Natomiast do zabiegów fizykoterapeutycznych zalicza się: krioterapię, falę uderzeniową, ultradźwięki oraz laser wysokoenergetyczny. W rehabilitacji haluksów zastosować można także kinesiotaping, czyli plastrowanie dynamiczne, które wspomaga pracę mięśni poprzez ułatwianie wykonania ruchu, koryguje ustawienie i pracę stawów, a także zwiększa zakres ruchu mięśni oraz stawów.

Haluksy – kiedy leczenie operacyjne?

W niektórych przypadkach deformacja jest już tak zaawansowana, że w kategorii leczenia pozostaje operacja haluksów z Operacjestopy.pl. Jest ona zalecana w przypadku, gdy kolejne ćwiczenia oraz inne metody nieoperacyjne, jak m.in. noszenie specjalnych wkładek ortopedycznych czy aparatów korekcyjnych, nie przynoszą efektywnych rezultatów.

Kwalifikacja pacjenta do operacji następuje po wizycie w specjalistycznej poradni i przeprowadzeniu odpowiednich badań. W pierwszym lekarz lokalizuje bolesne miejsca, sprawdza stopień zaawansowania deformacji oraz obecność chorób towarzyszących. Drugim jest badanie RTG, wykonane zarówno z góry, jak i z boku. Na ich podstawie można dobrać właściwą metodę leczenia operacyjnego, wyznaczoną spośród czterech grup: artrodezy, artroplastyki, osteotomie oraz operacje na tkankach miękkich, które przeprowadza się w przypadku bardzo niewielkich deformacji.

Nie mniej istotna od samej operacji haluksów jest rekonwalescencja po zabiegu. Zaleca się nie obciążać operowanej stopy przez ok. 2-3 miesiące, ale rehabilitację w celu wzmocnienia stawów i poprawienia zakresu ruchów można rozpocząć po kilku tygodniach od operacji. Wszystko zależy od indywidualnych zaleceń lekarza.

Autor