CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Amlodipine Bluefish, 10 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 10 mg amlodypiny w (postaci amlodypiny bezylanu).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka.
Białe lub prawie białe, płaskie, okrągłe tabletki o skośnych krawędziach, z oznaczeniem „C" po jednej
stronie i „59" po drugiej stronie.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze samoistne.
Przewlekła stabilna dławica piersiowa i dławica piersiowa spowodowana skurczem tętnicy wieńcowej.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Podanie doustne.
Tabletkę należy połykać, popijając szklanką płynu (np. szklanką wody), z posiłkiem lub niezależnie
od posiłku.
Dorośli
W leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej dawka początkowa wynosi 5 mg raz na
dobę. Jeśli nie udaje się uzyskać poprawy w ciągu 2 do 4 tygodni, dawkę można zwiększyć do dawki
maksymalnej 10 mg na dobę (w dawce pojedynczej) w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.
Amlodypina może być stosowana w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami
przeciwdławicowymi u pacjentów z dławicą piersiową.
Dzieci z nadciśnieniem tętniczym w wieku od 6 do 17 lat
W leczeniu nadciśnienia tętniczego u dzieci w wieku 6-17 lat zalecana, początkowa dawka doustna
wynosi 2,5 mg raz na dobę. Jeśli po 4 tygodniach leczenia nie udaje się uzyskać poprawy ciśnienia
tętniczego, dawkę można zwiększyć do 5 mg na dobę. Nie przeprowadzono badań dotyczących
stosowania dawek powyżej 5 mg na dobę u dzieci (patrz punkt 5.1 i 5.2). Wpływ amlodypiny na
ciśnienie tętnicze u dzieci w wieku poniżej 6 lat nie jest znany.
Dawki 2,5 mg nie można uzyskać z tabletek produktu Amlodipine Bluefish o mocy 5 mg, ponieważ te
tabletki nie są produkowane w takiej postaci, która umożliwia przełamanie ich na połowy.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się stosowanie zwykłych schematów dawkowania, jednak
należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Zaleca się stosowanie zwykłych schematów dawkowania (patrz punkt 5.2). Amlodypina nie jest
usuwana przez dializę. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania amlodypiny
u pacjentów poddawanych dializie.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Schemat dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie został ustalony, dlatego
podczas stosowania amlodypiny należy zachować ostrożność (patrz punkt 4.4).
4.3 Przeciwwskazania
Amlodypina jest przeciwwskazana u pacjentów:
- z nadwrażliwością na pochodne dihydropirydyny, amlodypinę lub którąkolwiek substancję
pomocniczą;
- z ciężkim niedociśnieniem;
- w stanie wstrząsu (w tym wstrząsu kardiogennego);
- ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej znacznego
stopnia);
- z niestabilną dławicą piersiową po przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności amlodypiny w leczeniu przełomu nadciśnieniowego.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność podczas stosowania amlodypiny u pacjentów z niewydolnością serca.
W długoterminowym badaniu z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień III i IV
według NYHA) opisywana częstość występowania obrzęku płuc była większa w grupie leczonej
amlodypiną w porównaniu z grupą otrzymującą placebo, ale nie było to związane z pogorszeniem
niewydolności serca (patrz punkt 5.1).
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby
Okres półtrwania amlodypiny ulega wydłużeniu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby;
schemat dawkowania nie został ustalony. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas
stosowania amlodypiny u tych pacjentów.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki (patrz
punkt 5.2).
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U tych pacjentów amlodypina może być stosowana w zwykłych dawkach. Zmiany stężenia
amlodypiny w osoczu nie są związane ze stopniem zaburzenia czynności nerek. Amlodypina nie jest
usuwana przez dializę.
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Wpływ innych produktów leczniczych na amlodypinę
Inhibitory CYP3A4: Równoczesne podawanie inhibitora CYP3A4, erytromycyny u młodych
pacjentów i diltiazemu u pacjentów w podeszłym wieku prowadziło do zwiększenia stężenia
amlodypiny w osoczu odpowiednio o 22% i 50%. Jednakże, znaczenie kliniczne tych zmian nie jest
pewne. Nie można wykluczyć, że inne, silne inhibitory CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol,
rytonawir) mogą zwiększać stężenie amlodypiny w osoczu w większym stopniu niż diltiazem. Należy
zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania amlodypiny i inhibitorów CYP3A4.
Jednakże, nie odnotowano występowania działań niepożądanych, które można by przypisać tej
interakcji.
Produkty lecznicze indukujące CYP3A4: Brak danych dotyczących wpływu produktów indukujących
CYP3A4 na amlodypinę. Równoczesne podawanie produktów indukujących CYP3A4 (np.
rifampicyny, ziela dziurawca) może doprowadzić do zmniejszenia stężenia amlodypiny w osoczu.
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania amlodypiny i produktów leczniczych
indukujących CYP3A4.
W badaniach klinicznych interakcji sok grejpfrutowy, cymetydyna, aluminium/magnez (związki
zobojętniające) i syldenafil nie wpływały na farmakokinetykę amlodypiny.
Wpływ amlodypiny na inne produkty lecznicze
Amlodypina może nasilać działanie obniżające ciśnienie krwi innych przeciwnadciśnieniowych
produktów leczniczych.
W badaniach klinicznych interakcji amlodypina nie wpływała na farmakokinetykę atorwastatyny,
digoksyny, etanolu (alkohol), warfaryny lub cyklosporyny.
Amlodypina nie wpływa na wyniki badań laboratoryjnych.
4.6 Ciąża i laktacja
Ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży.
W badania u szczurów dotyczących wpływu na reprodukcję nie wykazano toksycznego działania,
z wyjątkiem opóźnienia i wydłużenia porodu podczas stosowania dawek 50-krotnie większych, niż
maksymalna zalecana dawka u ludzi.
Stosowanie w czasie ciąży zalecane jest wyłącznie, gdy brak jest możliwości zastosowania
bezpieczniejszego leczenia alternatywnego oraz gdy choroba stanowi większe ryzyko dla matki
i płodu.
Laktacja
Nie wiadomo, czy amlodypina przenika do mleka kobiecego. Decyzję, czy należy kontynuować/
zaprzestać karmienia piersią lub kontynuować/zaprzestać leczenia amlodypiną należy podjąć, mając
na uwadze korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia amlodypiną dla matki.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu
Amlodypina wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Zdolność reakcji może być
zaburzona u pacjentów z zawrotami głowy, bólem głowy, uczuciem zmęczenia lub nudnościami.
4.8 Działania niepożądane
Podczas leczenia amlodypiną obserwowano i zgłaszano poniższe działania niepożądane, występujące
z następującą częstością: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do
< 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000).
Klasyfikacja układów i narządów | Częstość występowania | Działanie niepożądane |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Bardzo rzadko | Leukocytopenia, małopłytkowość. |
Zaburzenia układu | Bardzo rzadko | Reakcje alergiczne |
immunologicznego | | |
Zaburzenia metabolizmu i | Bardzo rzadko | Hiperglikemia. |
odżywiania | | |
Zaburzenia psychiczne | Niezbyt często | Bezsenność, zmiany nastroju (w tym lęk), depresja |
| Rzadko | Splątanie |
Zaburzenia układu | Często: | Senność, zawroty głowy, ból |
nerwowego | | głowy (zwłaszcza na początku leczenia) |
| Niezbyt często | Drżenie, zaburzenia smaku, omdlenie, niedoczulica, parestezje |
| Rzadko | Wzmożone napięcie, neuropatia obwodowa |
Zaburzenia oka | Niezbyt często | Zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie) |
Zaburzenia ucha i błędnika | Niezbyt często | Szum uszny |
Zaburzenia serca | Niezbyt często | Kołatanie serca |
| Bardzo rzadko | Zawał serca, zaburzenia rytmu (w tym bradykardia, częstoskurcz komorowy i arytmie przedsionkowe) |
Zaburzenia naczyniowe | Często | Uderzenia gorąca |
| Niezbyt często | Niedociśnienie tętnicze |
| Bardzo rzadko | Zapalenie naczyń krwionośnych. |
Zaburzenia oddechowe, klatki | Niezbyt często | Duszność, nieżyt błony |
piersiowej i śródpiersia | | śluzowej nosa |
| Bardzo rzadko | Kaszel |
Zaburzenia żołądka i jelit | Często | Ból brzucha, nudności |
| Niezbyt często | Wymioty, niestrawność, zaburzenia jelit (w tym biegunka i zaparcie), suchość w jamie ustnej |
| Bardzo rzadko | Zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, rozrost dziąseł |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Bardzo rzadko | Zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych* |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Niezbyt często | Łysienie, plamica, odbarwienia skóry, nadmierne pocenie się, świąd, wysypka, wyprysk |
| Bardzo rzadko | Obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quinckego, nadwrażliwość na światło |
Zaburzenia mięśniowo- | Często | Obrzęk w okolicy kostek |
szkieletowe, tkanki łącznej i kości | Niezbyt często | Bóle stawów, bóle mięśni, kurcze mięśni, bóle pleców |
Zaburzenia nerek i dróg | Niezbyt często | Zaburzenia oddawania moczu, |
moczowych | | oddawanie moczu w nocy, zwiększenie częstości oddawania moczu |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | Niezbyt często | Impotencja, ginekomastia |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Często | Obrzęki, zmęczenie |
Niezbyt często | Ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie |
Badania | Niezbyt często | Zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała |
* w większości przypadków związane z zastojem żółci
4.9 Przedawkowanie
Doświadczenia dotyczące celowego przedawkowania amlodypiny u ludzi są ograniczone.
Objawy:
Dostępne dane sugerują, że istotne przedawkowanie może powodować nadmierne rozszerzenie naczyń
obwodowych i prawdopodobną odruchową tachykardię. Odnotowano znaczne i prawdopodobnie
długo utrzymujące się niedociśnienie układowe oraz wstrząs zakończony śmiercią.
Leczenie:
Klinicznie istotne niedociśnienie spowodowane przedawkowaniem amlodypiny wymaga aktywnego
podtrzymywania czynności układu sercowo-naczyniowego, w tym częstego kontrolowania czynności
serca i oddychania, uniesienia kończyn i kontrolowania objętości krążących płynów i ilości
wydalanego moczu.
Podanie leku zwężającego naczynia może być pomocne w przywracaniu napięcia ściany naczyń
i ciśnienia tętniczego, o ile nie ma przeciwwskazań do jego zastosowania. Dożylne podanie
glukonianu wapnia może być korzystne w celu przeciwdziałania blokadzie kanałów wapniowych.
W niektórych przypadkach może być korzystne płukanie żołądka. Wykazano, że u zdrowych
ochotników zastosowanie węgla aktywowanego w ciągu 2 godzin po podaniu amlodypiny w dawce
10 mg zmniejszało stopień wchłaniania produktu.
Ponieważ amlodypina w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza krwi, dializa będzie
prawdopodobnie nieskuteczna.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Selektywni antagoniści kanałów wapniowych, działający głównie na
naczynia. Pochodne dihydropirydyny
Kod ATC: C08 CA01
Amlodypina jest antagonistą wapnia, który hamuje napływ jonów wapnia do komórek serca i mięśni
gładkich naczyń krwionośnych. Mechanizm działania przeciwnadciśnieniowego wynika
z bezpośredniego działania rozkurczającego na komórki mięśni gładkich naczyń.
Dokładny mechanizm łagodzenia objawów dławicy piersiowej przez amlodypinę nie został do
końca wyjaśniony, ale ważną rolę odgrywają w nim dwa typy działań:
1. Amlodypina rozszerza tętniczki obwodowe i tym samym zmniejsza całkowity opór obwodowy
(obciążenie następcze), który musi pokonać mięsień sercowy. Odciążenie serca zmniejsza zużycie
energii przez mięsień sercowy i jego zapotrzebowanie na tlen.
2. Mechanizm działania obejmuje prawdopodobnie także rozszerzenie głównych tętnic i tętniczek
wieńcowych. Powoduje to zwiększenie podaży tlenu w mięśniu sercowym u pacjentów
z napadami dławicy typu Prinzmetala.
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, podanie amlodypiny raz na dobę zapewnia klinicznie
istotne zmniejszenie ciśnienia tętniczego (zarówno w pozycji leżącej, jak i stojącej), utrzymujące się
przez 24 godziny.
U pacjentów z dławicą piersiową, podanie amlodypiny raz na dobę zwiększa całkowity czas
wysiłku, opóźnia wystąpienie bólu dławicowego i jednomilimetrowego obniżenia odcinka ST.
Amlodypina zmniejsza zarówno częstość napadów dławicy, jak i spożycie tabletek trójazotanu
glicerolu.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Badania hemodynamiczne u pacjentów z niewydolnością serca i badania kliniczne oparte na próbie
wysiłkowej u pacjentów z niewydolnością serca stopnia III-IV według NYHA, wykazały, że
amlodypina nie powodowała pogorszenia stanu klinicznego pacjentów mierzonego za pomocą
tolerancji wysiłku, wielkości frakcji wyrzutowej lewej komory i objawów klinicznych.
W badaniu kontrolowanym placebo (PRAISE) u pacjentów z niewydolnością serca stopnia III-IV
według NYHA, otrzymujących digoksynę, leki moczopędne i inhibitory konwertazy angiotensyny
wykazano, że amlodypina nie zwiększa ryzyka śmiertelności ani łącznego ryzyka śmiertelności
i chorobowości u pacjentów z niewydolnością serca.
W długoterminowym badaniu kontrolnym, kontrolowanym placebo (PRAISE 2) u pacjentów
z niewydolnością serca stopnia III-IV według NYHA bez objawów klinicznych lub obiektywnych
objawów sugerujących występowanie choroby niedokrwiennej serca, otrzymujących stałe dawki
inhibitorów konwertazy angiotensyny, naparstnicy i leków moczopędnych, wykazano, że amlodypina
nie wpływała na śmiertelność całkowitą lub śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych.
W badaniu tym leczenie amlodypiną wiązało się ze zwiększeniem częstości występowania obrzęku
płuc, choć nie było znaczących różnic w częstości występowania incydentów pogorszenia się
niewydolności serca w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. Nie było znaczących różnic
pomiędzy obiema dawkami.
Stosowanie u dzieci z nadciśnieniem tętniczym w wieku 6-17 lat
W badaniu klinicznym, w którym uczestniczyło 268 dzieci w wieku 6-17 lat, głównie z wtórnym
nadciśnieniem tętniczym, porównanie dawek 2,5 mg i 5 mg amlodypiny z placebo wykazało, że obie
dawki powodują istotnie większe obniżenie ciśnienia skurczowego krwi niż placebo.
Nie zbadano długoterminowego wpływu amlodypiny na wzrost, okres dojrzewania i rozwój ogólny.
Nie określono również długoterminowej skuteczności leczenia przeciwnadciśnieniowego amlodypiną
w dzieciństwie w odniesieniu do zmniejszania ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i umieralności.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie i dystrybucja
Po podaniu doustnym dawek terapeutycznych amlodypina wchłania się powoli z przewodu
pokarmowego. Równoczesne przyjmowanie pożywienia nie wpływa na biodostępność amlodypiny.
Całkowita biodostępność niezmienionej substancji czynnej wynosi około 64-80%. Maksymalne
stężenie w osoczu uzyskuje się w ciągu 6-12 godzin po podaniu produktu. Objętość dystrybucji
wynosi około 20 l/kg. Stała pKa dla amlodypiny wynosi 8,6. Wiązanie z białkami osocza in vitro
wynosi około 98%.
Metabolizm i wydalanie
Okres półtrwania w osoczu waha się od 35 do 50 godzin. Stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym
uzyskuje się po 7-8 dniach.
Amlodypina w znacznym stopniu ulega przemianie do nieczynnych metabolitów. Około 60%
podanej dawki jest wydalane w moczu, z czego 10% w postaci niezmienionej.
Pacjenci w podeszłym wieku
Czas do uzyskania maksymalnego stężenia amlodypiny w osoczu jest identyczny jak u młodszych
pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku istnieje tendencja do zmniejszenia klirensu, co
prowadzi do zwiększenia pola powierzchni pod krzywą (AUC) i wydłużenia okresu półtrwania
w fazie eliminacji. Zwiększenie pola powierzchni pod krzywą (AUC) i wydłużenia okresu
półtrwania w fazie eliminacji u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca było takie, jak
oczekiwano w badaniu u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Amlodypina w znacznym stopniu ulega przemianie do nieczynnych metabolitów. 10% substancji
czynnej jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie
są związane ze stopniem zaburzeń czynności nerek. Dlatego w tej grupie pacjentów zaleca się zwykle
stosowane dawkowanie. Amlodypina nie jest usuwana przez dializę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Okres półtrwania amlodypiny ulega wydłużeniu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Przeprowadzono badania dotyczące farmakokinetyki populacji, w których uczestniczyło 74 dzieci
z nadciśnieniem, w wieku od 12 miesiąca do 17 lat (34 pacjentów w wieku od 6 do 12 lat i 28
pacjentów w wieku od 13 do 17 lat) przyjmujących amlodypinę w dawce wynoszącej od 1,25 mg do
20 mg, podawanej raz lub dwa razy na dobę. U dzieci w wieku od 6 do12 lat i młodzieży w wieku od
13 do 17 lat typowy klirens doustny (CL/F) wynosił odpowiednio 22,5 i 27,4 l/h u chłopców i 16,4
i 21,3 l/h u dziewcząt. Obserwowano duże różnice w ekspozycji u poszczególnych pacjentów. Dane
dotyczące dzieci w wieku poniżej 6 lat są ograniczone.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W oparciu o konwencjonalne badania na zwierzętach, dotyczące farmakodynamiki, toksyczności po
podaniu dawki wielokrotnej, genotoksyczności i rakotwórczości, nie stwierdzono występowania
szczególnego zagrożenia dla człowieka. W badaniach dotyczących wpływu na reprodukcję po podaniu
dużych dawek amlodypiny obserwowano opóźnienie i ciężki przebieg porodu, oraz zwiększoną
umieralność płodów i noworodków.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Celuloza mikrokrystaliczna
Wapnia wodorofosforan bezwodny
Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)
Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
3 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister PVC/PVDC/Aluminium.
Wielkość opakowań: 14, 20, 28, 30, 50, 100 tabletek.
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Bluefish Pharmaceuticals AB, Torsgatan 11, 111 23 Stockholm, Szwecja
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr: 17139
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 2010-08-04
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 2010-08-04