Sprawdzamy dostępność
leków w 10 918 aptekach
Dostępny w mniej niż połowie aptek
Karbicombi tabletki | 16mg+12,5mg | 56 tabl.
od 0 , 00 zł do 53 , 03 zł
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę | refundowany | 65+
Substancja czynna:
Candesartanum cilexetilum, Hydrochlorothiazidum
Podmiot odpowiedzialny:
KRKA D.D. NOVO MESTO
- Karbicombi cena
- Kiedy stosujemy lek Karbicombi?
- Jaki jest skład leku Karbicombi?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Karbicombi?
- Karbicombi – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Karbicombi - dawkowanie leku
- Karbicombi – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Karbicombi w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Karbicombi wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Karbicombi wchodzi w interakcje z alkoholem?
Opis produktu Karbicombi
Kiedy stosujemy lek Karbicombi?
Wskazania do stosowania:
Leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego u dorosłych pacjentów, u których nie osiągnięto optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego krwi podczas monoterapii kandesartanem cyleksetylem lub hydrochlorotiazydem.
Jaki jest skład leku Karbicombi?
Karbicombi, 8 mg + 12,5 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 8 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetilum) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum).
Karbicombi, 16 mg + 12,5 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 16 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetilum) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum).
Karbicombi, 32 mg + 12,5 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 32 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetilum) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum).
Karbicombi, 32 mg + 25 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 32 mg kandesartanu cyleksetylu (Candesartanum cilexetilum) i 25 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
8 mg+12,5 mg | 16 mg+12,5 mg | 32 mg+12,5 mg | 32 mg+25 mg | |
Laktoza | 73,06 mg | 65,46 mg | 142,79 mg | 130,91 mg |
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Karbicombi?
- Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą lub na substancje czynne będące pochodnymi sulfonamidu. Hydrochlorotiazyd jest substancją czynną będącą pochodną sulfonamidu.
- Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).
- Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min/1,73 m2powierzchni ciała).
- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby i (lub) zastój żółci (cholestaza). - Oporna na leczenie hipokaliemia i hiperkalcemia.
- Dna moczanowa.
Karbicombi – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Działania niepożądane występujące w kontrolowanych badaniach klinicznych kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem były łagodne i przemijające. Odsetek pacjentów, którzy musieli przerwać leczenie z powodu działań niepożądanych, był podobny w grupie leczonej kandesartanem cyleksetylem z hydrochlorotiazydem (2,3-3,3%) i w grupie placebo (2,7-4.3%).
W badaniach klinicznych kandesartanu cyleksetylu z hydrochlorotiazydem działania niepożądane były ograniczone do tych, które zgłaszano wcześniej podczas stosowania kandesartanu cyleksetylu i (lub) hydrochlorotiazydu.
Tabela poniżej przedstawia działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych z zastosowaniem kandesatanu cyleksetylu i po wprowadzeniu do obrotu. W analizie połączonych danych z badań klinicznych z udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, działania niepożądane kandesartanu cyleksetylu określono przy założeniu częstości występowania zdarzeń niepożądanych po stosowaniu kandesartanu cyleksetylu o co najmniej 1% większej niż po stosowaniu placebo:
W punkcie 4.8 zastosowano następujące definicje częstości występowania działań niepożądanych: - Bardzo często (≥1/10)
- Często (≥1/100 do < 1/10)
- Niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100) - Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000) - Bardzo rzadko (< 1/10 000).
Klasyfikacja układów/narządów | Częstość | Działanie niepożądane |
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | Często | Zakażenia układu oddechowego |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Bardzo rzadko | Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Bardzo rzadko | Hiperkaliemia, hiponatremia |
Zaburzenia układu nerwowego | Często | Zawroty głowy/zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, bóle głowy |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | Bardzo rzadko | Kaszel |
Zaburzenia żołądka i jelit | Bardzo rzadko | Nudności |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Bardzo rzadko | Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenie czynności wątroby lub zapalenie wątroby |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Bardzo rzadko | Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej | Bardzo rzadko | Bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Bardzo rzadko | Zaburzenie czynności nerek, w tym niewydolność nerek u nadwrażliwych pacjentów (patrz punkt 4.4) |
Tabela poniżej przestawia działania niepożądane po stosowaniu hydrochlorotiazydu w monoterapii, zazwyczaj w dawkach 25 mg lub większych.
Klasyfikacja układów/narządów | Częstość | Działanie niepożądane |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Rzadko | Leukopenia, neutropenia/agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna, zahamowanie czynności szpiku kostnego, niedokrwistość hemolityczna |
Zaburzenia układu immunologicznego | Rzadko | Reakcje anafilaktyczne |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Często | Hiperglikaemia, hiperurykemia, zaburzenia równowagi elektrolitowej (w tym hiponatremia i hipokaliemia) |
Zaburzenia psychiczne | Rzadko | Zaburzenia snu, depresja, niepokój |
Zaburzenia układu nerwowego | Często | Uczucie ,,pustki w głowie??, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego |
Rzadko | Parestezje | |
Zaburzenia oka | Rzadko | Przemijające niewyraźne widzenie |
Zaburzenia serca | Rzadko | Zaburzenia rytmu serca |
Zaburzenia naczyniowe | Niezbyt często | Niedociśnienie ortostatyczne |
Rzadko | Martwicze zapalenie tętnic (zapalenie naczyń, zapalenie naczyń skórnych) | |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | Rzadko | Niewydolność oddechowa (w tym zapalenie pęcherzyków płucnych i obrzęk płuc) |
Zaburzenia żołądka i jelit | Niezbyt często | Jadłowstręt, zmniejszenie łaknienia, podrażnienie żołądka, biegunka, zaparcia |
Rzadko | Zapalenie trzustki | |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Rzadko | Żółtaczka (wewnątrzwątrobowa żółtaczka cholestatyczna) |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Niezbyt często | Wysypka, pokrzywka, reakcje nadwrażliwości na światło |
Rzadko | Martwica toksyczno-rozpływna naskórka, reakcje przypominające skórny toczeń rumieniowaty, uaktywnienie skórnego tocznia rumieniowatego | |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej | Rzadko | Kurcze mięśni |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Często | Cukromocz |
Rzadko | Zaburzenia czynności nerek i śródmiąższowe zapalenie nerek | |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Często | Osłabienie |
Rzadko | Gorączka | |
Badania diagnostyczne | Często | Zwiększenia stężenia cholesterolu i trójglicerydów |
Rzadko | Zwiększenia stężenia azotu mocznikowego (ang. BUN) i kreatyniny w surowicy |
Karbicombi - dawkowanie leku
Dawkowanie Zalecana dawka początkowa produktu leczniczego Karbicombi to jedna tabletka raz na dobę. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki poszczególnych składników (kandesartanu cyleksetylu i hydrochlorotiazydu). Jeśli jest to właściwe ze względów klinicznych, można rozważyć bezpośrednią zmianę monoterapii na stosowanie produktu leczniczego Karbicombi. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu cyleksetylu podczas zmiany z monoterapii hydrochlorotiazydem. Produkt leczniczy Karbicombi może być stosowany u pacjentów, u których nie osiągnięto optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego podczas monoterapii kandesartanem cyleksetylem lub hydrochlorotiazydem.
Pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się zazwyczaj w ciągu 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia.
Specjalne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku.
Pacjenci ze zmniejszoną objętością krwi krążącej
U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia tętniczego (np. u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej) zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu cyleksetylu (w tej grupie pacjentów należy rozważyć początkową dawkę 4 mg kandesartanu cyleksetylu).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
W tej grupie pacjentów korzystniejsze od tiazydów są diuretyki pętlowe. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≥30 ml/min/1,73 m2pow. ciała) zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu cyleksetylu, przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Karbicombi (u tych pacjentów zalecana dawka początkowa kandesartanu cyleksetylu wynosi 4 mg).
Produkt leczniczy Karbicombi jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min/1,73 m2pow. ciała) (patrz punkt 4.3).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby zaleca się stopniowe zwiększanie dawki kandesartanu cyleksetylu przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Karbicombi (u tych pacjentów zalecana dawka początkowa kandesartanu cyleksetylu wynosi 4 mg). Produkt leczniczy Karbicombi jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i (lub) zastojem żółci (patrz punkt 4.3).
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Karbicombi u dzieci poniżej w wieku 18 lat. Brak dostępnych danych.
Sposób podawania Podanie doustne.
Produkt leczniczy Karbicombi może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Pokarm nie wpływa na biodostępność kandesartanu.
Brak klinicznie istotnych interakcji między hydrochlorotizaydem a przyjmowanym pokarmem.
Karbicombi – jakie środki ostrożności należy zachować?
Zaburzenia czynności nerek /przeszczep nerki
W tej grupie pacjentów korzystniejsze od tiazydów są diuretyki pętlowe. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek przyjmujących produkt leczniczy Karbicombi zaleca się okresowe kontrolowanie stężenia potasu, kreatyniny i kwasu moczowego.
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Karbicombi u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepie nerki.
Zwężenie tętnicy nerkowej
U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy nerkowej zaopatrującej jedyną nerkę, leki wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, w tym antagoniści receptora angiotensyny II (ang. AIIRAs), mogą powodować zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy.
Zmniejszenie objętości krwi krążącej
U pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej i (lub) z niedoborem sodu może wystąpić objawowe niedociśnienie, opisywane po zastosowaniu innych leków wpływających na układ reninaangiotensyna-aldosteron. Dlatego też nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbicombi przed wyrównaniem niedoboru sodu i (lub) objętość krwi krążącej.
Znieczulenie i zabiegi chirurgiczne
U pacjentów leczonych AIIRAs (antagonistami receptora angiotensyny II) w trakcie znieczulenia i (lub) zabiegów chirurgicznych może wystąpić niedociśnienie tętnicze spowodowane zahamowaniem układu renina-angiotensyna-aldosteron. Bardzo rzadko niedociśnienie tętnicze może być na tyle ciężkie, że może być konieczne podanie dożylne płynów i (lub) leków zwiększających ciśnienie tętnicze.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub z postępującą chorobą wątroby tiazydy należy stosować ostrożnie, ponieważ niewielkie zmiany równowagi wodno-elektrolitowej mogą doprowadzić do śpiączki wątrobowej. Brak doświadczeń klinicznych ze stosowaniem produktu leczniczego Karbicombi u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej (kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu) Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia, należy zachować szczególną ostrożnością u pacjentów z hemodynamicznie istotnym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej bądź też z kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu.
Hiperaldosteronizm pierwotny
Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym zazwyczaj nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez zahamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron, dlatego nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbicombi u tych pacjentów.
Zaburzenia równowagi elektrolitowej
Należy przeprowadzać w odpowiednich odstępach czasu okresową kontrolę stężenia elektrolitów w surowicy. Tiazydy, w tym hydrochlorotiazyd, mogą powodować zaburzenia równowagi wodnoelektrolitowej (hiperkalcemię, hipokaliemię, hiponatremię, hipomagnezemię i zasadowicę hipochloremiczną).
Tiazydowe leki moczopędne mogą zmniejszać wydalanie wapnia z moczem i mogą powodować przemijające i nieco podwyższone stężenie wapnia w surowicy. Znaczna hiperkalcemia może być objawem utajonej nadczynności przytarczyc. Tiazydy należy odstawić przed przeprowadzeniem badań czynności przytarczyc.
Hydrochlorotiazyd w sposób zależny od dawki zwiększa wydalanie potasu z moczem, co może prowadzić do hipokaliemii. Działanie to wydaje się mniejsze, gdy hydrochlorotiazyd podaje się w skojarzeniu z kandesartanem cyleksetylem. Ryzyko hipokaliemii może być zwiększone u pacjentów z marskością wątroby, zwiększonym wydalaniem moczu, otrzymujących doustnie niedostateczną ilość elektrolitów oraz u pacjentów leczonych jednocześnie kortykosteroidami lub hormonem adrenokortykotropowym (ACTH).
Stosowanie kandesartanu cyleksetylu może wywoływać hiperkaliemię, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca i (lub) zaburzeniami czynności nerek. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Karbicombi i leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków zwiększających stężenie potasu (np. soli sodowej heparyny) może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Zaleca się oznaczanie stężenia potasu we krwi, gdy jest to konieczne. Tiazydowe leki moczopędne zwiększają wydalanie magnezu z moczem, co może prowadzić do hipomagnezemii.
Zaburzenia metaboliczne i hormonalne
Leczenie tiazydowymi lekami moczopędnymi może powodować zmniejszenie tolerancji glukozy. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych, w tym insuliny. W trakcie leczenia tiazydami może dojść do ujawnienia cukrzycy utajonej. Z leczeniem tiazydowymi lekami moczopędnymi wiązały się przypadki zwiększenia stężenia cholesterolu i trójglicerydów. Dla dawek zawartych w produkcie leczniczym Karbicombi obserwowano jedynie minimalne zaburzenia tego typu. Tiazydowe leki moczopędne powodują zwiększenie stężenie kwasu moczowego w surowicy i mogą powodować napady dny moczanowej u nadwrażliwych pacjentów.
Nadwrażliwość na światło
Zgłaszano przypadki nadwrażliwości na światło w czasie stosowania tiazydowych leków moczopędnych (patrz punkt 4.8). Jeśli podczas leczenia wystąpi reakcja nadwrażliwości na światło, zaleca się przerwanie leczenia. Jeśli konieczne jest wznowienie leczenia diuretykiem, zaleca się ochronę miejsc narażonych na działanie promieni słonecznych lub sztucznych promieni UVA.
Ogólne
U pacjentów, u których napięcie ścian naczyniowych i czynność nerek zależą przede wszystkim od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron (np. u pacjentów z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub ze współistniejącą chorobą nerek, w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej) stosowanie innych leków wpływających na ten układ, w tym AIIRAs, wiązało się z ciężkim niedociśnieniem tętniczym, azotemią, skąpomoczem lub rzadko z ciężką niewydolnością nerek. Podobnie jak w przypadku każdego innego leku przeciwnadciśnieniowego, nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub ze zmianami miażdżycowymi naczyń mózgowych może doprowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu.
Reakcje nadwrażliwości na hydrochlorotiazyd mogą występować u pacjentów bez alergii lub astmy oskrzelowej w wywiadzie, jednak są bardziej prawdopodobne u osób z takim wywiadem.
Zgłaszano przypadki nasilenia lub uaktywnienia układowego tocznia rumieniowatego pod wpływem tiazydowych leków moczopędnych.
Inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze produktu leczniczego Karbicombi.
Produkt leczniczy Karbicombi zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp, zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Ciąża
Leczenia AIIRAs nie należy rozpoczynać w czasie ciąży. O ile kontynuacja leczenia AIIRA nie jest niezbędna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować leczenie innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi o ustalonym bezpieczeństwie stosowania w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, AIIRAs należy natychmiast odstawić i, jeśli to konieczne, zastosować alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).
Przyjmowanie leku Karbicombi w czasie ciąży
Zaburzenia czynności nerek /przeszczep nerki
W tej grupie pacjentów korzystniejsze od tiazydów są diuretyki pętlowe. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek przyjmujących produkt leczniczy Karbicombi zaleca się okresowe kontrolowanie stężenia potasu, kreatyniny i kwasu moczowego.
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Karbicombi u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepie nerki.
Zwężenie tętnicy nerkowej
U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy nerkowej zaopatrującej jedyną nerkę, leki wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, w tym antagoniści receptora angiotensyny II (ang. AIIRAs), mogą powodować zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy.
Zmniejszenie objętości krwi krążącej
U pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej i (lub) z niedoborem sodu może wystąpić objawowe niedociśnienie, opisywane po zastosowaniu innych leków wpływających na układ reninaangiotensyna-aldosteron. Dlatego też nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbicombi przed wyrównaniem niedoboru sodu i (lub) objętość krwi krążącej.
Znieczulenie i zabiegi chirurgiczne
U pacjentów leczonych AIIRAs (antagonistami receptora angiotensyny II) w trakcie znieczulenia i (lub) zabiegów chirurgicznych może wystąpić niedociśnienie tętnicze spowodowane zahamowaniem układu renina-angiotensyna-aldosteron. Bardzo rzadko niedociśnienie tętnicze może być na tyle ciężkie, że może być konieczne podanie dożylne płynów i (lub) leków zwiększających ciśnienie tętnicze.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub z postępującą chorobą wątroby tiazydy należy stosować ostrożnie, ponieważ niewielkie zmiany równowagi wodno-elektrolitowej mogą doprowadzić do śpiączki wątrobowej. Brak doświadczeń klinicznych ze stosowaniem produktu leczniczego Karbicombi u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej (kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu) Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia, należy zachować szczególną ostrożnością u pacjentów z hemodynamicznie istotnym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej bądź też z kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu.
Hiperaldosteronizm pierwotny
Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym zazwyczaj nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez zahamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron, dlatego nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbicombi u tych pacjentów.
Zaburzenia równowagi elektrolitowej
Należy przeprowadzać w odpowiednich odstępach czasu okresową kontrolę stężenia elektrolitów w surowicy. Tiazydy, w tym hydrochlorotiazyd, mogą powodować zaburzenia równowagi wodnoelektrolitowej (hiperkalcemię, hipokaliemię, hiponatremię, hipomagnezemię i zasadowicę hipochloremiczną).
Tiazydowe leki moczopędne mogą zmniejszać wydalanie wapnia z moczem i mogą powodować przemijające i nieco podwyższone stężenie wapnia w surowicy. Znaczna hiperkalcemia może być objawem utajonej nadczynności przytarczyc. Tiazydy należy odstawić przed przeprowadzeniem badań czynności przytarczyc.
Hydrochlorotiazyd w sposób zależny od dawki zwiększa wydalanie potasu z moczem, co może prowadzić do hipokaliemii. Działanie to wydaje się mniejsze, gdy hydrochlorotiazyd podaje się w skojarzeniu z kandesartanem cyleksetylem. Ryzyko hipokaliemii może być zwiększone u pacjentów z marskością wątroby, zwiększonym wydalaniem moczu, otrzymujących doustnie niedostateczną ilość elektrolitów oraz u pacjentów leczonych jednocześnie kortykosteroidami lub hormonem adrenokortykotropowym (ACTH).
Stosowanie kandesartanu cyleksetylu może wywoływać hiperkaliemię, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca i (lub) zaburzeniami czynności nerek. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Karbicombi i leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków zwiększających stężenie potasu (np. soli sodowej heparyny) może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy. Zaleca się oznaczanie stężenia potasu we krwi, gdy jest to konieczne. Tiazydowe leki moczopędne zwiększają wydalanie magnezu z moczem, co może prowadzić do hipomagnezemii.
Zaburzenia metaboliczne i hormonalne
Leczenie tiazydowymi lekami moczopędnymi może powodować zmniejszenie tolerancji glukozy. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych, w tym insuliny. W trakcie leczenia tiazydami może dojść do ujawnienia cukrzycy utajonej. Z leczeniem tiazydowymi lekami moczopędnymi wiązały się przypadki zwiększenia stężenia cholesterolu i trójglicerydów. Dla dawek zawartych w produkcie leczniczym Karbicombi obserwowano jedynie minimalne zaburzenia tego typu. Tiazydowe leki moczopędne powodują zwiększenie stężenie kwasu moczowego w surowicy i mogą powodować napady dny moczanowej u nadwrażliwych pacjentów.
Nadwrażliwość na światło
Zgłaszano przypadki nadwrażliwości na światło w czasie stosowania tiazydowych leków moczopędnych (patrz punkt 4.8). Jeśli podczas leczenia wystąpi reakcja nadwrażliwości na światło, zaleca się przerwanie leczenia. Jeśli konieczne jest wznowienie leczenia diuretykiem, zaleca się ochronę miejsc narażonych na działanie promieni słonecznych lub sztucznych promieni UVA.
Ogólne
U pacjentów, u których napięcie ścian naczyniowych i czynność nerek zależą przede wszystkim od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron (np. u pacjentów z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub ze współistniejącą chorobą nerek, w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej) stosowanie innych leków wpływających na ten układ, w tym AIIRAs, wiązało się z ciężkim niedociśnieniem tętniczym, azotemią, skąpomoczem lub rzadko z ciężką niewydolnością nerek. Podobnie jak w przypadku każdego innego leku przeciwnadciśnieniowego, nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub ze zmianami miażdżycowymi naczyń mózgowych może doprowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu.
Reakcje nadwrażliwości na hydrochlorotiazyd mogą występować u pacjentów bez alergii lub astmy oskrzelowej w wywiadzie, jednak są bardziej prawdopodobne u osób z takim wywiadem.
Zgłaszano przypadki nasilenia lub uaktywnienia układowego tocznia rumieniowatego pod wpływem tiazydowych leków moczopędnych.
Inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze produktu leczniczego Karbicombi.
Produkt leczniczy Karbicombi zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp, zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Ciąża
Leczenia AIIRAs nie należy rozpoczynać w czasie ciąży. O ile kontynuacja leczenia AIIRA nie jest niezbędna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować leczenie innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi o ustalonym bezpieczeństwie stosowania w okresie ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, AIIRAs należy natychmiast odstawić i, jeśli to konieczne, zastosować alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).
Charakterystyka produktu leczniczego Karbicombi
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamienniki leku Karbicombi
Zamiast tego leku można wybrać 1 zamiennik. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 3,66 zł.
Dostępny w mniej niż połowie aptek
49,37 zł
Interakcje Karbicombi z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Inne opakowania Karbicombi
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Strączyniec cewiasty — właściwości lecznicze, działanie, zastosowanie
Rumień zakaźny – objawy i leczenie
Co oznacza zielony katar?
Podagrycznik pospolity — właściwości lecznicze, działanie, zastosowanie
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.