Sprawdzamy dostępność
leków w 10 914 aptekach
Dostępny w większości aptek
Telmizek tabletki | 40 mg | 28 tabl.
od 0 , 00 zł do 16 , 88 zł
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Substancja czynna:
Telmisartanum
Podmiot odpowiedzialny:
ADAMED PHARMA S.A.
- Telmizek cena
- Kiedy stosujemy lek Telmizek?
- Jaki jest skład leku Telmizek?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Telmizek?
- Telmizek – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Telmizek - dawkowanie leku
- Telmizek – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Telmizek w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Telmizek wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Telmizek wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Telmisartanum.
Opis produktu Telmizek
Kiedy stosujemy lek Telmizek?
Nadciśnienie tętnicze.
Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych.
Jaki jest skład leku Telmizek?
Każda tabletka zawiera 20 mg telmisartanu
Każda tabletka zawiera 40 mg telmisartanu
Każda tabletka zawiera 80 mg telmisartanu
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Telmizek?
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- Drugi i trzeci trymestr ciąży.
- Zaburzenia w odpływie żółci.
- Ciężka niewydolność wątroby.
Telmizek – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
W badaniach kontrolowanych placebo ogólna częstość występowania zdarzeń niepożądanych po
telmisartanie (41,4 %) była podobna jak po placebo (43,9 %) u pacjentów leczonych z powodu
nadciśnienia tętniczego. Częstość występowania zdarzeń niepożądanych nie miała związku z dawką,
nie wykazała korelacji z płcią, wiekiem czy rasą chorego. Profil bezpieczeństwa telmisartanu u
pacjentów leczonych w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych
był zgodny z profilem bezpieczeństwa obserwowanym u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym.
Wymienione poniżej działania niepożądane opisywano w kontrolowanych badań klinicznych
przeprowadzonych z udziałem pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego oraz zgłaszano
w raportach po wprowadzeniu produktu leczniczego do sprzedaży. Lista obejmuje również poważne
działania niepożądane i działania niepożądane prowadzące do zaprzestania stosowania leku zgłoszone
w trzech długoterminowych badaniach klinicznych z udziałem 21 642 pacjentów leczonych
telmisartanem w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych w ciągu
6 lat.
Objawy niepożądane zostały przedstawione zgodnie z częstością ich występowania, z zastosowaniem
następującej klasyfikacji:
bardzo często (> 1/10); często (> 1/100 do < 1/10); niezbyt często (> 1/1 000 do < 1/100), rzadko
(> 1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych).
W każdej grupie częstości, działania niepożądane zostały przedstawione zgodnie z malejącym
nasileniem.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Niezbyt często: Zakażenie górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła i zapalenie zatok,
zakażenia układu moczowego, w tym zapalenie pęcherza moczowego
Nieznana: Posocznica, w tym zakończona zgonem1
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: Niedokrwistość
Rzadko: Małopłytkowość
Nieznana: Eozynofilia
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: Nadwrażliwość
Nieznana: Reakcja anafilaktyczna
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Niezbyt często: Hiperkaliemia
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często: Depresja, bezsenność
Rzadko: Niepokój
Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często: Omdlenie
Zaburzenia oka
Rzadko: Zaburzenia widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często: Zawroty głowy
Zaburzenia serca
Niezbyt często: Bradykardia
Rzadko: Tachykardia
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: Niedociśnienie2, niedociśnienie ortostatyczne
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często: Duszność
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często: Bóle brzucha, biegunka, niestrawność, wzdęcia, wymioty
Rzadko: Nieżyt żołądka, suchość błony śluzowej jamy ustnej
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: Nieprawidłowa czynność wątroby/zaburzenia wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: Nadmierne pocenie się, świąd, wysypka
Rzadko: Rumień, obrzęk naczynioruchowy, wysypka polekowa, toksyczne uszkodzenie skóry, wyprysk
Nieznana: Pokrzywka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Niezbyt często: Bóle mięśniowe, bóle pleców (np. rwa kulszowa), kurcze mięśni
Rzadko: Ból stawów, ból kończyn
Nieznana: Ból ścięgien (objawy imitujące zapalenie ścięgien)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: Zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często: Ból w klatce piersiowej, osłabienie
Rzadko: Objawy grypopodobne
Badania diagnostyczne
Niezbyt często: Zwiększone stężenie kreatyniny w osoczu
Rzadko: Zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi, zwiększona aktywność
enzymów wątrobowych, zwiększona aktywność fosfokinazy kreatynowej we krwi,
zmniejszone stężenie hemoglobiny
1 W badaniu PRoFESS zaobserwowano zwiększoną częstość występowania posocznicy w związku ze
stosowaniem telmisartanu w porównaniu do placebo. Zdarzenie może być przypadkowe lub związane
z aktualnie nieznanym mechanizmem.
2 Zgłaszane jako częste u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem tętniczym leczonych telmisartanem
dodanym do standardowej terapii w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn
sercowonaczyniowych.
Telmizek - dawkowanie leku
Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego:
Zazwyczaj skuteczna dawka wynosi 40 mg jeden raz na dobę. U niektórych chorych poprawa może nastąpić już po dawce 20 mg. W przypadku braku zadowalającego działania obniżającego ciśnienie tętnicze, dawka telmisartanu może być zwiększona do maksymalnie 80 mg jeden raz na dobę.
Alternatywnie, telmisartan można zastosować w skojarzeniu z tiazydowymi lekami moczopędnymi takimi jak hydrochlorotiazyd, który jak wykazano, posiada działanie addycyjne w stosunku do obniżającego ciśnienie krwi działania telmisartanu. W przypadku, kiedy rozważane jest zwiększenie
dawki, trzeba wziąć pod uwagę fakt, że maksymalne działanie obniżające ciśnienie jest osiągane po 4 do 8 tygodniach od rozpoczęcia leczenia.
Telimsartan może być przyjmowany podczas posiłku lub niezależnie od posiłku.
Specjalne grupy pacjentów:
Zaburzenia czynności nerek: dostosowanie dawkowania nie jest konieczne u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeń czynności nerek. Ze względu na ograniczoną ilość dostępnych doświadczeń ze stosowaniem telmisartanu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub
poddawanych hemodializie, u pacjentów tych zaleca się rozpoczęcie terapii od dawki 20 mg.
Zaburzenia czynności wątroby: w przypadku łagodnych do umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby, dawka nie powinna być większa niż 40 mg jeden raz na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u osób w podeszłym wieku.
Dzieci i młodzież
Ze względu na niewystarczające dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania nie zaleca się stosowania telmisartanu u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Telmizek – jakie środki ostrożności należy zachować?
Ciąża:
Nie należy rozpoczynać leczenia antagonistami receptora angiotensyny II u pacjentek w ciąży. O ile
kontynuacja leczenia za pomocą antagonisty receptora angiotensyny II nie jest niezbędna, u pacjentek
planujących ciążę należy zastosować leki przeciwnadciśnieniowe, które mają ustalony profil
bezpieczeństwa stosowania w ciąży. Po stwierdzeniu ciąży leczenie antagonistami receptora
angiotensyny II należy natychmiast przerwać i w razie potrzeby rozpocząć alternatywne leczenie.
Zaburzenia czynności wątroby:
Nie wolno podawać preparatu Telmizek u chorych z zastojem żółci, zaburzeniami w odpływie żółci
lub z ciężką niewydolnością wątroby, ponieważ telmisartan jest wydalany głównie z
żółcią. U tych pacjentów można spodziewać się zmniejszenia klirensu wątrobowego telmisartanu.
Preparat Telmizek może być stosowany u chorych z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem
czynności wątroby jedynie z zachowaniem ostrożności.
Nadciśnienie naczyniowo-nerkowe:
Stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności
nerek podczas podawania leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron pacjentom z
obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy nerkowej w przypadku jednej
czynnej nerki.
Zaburzenia czynności nerek i przeszczep nerki:
W przypadku stosowania preparatu Telmizek u chorych z zaburzoną czynnością nerek zaleca się
okresowe kontrolowanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy. Brak jest danych dotyczących
stosowania preparatu Telmizek u chorych po niedawno przeprowadzonym przeszczepie nerki.
Zmniejszenie objętości krwi krążącej:
Objawowe niedociśnienie tętnicze, szczególnie po pierwszej dawce preparatu Telmizek, może
wystąpić u chorych ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową i (lub) zmniejszonym stężeniem
sodu w wyniku intensywnego leczenia moczopędnego, ograniczenia spożycia soli, biegunki lub
wymiotów. Zaburzenia te powinny zostać wyrównane przed podaniem preparatu Telmizek. Niedobory
płynów i (lub) sodu powinny zostać wyrównane przed podaniem preparatu Telmizek.
Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron:
U podatnych pacjentów obserwowano obniżenie ciśnienia tętniczego, omdlenia, hiperkaliemię i
zaburzenia czynności nerek (w tym ostrą niewydolność nerek) jako skutek hamowania układu renina-
angiotensyna-aldosteron, szczególnie w przypadku jednoczesnego stosowania produktów leczniczych
działających na ten układ. Z tego względu nie zaleca się stosowania podwójnej blokady układu renina-
angiotensyna-aldosteron (tj. dodawania inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE) do leczenia
antagonistą receptora angiotensyny II) u pacjentów z dobrze kontrolowanym ciśnieniem tętniczym.
Postępowanie to powinno ograniczać się do indywidualnych przypadków i łączyć się ze ścisłą
obserwacją czynności nerek.
Inne stany związane z pobudzeniem układu renina-angiotensyna-aldosteron :
U pacjentów, u których napięcie naczyniowe i czynność nerek zależą głównie od aktywności układu
renina-angiotensyna-aldosteron (np. pacjenci z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub z
chorobami nerek, w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej), podawanie produktów leczniczych takich jak
telmisartan wpływających na ten układ było związane z gwałtownym obniżeniem ciśnienia krwi,
hiperazotemią, oligurią oraz rzadko, z ostrą niewydolnością nerek.
Pierwotny hiperaldosteronizm:
Chorzy z pierwotnym hiperaldosteronizmem przeważnie nie odpowiadają na leczenie lekami
przeciwnadciśnieniowymi działającymi poprzez hamowanie układu renina-angiotensyna. Dlatego też
stosowanie telmisartanu w tych przypadkach nie jest zalecane.
Zwężenie zastawki aortalnej i dwudzielnej, przerostowa kardiomiopatia zawężająca:
Tak jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować
szczególną ostrożność u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub dwudzielnej, lub przerostową
kardiomiopatią zawężającą.
Hiperkaliemia:
Stosowanie produktów leczniczych oddziaływujących na układ renina-angiotensyna-aldosteron może
powodować hiperkaliemię.
U pacjentów w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek, u pacjentów z cukrzycą, u pacjentów
przyjmujących równocześnie inne produkty lecznicze, które mogą zwiększać stężenie potasu i (lub) u
pacjentów ze współistniejącymi schorzeniami, hiperkaliemia może prowadzić do śmierci.
Przed podjęciem decyzji o jednoczesnym zastosowaniu produktów leczniczych, działających na układ
renina-angiotensyna-aldosteron, należy ocenić stosunek korzyści i ryzyka.
Główne czynniki ryzyka wystąpienia hiperkaliemii do rozważenia to:
- Cukrzyca, niewydolność nerek, wiek (> 70 lat);
- Jednoczesne stosowanie jednego lub więcej produktów leczniczych, oddziaływających na układ
renina-angiotensyna-aldosteron i (lub) suplementów potasu. Produkty lecznicze lub grupy
terapeutyczne produktów leczniczych, które mogą wywołać hiperkaliemię to substytuty soli
zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory ACE, antagoniści receptora
angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, w tym selektywne inhibitory COX-2),
heparyna, leki immunosupresyjne (cyklosporyna lub takrolimus) i trimetoprym;
- Stany współistniejące, w szczególności odwodnienie, ostra niewyrównana niewydolność serca,
kwasica metaboliczna, pogorszenie czynności nerek, nagłe pogorszenie czynności nerek (np. w
przebiegu chorób zakaźnych), rozpad komórek (np. w ostrym niedokrwieniu kończyn, rozpadzie
mięśni prążkowanych, rozległym urazie).
Zaleca się szczegółowe monitorowanie stężenia potasu w surowicy u pacjentów z grupy ryzyka.
Różnice etniczne:
Z obserwacji wynika, że inhibitory konwertazy angiotensyny, telmisartan oraz inne leki z grupy
antagonistów receptora angiotensyny II wykazują mniejszą skuteczność w leczeniu nadciśnienia
tętniczego u osób rasy czarnej w porównaniu do osób rasy innej niż czarna, co jest prawdopodobnie
związane z większą częstością występowania zmniejszonego stężenia reniny w populacji chorych rasy
czarnej z podwyższonym ciśnieniem tętniczym.
Inne:
Tak jak w przypadku pozostałych leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne obniżenie ciśnienia krwi
u chorych z kardiomiopatią niedokrwienną lub z chorobą wieńcową może powodować wystąpienie
zawału serca lub udaru.
Przyjmowanie leku Telmizek w czasie ciąży
Ciąża:
Nie należy rozpoczynać leczenia antagonistami receptora angiotensyny II u pacjentek w ciąży. O ile
kontynuacja leczenia za pomocą antagonisty receptora angiotensyny II nie jest niezbędna, u pacjentek
planujących ciążę należy zastosować leki przeciwnadciśnieniowe, które mają ustalony profil
bezpieczeństwa stosowania w ciąży. Po stwierdzeniu ciąży leczenie antagonistami receptora
angiotensyny II należy natychmiast przerwać i w razie potrzeby rozpocząć alternatywne leczenie.
Zaburzenia czynności wątroby:
Nie wolno podawać preparatu Telmizek u chorych z zastojem żółci, zaburzeniami w odpływie żółci
lub z ciężką niewydolnością wątroby, ponieważ telmisartan jest wydalany głównie z
żółcią. U tych pacjentów można spodziewać się zmniejszenia klirensu wątrobowego telmisartanu.
Preparat Telmizek może być stosowany u chorych z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem
czynności wątroby jedynie z zachowaniem ostrożności.
Nadciśnienie naczyniowo-nerkowe:
Stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności
nerek podczas podawania leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron pacjentom z
obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy nerkowej w przypadku jednej
czynnej nerki.
Zaburzenia czynności nerek i przeszczep nerki:
W przypadku stosowania preparatu Telmizek u chorych z zaburzoną czynnością nerek zaleca się
okresowe kontrolowanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy. Brak jest danych dotyczących
stosowania preparatu Telmizek u chorych po niedawno przeprowadzonym przeszczepie nerki.
Zmniejszenie objętości krwi krążącej:
Objawowe niedociśnienie tętnicze, szczególnie po pierwszej dawce preparatu Telmizek, może
wystąpić u chorych ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową i (lub) zmniejszonym stężeniem
sodu w wyniku intensywnego leczenia moczopędnego, ograniczenia spożycia soli, biegunki lub
wymiotów. Zaburzenia te powinny zostać wyrównane przed podaniem preparatu Telmizek. Niedobory
płynów i (lub) sodu powinny zostać wyrównane przed podaniem preparatu Telmizek.
Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron:
U podatnych pacjentów obserwowano obniżenie ciśnienia tętniczego, omdlenia, hiperkaliemię i
zaburzenia czynności nerek (w tym ostrą niewydolność nerek) jako skutek hamowania układu renina-
angiotensyna-aldosteron, szczególnie w przypadku jednoczesnego stosowania produktów leczniczych
działających na ten układ. Z tego względu nie zaleca się stosowania podwójnej blokady układu renina-
angiotensyna-aldosteron (tj. dodawania inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE) do leczenia
antagonistą receptora angiotensyny II) u pacjentów z dobrze kontrolowanym ciśnieniem tętniczym.
Postępowanie to powinno ograniczać się do indywidualnych przypadków i łączyć się ze ścisłą
obserwacją czynności nerek.
Inne stany związane z pobudzeniem układu renina-angiotensyna-aldosteron :
U pacjentów, u których napięcie naczyniowe i czynność nerek zależą głównie od aktywności układu
renina-angiotensyna-aldosteron (np. pacjenci z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub z
chorobami nerek, w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej), podawanie produktów leczniczych takich jak
telmisartan wpływających na ten układ było związane z gwałtownym obniżeniem ciśnienia krwi,
hiperazotemią, oligurią oraz rzadko, z ostrą niewydolnością nerek.
Pierwotny hiperaldosteronizm:
Chorzy z pierwotnym hiperaldosteronizmem przeważnie nie odpowiadają na leczenie lekami
przeciwnadciśnieniowymi działającymi poprzez hamowanie układu renina-angiotensyna. Dlatego też
stosowanie telmisartanu w tych przypadkach nie jest zalecane.
Zwężenie zastawki aortalnej i dwudzielnej, przerostowa kardiomiopatia zawężająca:
Tak jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować
szczególną ostrożność u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub dwudzielnej, lub przerostową
kardiomiopatią zawężającą.
Hiperkaliemia:
Stosowanie produktów leczniczych oddziaływujących na układ renina-angiotensyna-aldosteron może
powodować hiperkaliemię.
U pacjentów w podeszłym wieku, z niewydolnością nerek, u pacjentów z cukrzycą, u pacjentów
przyjmujących równocześnie inne produkty lecznicze, które mogą zwiększać stężenie potasu i (lub) u
pacjentów ze współistniejącymi schorzeniami, hiperkaliemia może prowadzić do śmierci.
Przed podjęciem decyzji o jednoczesnym zastosowaniu produktów leczniczych, działających na układ
renina-angiotensyna-aldosteron, należy ocenić stosunek korzyści i ryzyka.
Główne czynniki ryzyka wystąpienia hiperkaliemii do rozważenia to:
- Cukrzyca, niewydolność nerek, wiek (> 70 lat);
- Jednoczesne stosowanie jednego lub więcej produktów leczniczych, oddziaływających na układ
renina-angiotensyna-aldosteron i (lub) suplementów potasu. Produkty lecznicze lub grupy
terapeutyczne produktów leczniczych, które mogą wywołać hiperkaliemię to substytuty soli
zawierające potas, leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory ACE, antagoniści receptora
angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, w tym selektywne inhibitory COX-2),
heparyna, leki immunosupresyjne (cyklosporyna lub takrolimus) i trimetoprym;
- Stany współistniejące, w szczególności odwodnienie, ostra niewyrównana niewydolność serca,
kwasica metaboliczna, pogorszenie czynności nerek, nagłe pogorszenie czynności nerek (np. w
przebiegu chorób zakaźnych), rozpad komórek (np. w ostrym niedokrwieniu kończyn, rozpadzie
mięśni prążkowanych, rozległym urazie).
Zaleca się szczegółowe monitorowanie stężenia potasu w surowicy u pacjentów z grupy ryzyka.
Różnice etniczne:
Z obserwacji wynika, że inhibitory konwertazy angiotensyny, telmisartan oraz inne leki z grupy
antagonistów receptora angiotensyny II wykazują mniejszą skuteczność w leczeniu nadciśnienia
tętniczego u osób rasy czarnej w porównaniu do osób rasy innej niż czarna, co jest prawdopodobnie
związane z większą częstością występowania zmniejszonego stężenia reniny w populacji chorych rasy
czarnej z podwyższonym ciśnieniem tętniczym.
Inne:
Tak jak w przypadku pozostałych leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne obniżenie ciśnienia krwi
u chorych z kardiomiopatią niedokrwienną lub z chorobą wieńcową może powodować wystąpienie
zawału serca lub udaru.
Charakterystyka produktu leczniczego Telmizek
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamienniki leku Telmizek
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 14 zamienników. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 5,65 zł.
Trudno dostępny w aptekach
11,23 zł
Trudno dostępny w aptekach
11,24 zł
Dostępny w mniej niż połowie aptek
11,80 zł
Telmisartan Viatris (Telmisartan Mylan)
tabletki | 40 mg | 28 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach
11,91 zł
Telmabax (Telmisartan Ranbaxy)
tabletki | 40 mg | 28 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach
12,07 zł
Dostępny w mniej niż połowie aptek
12,77 zł
Trudno dostępny w aptekach
12,86 zł
tabletki | 40 mg | 28 tabl.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w mniej niż połowie aptek
13,41 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
13,46 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
13,58 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
13,75 zł
Dostępny w większości aptek
14,61 zł
Dostępny w ponad połowie aptek
15,74 zł
Dostępny w większości aptek
17,16 zł
Interakcje Telmizek z innymi lekami
Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.
Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :
Interakcje Telmizek z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Inne opakowania Telmizek
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Pałeczka ropy błękitnej - jakie schorzenia wywołuje? Przyczyny, zakażenia i objawy
Oxymel – naturalny sposób na wzmocnienie odporności Twojej rodziny
Włącz do postanowień noworocznych aplikację VisiMed!
Seria leku Benodil wycofana z obrotu
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.