ERWINASE

Kryzantaspaza (asparaginaza pochodząca z Erwinia chrysonthemi, L-asparginaza Erwinia)

10 000 j.m./fiolkę. Po rekonstytucji w 2 ml 0.9% roztworu soli fizjologicznej do wstrzykiwali. 1 ml przygotowanego roztworu zawiera 5000 j.m./ml kryzantaspazy, a po rekonstytucji w 1 ml 0,9% roztworu soli fizjologicznej do wstrzykiwali. 1 ml przygotowanego roztworu zawiera 10 000 j.m./ml kryzantaspazy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

- Wcześniejsza reakcja uczuleniowa na kryzantaspazę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

- Zaburzenia czynności wątroby.

- Zapalenie trzustki obejmujące wcześniejszy epizod ostrego zapalenia trzustki związany z leczeniem L-asparaginazą.

a) Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Dwa najczęściej występujące działania niepożądane to:

- Nadwrażliwość, w tym pokrzywka, gorączka, skurcz oskrzeli, bóle stawów, obrzęk krtani, niedociśnienie, inne reakcje alergiczne lub wstrząs anafilaktyczny. W razie wystąpienia układowej reakcji nadwrażliwości, leczenie należy niezwłocznie przerwać i odstawić. U niektórych pacjentów mogą wystąpić przeciwciała neutralizujące L-asparaginazę bez objawów klinicznych nadwrażliwości. Te przeciwciała mogą prowadzić do szybszej

inaktywacji i związanego z tym przyspieszonego usuwania L-asparaginazy („cicha inaktywacja"), ponadto istnieją pewne dowody, że powstanie tych przeciwciał wiąże się z utratą działania przeciwbiałaczkowego. Dlatego może być wskazany pomiar poziomu asparaginazy. (Więcej informacji na temat środków ostrożności dotyczących stosowania, patrz punkt 4.4.)

- Zaburzenia krzepnięcia wynikające z zaburzenia syntezy białek są drugą pod względem częstości występowania klasą reakcji niepożądanych. Zaburzenia krzepnięcia będące wynikiem zmniejszenia ilości czynników krzepnięcia i inhibitorów krzepnięcia (takich jak antytrombina III, białko C i S), hipofibrynogenemii, wydłużonego czasu protrombinowego, wydłużonego czasu częściowej tromboplastyny oraz spadku ilości plazminogenu mogą prowadzić do powikłań zakrzepowo-zatorowych i krwotocznych. Zaobserwowano zakrzepicę naczyń krwionośnych obwodowych, płucnych lub ośrodkowego układu nerwowego, co potencjalnie może prowadzić do zgonu lub wiązać się ze śladowym opóźnionym działaniem zależnie od umiejscowienia zatoru. Inne czynniki ryzyka przyczyniające się do zaburzeń krzepnięcia obejmują samą chorobę, jednocześnie stosowane leki sterydowe i centralne cewniki żylne. (Więcej informacji na temat środków ostrożności dotyczących stosowania, patrz punkt 4.4.)

Działania niepożądane są zwykle odwracalne.

b) Wykaz działań niepożądanych w formie tabeli

W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane zgłaszane spontanicznie i przedstawione w literaturze, występujące u pacjentów otrzymujących produkt leczniczy Erwinase w ramach schematu

chemioterapii. Reakcje niepożądane przedstawiono w kategoriach z uwzględnieniem klasyfikacji układów i narządów oraz częstości.

Definicje częstości: bardzo często (> =1/10); często (> =1/100 do < 1/10); niezbyt często (> =1/1 000 do < 1/100); rzadko (> =1/10 000 do < 1/1 000): bardzo rzadko (< 1/10 000) i częstość nieznana ( nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Często: Gorączka, dreszcze, obrzęk obwodowy, reakcje w miejscu iniekcji (w tym ból, rumień, krwiak lub obrzęk w miejscu iniekcji), ból.

Częstość nieznana: Uczucie zmęczenia, złe samopoczucie.

* Patrz punkt c).

1 Ze względu na zahamowanie syntezy białek.

2 Drgawki mogą się wiązać z przypadkami zakrzepicy lub encefalopatii metabolicznej. 3 Ze względu na nadmierne wytwarzanie amoniaku indukowane wpływem L-asparaginazy na endogenną asparaginę i glutaminę.

4 Te objawy zwykle wiążą się z reakcjami nadwrażliwości.

5 Patrz również punkt 4.4.

c) Opis wybranych reakcji niepożądanych

Zaburzenia trzustki (patrz również punkt 4.4) - ostre zapalenie trzustki występuje w < 10% przypadków i dostępne są pojedyncze raporty o tworzeniu się pseudotorbieli w okresie do 4 miesięcy po ostatnim podaniu leku. W bardzo rzadkich przypadkach występuje krwotoczne lub martwicze zapalenie trzustki prowadzące do śmierci. L-asparaginaza może wpływać na endokrynną czynność trzustki. Hiperglikemia (patrz również punkt 4.4) jest najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym i można ją łatwo skorygować, podając leki hipoglikemizujące, w tym insulinę. Obserwowano rzadkie przypadki ketoacydozy cukrzycowej.

Zaburzenia układu nerwowego i zaburzenia sercowe często występują wtórnie do innych działań niepożądanych (np. choroby zakrzepowo-zatorowej) lub synergicznie względem działania innych chemioterapeutyków (np. opóźniona eliminacja metotreksatu).

d) Dzieci i młodzież

Oczekuje się, że częstość, typ i ciężkość reakcji niepożądanych u dzieci będą podobne, jak u osób dorosłych.

e) Inne szczególne populacje

Nie określono indywidualnych populacji pacjentów, w których profil bezpieczeństwa byłby inny od opisanego powyżej.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tek:+48 22 49 21 301 Faks:+48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl

• Dawkowanie

Zalecana dawka wynosi 25 000 j.m./irr podawana domięśniowo lub dożylnie trzy razy w tygodniu (poniedziałek/środa/piątek) przez dwa tygodnie w ramach zastąpienia każdej dawki pegaspargazy lub każdego kursu leczenia asparaginazą.

Leczenie można dodatkowo dopasować do protokołu lokalnego.

Ze względu na znaczne różnice średniej aktywności asparaginazy zaobserwowane wśród dzieci, optymalna dawka produktu leczniczego Erwinase może się różnić u różnych pacjentów. Dlatego zaleca się monitorowanie stężenia asparaginazy w celu dopasowania dawki.

Dzieci i młodzież

Dawkowanie jest takie samo u osób dorosłych i dzieci.

• Sposób podawania

Roztwór produktu leczniczego Erwinase można podawać we wstrzyknięciu dożylnym lub domięśniowym.

Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

1

Produkt leczniczy Erwinase powinni podawać wyłącznie lekarze z dośw iadczeniem w leczeniu nowotworów hematologicznych.

Chociaż reakcje anafilaktyczne występują rzadko, muszą być dostępne możliwości leczenia reakcji anafilaktycznej, jak adrenalina, dożylne glikokortykoidy i tlen. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości, leczenie produktem leczniczym Erwinase należy przerwać.

W przypadku ponownego podania produktu prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji nadwrażliwości jest większe (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia objawów zapalenia trzustki leczenie należy przerwać.

W modelach zwierzęcych wykazano, że L-asparaginaza ma działanie immunosupresyjne. Stosowanie leku u ludzi może predysponować do wystąpienia infekcji.

Niezbędne jest uważne monitorowanie przed leczeniem i w jego trakcie:

• Badania czynności wątroby należy wykonywać regularnie w trakcie leczenia.

• Należy monitorować poziom amylazy w surowicy, lipazy i (lub) insuliny, aby wykluczyć hiperglikemię i ciężkie zapalenie trzustki. W razie konieczności hiperglikemię można leczyć podaniem insuliny.

Przed rozpoczęciem leczenia można wykonać rutynowe badanie parametrów krzepnięcia, w tym czas protrombinowy, czas częściowej tromboplastyny, poziom fibrynogenu oraz

antytrombiny 111 i te parametry należy regularnie monitorować. W przypadku wystąpienia ciężkiej objawowej koagulopatii odstawić leczenie L-asparaginazą do czasu ustąpienia,

następnie kontynuować zgodnie z protokołem.

Należy wykonywać badania czynności nerek i monitorować poziom kwasu moczowego w surowicy.

Ponieważ produkt leczniczy Erwinase może powodować uczulenia, zaleca się ostrożność w przypadku stosowania proszku lub roztworu (patrz punkt 6.6).

Produkt leczniczy Erwinase powinni podawać wyłącznie lekarze z dośw iadczeniem w leczeniu nowotworów hematologicznych.

Chociaż reakcje anafilaktyczne występują rzadko, muszą być dostępne możliwości leczenia reakcji anafilaktycznej, jak adrenalina, dożylne glikokortykoidy i tlen. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości, leczenie produktem leczniczym Erwinase należy przerwać.

W przypadku ponownego podania produktu prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji nadwrażliwości jest większe (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia objawów zapalenia trzustki leczenie należy przerwać.

W modelach zwierzęcych wykazano, że L-asparaginaza ma działanie immunosupresyjne. Stosowanie leku u ludzi może predysponować do wystąpienia infekcji.

Niezbędne jest uważne monitorowanie przed leczeniem i w jego trakcie:

• Badania czynności wątroby należy wykonywać regularnie w trakcie leczenia.

• Należy monitorować poziom amylazy w surowicy, lipazy i (lub) insuliny, aby wykluczyć hiperglikemię i ciężkie zapalenie trzustki. W razie konieczności hiperglikemię można leczyć podaniem insuliny.

Przed rozpoczęciem leczenia można wykonać rutynowe badanie parametrów krzepnięcia, w tym czas protrombinowy, czas częściowej tromboplastyny, poziom fibrynogenu oraz

antytrombiny 111 i te parametry należy regularnie monitorować. W przypadku wystąpienia ciężkiej objawowej koagulopatii odstawić leczenie L-asparaginazą do czasu ustąpienia,

następnie kontynuować zgodnie z protokołem.

Należy wykonywać badania czynności nerek i monitorować poziom kwasu moczowego w surowicy.

Ponieważ produkt leczniczy Erwinase może powodować uczulenia, zaleca się ostrożność w przypadku stosowania proszku lub roztworu (patrz punkt 6.6).

Przed podaniem asparaginazy nie należy mieszać z innymi lekami.

Należy uwzględnić możliwość wystąpienia interakcji między kryzantaspazą a innymi produktami leczniczymi, których parametry farmakokinetyczne sa zależne od zmian w czynności wątroby lub od poziomu białek w osoczu. Jednoczesne stosowanie kryzantaspazy i leków wpływających na czynność wątroby może zwiększyć ryzyko wystąpienia zmiany w parametrach czynności wątroby (np. zwiększona aktywność AspAT, A1AT i zwiększone stężenie bilirubiny).

Jeżeli kryzantaspaza zostanie podana bezpośrednio przed podaniem lub po podaniu metotreksatu, który jest antymetabolitem. wystąpi działanie antagonistyczne lub synergiczne niezależnie od dawki. Kryzantaspaza może zmniejszyć lub wyeliminować wpływ metotreksatu na komórki nowotworowe i ten efekt trwa tak długo, jak długo stężenie asparaginy w osoczu jest zmniejszone. Kryzantaspaza działa także jako „czynnik ratunkowy", jeżeli zostanie podana w ciągu 24 godzin od podania dużej dawki metotreksatu. Nie stosować metotreksatu razem z kryzantaspazą lub po jej podaniu, jeżeli poziom asparaginy jest poniżej normy.

Podanie kryzantaspazy w skojarzeniu z podaniem lub niezwłocznie po podaniu prednizonu może w iązać się ze zwiększeniem działania toksycznego (może zwiększyć się ryzyko zmiany parametrów krzepnięcia, obejmującej np. spadek poziomu fibrynogenu i AT1I1).

Podanie kryzantaspazy w skojarzeniu z lub niezwłocznie przed podaniem winkrystyny może wiązać się ze zwiększeniem działania toksycznego i ryzyka wystąpienia anafilaksji.

Kryzantaspaza może wpłynąć na interpretację badań czynności tarczycy ze względu na nagłe zmniejszenie stężenia globuliny wiążącej tyroksynę (TBG) w surowicy (patrz także „Działania niepożądane").

W razie wystąpienia nefropatii moczanowej zaleca się podanie allopurynolu, aby zmniejszyć stężenie kwasu moczowego.

Donoszono, że jednoczesne podawanie imatynibu i L-asparaginazy może się wiązać ze zwiększeniem hepatotoksyczności. Dlatego stosowanie imatynibu w schemacie skojarzonym wymaga szczególnych środków ostrożności.

Brak dostępnych danych. W czasie prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy uwzględnić możliwość depresji OUN , a także występowanie nudności i wymiotów.

Poza ostrymi reakcjami alergicznymi lub wstrząsem anafitaktycznym, przedawkowanie Lasparaginazy może spowodować przew lekłe zatrucie charakteryzujące się zaburzeniem czynności

wątroby lub nerek. Podanie L-asparaginazy należy natychmiast przerwać i niezwłocznie rozpocząć

leczenie objawowe.