MILIFEN

Każde 5 ml zawiesiny zawiera 100 mg ibuprofenu.

Substancje pomocnicze:

Maltitol ciekły (E 965)                                   1,0 ml/5 ml

Metylu parahydroksybenzoesan sodowy       9,0 mg/5 ml

Propylu parahydroksybenzoesan sodowy       1,0 mg/5 ml

6.1  Wykaz substancji pomocniczych

Glicerol (E422),

Guma ksantan,

Maltitol ciekły (E965)),

Polisorbat 80,

Sacharyna sodowa (E954),

Kwas cytrynowy jednowodny,

Metylu parahydroksybenzoesan sodowy (E219),

Propylu parahydroksybenzoesan sodowy (E217),

Aromat truskawkowy (zawiera glikol propylenowy),

Woda oczyszczona.

Nadwrażliwość na substancję czynną ibuprofen lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Pacjenci, u których w wywiadzie wystąpił skurcz oskrzeli, astma, zapalenie błony śluzowej nosa lub pokrzywka po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).

Czynna lub nawracająca w wywiadzie choroba wrzodowa i (lub) krwawienie żołądka (dwa lub więcej różne przypadki udowodnionego owrzodzenia lub krwawienia).

Pacjenci, u których w wywiadzie stwierdzono krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforację związane ze stosowaniem produktów leczniczych z grupy NLPZ.

Ciężka niewydolność wątroby, ciężka niewydolność nerek lub ciężka niewydolność serca lub choroba wieńcowa.

Ostatni trymestr ciąży.

Niewyjaśnione zaburzenia procesu krwiotwórczego.

Krwawienie naczyniowo-mózgowe lub inne czynne krwawienie.

Znaczne odwodnienie (spowodowane wymiotami, biegunką lub niedostatecznym spożyciem płynów).

W przypadku poniższych działań niepożądanych należy uwzględnić fakt, że w większości przypadków są one zależne od dawki i wykazują zmienność osobniczą.

Najczęściej obserwowane działania niepożądane są związane z przewodem pokarmowym. Mogą wystąpić owrzodzenia żołądka, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, czasami mające skutki śmiertelne, w szczególności u osób w podeszłym wieku. Po podaniu produktu opisywano występowanie nudności, wymiotów, biegunki, wzdęć, zaparć, niestrawności, bólu brzucha, smolistych stolców, krwawych wymiotów, wrzodziejącego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenia zapalenia jelita grubego i choroby Crohna. Rzadziej obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka.

Szczególnie występowanie krwawienia z układu pokarmowego zależy od dawki i czasu stosowania produktu leczniczego.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu (szczególnie w dużych dawkach 2400 mg na dobę) oraz długotrwała terapia mogą mieć związek z niewielkim wzrostem ryzyka zatorów tętnic (np.; zawału mięśnia sercowego lub udaru).

W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca.

Znajdująca się poniżej lista działań niepożądanych obejmuje wszystkie znane działania niepożądane związane z terapią ibuprofenem, także z długotrwałym stosowaniem dużych dawek produktu leczniczego u pacjentów z chorobami reumatycznymi. Podane częstości wykraczające poza bardzo rzadkie zgłoszenia, odnoszą się do krótkotrwałego stosowania dawek dobowych nie przekraczających 1200 mg ibuprofenu w formie doustnej oraz 1800 mg w formie czopków (= 60 ml dawki zawiesiny doustnej Milifen stanowi maksymalną dawkę dobową dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat).

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:

Bardzo rzadko: opisywano zaostrzenie stanów zapalnych związanych z infekcją (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi) zbiegające się w czasie ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jest to prawdopodobnie związane z mechanizmem działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

W przypadku, jeśli w czasie stosowanie tego produktu leczniczego pojawi się nowa infekcja lub wcześniej istniejąca ulegnie nasileniu, zaleca się, aby pacjent niezwłocznie udał się do lekarza. To, czy istnieją wskazania dla wdrożenia terapii przeciwzakaźnej/antybiotykowej, jest przedmiotem badań.

Bardzo rzadko: po zastosowaniu ibuprofenu obserwowano objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowych ze sztywnością karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką lub ograniczeniem świadomości. Szczególnie predysponowani zdają się być pacjenci z chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

Bardzo rzadko: zaburzenia krwiotworzenia (anemia, leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość aplastyczna i agranulocytoza). Pierwszymi objawami bywają: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej (afty), objawy grypopodobne, silne wyczerpanie, niewyjaśnione krwawienia i powstawanie siniaków. W takich przypadkach należy zalecić pacjentowi niezwłoczne przerwanie stosowania produktu, unikanie samodzielnego przyjmowania leków przeciwbólowych lub przeciwgorączkowych, oraz skonsultowanie się z lekarzem.

W przypadku długotrwałej terapii należy regularnie wykonywać badanie morfologii krwi.

Zaburzenia układu immunologicznego:  

Niezbyt często: Reakcje nadwrażliwości z wysypką skórną i świądem, oraz napady astmy (także ze spadkiem ciśnienia krwi).

W takim przypadku zaleca się, aby pacjent niezwłocznie powiadomił lekarza i zaprzestał stosowania produktu Milifen.

Bardzo rzadko: Nasilone uogólnione reakcje nadwrażliwości. 

Mogą się one objawiać jako obrzęk twarzy, opuchnięcie języka, obrzęk krtani z zablokowaniem dróg oddechowych, ostre wyczerpanie oddechowe, przyspieszona praca serca, spadek ciśnienia krwi do poziomu zagrażającego życiu.

W przypadku pojawienia się takich objawów, co może się mieć miejsce nawet po pierwszym użyciu produktu, konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarska.

Zaburzenia psychiczne:

Bardzo rzadko: reakcje psychotyczne, depresja

Zaburzenia układu nerwowego:

Niezbyt często: zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, takie jak ból głowy, zawroty głowy, senność, pobudzenie, rozdrażnienie lub uczucie zmęczenia.

Zaburzenia oka:

Niezbyt często: zaburzenia widzenia.

Zaburzenia ucha i błędnika:

Rzadko: szumy uszne.

Zaburzenia serca:

Bardzo rzadko: kołatanie serca, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego.

Zaburzenia naczyniowe:

Bardzo rzadko: nadciśnienie tętnicze.

Zaburzenia żołądka i jelit:

Często: dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak zgaga, ból brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcie oraz niewielka utrata krwi z przewodu pokarmowego , która w wyjątkowych przypadkach może prowadzić do anemii.

Niezbyt często: owrzodzenia przewodu pokarmowego, potencjalnie z krwawieniem i perforacją. Wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroby Crohna, zapalenie błony śluzowej żołądka.

Bardzo rzadko: zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń w jelitach.

Należy pouczyć pacjenta o konieczności odstawienia produktu leczniczego i niezwłocznego zgłoszenia się do lekarza w przypadku wystąpienia silnego bólu w górnej części jamy brzusznej lub smolistych stolców, lub krwawych wymiotów.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

Bardzo rzadko: Zaburzenie czynności wątroby, uszkodzenie wątroby, szczególnie w przypadku terapii długotrwałej, niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

Niezbyt często: Różnorodne wysypki, fotowrażliwość.

Bardzo rzadko: Nasilone reakcje skórne, takie jak reakcje pęcherzowe, włącznie z zespołem Stevens-Johnsona, rumień wielopostaciowy oraz łysienie w wyniku toksycznej nekrolizy naskórka.

W wyjątkowych przypadkach, podczas ospy wietrznej wystąpić mogą silne infekcje skóry i powikłania obejmujące tkanki miękkie (patrz także Zakażenia i zarażenia pasożytnicze).

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

Rzadko: uszkodzenie tkanki nerek (martwica brodawek nerkowych), w szczególności w przypadku terapii długotrwałej, podwyższone stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi.

Bardzo rzadko: zmniejszone wydalanie moczu i tworzenie obrzęków, w szczególności u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek, zespołem nerczycowym, śródmiąższowym zapaleniem nerek, któremu może towarzyszyć ostra niewydolność nerek.

Z tego względu należy regularnie kontrolować czynność nerek.

Badania diagnostyczne

Rzadko: zwiększenie stężenia w surowicy azotu mocznikowego, aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej, zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, zahamowanie agregacji płytek, wydłużony czas krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia, zwiększenie stężenia kwasu moczowego.

Podanie doustne, wyłącznie krótkotrwałe stosowanie.

Dla zapewnienia dokładności dawkowania, do opakowania dołączono miarkę w postaci dwustronnej łyżeczki pozwalającej odmierzyć dawkę 2,5 ml i 5 ml.

Jeżeli u dziecka (w wieku powyżej 6 miesięcy) objawy utrzymują sie dłużej niż 3 dni, należy skontaktować się z lekarzem.

Jeżeli u niemowląt (w wieku od 3 do 6 miesięcy) objawy nie ustępują po 24 godzinach podawania produktu (3 dawki), należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarskiej.

Dawki należy podawać co około 6 do 8 godzin.

Działania niepożądane można zminimalizować przez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki  przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów.

Dzieci:

Produktu  Milifen nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy (5 kg), ze względu na niewystarczające doświadczenie w leczeniu ibuprofenem dzieci w tym wieku.

Dawka dobowa produktu Milifen wynosi 20-30 mg/kg masy ciała w dawkach podzielonych. Korzystając z miarki dołączonej do opakowania dawkę można dzielić według poniższego schematu:

Niemowlęta od 3 do 6 miesięcy (waga ponad 5 kg): jedna dawka 50 mg/2,5 ml produktu Milifen 3 razy w ciągu .

Niemowlęta od 6 do12 miesięcy (waga od 8 do 10 kg): jedna dawka 50 mg/2,5 ml produktu Milifen 3 razy w ciągu 24 godzin.

Dzieci od 1 do 3 lat (waga od 10 do15 kg): jedna dawka 100 mg/ 5 ml produktu Milifen 3 razy w ciągu 24 godzin.

Dzieci od 4 do 6 lat (waga od 15 do 20 kg): jedna dawka 150 mg/7,5 ml produktu Milifen 3 razy w ciągu 24 godzin.

Dzieci od 7 do 9 lat (waga od 20 do 30 kg): jedna dawka 200 mg/10 ml produktu Milifen 3 razy w ciągu 24 godzin.

Dzieci od 10 do 12 lat (waga od 30 do 40 kg): jedna dawka 300 mg/15 ml produktu Milifen 3 razy w ciągu 24 godzin.

Dorośli i osoby w podeszłym wieku:

Milifen przeznaczony jest do stosowania u niemowląt i dzieci, nie opracowano sposobu dawkowania dla dorosłych i osób w podeszłym wieku.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z niewielkim i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów oraz monitorować czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z niewielkim i umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów oraz monitorować czynności wątroby.

Działania niepożądane można zminimalizować przez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki produktu przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów.

Pacjentów poddawanych długotrwałej terapii z zastosowaniem NLPZ należy pozostawiać pod kontrolą lekarską w celu monitorowania występowania działań niepożądanych.

Osoby w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku występuje zwiększona częstotliwość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem produktów leczniczych z grupy NLPZ, szczególnie krwawień z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą być śmiertelne.

Toczeń rumieniowaty układowy (ang. SLE) i mieszana choroba tkanki łącznej:

Toczeń rumieniowaty układowy i mieszana choroba tkanki łącznej - zwiększone ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.

Pacjenci z astmą powinni przez zastosowaniem ibuprofenu zasięgnąć porady lekarza (patrz poniżej).

Inne leki z grupy NLPZ:

Należy unikać stosowania produktu Milifen 100 mg/5 ml, zawiesina doustna, równocześnie z innymi lekami z grupy NLPZ włączając selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2.

Wpływ na układ pokarmowy:

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktów leczniczych z grupy NLPZ u pacjentów z chorobami żołądka i jelit w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna) – ze względu na możliwość zaostrzenia objawów.

Na każdym etapie leczenia wszystkimi produktami leczniczymi z grupy NLPZ odnotowywano występowanie krwawienia z przewodu pokarmowego, choroby wrzodowej lub perforacji, które mogą być nawet śmiertelne, z lub bez objawów ostrzegawczych bądź podobnych zdarzeń żołądkowo-jelitowych występujących w wywiadzie.

Pacjenci, u których występowało działanie toksyczne na układ pokarmowy w wywiadzie, szczególnie w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy dotyczące przewodu pokarmowego (szczególnie krwawienie), zwłaszcza na początku leczenia.

Podanie większej dawki produktu leczniczego z grupy NLPZ pacjentom z owrzodzeniem w układzie pokarmowym w wywiadzie, szczególnie powikłanym krwawieniem lub perforacją (patrz punkt 4.3), oraz osobom w podeszłym wieku, zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, choroby wrzodowej żołądka lub perforacji. U tych pacjentów leczenie należy rozpocząć stosując najmniejszą możliwą dawkę terapeutyczną.

W przypadku takich pacjentów, podobnie jak w przypadku pacjentów wymagających jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych produktów leczniczych, które mogą podnosić ryzyko działań niepożądanych dotyczących układu pokarmowego, należy rozważyć zastosowanie terapii skojarzonej z lekami ochronnymi (np. misoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej).

Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących jednocześnie produkty, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia. Do produktów tych należą: doustnie stosowane kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny oraz leki przeciwpłytkowe takie jak kwas acetylosalicylowy.

W przypadku, gdy u pacjentów otrzymujących ibuprofen wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, produkt należy odstawić.

Wpływ na nerki i drogi moczowe: 

Zaburzenie czynności nerek może się nasilić.

U pacjentów ze zmniejszonym przepływem krwi przez nerki i ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, gdzie nerkowe prostaglandyny zapewniają utrzymanie nerkowej perfuzji, produkty lecznicze z grupy NLPZ, takie jak Milifen, mogą powodować wystąpienie objawów dawko-zależnej toksyczności względem nerek. Pacjentami z grupy ryzyka są pacjenci z zaburzoną czynnością nerek, niewydolnością serca i zaburzoną czynnością wątroby. Jest to szczególnie istotne u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) zaburzoną czynnością serca w wywiadzie, gdyż może dochodzić do zaburzenia czynności nerek i (lub) zatrzymania płynów w organizmie. U takich pacjentów należy zachować ostrożność stosując produkt Milifen.

Wpływ na wątrobę i drogi żółciowe:

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych.

Wpływ na układ oddechowy: 

Należy zachować ostrożność stosując produkt Milifen u pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi, gdyż może u nich występować astma NLPZ-zależna, związana z silnym skurczem oskrzeli.

Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe:

Należy zachować ostrożność (rozmowa z lekarzem lub pielęgniarką) na początku leczenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) z niewydolnością serca; zatrzymywanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, zwłaszcza długotrwale i w dużych dawkach (2400 mg na dobę), może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar).

Wyniki badań epidemiologicznych nie wskazują na zwiększenie ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego przy stosowaniu ibuprofenu w niższych dawkach (tj. ≤ 1200 mg na dobę).

Wpływ na skórę i tkankę podskórną:

U pacjentów leczonych produktami leczniczymi z grupy NLPZ bardzo rzadko odnotowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, niektórych śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (patrz punkt 4.8). Ryzyko wystąpienia opisanych reakcji wydaje się być największe na początku leczenia, w większości przypadków objawy występowały w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Należy przerwać leczenie produktem Milifen, w przypadku pojawienia się pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian chorobowych dotyczących błon śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości.

W wyjątkowych przypadkach, ospa wietrzna może stanowić źródło poważnych powikłań obejmujących infekcje skóry i tkanek miękkich. Dotychczas nie udało się wykluczyć możliwego udziału produktów leczniczych z grupy NLPZ w zaostrzaniu się takich infekcji. Z tego względu zaleca się unikanie stosowania produktu Milifen w przypadkach ospy wietrznej.

Podczas długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych wystąpić mogą bóle głowy, których nie wolno leczyć z zastosowaniem zwiększonych dawek produktu Milifen. Ogólnie, nawyk stosowania leków przeciwbólowych, w szczególności kombinacji różnych substancji przeciwbólowych, może powodować trwałe uszkodzenie nerek oraz wiązać się z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia wywołana długotrwałym zażywaniem leków przeciwbólowych). Ryzyko to może wzrastać w warunkach wysiłku fizycznego związanego z utratą soli i odwodnieniem czego należy unikać.

Ibuprofen może czasowo hamować czynność płytek krwi (agregacja trombocytów) i wydłużać czas krwawienia. Pacjentów, u których występują zaburzenia procesu krzepnięcia lub stosujących terapię przeciwzakrzepową należy objąć dokładną obserwacją.

W przypadku długotrwałej terapii z zastosowaniem ibuprofenu, konieczne jest okresowe monitorowanie czynności wątroby i nerek, a także badanie morfologii krwi, szczególnie w przypadku pacjentów z grupy wysokiego ryzyka.

Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działania niepożądane leków z grupy NLPZ, szczególnie te dotyczące przewodu pokarmowego lub ośrodkowego układu nerwowego.

Nasilone, ostre reakcje nadwrażliwości (na przykład wstrząs anafilaktyczny) obserwowano bardzo rzadko. Podawanie produktu Milifen należy koniecznie przerwać w razie wystąpienia pierwszych objawów reakcji nadwrażliwości. W takim wypadku konieczne jest podjęcie działania medycznego adekwatnego do obserwowanych objawów przez wykwalifikowany personel.

Należy zachować ostrożność w przypadku następujących pacjentów:

- pacjentów z wrodzonym zaburzeniem metabolizmu porfiryn (np. ostrą porfirią przerywaną)

- pacjentów odwodnionych   

- pacjentów bezpośrednio po poważnych zabiegach chirurgicznych

Ten produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Działania niepożądane można zminimalizować przez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki produktu przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów.

Pacjentów poddawanych długotrwałej terapii z zastosowaniem NLPZ należy pozostawiać pod kontrolą lekarską w celu monitorowania występowania działań niepożądanych.

Osoby w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku występuje zwiększona częstotliwość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem produktów leczniczych z grupy NLPZ, szczególnie krwawień z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą być śmiertelne.

Toczeń rumieniowaty układowy (ang. SLE) i mieszana choroba tkanki łącznej:

Toczeń rumieniowaty układowy i mieszana choroba tkanki łącznej - zwiększone ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.

Pacjenci z astmą powinni przez zastosowaniem ibuprofenu zasięgnąć porady lekarza (patrz poniżej).

Inne leki z grupy NLPZ:

Należy unikać stosowania produktu Milifen 100 mg/5 ml, zawiesina doustna, równocześnie z innymi lekami z grupy NLPZ włączając selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2.

Wpływ na układ pokarmowy:

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktów leczniczych z grupy NLPZ u pacjentów z chorobami żołądka i jelit w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna) – ze względu na możliwość zaostrzenia objawów.

Na każdym etapie leczenia wszystkimi produktami leczniczymi z grupy NLPZ odnotowywano występowanie krwawienia z przewodu pokarmowego, choroby wrzodowej lub perforacji, które mogą być nawet śmiertelne, z lub bez objawów ostrzegawczych bądź podobnych zdarzeń żołądkowo-jelitowych występujących w wywiadzie.

Pacjenci, u których występowało działanie toksyczne na układ pokarmowy w wywiadzie, szczególnie w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy dotyczące przewodu pokarmowego (szczególnie krwawienie), zwłaszcza na początku leczenia.

Podanie większej dawki produktu leczniczego z grupy NLPZ pacjentom z owrzodzeniem w układzie pokarmowym w wywiadzie, szczególnie powikłanym krwawieniem lub perforacją (patrz punkt 4.3), oraz osobom w podeszłym wieku, zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, choroby wrzodowej żołądka lub perforacji. U tych pacjentów leczenie należy rozpocząć stosując najmniejszą możliwą dawkę terapeutyczną.

W przypadku takich pacjentów, podobnie jak w przypadku pacjentów wymagających jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych produktów leczniczych, które mogą podnosić ryzyko działań niepożądanych dotyczących układu pokarmowego, należy rozważyć zastosowanie terapii skojarzonej z lekami ochronnymi (np. misoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej).

Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących jednocześnie produkty, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia. Do produktów tych należą: doustnie stosowane kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny oraz leki przeciwpłytkowe takie jak kwas acetylosalicylowy.

W przypadku, gdy u pacjentów otrzymujących ibuprofen wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, produkt należy odstawić.

Wpływ na nerki i drogi moczowe: 

Zaburzenie czynności nerek może się nasilić.

U pacjentów ze zmniejszonym przepływem krwi przez nerki i ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, gdzie nerkowe prostaglandyny zapewniają utrzymanie nerkowej perfuzji, produkty lecznicze z grupy NLPZ, takie jak Milifen, mogą powodować wystąpienie objawów dawko-zależnej toksyczności względem nerek. Pacjentami z grupy ryzyka są pacjenci z zaburzoną czynnością nerek, niewydolnością serca i zaburzoną czynnością wątroby. Jest to szczególnie istotne u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) zaburzoną czynnością serca w wywiadzie, gdyż może dochodzić do zaburzenia czynności nerek i (lub) zatrzymania płynów w organizmie. U takich pacjentów należy zachować ostrożność stosując produkt Milifen.

Wpływ na wątrobę i drogi żółciowe:

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych.

Wpływ na układ oddechowy: 

Należy zachować ostrożność stosując produkt Milifen u pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi, gdyż może u nich występować astma NLPZ-zależna, związana z silnym skurczem oskrzeli.

Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe:

Należy zachować ostrożność (rozmowa z lekarzem lub pielęgniarką) na początku leczenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) z niewydolnością serca; zatrzymywanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, zwłaszcza długotrwale i w dużych dawkach (2400 mg na dobę), może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar).

Wyniki badań epidemiologicznych nie wskazują na zwiększenie ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego przy stosowaniu ibuprofenu w niższych dawkach (tj. ≤ 1200 mg na dobę).

Wpływ na skórę i tkankę podskórną:

U pacjentów leczonych produktami leczniczymi z grupy NLPZ bardzo rzadko odnotowano występowanie ciężkich reakcji skórnych, niektórych śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (patrz punkt 4.8). Ryzyko wystąpienia opisanych reakcji wydaje się być największe na początku leczenia, w większości przypadków objawy występowały w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Należy przerwać leczenie produktem Milifen, w przypadku pojawienia się pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian chorobowych dotyczących błon śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości.

W wyjątkowych przypadkach, ospa wietrzna może stanowić źródło poważnych powikłań obejmujących infekcje skóry i tkanek miękkich. Dotychczas nie udało się wykluczyć możliwego udziału produktów leczniczych z grupy NLPZ w zaostrzaniu się takich infekcji. Z tego względu zaleca się unikanie stosowania produktu Milifen w przypadkach ospy wietrznej.

Podczas długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych wystąpić mogą bóle głowy, których nie wolno leczyć z zastosowaniem zwiększonych dawek produktu Milifen. Ogólnie, nawyk stosowania leków przeciwbólowych, w szczególności kombinacji różnych substancji przeciwbólowych, może powodować trwałe uszkodzenie nerek oraz wiązać się z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia wywołana długotrwałym zażywaniem leków przeciwbólowych). Ryzyko to może wzrastać w warunkach wysiłku fizycznego związanego z utratą soli i odwodnieniem czego należy unikać.

Ibuprofen może czasowo hamować czynność płytek krwi (agregacja trombocytów) i wydłużać czas krwawienia. Pacjentów, u których występują zaburzenia procesu krzepnięcia lub stosujących terapię przeciwzakrzepową należy objąć dokładną obserwacją.

W przypadku długotrwałej terapii z zastosowaniem ibuprofenu, konieczne jest okresowe monitorowanie czynności wątroby i nerek, a także badanie morfologii krwi, szczególnie w przypadku pacjentów z grupy wysokiego ryzyka.

Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działania niepożądane leków z grupy NLPZ, szczególnie te dotyczące przewodu pokarmowego lub ośrodkowego układu nerwowego.

Nasilone, ostre reakcje nadwrażliwości (na przykład wstrząs anafilaktyczny) obserwowano bardzo rzadko. Podawanie produktu Milifen należy koniecznie przerwać w razie wystąpienia pierwszych objawów reakcji nadwrażliwości. W takim wypadku konieczne jest podjęcie działania medycznego adekwatnego do obserwowanych objawów przez wykwalifikowany personel.

Należy zachować ostrożność w przypadku następujących pacjentów:

- pacjentów z wrodzonym zaburzeniem metabolizmu porfiryn (np. ostrą porfirią przerywaną)

- pacjentów odwodnionych   

- pacjentów bezpośrednio po poważnych zabiegach chirurgicznych

Ten produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.