Sprawdzamy dostępność
leków w 10 914 aptekach
Dostępny w mniej niż połowie aptek
Losacor tabletki powlekane | 50 mg | 30 tabl.
od 0 , 00 zł do 15 , 61 zł
Dowiedz się więcej
Rodzaj:
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Substancja czynna:
Losartanum kalicum
Podmiot odpowiedzialny:
BIOFARM SP. Z O.O.
- Losacor cena
- Kiedy stosujemy lek Losacor?
- Jaki jest skład leku Losacor?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Losacor?
- Losacor – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Losacor - dawkowanie leku
- Losacor – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie leku Losacor w czasie ciąży
- Zamienniki leku
- Czy Losacor wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Losacor wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Losartanum kalicum.
Opis produktu Losacor
Kiedy stosujemy lek Losacor?
• Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku 6 do 18 lat.
• Leczenie chorób nerek u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥ 0,5 g/dobę jako składowa leczenia przeciwnadciśnieniowego.
• Zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG (patrz punkt 5.1, Badanie LIFE, Rasa).
Jaki jest skład leku Losacor?
Jedna tabletka powlekana zawiera 50 mg losartanu potasowego (Losartanum kalicum).
Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna 260,40 mg.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Losacor?
• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkty 4.4 i 6.1).
• Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
Losacor – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Losartan został zbadany w następujących badaniach klinicznych:
• kontrolowane badanie kliniczne, w którym uczestniczyło > 3000 dorosłych pacjentów w wieku ≥ 18 lat z nadciśnieniem pierwotnym,
• kontrolowane badanie kliniczne, w którym uczestniczyło 177 dzieci w wieku od 6 do 16 lat z nadciśnieniem tętniczym,
• kontrolowane badanie kliniczne, w którym uczestniczyło > 9000 pacjentów w wieku 55-80 lat z nadciśnieniem i przerostem lewej komory serca,
• kontrolowane badanie kliniczne, w którym uczestniczyło > 7700 dorosłych pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca,
• kontrolowane badanie kliniczne, w którym uczestniczyło > 1500 pacjentów w wieku ≥ 31 lat z cukrzycą typu drugiego i białkomoczem.
W powyższych badaniach klinicznych najczęściej występującym działaniem niepożądanym były zawroty głowy.
Działania niepożądane wymienione poniżej określono odpowiednio według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania zgodnie z następującym schematem:
Bardzo często: ≥ 1/10
Często: ≥ 1/100 do < 1/10
Niezbyt często: ≥ 1/1 000 do < 1/100
Rzadko: ≥ 1/10 000 do < 1/1 000
Bardzo rzadko: < 1/10 000
Częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Nadciśnienie
Klasyfikacja układów i narządów | Działanie niepożądane | Częstość występowania |
Zaburzenia układu nerwowego | zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego | często |
senność, ból głowy, zaburzenia snu | niezbyt często | |
Zaburzenia serca | kołatanie serca, dławica piersiowa | niezbyt często |
Zaburzenia naczyniowe | objawowe niedociśnienie | niezbyt często |
(zwłaszcza u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, np. pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub stosujących duże dawki leków moczopędnych), hipotonia ortostatyczna zależna od dawki, wysypka | ||
Zaburzenia żołądka i jelit | ból brzucha, zaparcie | niezbyt często |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | osłabienie, zmęczenie, obrzęk | niezbyt często |
Badania diagnostyczne | hiperkaliemia | często |
zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (A1AT)* | rzadko |
* zazwyczaj wracała do normy po przerwaniu leczenia losartanem
Pacjenci z nadciśnieniem i przerostem lewej komory serca
W kontrolowanym badaniu klinicznym, w którym uczestniczyło 9193 pacjentów w wieku 55-80 lat z nadciśnieniem i przerostem lewej komory serca, zgłaszano następujące działania niepożądane:
Klasyfikacja układów i narządów | Działanie niepożądane | Częstość występowania |
Zaburzenia układu nerwowego | zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego | często |
Zaburzenia ucha i błędnika | zawroty głowy pochodzenia błędnikowego | często |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | osłabienie/zmęczenie | często |
Przewlekła niewydolność serca
W kontrolowanych badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (patrz: Badania ELITE I oraz ELITE II, Badanie HEAAL, punkt 5.1) zgłaszano następujące działania niepożądane:
Klasyfikacja układów i narządów | Działanie niepożądane | Częstość występowania |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | niedokrwistość | często |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | hiperkaliemia | niezbyt często* |
Zaburzenia układu nerwowego | zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego | często |
ból głowy | niezbyt często | |
parestezje | rzadko | |
Zaburzenia serca | omdlenie, migotanie przedsionków, incydent naczyniowo-mózgowy | rzadko |
Zaburzenia naczyniowe | niedociśnienie, w tym niedociśnienie ortostatyczne | często |
Zaburzenia układu | duszność, kaszel | niezbyt często |
oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | ||
Zaburzenia żołądka i jelit | biegunka, nudności, wymioty | niezbyt często |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | pokrzywka, świąd, wysypka | niezbyt często |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek | często |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | osłabienie/zmęczenie | niezbyt często |
Badania diagnostyczne | zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny i potasu w surowicy krwi | często |
* często – u pacjentów, którzy otrzymywali losartan w dawce 150 mg zamiast 50 mg
Nadciśnienie tętnicze i cukrzyca typu 2 z chorobą nerek
W kontrolowanym badaniu klinicznym, w którym uczestniczyło 1513 pacjentów w wieku ≥ 31 lat z cukrzycą typu drugiego i białkomoczem (patrz: Badanie RENAAL, punkt 5.1) najczęściej zgłaszano następujące działanie niepożądane związane z przyjmowaniem losartanu:
Klasyfikacja układów i narządów | Działanie niepożądane | Częstość występowania |
Zaburzenia układu nerwowego | zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego | często |
Zaburzenia naczyniowe | niedociśnienie | często |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | osłabienie/zmęczenie | często |
Badania diagnostyczne | hipoglikemia, hiperkaliemia* | często |
* W badaniu klinicznym, w którym uczestniczyli pacjenci z cukrzycą typu drugiego z nefropatią, u 9,9% pacjentów leczonych losartanem w postaci tabletek i u 3,4% pacjentów otrzymujących placebo rozwinęła się hiperkaliemia (> 5,5 mmol/l).
Następujące działania niepożądane występowały częściej u pacjentów otrzymujących losartanu niż u pacjentów przyjmujących placebo:
Klasyfikacja układów i narządów | Działanie niepożądane | Częstość występowania |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | niedokrwistość | częstość nieznana |
Zaburzenia serca | omdlenie, kołatanie serca | częstość nieznana |
Zaburzenia naczyniowe | niedociśnienie ortostatyczne | częstość nieznana |
Zaburzenia żołądka i jelit | biegunka | częstość nieznana |
Zaburzenia | ||
mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | ból pleców | częstość nieznana |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | zakażenia dróg moczowych | częstość nieznana |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | objawy grypopodobne | częstość nieznana |
Działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane:
Klasyfikacja układów i narządów | Działanie niepożądane | Częstość występowania |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | niedokrwistość, małopłytkowość | częstość nieznana |
Zaburzenia układu immunologicznego | nadwrażliwość: reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioworuchowy, w tym obrzęk krtani i głośni powodujący zwężenie dróg oddechowych i (lub) obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka; u niektórych z tych pacjentów obrzęk naczynioworuchowy występował w przeszłości w związku ze stosowaniem innych leków, w tym inhibitorów ACE; zapalenie naczyń, w tym plamica Schönleina-Henocha | rzadko |
Zaburzenia układu nerwowego | migrena | częstość nieznana |
Zaburzenia psychiczne | depresja | częstość nieznana |
Zaburzenia ucha i błędnika | szum w uszach | częstość nieznana |
Zaburzenia układu | ||
oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | kaszel | częstość nieznana |
Zaburzenia żołądka i jelit | biegunka, zapalenie trzustki | częstość nieznana |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | zapalenie wątroby | rzadko |
nieprawidłowości w funkcjonowaniu wątroby | częstość nieznana | |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | pokrzywka, świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło | częstość nieznana |
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | ból mięśniowy, ból stawów, rozpad mięśni prążkowanych | częstość nieznana |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | zaburzenia erekcji/impotencja | częstość nieznana |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | złe samopoczucie | częstość nieznana |
Badania diagnostyczne | hiponatremia | częstość nieznana |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Jako wynik zablokowania układu renina-angiotensyna-aldosteron, zgłaszano przypadki zmian w prawidłowym funkcjonowaniu nerek, w tym niewydolność nerek u pacjentów z grupy ryzyka; nieprawidłowości w funkcjonowaniu nerek były z reguły odwracalne i ustępowały po przerwaniu leczenia (patrz punkt 4.4)
Dzieci
Profil działań niepożądanych występujących u dzieci jest podobny do profilu działań niepożądanych zgłaszanych u pacjentów dorosłych. Dane dotyczące stosowania losartanu u dzieci są ograniczone.
Losacor - dawkowanie leku
Dawkowanie
Tabletki zawierające losartan należy połykać, popijając szklanką wody.
Losacor można przyjmować niezależnie od posiłków.
Nadciśnienie tętnicze
Zazwyczaj stosowana dawka początkowa i podtrzymująca u większości pacjentów wynosi 50 mg raz na dobę. Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 3 do 6 tygodni od rozpoczęcia leczenia. U niektórych pacjentów korzystne może być zwiększenie dawki do 100 mg raz na dobę (rano).
Losartan można stosować w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, zwłaszcza z lekami moczopędnymi (np. hydrochlorotiazydem).
do 100 mg raz na dobę, w zależności od wartości ciśnienia tętniczego krwi, po pierwszym miesiącu od rozpoczęcia leczenia.
Losacor może być stosowany z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. lekami moczopędnymi, lekami blokującymi kanały wapniowe, alfa- lub beta-adrenolitykami oraz lekami działającymi ośrodkowo), a także z insuliną oraz innymi często stosowanymi lekami o działaniu hipoglikemizującym (np. pochodnymi sulfonylomocznika, glitazonami oraz inhibitorami glukozydazy).
Zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG
Zwykle stosowana dawka początkowa produktu leczniczego Losacor wynosi 50 mg raz na dobę. W zależności od zmian ciśnienia tętniczego należy dodać hydrochlorotiazyd w małej dawce i (lub) zwiększyć dawkę produktu leczniczego Losacor do 100 mg raz na dobę.
Szczególne grupy pacjentów
Stosowanie u pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową
W przypadku pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową (np. leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych) należy rozważyć zastosowanie dawki początkowej wynoszącej 25 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4).
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów hemodializowanych Nie ma konieczności dostosowywania dawki początkowej u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów dializowanych.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Brak doświadczeń terapeutycznych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Z tego względu losartan jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.3 i 4.4).
Stosowanie u dzieci
Istnieją ograniczone dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania losartanu w leczeniu nadciśnienia u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat (patrz punkt 5.1). Dostępne są ograniczone dane farmakokinetyczne dotyczące dzieci z nadciśnieniem w wieku powyżej jednego miesiąca życia (patrz punkt 5.2).
U pacjentów o masie ciała > 20 kg do < 50 kg, którzy potrafią połykać tabletki, zalecana dawka wynosi 25 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 50 mg raz na dobę. Dawkę należy dostosować zgodnie z uzyskaną zmianą wartości ciśnienia tętniczego krwi.
U pacjentów o masie ciała > 50 kg zazwyczaj stosowana dawka wynosi 50 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 100 mg raz na dobę. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania u dzieci dawek większych niż 1,4 mg/kg mc. (lub ponad 100 mg) na dobę.
Nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci w wieku poniżej 6 lat, ponieważ dostępne są ograniczone dane dotyczące stosowania w tych grupach pacjentów.
Z powodu braku danych, nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci, u których szybkość przesączania kłębuszkowego wynosi < 30 ml/min/1,73 m2 (patrz także punkt 4.4).
Również nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz także punkt 4.4).
Stoso wanie u pacjentów w wieku podeszłym
Chociaż u pacjentów w wieku powyżej 75 lat należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 25 mg, dostosowanie dawki u osób w wieku podeszłym nie jest zazwyczaj konieczne.
Losacor – jakie środki ostrożności należy zachować?
Nadwrażliwość
Obrzęk naczynioworuchowy. Pacjenci z obrzękiem naczynioworuchowym w wywiadzie (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka) powinni być ściśle obserwowani (patrz punkt 4.8).
Niedociśnienie tętnicze i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej
U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową (lub) z niedoborem sodu na skutek intensywnego leczenia moczopędnego, diety z ograniczeniem soli, biegunki lub wymiotów może wystąpić objawowe niedociśnienie, szczególnie po podaniu pierwszej dawki i po zwiększeniu dawki. Takie niedobory należy wyrównać przed podaniem produktu leczniczego Losacor lub zastosować mniejszą dawkę początkową (patrz punkt 4.2). Dotyczy to również dzieci w wieku od 6 do 18 lat.
Zaburzenia równowagi elektrolitowej
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ze współistniejącą cukrzycą lub bez cukrzycy, często występują zaburzenia równowagi elektrolitowej, które wymagają wyrównania. W badaniu klinicznym przeprowadzonym z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 i nefropatią częstość występowania hiperkaliemii była większa w grupie stosującej losartan, niż w grupie otrzymującej placebo (patrz punkt 4.8). Dlatego też należy ściśle kontrolować stężenie potasu w osoczu oraz klirens kreatyniny, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca oraz klirensem kreatyniny wynoszącym 30 do 50 ml/min.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania losartanu i leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu oraz substytutów soli zawierających potas (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia czynności wątroby
Na podstawie danych farmakokinetycznych, które wykazują znaczne zwiększenie stężenia losartanu w osoczu u pacjentów z marskością wątroby, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Brak doświadczeń terapeutycznych w leczeniu losartanem pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dlatego też nie wolno podawać losartanu pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).
Nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności nerek
W następstwie zahamowania aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron obserwowano zaburzenia czynności nerek z niewydolnością nerek włącznie (szczególnie u pacjentów, u których czynność nerek zależy od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, takich jak osoby z ciężką niewydolnością serca lub uprzednio występującymi zaburzeniami czynności nerek). Podobnie, jak w przypadku innych leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron, obserwowano również zwiększenie stężenia mocznika we krwi oraz kreatyniny w surowicy krwi u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy doprowadzającej krew do jedynej czynnej nerki; te zmiany czynności nerek mogą być odwracalne po odstawieniu leku. Losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy doprowadzającej krew do jedynej czynnej nerki.
Stosowanie u dzieci z zaburzeniami czynności nerek
Ze względu na brak danych, nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci, u których współczynnik przesączania kłębkowego wynosi < 30 ml/min/1,73 m2 (patrz punkt 4.2).
Podczas leczenia losartanem należy regularnie kontrolować czynność nerek, ponieważ może się pogarszać. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy losartan podawany jest przy istniejących innych zaburzeniach (gorączka, odwodnienie) mogących wpływać na czynność nerek.
Wykazano, że jednoczesne stosowanie losartanu i inhibitorów ACE zaburzało czynność nerek.
Dlatego jednoczesne ich stosowanie nie jest zalecane.
Przeszczep nerki
Brak jest doświadczeń u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepie nerki.
Pierwotny hiperaldosteronizm
Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem przeważnie nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe, działające przez hamowanie układu renina-angiotensyna. Dlatego nie zaleca się stosowania tabletek zawierających losartan.
Choroba niedokrwienna serca i zaburzenia naczyniowo-mózgowe
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zaburzeniami naczyniowo-mózgowymi może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu.
Niewydolność s erca
U pacjentów z niewydolnością serca ze współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek lub bez, istnieje – tak jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna – ryzyko ciężkiego niedociśnienia i (często ostrej) niewydolności nerek.
Brak wystarczających doświadczeń terapeutycznych dotyczących stosowania losartanu u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącymi ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień IV wg NYHA), jak również u pacjentów z niewydolnością serca i objawowymi, zagrażającymi życiu zaburzeniami rytmu serca. Dlatego też losartan należy stosować ostrożnie w tych grupach pacjentów. Skojarzone leczenie losartanem i beta-adrenolitykami należy stosować ostrożnie (patrz punkt 5.1).
Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu Tak jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej, lub kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu.
Substancje pomocnicze
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę (każda tabletka powlekana zawiera 260,40 mg laktozy jednowodnej). Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża
Nie należy rozpoczynać leczenia losartanem podczas ciąży. U pacjentek planujących ciążę należy zmienić leczenie na alternatywne o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży, chyba że dalsze leczenie losartanem uważane jest za niezbędne. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie losartanu oraz, jeśli to właściwe, rozpocząć alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).
Inne ostrzeżenia i środki ostrożności
Podobnie jak zaobserwowano w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan i inni antagoniści angiotensyny zdecydowanie mniej skutecznie zmniejszają ciśnienie krwi u osób rasy czarnej niż u osób innych ras, prawdopodobnie z powodu większej częstości występowania stanów małego stężenia reniny w populacji osób rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym.
Przyjmowanie leku Losacor w czasie ciąży
Nadwrażliwość
Obrzęk naczynioworuchowy. Pacjenci z obrzękiem naczynioworuchowym w wywiadzie (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka) powinni być ściśle obserwowani (patrz punkt 4.8).
Niedociśnienie tętnicze i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej
U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową (lub) z niedoborem sodu na skutek intensywnego leczenia moczopędnego, diety z ograniczeniem soli, biegunki lub wymiotów może wystąpić objawowe niedociśnienie, szczególnie po podaniu pierwszej dawki i po zwiększeniu dawki. Takie niedobory należy wyrównać przed podaniem produktu leczniczego Losacor lub zastosować mniejszą dawkę początkową (patrz punkt 4.2). Dotyczy to również dzieci w wieku od 6 do 18 lat.
Zaburzenia równowagi elektrolitowej
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ze współistniejącą cukrzycą lub bez cukrzycy, często występują zaburzenia równowagi elektrolitowej, które wymagają wyrównania. W badaniu klinicznym przeprowadzonym z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 i nefropatią częstość występowania hiperkaliemii była większa w grupie stosującej losartan, niż w grupie otrzymującej placebo (patrz punkt 4.8). Dlatego też należy ściśle kontrolować stężenie potasu w osoczu oraz klirens kreatyniny, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca oraz klirensem kreatyniny wynoszącym 30 do 50 ml/min.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania losartanu i leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu oraz substytutów soli zawierających potas (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia czynności wątroby
Na podstawie danych farmakokinetycznych, które wykazują znaczne zwiększenie stężenia losartanu w osoczu u pacjentów z marskością wątroby, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Brak doświadczeń terapeutycznych w leczeniu losartanem pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dlatego też nie wolno podawać losartanu pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).
Nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności nerek
W następstwie zahamowania aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron obserwowano zaburzenia czynności nerek z niewydolnością nerek włącznie (szczególnie u pacjentów, u których czynność nerek zależy od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, takich jak osoby z ciężką niewydolnością serca lub uprzednio występującymi zaburzeniami czynności nerek). Podobnie, jak w przypadku innych leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron, obserwowano również zwiększenie stężenia mocznika we krwi oraz kreatyniny w surowicy krwi u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy doprowadzającej krew do jedynej czynnej nerki; te zmiany czynności nerek mogą być odwracalne po odstawieniu leku. Losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy doprowadzającej krew do jedynej czynnej nerki.
Stosowanie u dzieci z zaburzeniami czynności nerek
Ze względu na brak danych, nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci, u których współczynnik przesączania kłębkowego wynosi < 30 ml/min/1,73 m2 (patrz punkt 4.2).
Podczas leczenia losartanem należy regularnie kontrolować czynność nerek, ponieważ może się pogarszać. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy losartan podawany jest przy istniejących innych zaburzeniach (gorączka, odwodnienie) mogących wpływać na czynność nerek.
Wykazano, że jednoczesne stosowanie losartanu i inhibitorów ACE zaburzało czynność nerek.
Dlatego jednoczesne ich stosowanie nie jest zalecane.
Przeszczep nerki
Brak jest doświadczeń u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepie nerki.
Pierwotny hiperaldosteronizm
Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem przeważnie nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe, działające przez hamowanie układu renina-angiotensyna. Dlatego nie zaleca się stosowania tabletek zawierających losartan.
Choroba niedokrwienna serca i zaburzenia naczyniowo-mózgowe
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i zaburzeniami naczyniowo-mózgowymi może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu.
Niewydolność s erca
U pacjentów z niewydolnością serca ze współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek lub bez, istnieje – tak jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna – ryzyko ciężkiego niedociśnienia i (często ostrej) niewydolności nerek.
Brak wystarczających doświadczeń terapeutycznych dotyczących stosowania losartanu u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącymi ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień IV wg NYHA), jak również u pacjentów z niewydolnością serca i objawowymi, zagrażającymi życiu zaburzeniami rytmu serca. Dlatego też losartan należy stosować ostrożnie w tych grupach pacjentów. Skojarzone leczenie losartanem i beta-adrenolitykami należy stosować ostrożnie (patrz punkt 5.1).
Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu Tak jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej, lub kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu.
Substancje pomocnicze
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę (każda tabletka powlekana zawiera 260,40 mg laktozy jednowodnej). Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża
Nie należy rozpoczynać leczenia losartanem podczas ciąży. U pacjentek planujących ciążę należy zmienić leczenie na alternatywne o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży, chyba że dalsze leczenie losartanem uważane jest za niezbędne. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie losartanu oraz, jeśli to właściwe, rozpocząć alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i 4.6).
Inne ostrzeżenia i środki ostrożności
Podobnie jak zaobserwowano w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan i inni antagoniści angiotensyny zdecydowanie mniej skutecznie zmniejszają ciśnienie krwi u osób rasy czarnej niż u osób innych ras, prawdopodobnie z powodu większej częstości występowania stanów małego stężenia reniny w populacji osób rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym.
Charakterystyka produktu leczniczego Losacor
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Zamienniki leku Losacor
Zamiast tego leku można wybrać jeden z 4 zamienników. Kupując najtańszy z nich zaoszczędzisz 3,35 zł.
tabletki powlekane | 50 mg | 30 tabl. | 3 blist.po 10 szt.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Trudno dostępny w aptekach
12,26 zł
Trudno dostępny w aptekach
14,81 zł
Dostępny w większości aptek
15,15 zł
tabletki powlekane | 50 mg | 30 tabl. | 1 blist.po 30 szt.
lek na receptę | refundowany | 65+ | Dziecko
Dostępny w ponad połowie aptek
23,13 zł
Interakcje Losacor z innymi lekami
Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.
Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami :
Interakcje Losacor z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Grupy
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Może Cię również zainteresować:
Cukrzyca a alkohol. Czy diabetyk może pić alkohol?
Zioła na potencję – jakie wybrać? (ranking)
GIF wycofał 2 serie leku Tadalafil Aristo
Imbir a nadciśnienie. Czy imbir obniża ciśnienie?
Dodatkowe informacje
Wybierz interesujące Cię informacje:
Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.