Interakcja istotna
- Dotyczy leków
- Finospir
Spironolakton należy przyjmować z posiłkiem lub zaraz po posiłku, ponieważ pokarm powoduje lepsze wchłanianie tego leku.
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 928 aptekach
• Leczenie przewlekłej skurczowej niewydolności serca (grupa III-IV NYHA) jako uzupełnienie standardowego leczenia
• Leczenie obrzęków spowodowanych zespołem nerczycowym, gdy inne sposoby leczenia obrzęków nie przyniosły skutku, w szczególności w przypadku podejrzenia hiperaldosteronizmu
• Leczenie puchliny brzusznej i obrzęków związanych z niewyrównaną marskością wątroby lub nadciśnieniem wrotnym i innymi chorobami wątroby, gdy inne sposoby leczenia obrzęków nie przyniosły skutku, w szczególności w przypadku podejrzenia hiperaldosteronizmu
• W leczeniu nadciśnienia jako lek dodatkowy u pacjentów niereagujących dostatecznie na inne leki przeciwnadciśnieniowe
• Pierwotny hiperaldosteronizm
Jedna tabletka zawiera 25 mg, 50 mg lub 100 mg spironolaktonu.
Substancje pomocnicze: Jedna tabletka zawiera laktozę jednowodną w ilości odpowiadającej 57 mg laktozy (tabletka 25 mg), 114 mg laktozy (tabletka 50 mg) lub 228 mg laktozy (tabletka 100 mg).
Pełny wykaz substancji pomocniczych: patrz punkt 6.1.
• Nadwrażliwość na spironolakton lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych.
• Hiperkaliemia
• Hiponatremia
• Przełom nadnerczowy
• Ostra i przewlekła niewydolność nerek, klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min
• Bezmocz
• Porfiria
Należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia ciężkiej hiperkaliemii, szczególnie podczas długotrwałego leczenia. U pacjentów z marskością wątroby występowała hiperchloremiczna kwasica metaboliczna. Stosowanie wysokich dawek spironolaktonu może powodować hiponatremię i odwodnienie. U pacjentów z niewydolnością nerek spironolakton może powodować dalsze pogorszenie czynności nerek. Jeśli stężenie kreatyniny wyraźnie wzrasta, należy przerwać leczenie spironolaktonem. Podczas stosowania spironolaktonu stężenie kwasu moczowego może ulec zmniejszeniu. Objawy neurologiczne, takie jak splątanie, bóle głowy i apatia, występują głównie u pacjentów z marskością wątroby.
Częstość występowania działań niepożądanych została zdefiniowana w następujący sposób:
Bardzo często (≥ 1/10)
Często (≥1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100),
Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
Częstość nieznana (nie można ocenić na podstawie dostępnych danych).
Często | Niezbyt często | Rzadko | Bardzo rzadko | |
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) | Łagodne guzy piersi | |||
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Trombocytopenia, leukopenia (również agranulocytoza) | |||
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Zaburzenia równowagi elektrolitowej: hiperkaliemia i hiponatremia | Odwodnienie | ||
Zaburzenia psychiczne | Splątanie | Apatia, zmiany libido | ||
Zaburzenia układu nerwowego | Ból głowy | Parestezje | Zawroty głowy | |
Zaburzenia żołądka i jelit | Zaburzenia żołądkowojelitowe, nudności, biegunka, wymioty | |||
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Zaburzenia czynności wątroby | |||
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Suchość skóry | Wysypka, świąd, pokrzywka | Łysienie, hipertrichoza | |
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej | Kurcze mięśni | |||
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy | Ostra niewydolność nerek | ||
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | Ginekomastia, tkliwość piersi, zaburzenia miesiączkowania, impotencja | |||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Senność | |||
Badania diagnostyczne | Zwiększenie stężenia reniny |