Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml interakcje ulotka roztwór do infuzji 2 mg/ml 1 but. po 200 ml

Brak informacji o dostępności produktu

 

Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml roztwór do infuzji | 2 mg/ml | 1 but. po 200 ml


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Ciprofloxacinum
Podmiot odpowiedzialny: FRESENIUS KABI DEUTSCHLAND GMBH



Opis produktu Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml

Kiedy stosujemy lek Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml?

Roztwór do infuzji Ciprofloxacin Kabi jest wskazany do leczenia poniżej wymienionych zakażeń

(patrz punkt 4.4 i 5.1). Przed rozpoczęciem terapii należy zwrócić szczególną uwagę na dostępne informacje dotyczące oporności na cyprofloksacynę.

Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Dorośli

• Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne

- zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc,

- zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy lub rozstrzeni oskrzeli,

- zapalenie płuc.

• Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego.

• Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok, szczególnie spowodowane przez bakterie Gram-ujemne.

• Zakażenia układu moczowego.

• Zapalenie jądra i najądrza, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae.

• Zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae.

Jeżeli podejrzewa się lub rozpozna, że wyżej wymienione zakażenia układu płciowego wywołane są przez Neisseria gonorrhoeae, to szczególnie istotne jest uzyskanie lokalnych danych na temat rozpowszechnienia oporności na cyprofloksacynę i potwierdzenie wrażliwości na podstawie badań laboratoryjnych.

• Zakażenia układu pokarmowego (np. biegunka podróżnych).

• Zakażenia w obrębie jamy brzusznej.

• Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne.

• Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego.

• Zakażenia kości i stawów.

• Leczenie zakażeń u pacjentów z neutropenią.

• Zapobieganie zakażeniom u pacjentów z neutropenią.

• Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).

Dzieci i młodzież

• Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy, wywołane przez Pseudomonas aeruginosa.

• Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek.

• Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).

Cyprofloksacynę można także zastosować do leczenia ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeli uzna się to za konieczne.

Leczenie powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.4 i 5.1).


Jaki jest skład leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml?

Każdy ml roztworu do infuzji zawiera 2 mg cyprofloksacyny w postaci wodorosiarczanu, (Ciprofloxacinum).

50 ml roztworu zawiera 100 mg cyprofloksacyny.

100 ml roztworu zawiera 200 mg cyprofloksacyny.

200 ml roztworu zawiera 400 mg cyprofloksacyny.

Substancja pomocnicza: sód.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml?

• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinolony lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

• Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i tyzanidyny (patrz punkt 4.5).


Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są nudności, biegunka, wymioty, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, wysypka oraz odczyn w miejscu wstrzyknięcia i infuzji.

Poniżej przedstawiono działania niepożądane, pochodzące z badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu do obrotu cyprofloksacyny (leczenie doustne, dożylne i sekwencyjne), uporządkowane według częstości występowania. Analizę częstości przeprowadzono łącznie dla postaci doustnych i dożylnych cyprofloksacyny.

Klasyfikacja układów i narządów

Często

≥1/100 do < 10

Niezbyt często ≥1/1 000 do < 1/100

Rzadko

Bardzo rzadko < 1/10 000

Częstość nieznana

(nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

 

Nadkażenia grzybicze

Zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem antybiotyków

(bardzo rzadko mogące

zagrażać życiu)

(patrz punkt 4.4)

   

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

 

Eozynofilia

Leukopenia

Niedokrwistość Neutropenia

Leukocytoza Trombocytope-

nia

Trombocytoza

Niedokrwistość hemolityczna Niedokrwistość aplastyczna

(zagrażająca życiu) Pancytopenia (zagrażająca życiu)

Hamowanie czynności szpiku kostnego

(zagrażające życiu)

 

Zaburzenia układu immunologicznego

   

Reakcje alergiczne Obrzęk alergiczny

(obrzęk naczynioruchowy)

Reakcja anafilaktyczna Wstrząs anafilaktyczny

(zagrażający życiu) (patrz punkt

4.4)

Zespół choroby posurowiczej

 

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

 

Brak łaknienia

Hiperglikemia

   

Zaburzenia psychiczne

 

Nadmierna aktywność

psychomotoryczna, pobudzenie

Splątanie i dezorientacja

Reakcje lękowe

Niezwykłe sny

Depresja

Omamy

Reakcje psychotyczne

(patrz punkt

4.4)

 

Zaburzenia układu nerwowego

 

Ból głowy

Zawroty głowy Zaburzenia snu Zaburzenia smaku

Parestezje i dyzestezje Niedoczulica

Drżenie

Drgawki

(patrz punkt

4.4)

Zawroty głowy

Migrena Zaburzenia koordynacji Zakłócenia chodu Zaburzenia węchu Nadciśnienie wewnątrzczaszkowe

Neuropatia obwodowa

(patrz punkt 4.4)

Zaburzenia oka

   

Zaburzenia widzenia

Zniekształcone widzenie kolorów

 

Zaburzenia ucha i błędnika

   

Szumy uszne Utrata słuchu lub zaburzenie słuchu

   

Zaburzenia serca

   

Tachykardia

 

Arytmia komorowa

i torsades de pointes

(zgłaszane przeważnie u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT), wydłużenie odstępu QT

w EKG

(patrz punkt 4.4 i 4.9)

Zaburzenia naczyniowe

   

Rozszerzenie naczyń

Niedociśnienie

Omdlenia

Zapalenie naczyń

 

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

   

Duszność (w tym stan astmatyczny)

   

Zaburzenia

żołądka i jelit

Nudności

Biegunka

Wymioty

Bóle żołądka

i jelit i bóle brzucha Niestrawność

Wzdęcia

 

Zapalenie trzustki

 

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

 

Zwiększenie aktywności aminotransferaz

Zwiększenie stężenia bilirubiny

Zaburzenie czynności wątroby Żółtaczka cholestatyczna Zapalenie wątroby

Martwica wątroby (bardzo rzadko postępująca w zagrażającą życiu niewydolność wątroby) (patrz punkt

4.4)

 

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

 

Wysypka

Świąd

Pokrzywka

Reakcje wrażliwości na światło (patrz punkt

4.4)

Wybroczyny Rumień wielopostaciowy Rumień guzowaty Zespół

Stevensa- Johnsona

(mogący zagrażać życiu) Martwica toksycznorozpływna naskórka (mogąca zagrażać życiu)

 

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

 

Bóle mięśniowoszkieletowe (np. ból kończyn, ból pleców, ból klatki piersiowej) Bóle stawów

Ból mięśni Zapalenie stawów Zwiększone napięcie i kurcze mięśni

Osłabienie mięśni Zapalenie ścięgien Zerwanie ścięgna (głównie ścięgna Achillesa)

(patrz punkt

4.4)

Nasilenie

objawów

miastenii (patrz punkt

4.4)

 

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

 

Zaburzenie czynności nerek

Niewydolność nerek

Krwiomocz

Występowanie kryształów w moczu

(patrz punkt

4.4)

Kanalikowośródmiąższowe zapalenie nerek

   

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Odczyn miejscowy na wkłucie i infuzję (tylko podczas podawania dożylnego)

Osłabienie Gorączka

Obrzęk Pocenie się (nadmierna potliwość)

   

Badania diagnostyczne

 

Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi

Nieprawidłowe stężenie protrombiny

Zwiększenie aktywności amylazy

   

Poniższe działania niepożądane występują z większą częstością w podgrupach pacjentów otrzymujących leczenie dożylne lub sekwencyjne (dożylne, a następnie doustne):

Często

wymioty, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz, wysypka

Niezbyt często

trombocytopenia, trombocytemia, splątanie i dezorientacja, omamy, parestezje i dyzestezje, napady padaczkowe, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, utrata słuchu, tachykardia, rozszerzenie naczyń, niedociśnienie, przemijające zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, niewydolność nerek, obrzęk

Rzadko

niedokrwistość aplastyczna, zahamowanie czynności szpiku kostnego, wstrząs anafilaktyczny, reakcje psychotyczne, migrena, zaburzenia czynności nerwu węchowego, zaburzenia słuchu, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, martwica wątroby, wybroczyny, zerwanie ścięgna

Dzieci i młodzież

Występowanie wymienionej powyżej artropatii odnosi się do danych zgromadzonych w badaniach u osób dorosłych. U dzieci artropatia występowała często (patrz punkt 4.4).


Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml - dawkowanie leku

Dawkowanie

Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia, wrażliwości na cyprofloksacynę drobnoustrojów wywołujących zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz, u dzieci i młodzieży, od masy ciała.

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej przebiegu klinicznego i bakteriologicznego.

Po początkowym leczeniu dożylnym można zmienić leczenie na doustne - tabletkami lub zawiesiną, jeżeli lekarz uzna je za wskazane ze względów klinicznych. Należy jak najszybciej zmienić leczenie dożylne na terapię doustną.

W przypadkach ciężkich zakażeń lub jeśli pacjent nie może przyjąć tabletki doustnie (np. pacjent żywiony pozajelitowo) zaleca się rozpoczęcie terapii podaniem cyprofloksacyny dożylnej, aż do możliwości zmiany na leczenie doustne.

Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np. Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter lub Staphylococcus spp.)może być konieczne podawanie większych dawek cyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi.

W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas leczenia niektórych zakażeń (np. zapalenie narządów miednicy mniejszej, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia u pacjentów z neutropenią i zakażenia kości i stawów) może być konieczne zastosowanie w skojarzeniu z innym, odpowiednim lekiem przeciwbakteryjnym.

Dorośli

Wskazania

Dawka dobowa w miligramach

Całkowity czas trwania leczenia (w tym jak najszybsza zmiana na terapię doustną)

Zakażenia dolnych dróg oddechowych

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

7 do 14 dni

Zakażenia górnych dróg oddechowych

Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

7 do 14 dni

Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

7 do 14 dni

Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego

400 mg 3 razy na dobę

28 dni do 3 miesięcy

Zakażenia układu moczowego

Powikłane i niepowikłane odmiedniczkowe zapalenie nerek

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

7 do 21 dni, w szczególnych

okolicznościach

(np. ropnie) może być kontynuowane powyżej

21 dni

Zapalenie gruczołu krokowego

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

2 do 4 tygodni (ostre)

Zakażenia narządów płciowych

Zapalenie jądra i najądrza oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

co najmniej 14 dni

Zakażenia układu pokarmowego

oraz zakażenia w obrębie jamy brzusznej

Biegunka wywołana przez bakterie chorobotwórcze, w tym Shigella spp.inne niż Shigella dysenteriae typu 1 oraz empiryczne leczenie biegunki podróżnych

400 mg 2 razy na dobę

1 dzień

Biegunka wywołana przez Shigella dysenteriae typu 1

400 mg 2 razy na dobę

5 dni

Biegunka wywołana przez Vibrio cholerae

400 mg 2 razy na dobę

3 dni

Dur brzuszny

400 mg 2 razy na dobę

7 dni

Zakażenia w obrębie jamy brzusznej wywołane przez bakterie Gram-ujemne

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

5 do 14 dni

Zakażenia skóry i tkanek miękkich

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

7 do 14 dni

Zakażenia kości i stawów

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

maksymalnie 3 miesiące

Leczenie zakażeń lub zapobieganie im u pacjentów z neutropenią

Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi.

400 mg 2 razy na dobę do 400 mg

3 razy na dobę

leczenie należy

kontynuować przez cały okres występowania neutropenii

Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, podawanie produktu leczniczego należy rozpocząć jak najszybciej.

400 mg 2 razy na dobę

60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis

Dzieci i młodzież

Wskazania

Dawka dobowa w miligramach

Całkowity czas trwania leczenia (w tym jak najszybsza zmiana na terapię doustną)

Mukowiscydoza

10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę

10 do 14 dni

Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek

6 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę do

10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę

10 do 21 dni

Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, podawanie produktu leczniczego należy rozpocząć jak najszybciej

10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę do

15 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę

60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis

Inne ciężkie zakażenia

10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę

zależnie od rodzaju zakażenia

Pacjenci w podeszłym wieku

Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną do ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny.

Niewydolność nerek i wątroby

Zalecana dawka początkowa i podtrzymująca u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek:

Klirens kreatyniny

[ml/min/1,73 m²]

Stężenie kreatyniny w surowicy [μmol/l]

Dawka dożylna [mg]

> 60

< 124

patrz typowe dawkowanie

30–60

124 do 168

200-400 mg co 12 godzin

< 30

> 169

200-400 mg co 24 godziny

Pacjenci poddawani hemodializie

> 169

200-400 mg co 24 godziny

(po dializie)

Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej

> 169

200-400 mg co 24 godzy

U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczna korekta dawki.

Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek i (lub) wątroby.

Sposób podawania

Przed użyciem należy obejrzeć roztwór do infuzji Ciprofloxacin Kabi. Nie podawać w przypadku stwierdzenia zmętnienia.

Cyprofloksacynę należy podawać w postaci infuzji dożylnych. U dzieci czas trwania infuzji wynosi 60 minut.

U pacjentów dorosłych czas trwania infuzji produktu leczniczego Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml wynosi 60 minut, a produktu leczniczego Ciprofloxacin Kabi 200 mg/100 ml - 30 minut. Powolna infuzja do dużego naczynia żylnego zminimalizuje dyskomfort pacjenta i zmniejszy ryzyko podrażnienia żył.

Roztwór do infuzji można podawać bezpośrednio lub po zmieszaniu z innymi zgodnymi roztworami do infuzji (patrz punkt 6.2).


Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml – jakie środki ostrożności należy zachować?

Ciężkie zakażenia i zakażenia o etiologii mieszanej z drobnoustrojami Gram-dodatnimi i beztlenowymi Monoterapia cyprofloksacyną nie jest przeznaczona do leczenia ciężkich zakażeń ani zakażeń, które mogą być wywołane przez bakterie Gram-dodatnie i beztlenowe. W takich zakażeniach cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi.

Zakażenia paciorkowcami (w tym Streptococcus pneumoniae)

Cyprofloksacyna nie jest zalecana do leczenia zakażeń układu oddechowego wywołanych przez paciorkowce, ze względu na niewystarczającą skuteczność.

Zakażenia układu płciowego

Zapalenie jądra i najądrza oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej może być wywołane przez oporny na fluorochinolony szczep Neisseria gonorrhoeae. Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z innym lekiem przeciwbakteryjnym, chyba że pewne jest, że zakażenie nie jest wywołane przez Neisseria gonorrhoeae oporne na cyprofloksacynę. Jeśli po 3 dniach leczenia nie zaobserwuje się klinicznej poprawy, należy rozważyć inne sposoby leczenia.

Zakażenia w obrębie jamy brzusznej

Dane dotyczące skuteczności cyprofloksacyny w leczeniu zakażeń pooperacyjnych w obrębie jamy brzusznej są ograniczone.

Biegunka podróżnych

Wybierając cyprofloksacynę należy wziąć pod uwagę informacje dotyczące oporności na cyprofloksacynę drobnoustrojów występujących w odwiedzanych krajach.

Zakażenia kości i stawów

Cyprofloksacynę w leczeniu skojarzonym z innymi produktami leczniczymi przeciwbakteryjnymi należy stosować zgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych.

Płucna postać wąglika

Stosowanie u ludzi ustalono na podstawie danych dotyczących wrażliwości in vitro oraz danych z badań przeprowadzonych na zwierzętach i ograniczonych danych z badań z udziałem ludzi. Podczas leczenia tych zakażeń lekarze powinni się kierować narodowymi i (lub) międzynarodowymi zaleceniami dotyczącymi leczenia wąglika.

Dzieci i młodzież

Cyprofloksacynę u dzieci i młodzieży należy stosować zgodnie z dostępnymi oficjalnymi wytycznymi.

Leczenie cyprofloksacyną powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży.

Udowodniono, że cyprofloksacyna powoduje artropatię obciążonych stawów u niedojrzałych zwierząt. Dane dotyczące bezpieczeństwa, pochodzące z obejmującego podwójnie ślepą próbę, randomizowanego badania, w którym oceniano zastosowanie cyprofloksacyny u dzieci (cyprofloksacyna: n = 335, średni wiek = 6,3 roku; leki porównawcze: n = 349, średni wiek = 6,2 roku; przedział wieku = 1 do 17 lat) wskazały na następującą częstość występowania artropatii przypuszczalnie związanej ze stosowaniem produktu leczniczego (w odróżnieniu od objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze stawami) do 42. dnia od rozpoczęcia stosowania: 7,2% i 4,6%. Częstość występowania artropatii związanej z produktem leczniczym w ciągu rocznej obserwacji wynosiła odpowiednio 9,0% i 5,7%. Zwiększenie, wraz z upływem czasu, częstości występowania artropatii o przypuszczalnym związku z produktem leczniczym nie było istotne statystycznie pomiędzy grupami. Leczenie można rozpocząć wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, ze względu na możliwe działania niepożądane związane ze stawami i (lub) otaczającymi tkankami.

Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy

Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku 5 do 17 lat. Doświadczenie w leczeniu dzieci w wieku od roku do 5 lat jest ograniczone.

Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek

W zakażeniach układu moczowego należy rozważyć leczenie cyprofloksacyną, jeżeli nie można zastosować innych metod leczenia i decyzje należy oprzeć na wynikach dokumentacji mikrobiologicznej.

Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od roku do 17 lat.

Inne specyficzne ciężkie zakażenia

W innych ciężkich zakażeniach cyprofloksacynę stosuje się zgodnie z oficjalnymi wytycznymi lub po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, jeśli nie można zastosować innego leczenia lub w przypadku niepowodzenia terapii konwencjonalnej oraz kiedy dokumentacja mikrobiologiczna uzasadnia użycie cyprofloksacyny.

Nie prowadzono badań klinicznych dotyczących zastosowania cyprofloksacyny w specyficznych ciężkich zakażeniach innych niż wymienione powyżej, więc doświadczenie kliniczne jest ograniczone. Z tego względu zaleca się ostrożność w leczeniu pacjentów z takimi zakażeniami.

Nadwrażliwość

Po podaniu pojedynczej dawki może wystąpić nadwrażliwość i reakcje alergiczne, w tym anafilaksja i reakcje anafilaktoidalne, mogące stanowić zagrożenie życia (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią takie reakcje, należy przerwać stosowanie cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Układ mięśniowo-szkieletowy

Cyprofloksacyny zwykle nie należy stosować u pacjentów z chorobami (zaburzeniami) ścięgien, związanymi z wcześniejszym leczeniem chinolonami. Tym niemniej bardzo rzadko po mikrobiologicznym potwierdzeniu czynnika wywołującego zakażenie i ocenie stosunku korzyści do ryzyka można zalecić tym pacjentom cyprofloksacynę do leczenia niektórych ciężkich zakażeń, szczególnie jeśli standardowe leczenie było nieskuteczne lub występuje oporność bakterii, a dane mikrobiologiczne mogą uzasadniać zastosowanie cyprofloksacyny.

Już w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia cyprofloksacyną może wystąpić zapalenie ścięgien i zerwanie ścięgna (zwłaszcza ścięgna Achillesa), niekiedy obustronne. Ryzyko zaburzeń ścięgien może być podwyższone u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów leczonych jednocześnie kortykosteroidami (patrz punkt 4.8).

Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy zapalenia ścięgien (np. bolesny obrzęk, stan zapalny), należy przerwać leczenie cyprofloksacyną. Chorą kończynę należy oszczędzać. Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z miastenią (patrz punkt 4.8).

Wrażliwość na światło

Wykazano, że cyprofloksacyna wywołuje reakcje o typie fotowrażliwości. Pacjentom przyjmującym cyprofloksacynę należy zalecić, aby podczas leczenia unikali bezpośredniego narażenia na intensywne światło słoneczne lub promieniowanie UV (patrz punkt 4.8).

Ośrodkowy układ nerwowy

Wiadomo, że chinolony wywołują drgawki lub obniżają próg drgawkowy. Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego, mogącymi predysponować do wystąpienia drgawek. Jeśli drgawki wystąpią, należy odstawić cyprofloksacynę

(patrz punkt 4.8). Nawet po pierwszym podaniu cyprofloksacyny mogą wystąpić reakcje psychotyczne. Rzadko depresja lub psychoza mogą rozwinąć się w zachowania autoagresywne. W takich sytuacjach należy przerwać podawanie cyprofloksacyny.

U pacjentów otrzymujących cyprofloksacynę występowała polineuropatia (notowano objawy neurologiczne, takie jak: ból, uczucie palenia, zaburzenia czucia czy osłabienie mięśni, występujące pojedynczo lub w połączeniu). Leczenie cyprofloksacyną należy przerwać u pacjentów, u których wystąpiły objawy neuropatii, w tym ból, uczucie palenia, mrowienie, drętwienie i (lub) osłabienie, żeby zapobiec rozwojowi nieodwracalnych zmian (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia serca

Należy zachować ostrożność podczas stosowania fluorochinolonów, w tym cyprofloksacyny, u pacjentów obciążonych czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, takimi jak:

• wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT,

• równoczesne przyjmowanie leków wydłużających odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne),

• nieskorygowane zaburzenia elektrolitowe (np. hipokaliemia, hipomagnezemia),  choroby serca (np. niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, bradykardia).

Pacjenci w podeszłym wieku oraz kobiety mogą być bardziej wrażliwi na leki wydłużające odstęp QT. Dlatego też, u tych pacjentów należy zachować ostrożność stosując fluorochinolony, w tym cyprofloksacynę.

(Patrz punkt 4.2 Pacjenci w podeszłym wieku i punkty 4.5, 4.8, 4.9.)

Układ pokarmowy

Wystąpienie ciężkiej i uporczywej biegunki w trakcie lub po zakończeniu leczenia (w tym kilka tygodni po leczeniu) może wskazywać na związane ze stosowaniem antybiotyków zapalenie okrężnicy (zagrażające życiu, z możliwym skutkiem śmiertelnym), wymagające natychmiastowego leczenia (patrz punkt 4.8). W takich przypadkach należy natychmiast przerwać stosowanie cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie leczenie. Przeciwwskazane są wówczas leki hamujące perystaltykę jelit.

Nerki i układ moczowy

W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny stwierdzano występowanie kryształów w moczu (patrz punkt 4.8). Pacjentów przyjmujących cyprofloksacynę należy dobrze nawodnić i unikać nadmiernej zasadowości moczu.

Wątroba i drogi żółciowe

W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny występowała martwica wątroby i zagrażająca życiu niewydolność wątroby (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy choroby wątroby (takie jak: brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub tkliwość brzucha), leczenie należy przerwać.

Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej podczas leczenia cyprofloksacyną występowały reakcje hemolityczne. Należy unikać stosowania cyprofloksacyny u tych pacjentów, chyba że uzna się, że potencjalna korzyść przeważa nad możliwym ryzykiem. Wówczas należy obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy hemolizy.

Oporność

W trakcie lub po zakończeniu leczenia cyprofloksacyną może być wyizolowany szczep bakteryjny oporny na cyprofloksacynę, mogący nie powodować objawów nadkażenia. W wyniku długotrwałego leczenia lub leczenia zakażeń szpitalnych i (lub) zakażeń wywołanych przez gatunki Staphylococcus i Pseudomonas ryzyko wyselekcjonowania opornych szczepów bakteryjnych może być większe.

Cytochrom P450

Cyprofloksacyna hamuje CYP1A2, może więc spowodować zwiększenie stężenia w osoczu równocześnie przyjmowanych substancji metabolizowanych przez ten enzym (np. teofilina, klozapina, ropinirol, tyzanidyna). Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i tyzanidyny jest przeciwwskazane.

Dlatego też należy uważnie obserwować, czy u pacjentów przyjmujących te substancje równocześnie z cyprofloksacyną nie występują kliniczne objawy przedawkowania; może też być konieczne oznaczenie stężenia tych substancji (np. teofiliny) w osoczu (patrz punkt 4.5).

Metotreksat

Nie zaleca się podawania cyprofloksacyny równocześnie z metotreksatem (patrz punkt 4.5).

Interakcje z badaniami

Występująca in vitro aktywność cyprofloksacyny przeciw Mycobacterium tuberculosis może powodować fałszywie ujemne wyniki testów bakteriologicznych w próbach pobranych od pacjentów leczonych aktualnie cyprofloksacyną.

Odczyn w miejscu wstrzyknięcia

Odnotowano przypadki występowania miejscowych odczynów w miejscu wstrzyknięcia dożylnego podczas dożylnego podawania cyprofloksacyny. Reakcje te są częstsze, jeżeli czas infuzji wynosi 30 minut lub krócej. Mogą się pojawiać w postaci miejscowego odczynu skórnego, ustępującego wkrótce po zakończeniu infuzji. Nie ma przeciwwskazań do kolejnego podawania dożylnego, o ile odczyn nie nawraca ani nie nasila się.

Obciążenie NaCl

100 ml roztworu do infuzji Ciprofloxacin Kabi zawiera 15,1 mmol (347 mg) sodu.

Należy wziąć to pod uwagę podczas podawania produktu leczniczego pacjentom kontrolującym zawartość sodu w diecie (pacjenci z zastoinową niewydolnością serca, niewydolnością nerek, zespołem nerczycowym, itp.).


Przyjmowanie leku Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml w czasie ciąży

Ciąża

Dostępne dane dotyczące podawania cyprofloksacyny kobietom w okresie ciąży nie wskazują, aby wywoływała ona wady rozwojowe lub działała toksycznie na płód i noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. U zwierząt młodych i tuż przed urodzeniem chinolony powodują uszkodzenie niedojrzałych chrząstek stawów. Dlatego też nie można wykluczyć, że produkt leczniczy może powodować uszkodzenie chrząstki stawowej u niedojrzałego organizmu ludzkiego lub płodu (patrz punkt 5.3). Z ostrożności lepiej jest unikać stosowania cyprofloksacyny w czasie ciąży.

Laktacja

Cyprofloksacyna przenika do mleka matki. W związku z ryzykiem uszkodzenia chrząstek stawów stosowanie cyprofloksacyny w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.


Charakterystyka produktu leczniczego Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml

Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.


Interakcje Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml z żywnością

Interakcje tego leku z żywnością mogą wpływać na ograniczenie skuteczności leczenia.

Poniżej znajduje się lista znanych nam interakcji tego leku z żywnością.

Interakcja bardzo istotna

Dotyczy leków
Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml

Nabiał (jony wapniowe)

Zawarte w nabiale jony wapnia zmniejszają wchłanianie leku, poprzez tworzenie się trudno rozpuszczalnych lub nierozpuszczalnych kompleksów. Stężenie cyprofloksacyny we krwi może się obniżyć o około 50%, co prowadzi do zmniejszenia lub braku efektu terapeutycznego. W czasie przyjmowania leku należy ograniczyć spożycie produktów mlecznych. Podanie leku powinno nastąpić przynajmniej godzinę przed posiłkiem zawierającym nabiał lub dwie godziny po posiłku.

Interakcja bardzo istotna

Dotyczy leków
Ciprofloxacin Kabi 400 mg/200 ml

Inne

Tworzenie trudno rozpuszczalnych lub nierozpuszczalnych kompleksów cyprofloksacyny z jonami żelaza zawartymi w produktach takich jak np.: zielona sałata, szpinak, wątroba, cielęcina, może spowodować zmniejszenie lub brak efektu terapeutycznego. Należy ograniczyć spożycie produktów zawierających dużo żelaza. Podanie leku powinno nastąpić przynajmniej godzinę przed posiłkiem zawierającym sałatę, szpinak, wątróbkę itp. lub dwie godziny po posiłku. Przyjmowanie leku w połączeniu z produktami zawierającymi kofeinę może powodować kumulację kofeiny w organizmie. Należy ograniczyć spożycie kofeiny zawartej m.in. w kawie i napojach energetycznych.


Grupy

  • Leki przeciwbakteryjne stosowane ogólnie

Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.