
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 979 aptekach
Sprawdzamy dostępność
leków w 10 979 aptekach
Solesmin (tamsulosyny chlorowodorek) jest przeznaczony do leczenia objawów przedmiotowych i podmiotowych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (ang. Benign Prostatic Hyperplasia, BPH). Solesmin nie jest przeznaczony do leczenia nadciśnienia tętniczego.
Każda kapsułka zawiera 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku.
Każda, kapsułka zawiera 157,893 mg sacharozy, 0,03604 mg żółcieni pomarańczowej (E110) i 0,00881 mg azorubiny (E122); 0,4767 mg metylu parahydroksybenzoesanu i 0,1192 mg propylu hydroksybenzoesanu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Nadwrażliwość na tamsulosyny chlorowodorek, w tym polekowy obrzęk naczynioruchowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Hipotonia ortostatyczna w wywiadzie.
Ciężka niewydolność wątroby.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA | Często (> 1/100 do < 1/10) | Niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100) | Rzadko (> 1/10 000 do < 1/1000) | Bardzo rzadko (< 1/10 000) |
Zaburzenia układu nerwowego | zawroty głowy (1,3%) | bóle głowy | omdlenia | |
Zaburzenia serca | kołatanie serca | |||
Zaburzenia naczyniowe | hipotonia ortostatyczna | |||
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | zapalenie błony śluzowej nosa | |||
Zaburzenia żołądka i jelit | zaparcia, biegunka, nudności, wymioty | |||
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | wysypka, świąd, pokrzywka | obrzęk naczynioruch owy | zespół Stevensa- Johnsona | |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | zaburzenia ejakulacji | priapizm | ||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | astenia |
Podczas obserwacji prowadzonej po dopuszczeniu produktu do obrotu stwierdzono związek leczenia tamsulosyną z wystąpieniem zespołu małej źrenicy znanego jako śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS) podczas operacji zaćmy (patrz również punkt 4.4).
Dane z obserwacji po wprowadzeniu produktu do obrotu: w związku ze stosowaniem tamsulosyny poza wymienionymi powyżej działaniami niepożądanymi odnotowano: migotanie przedsionków, arytmię, tachykardię i duszność. Dane te pochodzą z obserwacji prowadzonej w wielu krajach po wprowadzeniu produktu do obrotu, gdzie działania niepożądane były zgłaszane spontanicznie. Częstość występowania tych zaburzeń oraz ich związek z przyjmowaniem tamsulosyny nie zostały określone.
Zalecana dawka to 0,4 mg, raz na dobę – 1 kapsułka.
Dawka powinna być przyjmowana codziennie, o tej samej porze dnia, zawsze przynajmniej 30 minut po posiłku.
Kapsułkę należy połknąć w całości i nie należy jej rozkruszać ani przeżuwać, ponieważ może to wpływać na uwalnianie substancji czynnej z kapsułki.
Tak jak w przypadku innych antagonistów receptorów α-1-adrenergicznych, produkt Solesmin, może obniżać ciśnienie tętnicze krwi, a w rzadkich przypadkach może być przyczyną omdleń. W przypadku zaobserwowania początkowych objawów hipotonii ortostatycznej (zawroty głowy, osłabienie) pacjent powinien usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia tych objawów.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem Solesmin pacjenta należy zbadać w celu wykluczenia innych schorzeń, które mogą powodować te same objawy co łagodny rozrost gruczołu krokowego. Gruczoł krokowy należy zbadać per rectum i, jeśli istnieją wskazania, oznaczać u pacjenta stężenie swoistego antygenu gruczołu krokowego (ang. Prostate Specific Antygen, PSA) zarówno przed rozpoczęciem leczenia jak i systematycznie w trakcie jego trwania.
U niektórych pacjentów leczonych jednocześnie lub obecnie tamsulosyną, podczas operacji zaćmy obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome, IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). IFIS może zwiększać ryzyko powikłań śródoperacyjnych. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia tamsulosyną u pacjentów, którzy zostali zakwalifikowani do planowej operacji zaćmy.
Zaprzestanie leczenia tamsulosyną na 1 do 2 tygodni przed planowaną operacją zaćmy zmniejsza ryzyko wystąpienia IFIS. Niemniej jednak korzyści i wymagany czas od odstawienia produktu do operacji zaćmy nie zostały ostatecznie ustalone.
W czasie badania przedoperacyjnego zespół chirurgów i okulistów powinien ustalić, czy pacjent jest lub był leczony tamsulosyną, w celu podjęcia odpowiednich działań w przypadku wystąpienia IFIS podczas operacji zaćmy.
Zaburzenia czynności nerek
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek
(klirens kreatyniny < 10 ml/min), ponieważ tacy pacjenci nie brali udziału w badaniach.
Zaburzenia czynności wątroby
Nie ma konieczności dostosowania dawkowania tamsulosyny u pacjentów z niewielkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Solesmin nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.
Produkt zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy nie powinni przyjmować produktu leczniczego.
Tak jak w przypadku innych antagonistów receptorów α-1-adrenergicznych, produkt Solesmin, może obniżać ciśnienie tętnicze krwi, a w rzadkich przypadkach może być przyczyną omdleń. W przypadku zaobserwowania początkowych objawów hipotonii ortostatycznej (zawroty głowy, osłabienie) pacjent powinien usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia tych objawów.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem Solesmin pacjenta należy zbadać w celu wykluczenia innych schorzeń, które mogą powodować te same objawy co łagodny rozrost gruczołu krokowego. Gruczoł krokowy należy zbadać per rectum i, jeśli istnieją wskazania, oznaczać u pacjenta stężenie swoistego antygenu gruczołu krokowego (ang. Prostate Specific Antygen, PSA) zarówno przed rozpoczęciem leczenia jak i systematycznie w trakcie jego trwania.
U niektórych pacjentów leczonych jednocześnie lub obecnie tamsulosyną, podczas operacji zaćmy obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome, IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). IFIS może zwiększać ryzyko powikłań śródoperacyjnych. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia tamsulosyną u pacjentów, którzy zostali zakwalifikowani do planowej operacji zaćmy.
Zaprzestanie leczenia tamsulosyną na 1 do 2 tygodni przed planowaną operacją zaćmy zmniejsza ryzyko wystąpienia IFIS. Niemniej jednak korzyści i wymagany czas od odstawienia produktu do operacji zaćmy nie zostały ostatecznie ustalone.
W czasie badania przedoperacyjnego zespół chirurgów i okulistów powinien ustalić, czy pacjent jest lub był leczony tamsulosyną, w celu podjęcia odpowiednich działań w przypadku wystąpienia IFIS podczas operacji zaćmy.
Zaburzenia czynności nerek
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek
(klirens kreatyniny < 10 ml/min), ponieważ tacy pacjenci nie brali udziału w badaniach.
Zaburzenia czynności wątroby
Nie ma konieczności dostosowania dawkowania tamsulosyny u pacjentów z niewielkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Solesmin nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.
Produkt zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy nie powinni przyjmować produktu leczniczego.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Wybierz interesujące Cię informacje: