BISOCARD

Bisocard 1,25 tabletki powlekane:

Substancją czynną jest bisoprololu fumaran. Każda tabletka powlekana zawiera 1,25 mg bisoprololu fumaranu.

Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki:

Celuloza mikrokrystaliczna

Wapnia wodorofosforan

Skrobia żelowana

Krospowidon (typ A)

Krzemionka koloidalna, bezwodna

Magnezu stearynian

Otoczka tabletki:

Hypromeloza (E 464)

Tytanu dwutlenek (E 171)

Makrogol (E 1521)

Bisocard 3,75 tabletki powlekane:

Substancją czynną jest bisoprololu fumaran. Każda tabletka powlekana zawiera 3,75 mg bisoprololu fumaranu.

Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki:

Celuloza mikrokrystaliczna

Wapnia wodorofosforan

Skrobia żelowana

Krospowidon (typ A)

Krzemionka koloidalna, bezwodna

Magnezu stearynian

Otoczka tabletki:

Hypromeloza (E 464)

Tytanu dwutlenek (E 171)

Żelaza tlenek żółty (E 172)

Makrogol (E 1521)

Bisocard 7,5 tabletki powlekane:

Substancją czynną jest bisoprololu fumaran. Każda tabletka powlekana zawiera 7,5 mg bisoprololu fumaranu.

Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki:

Celuloza mikrokrystaliczna

Wapnia wodorofosforan

Skrobia żelowana

Krospowidon (typ A)

Krzemionka koloidalna, bezwodna

Magnezu stearynian

Otoczka tabletki:

Hypromeloza (E 464)

Tytanu dwutlenek (E 171)

Żelaza tlenek żółty (E 172)

Makrogol (E 1521)

Żelaza tlenek czerwony (E 172)

Kiedy nie stosować Bisocard

Nie należy stosować leku Bisocard w następujących przypadkach:

· jeśli pacjent ma uczulenie na bisoprolol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienione w punkcie 6)

· jeśli pacjent ma ciężką astmę oskrzelową

· jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia krążenia (takie jak zespół Raynauda) mogące powodować mrowienie, blednięcie lub sinienie palców rąk i stóp

· jeśli u pacjenta występuje nieleczony guz chromochłonny - rzadko występujący guz nadnerczy

· jeśli u pacjenta stwierdzono kwasicę metaboliczną – stan, w którym występuje nadmiar kwasów we krwi

Nie należy stosować leku Bisocard jeśli u pacjenta występują następujące zaburzenia serca:

· ostra niewydolność serca

· nasilenie niewydolności serca wymagające dożylnego wstrzykiwania leków zwiększających kurczliwość serca

· objawy wolnej czynności serca

· objawy niskiego ciśnienia tętniczego

· niektóre choroby serca powodujące bardzo wolną lub nierówną pracę serca

· wstrząs kardiogenny, czyli ostre, groźne zaburzenie pracy serca prowadzące do niskiego ciśnienia tętniczego i niewydolności krążenia.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli działanie niepożądane jest poważne, wystąpiło nagle lub szybko ulega nasileniu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, aby zapobiec ciężkim reakcjom.

Najcięższe działania niepożądane są związane z czynnością serca:

· zwolnienie czynności serca (może wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów)

· nasilenie istniejącej niewydolności serca (może wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów)

· wolna lub nieregularna czynność serca (może wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów)

Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, osłabienie lub trudności w oddychaniu, należy skontaktować się z lekarzem najszybciej jak to możliwe.

Następujące działania niepożądane są wymienione poniżej według częstości ich występowania:

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

· zmęczenie, uczucie osłabienia, zawroty głowy, ból głowy

· uczucie zimna lub drętwienia rąk lub stóp

· niskie ciśnienie tętnicze

· zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, biegunka lub zaparcie.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

· zaburzenia snu

· depresja

· zawroty głowy podczas wstawania

· trudności w oddychaniu u pacjentów z astmą oskrzelową lub przewlekłą chorobą płuc

· osłabienie siły mięśni i kurcze mięśni.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

· zaburzenia słuchu

· alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa

· zmniejszone wydzielanie łez

· zapalenie wątroby, które może powodować zażółcenie skóry lub oczu

· zmiany w wynikach niektórych badań krwi, dotyczących czynności wątroby lub stężenia triglicerydów w surowicy

· reakcje alergiczne, takie jak świąd, nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia cięższych reakcji alergicznych, do których mogą należeć: obrzęk twarzy, szyi, języka, jamy ustnej lub gardła, lub trudności
w oddychaniu

· zaburzenia erekcji

· koszmary senne, omamy

· omdlenie.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów)

· podrażnienie lub zaczerwienienie oczu (zapalenie spojówek)

· łysienie

· wystąpienie lub nasilenie łuszczących się zmian na skórze (łuszczyca), zmiany łuszczycopodobne.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309,

e-mail: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Leczenie bisoprololem należy rozpocząć od stopniowego zwiększania dawki, zgodnie z poniższym schematem:

· 1,25 mg raz na dobę przez 1 tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 2,5 mg raz na dobę przez następny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 3,75 mg raz na dobę przez kolejny tydzień. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 5 mg raz na dobę przez 4 kolejne tygodnie. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 7.5 mg raz na dobę przez 4 kolejne tygodnie. Jeśli dawka jest dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do:

· 10 mg raz na dobę w leczeniu podtrzymującym

Zalecana dawka maksymalna wynosi 10 mg raz na dobę.

W czasie stosowania leku Bisocard konieczne są regularne kontrole lekarskie. Jest to szczególnie istotne na początku leczenia, w czasie zwiększania dawki i w przypadku zakończenia leczenia.

Tabletkę należy przyjmować rano, popijając wodą, z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Tabletki nie należy kruszyć ani żuć. Żucie tabletek może zmienić właściwości leku, co dla niektórych pacjentów może być niekorzystne.

Tabletkę powlekaną Bisocard 3,75 mg oraz Bisocard 7,5 mg z linią podziału można podzielić na dwie równe dawki.

Leczenie lekiem Bisocard jest zwykle długotrwałe.

Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku:

Leczenie bisoprololem należy rozpoczynać od małej dawki i stopniowo ją zwiększać.

Lekarz zadecyduje, w jaki sposób zwiększać dawkę, i zwykle odbywa się to w następujący sposób:

· 1,25 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień

· 2,5 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień

· 3,75 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień

· 5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie

· 7,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie

· 10 mg bisoprololu raz na dobę w leczeniu podtrzymującym (przewlekłym)

Zalecana dawka maksymalna wynosi 10 mg bisoprololu raz na dobę.

Dostępne są inne leki zawierające substancję czynną bisoprolol o innych mocach, które mogą być zastosowane do uzyskania odpowiedniej dawki dobowej.

W zależności od tego, jak lek jest tolerowany, lekarz może zalecić wydłużenie czasu do następnego zwiększenia dawki. Jeśli choroba się nasili lub jeśli lek nie będzie tolerowany, konieczne może być ponowne zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia lekiem. U niektórych pacjentów wystarczająca może okazać się dawka podtrzymująca mniejsza niż 10 mg bisoprololu.

Lekarz ustali odpowiednie postępowanie.

W razie konieczności przerwania leczenia, lekarz zwykle zaleci stopniowe zmniejszanie dawki leku, w przeciwnym razie choroba może ulec zaostrzeniu.

Pominięcie przyjęcia leku Bisocard

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku. Następnego dnia rano należy przyjąć zalecaną dawkę.

Przerwanie stosowania leku Bisocard

Nigdy nie należy przerywać przyjmowania leku Bisocard o ile nie zaleci tego lekarz. W przeciwnym razie choroba może się zaostrzyć.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Nie zaleca się stosowania leku Bisocard u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosowania leku Bisocard u dzieci i młodzieży

Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów, przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy porozmawiać z lekarzem; lekarz może uznać, że konieczna jest szczególna ostrożność (na przykład podanie dodatkowych leków lub częstsze przeprowadzanie kontroli):

· cukrzyca

· ścisła głodówka

· niektóre choroby serca, takie jak zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej w spoczynku (dławica Prinzmetala)

· zaburzenia dotyczące nerek lub wątroby

· zaburzenia krążenia krwi w kończynach

· przewlekła choroba płuc lub astma oskrzelowa o mniejszym nasileniu

· występowanie łuszczących się zmian skórnych w wywiadzie (łuszczyca)

· guz rdzenia nadnerczy (guz chromochłonny)

· zaburzenie czynności tarczycy.

Dodatkowo, należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta planowane jest:

· leczenie odczulające (na przykład w celu zapobiegania katarowi siennemu), ponieważ Bisocard może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej lub nasilać taką reakcję;

· podanie znieczulenia (na przykład w przypadku zabiegu chirurgicznego), ponieważ lek może wpływać na reakcję organizmu na znieczulenie.

Jeśli u pacjenta występuje przewlekła choroba płuc lub astma o mniejszym nasileniu, należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli podczas stosowania leku Bisocard pojawią się nowe trudności w oddychaniu, kaszel, świszczący oddech po wysiłku itp.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Bisocard u dzieci i młodzieży.

Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów, przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy porozmawiać z lekarzem; lekarz może uznać, że konieczna jest szczególna ostrożność (na przykład podanie dodatkowych leków lub częstsze przeprowadzanie kontroli):

· cukrzyca

· ścisła głodówka

· niektóre choroby serca, takie jak zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej w spoczynku (dławica Prinzmetala)

· zaburzenia dotyczące nerek lub wątroby

· zaburzenia krążenia krwi w kończynach

· przewlekła choroba płuc lub astma oskrzelowa o mniejszym nasileniu

· występowanie łuszczących się zmian skórnych w wywiadzie (łuszczyca)

· guz rdzenia nadnerczy (guz chromochłonny)

· zaburzenie czynności tarczycy.

Dodatkowo, należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta planowane jest:

· leczenie odczulające (na przykład w celu zapobiegania katarowi siennemu), ponieważ Bisocard może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej lub nasilać taką reakcję;

· podanie znieczulenia (na przykład w przypadku zabiegu chirurgicznego), ponieważ lek może wpływać na reakcję organizmu na znieczulenie.

Jeśli u pacjenta występuje przewlekła choroba płuc lub astma o mniejszym nasileniu, należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli podczas stosowania leku Bisocard pojawią się nowe trudności w oddychaniu, kaszel, świszczący oddech po wysiłku itp.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Bisocard u dzieci i młodzieży.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie należy stosować poniższych leków razem z lekiem Bisocard bez specjalnego zalecenia lekarza:

· niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I,
takie jak chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon)

· niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej lub zaburzeń rytmu serca (antagoniści wapnia, jak werapamil i diltiazem)

· niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna. Nie należy jednak przerywać przyjmowania tych leków
bez porozumienia się z lekarzem.

Przed zastosowaniem poniższych leków jednocześnie z lekiem Bisocard należy porozmawiać
z lekarzem, lekarz może zalecić częstsze kontrole lekarskie:

· niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub dusznicy bolesnej (antagoniści wapnia typu dihydropirydyny, takie jak felodypina i amlodypina)

· niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (nieregularny lub nieprawidłowy rytm serca) (leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron)

· miejscowo stosowane beta-adrenolityki (takie jak krople do oczu zawierające tymolol
do leczenia jaskry);

· niektóre leki stosowane w leczeniu np. choroby Alzheimera lub jaskry (parasympatykomimetyki, takie jak takryna lub karbachol) lub leki stosowane w leczeniu ostrych zaburzeń serca (sympatykomimetyki, takie jak izoprenalina i dobutamina)

· leki przeciwcukrzycowe, w tym insulina

· środki stosowane w znieczuleniu ogólnym (na przykład w czasie operacji)

· glikozydy nasercowe stosowane w leczeniu niewydolności serca

· niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane w leczeniu zapalenia stawów, łagodzeniu bólu i zapalenia (na przykład ibuprofen i diklofenak)

· wszystkie leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze, jako działanie pożądane lub niepożądane, takie jak leki przeciwnadciśnieniowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina czy amitryptylina), niektóre leki przeciwpadaczkowe lub stosowane podczas znieczulenia ogólnego (barbiturany takie jak fenobarbital) oraz niektóre leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych, podawane w przypadku chorób charakteryzujących się utratą kontaktu z rzeczywistością (pochodne fenotiazyny np. lewomepromazyna)

· meflochina, stosowana w zapobieganiu i leczeniu malarii;

· leki stosowane w leczeniu depresji, nazywane inhibitorami monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B), takie jak moklobemid.

W przypadku przyjęcia większej dawki leku Bisocard niż zalecana, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza. Lekarz zadecyduje, jakie działania należy podjąć.

Do objawów przedawkowania należy: zwolnienie czynności serca, trudności w oddychaniu, zawroty głowy lub drgawki (spowodowane zmniejszeniem stężenia cukru we krwi).

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.