DONESYN

Donesyn, 5 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 5,22 mg chlorowodorku donepezylu jednowodnego, co odpowiada 5 mg chlorowodorku donepezylu (Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 4,56 mg donepezylu.

Donesyn, 10 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 10,44 mg chlorowodorku donepezylu jednowodnego, co odpowiada 10 mg chlorowodorku donepezylu (Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 9,12 mg donepezylu.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Donesyn, 5 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 91 mg laktozy.

Donesyn, 10 mg, tabletki powlekane

Każda tabletka powlekana zawiera 182 mg laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne piperydyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Do najczęstszych działań niepożądanych należą biegunka, skurcze mięśni, zmęczenie, nudności, wymioty i bezsenność.

Działania niepożądane częstsze niż pojedyncze przypadki są wymienione poniżej według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania.

Częstości są definiowane w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

* W przypadku badania pacjentów pod kątem omdlenia lub drgawek należy brak pod uwagę możliwość bloku serca lub długich pauz spowodowanych zahamowaniem zatokowym (patrz punkt 4.4).

** Zgłaszano przypadki omamów, nietypowych snów, koszmarów sennych, pobudzenia i agresywnego zachowania ustępującego po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku.

*** W razie niewyjaśnionej dysfunkcji wątroby należy rozważyć odstawienie chlorowodorku donepezylu.

Dorośli/osoby w podeszłym wieku

Leczenie jest rozpoczynane od dawki 5 mg na dobę (dawkowanie raz na dobę). Tabletki chlorowodorku donepezylu powinny być przyjmowane doustnie, wieczorem, tuż przed położeniem się spać. Dawka 5 mg na dobę powinna być utrzymywana przez co najmniej miesiąc w celu umożliwienia oceny najwcześniejszej odpowiedzi klinicznej na leczenie i umożliwienia osiągnięcia stężeń chlorowodorku donepezylu w stanie stacjonarnym. Po dokonaniu klinicznej oceny leczenia w dawce 5 mg na dobę po miesiącu, dawka chlorowodorku donepezylu może być zwiększona do 10 mg na

dobę (dawkowanie raz na dobę). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Dawki większe od 10 mg/dobę nie były badane w badaniach klinicznych.

W przypadku dawek, które nie mogą być zrealizowane/nie są praktyczne przy użyciu tej mocy tabletki, dostępne są inne moce tego produktu leczniczego.

Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera. Diagnoza powinna być stawiana zgodnie z przyjętymi wytycznymi (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie chlorowodorkiem donepezylu powinno być rozpoczynane jedynie wtedy, gdy dostępny jest opiekun, który będzie regularnie nadzorował przyjmowanie produktu leczniczego przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące może być kontynuowane tak długo, jak długo istnieje korzyść terapeutyczna dla pacjenta. Dlatego korzyść kliniczna stosowania chlorowodorku donepezylu powinna być regularnie weryfikowana. W przypadku braku dowodów na dalsze działanie terapeutyczne leku należy rozważyć jego odstawienie. Nie można przewidzieć indywidualnej odpowiedzi na chlorowodorek donepezylu.

W czasie odstawiania leku widoczne jest stopniowe zanikanie korzystnego działania chlorowodorku donepezylu.

Niewydolność nerek i wątroby

Podobny shemat dawkowania może być zastosowany u pacjentów z niewydolnością nerek, ponieważ ten stan chorobowy nie wpływa na klirens chlorowodorku donepezylu.

Z uwagi na możliwe większe stężenia w przypadku łagodnej do umiarkowanej niewydolności wątroby (patrz punkt 5.2), zwiększanie dawki powinno się odbywać zgodnie z indywidualną tolerancją. Nie ma danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Dzieci i młodzież

Chlorowodorek donepezylu nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży.

Stosowanie chlorowodorku donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, innymi typami otępienia lub innymi typami zaburzeń pamięci (np. związane z wiekiem pogorszenie funkcji poznawczych) nie było badane.

Znieczulenie

Chlorowodorek donepezylu, jako inhibitor cholinoesterazy, może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny w czasie znieczulenia.

Choroby układu krążenia

Z uwagi na swoje działanie farmakologiczne, inhibitory cholinoesterazy mogą wywierać działanie wagotoniczne na częstość akcji serca (np. bradykardia). Możliwość takiego działania może być szczególnie ważna w przypadku pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi nadkomorowymi zaburzeniami przewodnictwa, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub blok przedsionkowo-komorowy.

Istnieją doniesienia na temat występowania omdlenia i drgawek. W wypadku badania takich pacjentów, należy brać pod uwagę możliwość bloku serca lub długich pauz wynikających z zahamowania zatokowego.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wrzodów, np. pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub pacjenci otrzymujący jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), powinni być monitorowani odnośnie wystąpienia objawów. Jednakże badania kliniczne z zastosowaniem chlorowodorku donepezylu nie wykazały zwiększenia częstości występowania choroby wrzodowej ani krwawienia żołądkowo-jelitowego w porównaniu do placebo.

Układ moczowo-płciowy

Cholinomimetyki mogą powodować zablokowanie odpływu moczu z pęcherza, chociaż nie obserwowano tego w badaniach klinicznych z chlorowodorkiem donepezylu.

Zaburzenia neurologiczne

Drgawki: uważa się, że cholinomimetyki mają pewien potencjał wywoływania drgawek uogólnionych. Jednakże aktywność drgawkowa może być także objawem choroby Alzheimera.

Cholinomimetyki mogą mieć potencjał nasilania lub indukowania objawów pozapiramidowych.

Choroby płuc

Z uwagi na działania cholinomimetyczne, należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania inhibitorów cholinoesterazy pacjentom z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie.

Należy unikać podawania chlorowodorku donepezylu w skojarzeniu z innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy, agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego.

Ciężka niewydolność wątroby

Brak danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Śmiertelność w badaniach klinicznych nad otępieniem naczyniowym

Trzy badania kliniczne trwające 6 miesięcy zostały przeprowadzone z udziałem osób spełniających kryteria NINDS-AIREN odnośnie prawdopodobnego lub możliwego otępienia naczyniowego. Kryteria NINDS-AIREN zostały opracowane w celu identyfikacji pacjentów, u których otępienie wydaje się mieć wyłącznie przyczyny naczyniowe i wyłączenia pacjentów z chorobą Alzheimera. W pierwszym badaniu częstość zgonów wynosiła 2/198 (1,0%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 5/206 (2,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce

10 mg i 7/199 (3,5%) podczas stosowania placebo. W drugim badaniu częstość zgonów wynosiła 4/208 (1,9%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 3/215 (1,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 10 mg i 1/193 (0,5%) podczas stosowania placebo. W trzecim badaniu częstość zgonów wynosiła 11/648 (1,7%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg i 0/326 (0%) podczas stosowania placebo. Częstość zgonów w trzech badaniach dotyczących otępienia naczyniowego w połączonej grupie chlorowodorku donepezylu (1,7%) była liczbowo większa niż w grupie placebo (1,1%), jednakże ta różnica nie była istotna statystycznie. Większość zgonów pacjentów przyjmujących chlorowodorek donepezylu lub placebo wydaje się wynikać z różnych przyczyn naczyniowych, których można się spodziewać w tej populacji osób w podeszłym wieku z podstawową chorobą naczyniową. Analiza wszystkich poważnych zdarzeń naczyniowych nie zakończonych i zakończonych zgonem nie wykazała różnic w częstości ich występowania w grupie chlorowodorku donepezylu w porównaniu do grupy placebo.

W zebranych badaniach dotyczących choroby Alzheimera (n=4146) i po połączeniu tych badań nad chorobą Alzheimera z innymi badaniami dotyczącymi otępienia, w tym z badaniami nad otępieniem naczyniowym (ogółem n=6888), częstość zgonów w grupach placebo liczbowo była większa niż częstość zgonów w grupach chlorowodorku donepezylu.

Substancje pomocnicze

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi problemami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub złym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.

Stosowanie chlorowodorku donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, innymi typami otępienia lub innymi typami zaburzeń pamięci (np. związane z wiekiem pogorszenie funkcji poznawczych) nie było badane.

Znieczulenie

Chlorowodorek donepezylu, jako inhibitor cholinoesterazy, może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny w czasie znieczulenia.

Choroby układu krążenia

Z uwagi na swoje działanie farmakologiczne, inhibitory cholinoesterazy mogą wywierać działanie wagotoniczne na częstość akcji serca (np. bradykardia). Możliwość takiego działania może być szczególnie ważna w przypadku pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi nadkomorowymi zaburzeniami przewodnictwa, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub blok przedsionkowo-komorowy.

Istnieją doniesienia na temat występowania omdlenia i drgawek. W wypadku badania takich pacjentów, należy brać pod uwagę możliwość bloku serca lub długich pauz wynikających z zahamowania zatokowego.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wrzodów, np. pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub pacjenci otrzymujący jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), powinni być monitorowani odnośnie wystąpienia objawów. Jednakże badania kliniczne z zastosowaniem chlorowodorku donepezylu nie wykazały zwiększenia częstości występowania choroby wrzodowej ani krwawienia żołądkowo-jelitowego w porównaniu do placebo.

Układ moczowo-płciowy

Cholinomimetyki mogą powodować zablokowanie odpływu moczu z pęcherza, chociaż nie obserwowano tego w badaniach klinicznych z chlorowodorkiem donepezylu.

Zaburzenia neurologiczne

Drgawki: uważa się, że cholinomimetyki mają pewien potencjał wywoływania drgawek uogólnionych. Jednakże aktywność drgawkowa może być także objawem choroby Alzheimera.

Cholinomimetyki mogą mieć potencjał nasilania lub indukowania objawów pozapiramidowych.

Choroby płuc

Z uwagi na działania cholinomimetyczne, należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania inhibitorów cholinoesterazy pacjentom z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie.

Należy unikać podawania chlorowodorku donepezylu w skojarzeniu z innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy, agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego.

Ciężka niewydolność wątroby

Brak danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Śmiertelność w badaniach klinicznych nad otępieniem naczyniowym

Trzy badania kliniczne trwające 6 miesięcy zostały przeprowadzone z udziałem osób spełniających kryteria NINDS-AIREN odnośnie prawdopodobnego lub możliwego otępienia naczyniowego. Kryteria NINDS-AIREN zostały opracowane w celu identyfikacji pacjentów, u których otępienie wydaje się mieć wyłącznie przyczyny naczyniowe i wyłączenia pacjentów z chorobą Alzheimera. W pierwszym badaniu częstość zgonów wynosiła 2/198 (1,0%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 5/206 (2,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce

10 mg i 7/199 (3,5%) podczas stosowania placebo. W drugim badaniu częstość zgonów wynosiła 4/208 (1,9%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 3/215 (1,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 10 mg i 1/193 (0,5%) podczas stosowania placebo. W trzecim badaniu częstość zgonów wynosiła 11/648 (1,7%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg i 0/326 (0%) podczas stosowania placebo. Częstość zgonów w trzech badaniach dotyczących otępienia naczyniowego w połączonej grupie chlorowodorku donepezylu (1,7%) była liczbowo większa niż w grupie placebo (1,1%), jednakże ta różnica nie była istotna statystycznie. Większość zgonów pacjentów przyjmujących chlorowodorek donepezylu lub placebo wydaje się wynikać z różnych przyczyn naczyniowych, których można się spodziewać w tej populacji osób w podeszłym wieku z podstawową chorobą naczyniową. Analiza wszystkich poważnych zdarzeń naczyniowych nie zakończonych i zakończonych zgonem nie wykazała różnic w częstości ich występowania w grupie chlorowodorku donepezylu w porównaniu do grupy placebo.

W zebranych badaniach dotyczących choroby Alzheimera (n=4146) i po połączeniu tych badań nad chorobą Alzheimera z innymi badaniami dotyczącymi otępienia, w tym z badaniami nad otępieniem naczyniowym (ogółem n=6888), częstość zgonów w grupach placebo liczbowo była większa niż częstość zgonów w grupach chlorowodorku donepezylu.

Substancje pomocnicze

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi problemami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub złym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.