Sprawdzamy dostępność
leków w 10 924 aptekach
DIAFER
Cena zależna od apteki
Brak informacji o dostępności produktu
Ulotka
- Kiedy stosujemy Diafer?
- Jaki jest skład Diafer?
- Jakie są przeciwwskazania do stosowania Diafer?
- Diafer – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
- Diafer - dawkowanie
- Diafer – jakie środki ostrożności należy zachować?
- Przyjmowanie Diafer w czasie ciąży
- Czy Diafer wchodzi w interakcje z innymi lekami?
- Czy Diafer wchodzi w interakcje z alkoholem?
- Podobne leki zawierające Ferri isomaltosidum 1000.
Kiedy stosujemy Diafer?
Diafer jest wskazany do stosowania u dorosłych w celu leczenia niedoboru żelaza u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek i dializowanych.
Diagnoza niedoboru żelaza należy prowadzić na podstawie odpowiednich testów laboratoryjnych (np. ferrytyna w surowicy, żelazo w surowicy, wysycenie transferyny, niedobarwione czerwone krwinki).
Jaki jest skład Diafer?
Jeden mililitr roztworu zawiera 50 mg żelaza w postaci izomaltozydu 1000 żelaza (III). Ampułka 2 ml zawiera 100 mg żelaza w postaci izomaltozydu 1000 żelaza (III). Wykaz wszystkich substancji pomocniczych - patrz punkt 6.1.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania Diafer?
• Niedokrwistość nie spowodowana niedoborem żelaza (np. niedokrwistość hemolityczna).
• Przeciążenie żelazem lub zaburzenia w wykorzystywaniu żelaza (np. hemochromatoza, hemosyderoza).
• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Astma, egzema uczuleniowa lub inne uczulenia atopowe.
• Niewyrównana marskość wątroby oraz zapalenie wątroby.
• Reumatoidalne zapalenie stawów z objawami aktywnego stanu zapalnego.
Diafer – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
Z powodu ograniczonych danych klinicznych odnośnie produktu Diafer wymieniono działania niepożądane głównie w oparciu o dane dotyczące bezpieczeństwa innych pozajelitowych preparatów żelaza. Oczekuje się, że reakcje niepożądane mogą wystąpić u więcej niż 1% pacjentów. Przy pozajelitowym podawaniu preparatów żelaza mogą wystąpić, chociaż niezbyt często, ostre ciężkie reakcje rzekomoanafilaktyczne. Reakcje takie pojawiają się zazwyczaj w ciągu pierwszych kilku minut po podaniu leku i na ogół charakteryzują się nagłym napadem trudności w oddychaniu i (lub) wystąpieniem zapaści sercowo-naczyniowej; odnotowano zgony. Inne, nie tak ciężkie objawy natychmiastowej nadwrażliwości również nie występują często i należą do nich: pokrzywka, wysypka, swędzenie, nudności, oraz dreszcze. W razie pojawienia się oznak reakcji rzekomoanafilaktycznej należy natychmiast zaprzestać podawania leku.
Przy pozajelitowych preparatach żelaza mogą również wystąpić reakcje opóźnione, które mogą być ciężkie. Charakteryzują się one takimi objawami jak: bóle stawowe, bóle mięśniowe i niekiedy gorączka. Objawy mogą pojawić się w czasie od kilku godzin do czterech dni od momentu podania produktu. Objawy trwają zazwyczaj od dwóch do czterech dni i ustępują samoistnie lub znikają po podaniu prostych środków przeciwbólowych. Ponadto może wystąpić zaostrzenie bólów stawowych przy reumatoidalnym zapaleniu stawów oraz reakcje miejscowe, które powodują ból i zapalenie w miejscu iniekcji lub w jego pobliżu, a także mogą wywołać miejscowe zapalenie żyły.
Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100) Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000) Bardzo rzadko (≥1/10 000)
Nieznane (nie mogą być ustalone na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia serca
Rzadko: Arytmia, tachykardia
Bardzo rzadko: Bradykardia u płodu, palpitacje
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo rzadko: Hemoliza
Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często: Niewyraźne widzenie, zdrętwienie, dysfonia
Rzadko: Utrata przytomności, napad padaczkowy, zawroty głowy, niepokój ruchowy, drżenie, zmęczenie, zmiana stanu psychicznego Bardzo rzadko: Ból głowy, parestezja
Zaburzenia ucha i błędnika Bardzo rzadko: Przemijająca głuchota
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często: Duszność Rzadko: Ból w klatce piersiowej
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często: Nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcie Rzadko: Biegunka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: Zaczerwienienie, świąd, wysypka
Rzadko: Obrzęk naczynioruchowy, potliwość
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często: Skurcze Rzadko: Bóle mięśni, ból stawów
Zaburzenia układu naczyniowego Rzadko: Niskie ciśnienie krwi Bardzo rzadko: Nadciśnienie
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często: Reakcje rzekomoanafilaktyczne, uczucie gorąca, gorączka, ból, stan zapalny w obrębie miejsca podania, lokalne zapalenie żyły Rzadko: Zmęczenie
Bardzo rzadko: Ostre i poważne reakcje anafilaktyczne
Diafer - dawkowanie
Dawkowanie
Diafer można podawać w dawce do 200 mg, przy maksymalnej dawce tygodniowej wynoszącej 1000 mg. W razie zapotrzebowania na dawki wyższe niż 200 mg należy użyć innych produktów leczniczych żelaza do użytku dożylnego.
Dawka żelaza musi być ustalana indywidualnie na podstawie reakcji klinicznej na leczenie, w tym oceny saturacji hemoglobiny, ferrytyny i transferyny, leczenia czynnikiem stymulującym erytropoezę (ESA) i dawki leczenia ESA. Poziomy docelowe mogą się różnić w zależności od pacjenta i miejscowych wytycznych. Terapia podtrzymująca za pomocą żelaza podawanego dożylnie może być stosowana w niewielkich dawkach podawanych w regularnych odstępach czasu w celu utrzymania stabilności wyników badań stężenia żelaza w określonych przedziałach celem zapobieżenia niedoborowi żelaza lub pogorszeniu parametrów żelaza w badaniach poniżej określonych wartości.
Dzieci i młodzież:
Diafer nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat z powodu niedostatecznych danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności.
Sposób podawania:
Reakcje rzekomoanafilaktyczne na żelazo podawane pozajelitowo pojawiają się zazwyczaj po paru minutach i w celu ich rozpoznania konieczna jest obserwacja. Jeśli w dowolnym momencie dożylnego podawania produktu Diafer wykryje się objawy nadwrażliwości lub nietolerancji, zabieg należy natychmiast przerwać. Zawsze przy podawaniu żelaza pozajelitowo powinny być dostępne leki i sprzęt do reanimacji, oraz powinien być obecny personel medyczny wyszkolony w rozpoznawaniu i interwencji w razie wystąpienia reakcji anafilaktoidalnych.
Dorośli i osoby w podeszłym wieku:
Lek Diafer może być podawany jako szybka dożylna iniekcja (bolus) lub jako bezpośrednia iniekcja do ramienia żylnego dializatora. Może być podawany w postaci nierozcieńczonej lub rozcieńczony za pomocą 10-20 ml jałowego roztworu chlorku sodu o stężeniu 0,9%.
Lek Diafer nie powinien być podawany równocześnie z doustnymi preparatami żelaza, ponieważ wchłanianie żelaza podawanego doustnie może ulec zmniejszeniu (patrz punkt 4.5).
Diafer – jakie środki ostrożności należy zachować?
Pozajelitowe podawanie wszystkich kompleksów żelaza może powodować ostrą, natychmiastową i mogącą zagrażać życiu reakcję nadwrażliwości. Ryzyko jest zwiększone u pacjentów ze znanymi (stwierdzonymi medycznie) alergiami. Dlatego też na miejscu powinny znajdować się leki do resuscytacji oraz wyszkolony personel, który potrafi rozpoznać reakcję anafilaktoidalną i podjąć odpowiednie działania w razie jej wystąpienia.
Zwiększone ryzyko reakcji alergicznych na kompleksy żelaza podawane pozajelitowo występuje w szczególności u pacjentów z zaburzoną odpowiedzią immunologiczną lub stanami zapalnymi (np. toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów).
Pozajelitowe podawanie żelaza należy stosować ostrożnie w przypadku ostrych lub przewlekłych zakażeń. Lek Diafer nie powinien być stosowany u pacjentów z trwającą bakteriemią. W przypadku zbyt szybkiej iniekcji dożylnej mogą wystąpić epizody obniżenia ciśnienia.
Przyjmowanie Diafer w czasie ciąży
Pozajelitowe podawanie wszystkich kompleksów żelaza może powodować ostrą, natychmiastową i mogącą zagrażać życiu reakcję nadwrażliwości. Ryzyko jest zwiększone u pacjentów ze znanymi (stwierdzonymi medycznie) alergiami. Dlatego też na miejscu powinny znajdować się leki do resuscytacji oraz wyszkolony personel, który potrafi rozpoznać reakcję anafilaktoidalną i podjąć odpowiednie działania w razie jej wystąpienia.
Zwiększone ryzyko reakcji alergicznych na kompleksy żelaza podawane pozajelitowo występuje w szczególności u pacjentów z zaburzoną odpowiedzią immunologiczną lub stanami zapalnymi (np. toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów).
Pozajelitowe podawanie żelaza należy stosować ostrożnie w przypadku ostrych lub przewlekłych zakażeń. Lek Diafer nie powinien być stosowany u pacjentów z trwającą bakteriemią. W przypadku zbyt szybkiej iniekcji dożylnej mogą wystąpić epizody obniżenia ciśnienia.
- Substancja czynna:
- Ferri isomaltosidum 1000
- Dawka:
- 50 mg Fe (III)/ml
- Postać:
- roztwór do wstrzykiwań
- Działanie:
- Wewnętrzne
- Temp. przechowywania:
- od 15.0° C do 25.0° C
- Podmiot odpowiedzialny:
- PHARMACOSMOS A/S
- Typ produktu i informacja o imporcie dla leków:
- Lek, Gotowy, Lek w Polsce
- Dostępność:
- Apteki szpitalne, Apteki otwarte
- Podawanie:
- Dożylnie
- Wydawanie:
- Na receptę Rp
- Rejestracja:
- Decyzja o dopuszczeniu (leki)
- Opakowanie handlowe:
- 10 amp. po 2 ml
- Charakterystyka produktu leczniczego w formacie PDF :
- Pobierz
Charakterystyka produktu leczniczego Diafer
Charakterystyka produktu leczniczego wygenerowana została automatycznie na podstawie informacji dostępnych w Rejestrze Produktów Leczniczych.
Podobne produkty z tą samą substancją czynną
Interakcje Diafer z innymi lekami
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.
Interakcje Diafer z żywnością
Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.
Wybierz interesujące Cię informacje:
