Bicalutamide Medac interakcje ulotka tabletki powlekane 150 mg 140 tabl.

Brak informacji o dostępności produktu

 

Bicalutamide Medac tabletki powlekane | 150 mg | 140 tabl.


Dowiedz się więcej

Rodzaj: lek na receptę
Substancja czynna: Bicalutamidum
Podmiot odpowiedzialny: MEDAC GESELLSCHAFT FUR KLINISCHE SPECIALPRAPARATE MBH


  • Kiedy stosujemy lek Bicalutamide Medac?
  • Jaki jest skład leku Bicalutamide Medac?
  • Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Bicalutamide Medac?
  • Bicalutamide Medac – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
  • Bicalutamide Medac - dawkowanie leku
  • Bicalutamide Medac – jakie środki ostrożności należy zachować?
  • Przyjmowanie leku Bicalutamide Medac w czasie ciąży
  • Czy Bicalutamide Medac wchodzi w interakcje z innymi lekami?
  • Czy Bicalutamide Medac wchodzi w interakcje z alkoholem?
  •  - gdzie kupić Bicalutamide Medac?

Opis produktu Bicalutamide Medac

Kiedy stosujemy lek Bicalutamide Medac?

Produkt leczniczy Bicalutamide medac 150 mg jest wskazany w monoterapii lub jako leczenie uzupełniające do radykalnej prostatektomii lub radioterapii u pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego z dużym ryzykiem postępu choroby (patrz punkt 5.1).


Jaki jest skład leku Bicalutamide Medac?

Każda tabletka zawiera 150 mg bikalutamidu (Bicalutamidum).

Substancje pomocnicze: każda tabletka zawiera 181,32 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Bicalutamide Medac?

Bikalutamid jest przeciwwskazany u kobiet i dzieci.

Nie stosować Bikalutamidu u żadnego pacjenta, który wykazuje nadwrażliwość na ten produkt leczniczy.

Jednoczesne stosowanie terfenadyny, astemizolu lub cyzaprydu z bikalutamidem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).


Bicalutamide Medac – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

W niniejszej części zdefiniowano następujące częstości występowania działań niepożądanych: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), lub częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Tabela 1: częstość występowania działań niepożądanych

Klasyfikacja Częstość Podczas podawania układów i bikalutamidu 150 mg (w narządów monoterapii)

     

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Często

Niedokrwistość

Zaburzenia układu immunologicz nego

Niezbyt często

Reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często

Brak łaknienia

Zaburzenia psychiczne

Często

Zmniejszenie libido, depresja

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Zawroty głowy, senność

Zaburzenia naczyniowe

Często

Uderzenia gorąca

Zaburzenia układu oddechowego,

klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często

Śródmiąższowa choroba płuc

Zaburzenia

żołądka i jelit

Często

Bóle brzucha, zatwardzenie, niestrawność, wzdęcia, nudności

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Często

Rzadko

Zmiany parametrów wątrobowych (w tym zwiększenie aktywności aminotransferaz, żółtaczkę) i (lub) zaburzenia wątroby i dróg żółciowycha

Niewydolność wątrobyb.

Zgłaszano przypadki zgonów.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo często

Często

Wysypka

Łysienie, nadmierne owłosienie lub odrost włosów, suchość skóry, świąd, wysypka

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Często

Krwiomocz

Zaburzenia układu rozrodczego i

Bardzo często

Ginekomastia i wrażliwość piersic

piersi Często

Impotencja

Zaburzenia Bardzo często

ogólne i stany

w miejscu Często

podania

Astenia

Bóle klatki piersiowej, obrzęk

Badania Często

diagnostyczne

Przyrost masy ciała

Zmiany wątrobowe rzadko mają ciężki przebieg i często mają charakter przejściowy, zanikając lub zmniejszając swoje natężenie w czasie trwania leczenia lub po jego zakończeniu.

Niewydolność wątroby rzadko występowała u pacjentów leczonych bikalutamidem, jednakże nie wykazano z całą pewnością że jej wystąpienie było związane z podawaniem leku. Należy rozważyć okresowe badanie czynności wątroby (patrz również punkt 4.4). c Większość pacjentów otrzymujących bikalutamid 150 mg w monoterapii, doświadcza ginekomastii i/lub bólu piersi. W badaniach objawy te zostały uznane za poważne u 5% pacjentów. Ginekomastia może nie ustąpić samoistnie po zakończeniu leczenia, w szczególności po przedłużonym leczeniu.

Dodatkowo, podczas badań klinicznych wykazano niewydolność krążenia (możliwe, działanie niepożądane w opinii badaczy-klinicystów, z częstością > 1%) podczas jednoczesnego leczenia z wykorzystaniem bikalutamidu i analogów LHRH. Nie udowodniono związku przyczynowego terapii lekiem z rozwojem schorzenia.


Bicalutamide Medac - dawkowanie leku

Dorośli mężczyźni i pacjenci w podeszłym wieku: 150 mg (1 tabletka) raz na dobę, zawsze o tej samej porze (zwykle rano lub wieczorem).

Dzieci i młodzież

Bikalutamid nie jest wskazany u dzieci i młodzieży.

Tabletki należy połykać w całości, popijając płynem.

Minimalny okres leczenia trwa dwa lata.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma potrzeby modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Brak

doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności wątroby

Nie ma potrzeby modyfikacji dawki u pacjentów z lekkim zaburzeniem czynności wątroby. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może nastąpić kumulacja substancji czynnej (patrz punkt 4.4).


Bicalutamide Medac – jakie środki ostrożności należy zachować?

Rozpoczęcie leczenia powinno odbywać się pod bezpośrednią kontrolą lekarza specjalisty.

Bikalutamid jest w dużym stopniu metabolizowany w wątrobie. Dostępne dane wskazują, że eliminacja leku może być spowolniona u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby, co może prowadzić do zwiększonej kumulacji bikalutamidu. W związku z tym, należy zachować ostrożność podczas stosowania bikalutamidu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

W związku z możliwością zaburzeń czynności wątroby należy rozważyć wykonywanie okresowych badań czynności wątroby. Przewiduje się, że większość zmian występuje w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem.

Podczas stosowania bikalutamidu rzadko obserwowano ciężkie zmiany wątrobowe i niewydolność wątroby, zgłaszano przypadki zgonów (patrz punkt 4.8). Jeżeli opisane zaburzenia mają ciężki przebieg należy przerwać leczenie bikalutamidem.

U pacjentów z obiektywnie stwierdzoną progresją choroby, wraz ze zwiększeniem stężenia specyficznego antygenu gruczołu krokowego (PSA), należy rozważyć zakończenie leczenia bikalutamidem.

Udowodniono hamowanie przez bikalutamid cytochromu P450 (CYP 3A4), dlatego należy zachować szczególną ostrożność, jeśli lek ten jest stosowany równocześnie z lekami metabolizowanymi głównie przez CYP 3A4 (patrz punkty 4.3 i 4.5).

Leku nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy.


Przyjmowanie leku Bicalutamide Medac w czasie ciąży

Rozpoczęcie leczenia powinno odbywać się pod bezpośrednią kontrolą lekarza specjalisty.

Bikalutamid jest w dużym stopniu metabolizowany w wątrobie. Dostępne dane wskazują, że eliminacja leku może być spowolniona u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby, co może prowadzić do zwiększonej kumulacji bikalutamidu. W związku z tym, należy zachować ostrożność podczas stosowania bikalutamidu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

W związku z możliwością zaburzeń czynności wątroby należy rozważyć wykonywanie okresowych badań czynności wątroby. Przewiduje się, że większość zmian występuje w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem.

Podczas stosowania bikalutamidu rzadko obserwowano ciężkie zmiany wątrobowe i niewydolność wątroby, zgłaszano przypadki zgonów (patrz punkt 4.8). Jeżeli opisane zaburzenia mają ciężki przebieg należy przerwać leczenie bikalutamidem.

U pacjentów z obiektywnie stwierdzoną progresją choroby, wraz ze zwiększeniem stężenia specyficznego antygenu gruczołu krokowego (PSA), należy rozważyć zakończenie leczenia bikalutamidem.

Udowodniono hamowanie przez bikalutamid cytochromu P450 (CYP 3A4), dlatego należy zachować szczególną ostrożność, jeśli lek ten jest stosowany równocześnie z lekami metabolizowanymi głównie przez CYP 3A4 (patrz punkty 4.3 i 4.5).

Leku nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy.


Interakcje Bicalutamide Medac z innymi lekami

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie.


Interakcje Bicalutamide Medac z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Podobne produkty z tą samą substancją czynną


Dodatkowe informacje

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ.pharmind.pl.