KYBERNIN P

Kybernin P jest proszkiem do sporządzania roztworu do infuzji zawierającym 500 j.m. liofilizowanej antytrombiny pochodzącej z osocza ludzkiego na fiolkę

Po rekonstytucji w 10 ml (500 j.m.) wody do wstrzykiwań roztwór ten zawiera 50 j.m./ml antytrombiny III pochodzącej z ludzkiego osocza.

Moc (j.m.) określa się na podstawie oznaczania metodą chromogenną zgodną z Farmakopeą Europejską.

Aktywność swoista Kybernin P wynosi 3,3 j.m.- 8,6 j.m./mg białka.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić: reakcje alergiczno-anafilaktyczne (uczucie chłodu, duszności, obrzęk, nadciśnienie - hipertensja, hipotensja, wysypka, zaczerwienienie, tachykardia oraz reakcje uogólnione takie jak uczucie bólu w klatce piersiowej, gorączka, ból głowy, mdłości i/lub wymioty.

Postępowanie terapeutyczne uzależnione jest od rodzaju i ciężkości objawów niepożądanych zakaźnych (patrz 4.4).

Dawkowanie

Dawkowanie i czas trwania terapii substytucyjnej zależy od ciężkości przebiegu choroby i od stanu klinicznego pacjenta. Wielkość dawki i częstość podawania zawsze powinna być ustalona w każdym przypadku indywidualnie na podstawie skuteczności klinicznej oraz wyników badań laboratoryjnych.

Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) antytrombiny III (AT III) odpowiada ilości antytrombiny III zawartej w 1 ml normalnego ludzkiego osocza. Takie stężenie przyjmuje się za 100% normy. Podanie 1 j.m. Kybernin P na kilogram masy ciała powoduje wzrost aktywności antytrombiny III o około 1,5%.

Dawkę początkową oblicza się za pomocą następującego wzoru:

Wymagana liczba j.m. = masa ciała [kg] x (100 – obecna aktywność antytrombiny III [%]) x 2/3)

Aktywność AT III początkowo powinna być zwiększona do poziomu 100% a następnie utrzymywana powyżej 80% przez cały czas leczenia.

Dawka powinna być określona na podstawie laboratoryjnych oznaczeń aktywności antytrombiny III. Oznaczenia powinny być przeprowadzane przynajmniej dwa razy dziennie, a gdy stan pacjenta ustabilizuje się raz dziennie i zawsze tuż przed kolejnym podaniem Kybernin P.

Należy pamiętać o tym, że w przypadku ciężkich stanów klinicznych, takich jak zespół rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego okres półtrwania antytrombiny III może być znacznie skrócony.

Noworodki, niemowlęta i dzieci

40-60 j.m. antytrombiny III na kilogram masy ciała na dzień zależnie od stanu układu krzepnięcia pacjenta. Można zwiększyć dawkę w indywidualnych przypadkach jeśli wymaga tego sytuacja kliniczna. Wtedy aktywność AT III musi być monitorowana częściej i nie powinna przekraczać 120%.

Czas trwania leczenia

Leczenie prowadzi się do momentu ustąpienia objawów klinicznych i uzyskania poziomu aktywności antytrombiny III w granicach normy.

Sposób podawania

Należy produkt zrekonstytuować zgodnie z pkt 6.6. Następnie roztwór należy podawać w powolnej infuzji dożylnej z maksymalna prędkością 4 ml/min.

W oparciu o badania kliniczne użycie antytrombiny III do leczenia noworodkowego zespołu zaburzeń oddychania (IRDS, Infant Respiratory Distress Syndrome) u wcześniaków nie może być zalecane.

Jeżeli występuje reakcja alergiczna lub anafilaktyczna (patrz 4.8) po podaniu Kybernin P należy natychmiast przerwać infuzję i rozpocząć odpowiednie leczenie. W przypadku wystąpienia wstrząsu należy zachować aktualnie obowiązujące standardy medyczne.

Jeśli to konieczne należy postępować w następujący sposób:

a) W reakcjach o łagodnym nasileniu: podać kortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe.

b) W ciężkich bądź zagrażających życiu reakcjach (wstrząs anafilaktyczny) w zależności od ciężkości reakcji:

• natychmiast wstrzyknąć dożylnie adrenalinę (powoli),

• dodatkowo, powoli wstrzyknąć dożylnie wysokie dawki kortykosteroidów,  jeśli to niezbędne uzupełnienić poziom płynów, podać tlen.

Bezpieczeństwo stosowania pod względem możliwości przeniesienia wirusów

W przypadku podawania produktów leczniczych przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza, nie można całkowicie wykluczyć wystąpienia chorób zakaźnych spowodowanych przedostaniem się czynnika zakaźnego. Dotyczy to również patogenów o nieznanej dotychczas etiologii.

Wirusy takie jak parwowirus B19 lub wirus zapalenia wątroby typu A są szczególnie trudne do usunięcia lub dezaktywacji. Parwowoirus B19 jest największym zagrożeniem dla seronegatywnych kobiet w ciąży i osób z upośledzoną odpornością.

Celem zmniejszenia ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych prowadzi się szczegółową selekcję dawców i kontrole donacji osocza. Dodatkowo w procesie produkcyjnym Kybernin P są włączone procedury eliminujące/inaktywujące wirusy:

• Kybernin P jest przygotowywany wyłącznie z donacji osocza testowanych na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2, HCV i antygenu HBs.

• Ponadto pule osocza są testowane na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2 i antygenu HBs, a także wirusowego materiału genetycznego HBV, HCV i HIV-1 używając technologii amplifikacji kwasów nukleinowych (NAT, Nucleic Acid Amplification Technology) np. metody reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR, Polymerase Chain Reaction). Ta druga metoda jest bardzo czułą próbą – w przeciwieństwie do badania przeciwciał - dzięki której jest możliwy prosty test na wykrycie wirusowego materiału genetycznego. Pula osocza jest używana w dalszym procesie przetwarzania jeśli wynik wszystkich testów jest ujemny.

• Proces produkcyjny Kybernin P składa się z wielu różnych etapów przyczyniających się do eliminacji i inaktywacji wirusów. Pasteryzacja czyli ogrzewanie w roztworze wodnym w 60°C przez 10 godzin została wprowadzona w celu unieczynnienia wirusów.

Zalecane jest stosowanie szczepionek przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B przez pacjentów w czasie przyjmowania produktów pochodzących z krwi lub osocza, w tym Kybernin P.

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi leku Kybernin P, odnotować nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

W oparciu o badania kliniczne użycie antytrombiny III do leczenia noworodkowego zespołu zaburzeń oddychania (IRDS, Infant Respiratory Distress Syndrome) u wcześniaków nie może być zalecane.

Jeżeli występuje reakcja alergiczna lub anafilaktyczna (patrz 4.8) po podaniu Kybernin P należy natychmiast przerwać infuzję i rozpocząć odpowiednie leczenie. W przypadku wystąpienia wstrząsu należy zachować aktualnie obowiązujące standardy medyczne.

Jeśli to konieczne należy postępować w następujący sposób:

a) W reakcjach o łagodnym nasileniu: podać kortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe.

b) W ciężkich bądź zagrażających życiu reakcjach (wstrząs anafilaktyczny) w zależności od ciężkości reakcji:

• natychmiast wstrzyknąć dożylnie adrenalinę (powoli),

• dodatkowo, powoli wstrzyknąć dożylnie wysokie dawki kortykosteroidów,  jeśli to niezbędne uzupełnienić poziom płynów, podać tlen.

Bezpieczeństwo stosowania pod względem możliwości przeniesienia wirusów

W przypadku podawania produktów leczniczych przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza, nie można całkowicie wykluczyć wystąpienia chorób zakaźnych spowodowanych przedostaniem się czynnika zakaźnego. Dotyczy to również patogenów o nieznanej dotychczas etiologii.

Wirusy takie jak parwowirus B19 lub wirus zapalenia wątroby typu A są szczególnie trudne do usunięcia lub dezaktywacji. Parwowoirus B19 jest największym zagrożeniem dla seronegatywnych kobiet w ciąży i osób z upośledzoną odpornością.

Celem zmniejszenia ryzyka przenoszenia czynników zakaźnych prowadzi się szczegółową selekcję dawców i kontrole donacji osocza. Dodatkowo w procesie produkcyjnym Kybernin P są włączone procedury eliminujące/inaktywujące wirusy:

• Kybernin P jest przygotowywany wyłącznie z donacji osocza testowanych na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2, HCV i antygenu HBs.

• Ponadto pule osocza są testowane na obecność przeciwciał HIV-1, HIV-2 i antygenu HBs, a także wirusowego materiału genetycznego HBV, HCV i HIV-1 używając technologii amplifikacji kwasów nukleinowych (NAT, Nucleic Acid Amplification Technology) np. metody reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR, Polymerase Chain Reaction). Ta druga metoda jest bardzo czułą próbą – w przeciwieństwie do badania przeciwciał - dzięki której jest możliwy prosty test na wykrycie wirusowego materiału genetycznego. Pula osocza jest używana w dalszym procesie przetwarzania jeśli wynik wszystkich testów jest ujemny.

• Proces produkcyjny Kybernin P składa się z wielu różnych etapów przyczyniających się do eliminacji i inaktywacji wirusów. Pasteryzacja czyli ogrzewanie w roztworze wodnym w 60°C przez 10 godzin została wprowadzona w celu unieczynnienia wirusów.

Zalecane jest stosowanie szczepionek przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B przez pacjentów w czasie przyjmowania produktów pochodzących z krwi lub osocza, w tym Kybernin P.

Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi leku Kybernin P, odnotować nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.

Efekt hamowania koagulacji na skutek antytrombiny III jest znacznie powiększony przez równoczesne stosowanie heparyny. Może to prowadzić do znacznego skrócenia okresu półtrwania antytrombiny III, co znacznie zwiększa ryzyko krwawień.

Zwłaszcza u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem krwawień równoczesne podawanie niefrakcjonowanej heparyny w dawkach większych niż 500 j.m. musi być bardzo dokładnie ustalone. Należy dokładnie monitorować parametry krzepnięcia i aktywność antytrombiny III.

Równoczesne podanie AT III z innymi produktami hamującymi koagulację, np. z aktywowanym białkiem C, powinno odbywać się wyłącznie pod szczególnym nadzorem, ponieważ zwiększa to zdecydowanie ryzyko wystąpienia krwawienia.

Kybernin P nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Dotychczas nieznane są objawy związane z przedawkowaniem Kybernin P.