IMOVAX POLIO

1 dawka (0,5 ml) zawiera:

Wirus poliomyelitis^# typ 1, szczep Mahoney (inaktywowany) ... 40 jednostek antygenu D*

Wirus poliomyelitis^# typ 2, szczep MEF-1 (inaktywowany) ......... 8 jednostek antygenu D* Wirus poliomyelitis^# typ 3, szczep Saukett (inaktywowany)....... 32 jednostki antygenu D*

Szczepionka jest zgodna z wymaganiami Farmakopei Europejskiej i rekomendacjami WHO

^# namnożony w komórkach VERO

*lub ekwiwalent tej ilości antygenu określony odpowiednią metodą immunochemiczną.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz: pkt 6.1.

– znana ciężka nadwrażliwość na którykolwiek ze składników szczepionki lub szczepionki zawierające takie same składniki oraz na którąkolwiek z substancji pomocniczych lub na neomycynę, streptomycynę lub polimyksynę B,

– standardowe przejściowe przeciwwskazania dotyczące wszystkich szczepień: gorączka lub ostra choroba, w tych przypadkach najlepiej przełożyć szczepienie.

Dane z badań klinicznych

Miejscowa reaktogenność była oceniana w dwóch wieloośrodkowych, randomizowanych badaniach klinicznych obejmujących ogółem 395 pacjentów. Często i bardzo często zgłaszano działania niepożądane w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie (u 0,7% do 2,4% osób w każdym badaniu), ból (u 0,7% do 34%) oraz stwardnienie (0,4%).

Częstość występowania oraz nasilenie działań niepożądanych w miejscu wstrzyknięcia może zależeć od miejsca, drogi i sposobu podania oraz od liczby poprzednich wstrzyknięć.

W wieloośrodkowym, randomizowanym badaniu III fazy obejmującym 205 dzieci, zgłoszono przypadki gorączki powyżej 38,1°C (u 10% dzieci po pierwszej dawce, u 18% po drugiej dawce oraz u 7% po trzeciej dawce).

Dane po wprowadzeniu do obrotu

Dane na podstawie zgłoszeń spontanicznych wskazują, że bardzo rzadko są zgłaszane poniżej wymienione działania niepożądane (poniżej 0,01%). Jednakże, dokładna częstość występowania nie może być precyzyjnie obliczona.

Biorąc pod uwagę schemat szczepień u dzieci, szczepionka IMOVAX POLIO rzadko jest podawana sama.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Działania niepożądane w miejscu podania, takie jak obrzęk, mogą wystąpić w ciągu 48 godzin po szczepieniu i mogą utrzymywać się przez 1 do 2 dni.

Powiększenie węzłów chłonnych.

Zaburzenia układu immunologicznego

Reakcja nadwrażliwości typu I na jeden ze składników szczepionki, taka jak pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, reakcja anafilaktyczna lub wstrząs anafilaktyczny.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Ból mięśni oraz umiarkowany i przejściowy ból stawów były zgłoszone w ciągu kilku dni po szczepieniu.

Zaburzenia układu nerwowego

Drgawki (izolowane lub związane z gorączką) w ciągu kilku dni po szczepieniu, ból głowy, parestezje

(przeważnie w dolnych kończynach) w ciągu dwóch tygodni po szczepieniu.

Zaburzenia psychiczne

Pobudzenie, senność oraz drażliwość w pierwszych godzinach lub dniach po szczepieniu i szybko ustępujące.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka.



Dawkowanie:

Szczepienie pierwotne:

Po ukończeniu 2 miesiąca życia: 3 kolejne dawki szczepionki po 0,5 ml powinny być podane w odstępie 1 do 2 miesięcy.

Po ukończeniu 6 tygodnia życia: szczepionka IMOVAX POLIO może być podawana według schematu: 6, 10 i 14 tydzień, zgodnie z zaleceniami rozszerzonego programu szczepień Światowej Organizacji Zdrowia (Expanded Programme on Immunisation).

Nieszczepione osoby dorosłe: 2 kolejne dawki szczepionki po 0,5 ml powinny być podane w odstępie 1 lub lepiej 2 miesięcy.

Dawka uzupełniająca:

Dzieci w drugim roku życia: czwarta dawka (dawka uzupełniająca) po roku od podania trzeciej dawki. Osoby dorosłe: trzecia dawka (dawka uzupełniająca) po 8 do 12 miesięcy od podania drugiej dawki.

Dawki przypominające podaje się co 5 lat u dzieci i młodzieży oraz co 10 lat u dorosłych.



Sposób podania

Szczepionkę zaleca się podawać domięśniowo, jakkolwiek szczepionka może być również podana podskórnie.

Zalecanym miejscem dla podania domięśniowego jest część środkowo-boczna powierzchni uda u niemowląt i małych dzieci oraz mięsień naramienny u dzieci, młodzieży i osób dorosłych.

Szczepionki nie wolno podawać donaczyniowo. Przed podaniem należy upewnić się, że igła nie tkwi w naczyniu krwionośnym.

Podobnie jak w przypadku innych szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, szczepionka IMOVAX POLIO powinna być podawana z zachowaniem ostrożności w przypadku osób z trombocytopenią lub zaburzeniem krzepnięcia, ponieważ podczas podania iniekcji domięśniowej u tych osób może wystąpić krwawienie.

Podobnie jak w przypadku innych szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, może wystąpić (choć rzadko) wstrząs anafilaktyczny. Z tego powodu powinna być łatwo dostępna odpowiednia pomoc medyczna a osoba powinna być poddana obserwacji po podaniu szczepionki.

Odpowiedź immunologiczna po podaniu szczepionki może być zmniejszona u osób z niedoborami odporności lub osób otrzymujących leczenie immunosupresyjne. W takich przypadkach zaleca się przełożyć szczepienie do czasu zakończenia leczenia lub upewnić się, że pacjent jest właściwie zabezpieczony. Jednakże, osobom z przewlekłym niedoborem odporności takim jak w zakażeniu wirusem HIV zaleca się szczepienie, nawet jeżeli odpowiedź immunologiczna może być ograniczona wskutek choroby.

Szczepionka IMOVAX POLIO może być również wskazana u osób, u których jest przeciwwskazana szczepionka doustna oraz jako dawka przypominająca u osób uprzednio szczepionych doustną szczepionką.

Należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48 do 72 godzin w przypadku podawania dawek szczepienia pierwotnego bardzo niedojrzałym wcześniakom (urodzonym ≤ 28. tygodnia ciąży), szczególnie dotyczy to dzieci, u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego. Z uwagi na znaczne korzyści wynikające ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia ani go odraczać.

Szczepionki nie wolno podawać donaczyniowo. Przed podaniem należy upewnić się, że igła nie tkwi w naczyniu krwionośnym.

Podobnie jak w przypadku innych szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, szczepionka IMOVAX POLIO powinna być podawana z zachowaniem ostrożności w przypadku osób z trombocytopenią lub zaburzeniem krzepnięcia, ponieważ podczas podania iniekcji domięśniowej u tych osób może wystąpić krwawienie.

Podobnie jak w przypadku innych szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, może wystąpić (choć rzadko) wstrząs anafilaktyczny. Z tego powodu powinna być łatwo dostępna odpowiednia pomoc medyczna a osoba powinna być poddana obserwacji po podaniu szczepionki.

Odpowiedź immunologiczna po podaniu szczepionki może być zmniejszona u osób z niedoborami odporności lub osób otrzymujących leczenie immunosupresyjne. W takich przypadkach zaleca się przełożyć szczepienie do czasu zakończenia leczenia lub upewnić się, że pacjent jest właściwie zabezpieczony. Jednakże, osobom z przewlekłym niedoborem odporności takim jak w zakażeniu wirusem HIV zaleca się szczepienie, nawet jeżeli odpowiedź immunologiczna może być ograniczona wskutek choroby.

Szczepionka IMOVAX POLIO może być również wskazana u osób, u których jest przeciwwskazana szczepionka doustna oraz jako dawka przypominająca u osób uprzednio szczepionych doustną szczepionką.

Należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48 do 72 godzin w przypadku podawania dawek szczepienia pierwotnego bardzo niedojrzałym wcześniakom (urodzonym ≤ 28. tygodnia ciąży), szczególnie dotyczy to dzieci, u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego. Z uwagi na znaczne korzyści wynikające ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia ani go odraczać.

Nie ma udokumentowanych dowodów przeciw podaniu szczepionki IMOVAX POLIO jednocześnie z innymi standardowymi szczepionkami. W przypadku jednoczesnego podawania szczepionek należy stosować oddzielne strzykawki i podawać szczepionkę w oddzielne miejsca ciała.

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Nie ma zastosowania.