DIPPERAM HCT

Substancjami czynnymi są amlodypina (w postaci amlodypiny bezylanu), walsartan i hydrochlorotiazyd.

Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg amlodypiny, 160 mg walsartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, hypromeloza (typ 2910), tytanu dwutlenek (E171), makrogol 4000, talk, żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czerwony (E172).

- jeśli pacjentka jest w ciąży dłużej niż 3 miesiące (we wczesnym okresie ciąży również nie należy przyjmować leku Dipperam HCT - patrz punkt „Ciąża i karmienie piersią”).

- jeśli pacjent ma uczulenie na amlodypinę lub na inne leki z grupy antagonistów wapnia, na walsartan, na hydrochlorotiazyd, sulfonamidy (leki stosowane w leczeniu zakażeń dróg oddechowych lub układu moczowego) albo na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).

W razie wątpliwości nie należy przyjmować leku Dipperam HCT i należy skonsultować się z lekarzem.

- jeśli pacjent ma chorobę wątroby, uszkodzenie drobnych przewodów żółciowych w obrębie wątroby (marskość żółciowa) prowadzące do zastoju żółci w drogach żółciowych i wątrobie.

- jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek lub pacjent jest dializowany.

- jeśli organizm pacjenta nie wytwarza moczu (bezmocz).

- jeśli stężenie potasu i sodu we krwi jest za małe mimo leczenia mającego na celu zwiększenie ich stężenia.

- jeśli stężenie wapnia we krwi jest za duże mimo leczenia mającego na celu zmniejszenie jego stężenia.

- jeśli u pacjenta stwierdzono dnę moczanową (wytrącanie się kryształów kwasu moczowego w stawach).

- jeśli pacjent ma znacznie zmniejszone ciśnienie krwi (niedociśnienie tętnicze).

- jeśli pacjent ma zwężenie zastawki aorty (stenoza aortalna) lub jest we wstrząsie kardiogennym (stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczać organizmowi odpowiedniej ilości krwi).

- jeśli pacjent ma niewydolność serca w wyniku zawału mięśnia sercowego.

- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i przyjmuje lek zmniejszający ciśnienie tętnicze, zawierający aliskiren.

Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy przyjmować leku Dipperam HCT i należy skontaktować się z lekarzem.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jak w przypadku każdego leku złożonego zawierającego trzy substancje czynne, nie można wykluczyć wystąpienia działań niepożądanych każdego ze składników. Niżej wymieniono działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania leku złożonego zawierającego amlodypinę, walsartan

i hydrochlorotiazyd lub podczas stosowania jednej z tych substancji czynnych. Działania te mogą wystąpić podczas stosowania leku Dipperam HCT.

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie i mogą wymagać pilnej pomocy medycznej. Jeśli po przyjęciu tego leku wystąpi u pacjenta którekolwiek z wymienionych ciężkich działań niepożądanych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem:

Często (mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób):

- zawroty głowy

- niskie ciśnienie tętnicze (uczucie omdlewania, oszołomienie, nagła utrata przytomności)

Niezbyt często (mogą występować u mniej niż 1 na 100 osób):

- znacząco zmniejszone wydalanie moczu (zaburzenia czynności nerek)

Rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 1000 osób):

- samoistne krwawienie

- nieregularna czynność serca

- zaburzenia czynności wątroby

Bardzo rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 10 000 osób):

- nagły świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, skrócenie oddechu lub trudności w oddychaniu

- obrzęk powiek, twarzy lub warg

- obrzęk języka i gardła, który znacznie utrudnia oddychanie

- ciężkie reakcje skórne, w tym intensywna wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry na całym ciele, silny świąd, powstawanie pęcherzy, złuszczanie się i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne

- zawał mięśnia sercowego

- zapalenie trzustki, które może powodować silny ból brzucha i pleców z nudnościami i wymiotami 

- osłabienie, powstawanie siniaków, gorączka i częste zakażenia 

- sztywność

Bardzo często (mogą wystąpić u co najmniej 1 na 10 osób):

- małe stężenie potasu we krwi

- zwiększone stężenie lipidów we krwi

Często (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 10 osób): 

- senność

- kołatanie serca (odczuwanie czynności serca)

- nagłe zaczerwienienie skóry

- obrzęk kostek

- ból brzucha

- odczucie dyskomfortu w żołądku po posiłku

- zmęczenie

- ból głowy

- częste oddawanie moczu

- duże stężenie kwasu moczowego we krwi

- małe stężenie magnezu we krwi

- małe stężenie sodu we krwi

- zawroty głowy, omdlenie podczas wstawania

- zmniejszony apetyt

- nudności i wymioty

- swędząca wysypka i inne rodzaje wysypki

- niemożność osiągnięcia lub utrzymania wzwodu

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 100 osób):

- szybka czynność serca

- odczucie wirowania

- zaburzenia widzenia

- odczucie dyskomfortu w żołądku

- ból w klatce piersiowej

- zwiększenie stężenia azotu mocznikowego, kreatyniny i kwasu moczowego we krwi

- duże stężenie wapnia, tłuszczów lub sodu we krwi

- zmniejszone stężenie potasu we krwi

- przykry oddech

- biegunka

- suchość w jamie ustnej

- zwiększenie masy ciała

- utrata apetytu

- zaburzenia smaku

- ból pleców

- obrzęk stawów

- kurcze/osłabienie/ból mięśni

- ból w kończynie

- niemożność prawidłowego stania lub chodzenia

- osłabienie

- zaburzenia koordynacji

- zawroty głowy podczas wstawania lub wysiłku fizycznego

- brak energii

- zaburzenia snu

- mrowienie lub drętwienie

- neuropatia

- nagła chwilowa utrata przytomności

- niskie ciśnienie krwi podczas wstawania

- kaszel

- brak tchu

- podrażnienie gardła

- nadmierne pocenie się

- świąd

- obrzęk, zaczerwienienie i ból wzdłuż żyły

- zaczerwienienie skóry

- drżenie

- zmiany nastroju

- lęk

- depresja

- bezsenność

- nieprawidłowe odczucie smaku

- omdlenie

- utrata czucia bólu

- zaburzenia widzenia

- osłabienie wzroku

- dzwonienie w uszach

- kichanie/katar spowodowany zapaleniem błony śluzowej nosa (nieżyt nosa)

- zmiana rytmu wypróżnień

- niestrawność

- utrata włosów

- świąd skóry

- odbarwienie skóry

- zaburzenia wydalania moczu

- zwiększona potrzeba oddawania moczu w nocy

- częstsze oddawanie moczu

- odczucie dyskomfortu lub powiększenie piersi u mężczyzn

- ból

- złe samopoczucie

- zmniejszenie masy ciała

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 1000 osób):

- mała liczba płytek krwi (niekiedy z krwawieniem lub powstawaniem wybroczyn pod skórą)

- obecność cukru w moczu

- duże stężenie cukru we krwi

- pogorszenie statusu metabolicznego w cukrzycy

- odczucie dyskomfortu w jamie brzusznej

- zaparcie

- zaburzenia czynności wątroby, które mogą przebiegać z zażółceniem skóry i oczu lub ciemnym zabarwieniem moczu (niedokrwistość hemolityczna)

- zwiększenie wrażliwości skóry na światło słoneczne

- obecność fioletowych plam na skórze

- zaburzenia czynności nerek

- splątanie

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 10 000 osób):

- zmniejszenie liczby krwinek białych

- zmniejszenie liczby płytek krwi, co może spowodować nietypowe powstawanie siniaków lub łatwe krwawienie (uszkodzenie krwinek czerwonych)

- obrzęk dziąseł

- opuchnięcie brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka)

- zapalenie wątroby

- zażółcenie skóry (żółtaczka)

- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych stwierdzanie w badaniach laboratoryjnych

- zwiększone napięcie mięśniowe

- zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką skórną

- wrażliwość na światło

- zaburzenia obejmujące sztywność, drżenie i (lub) zaburzenia poruszania

- gorączka, ból gardła lub owrzodzenie jamy ustnej, częstsze zakażenia (brak lub mała liczba krwinek białych)

- bladość skóry, zmęczenie, duszność, ciemne zabarwienie moczu (niedokrwistość hemolityczna, nieprawidłowy rozpad krwinek czerwonych w naczyniach krwionośnych lub w dowolnej części organizmu)

- splątanie, zmęczenie, drżenie i skurcze mięśni, przyspieszony oddech (zasadowica hipochloremiczna)

- silny ból w nadbrzuszu (zapalenie trzustki)

- trudności w oddychaniu z gorączką, kaszlem, świszczącym oddechem, dusznością (zaburzenia oddechowe, obrzęk płuc, zapalenie płuc)

- wysypka na twarzy, ból stawów, zaburzenia dotyczące mięśni, gorączka (toczeń rumieniowaty)

- zapalenie naczyń krwionośnych z takimi objawami, jak wysypka, fioletowo-czerwone plamy, gorączka (zapalenie naczyń krwionośnych)

- poważna choroba skóry, która powoduje wysypkę, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy w obrębie warg, oczu lub jamy ustnej, łuszczenie się skóry, gorączkę (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

- zmiany wyników badań czynności nerek, zwiększenie stężenia potasu we krwi, mała liczba krwinek czerwonych

- nieprawidłowe wyniki badania oceniającego krwinki czerwone 

- mała liczba pewnego rodzaju krwinek białych oraz płytek krwi

- zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi

- nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby

- znacznie zmniejszone wydalanie moczu

- zapalenie naczyń krwionośnych

- osłabienie, powstawanie siniaków i częste zakażenia (niedokrwistość aplastyczna)

- osłabienie wzroku lub ból oczu na skutek podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko- nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką- lub ostrej jaskry zamkniętego kąta)

- duszność

- znacznie zmniejszone wydalanie moczu (możliwe objawy zaburzeń czynności nerek i niewydolności nerek)

- poważna choroba skóry, która powoduje wysypkę, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy w obrębie warg, oczu lub jamy ustnej, łuszczenie się skóry, gorączkę (rumień wielopostaciowy) 

- skurcze mięśni

- gorączka

- powstanie pęcherzy na skórze (objawy tzw. pęcherzowego zapalenia skóry) 

- rak skóry i wargi (nieczerniakowy rak skóry)

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. To pomoże uzyskać najlepsze wyniki leczenia i zmniejszyć ryzyko działań niepożądanych.

Zazwyczaj stosowana dawka leku Dipperam HCT to jedna tabletka na dobę.

- Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej rano.

- Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody.

- Lek Dipperam HCT można przyjmować podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Nie należy przyjmować leku Dipperam HCT razem z grejpfrutem lub sokiem grejpfrutowym.

W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może zalecić większą lub mniejszą dawkę leku.

Nie należy stosować dawki większej niż zalecana.

W razie omyłkowego przyjęcia zbyt wielu tabletek leku Dipperam HCT należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Może być konieczna pomoc medyczna.

W razie pominięcia dawki leku należy ją przyjąć zaraz po przypomnieniu sobie o tym, a następnie przyjąć kolejną tabletkę o zwykłej porze. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia następnej dawki, należy przyjąć ją o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej (dwóch tabletek jednocześnie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Dipperam HCT może spowodować zaostrzenie choroby. Nie wolno przerywać przyjmowania leku bez zalecenia lekarza.

Lek należy przyjmować w sposób nieprzerwany, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze Pacjenci z wysokim ciśnieniem tętniczym często nie zauważają żadnych objawów choroby. Wiele osób czuje się normalnie. Dla uzyskania najlepszych wyników leczenia i zmniejszenia ryzyka działań niepożądanych ważne jest ścisłe stosowanie się do zaleceń lekarza. Należy zgłaszać się na wizyty kontrolne nawet, jeśli pacjent czuje się dobrze.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dipperam HCT należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

- pacjent ma małe stężenie potasu lub magnezu we krwi (bez objawów lub z takimi objawami, jak osłabienie mięśni, skurcze mięśni, nieprawidłowy rytm serca).

- pacjent ma małe stężenie sodu we krwi (bez objawów lub z takimi objawami, jak zmęczenie, splątanie, drżenie mięśni, drgawki).

- pacjent ma duże stężenie wapnia we krwi (bez objawów lub z takimi objawami, jak nudności, wymioty, zaparcie, ból żołądka, częste oddawanie moczu, pragnienie, osłabienie i drżenie mięśni).

- pacjent ma zaburzenia czynności nerek, przebył zabieg przeszczepienia nerki lub stwierdzono u niego zwężenie tętnic nerkowych.

- pacjent ma zaburzenia czynności wątroby.

- pacjent ma lub miał w przeszłości niewydolność serca albo chorobę niedokrwienną serca, zwłaszcza jeśli lekarz przepisał mu lek Dipperam HCT w maksymalnej dawce (10 mg + 320 mg + 25 mg).

- pacjent przebył zawał mięśnia sercowego. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących początkowej dawki leku. Lekarz może również kontrolować czynność nerek pacjenta.

- pacjent ma zwężenie zastawek serca (tzw. stenoza aortalna lub mitralna) lub nieprawidłowe pogrubienie mięśnia sercowego (tzw. kardiomiopatia przerostowa zawężająca).

- u pacjenta rozpoznano hiperaldosteronizm - chorobę, w której nadnercza wytwarzają za dużo hormonu o nazwie aldosteron. W takim przypadku nie zaleca się stosowania leku Dipperam HCT.

- pacjent ma chorobę o nazwie „układowy toczeń rumieniowaty” („toczeń” lub SLE).

- pacjent choruje na cukrzycę (duże stężenie cukru we krwi).

- pacjent ma duże stężenie cholesterolu lub triglicerydów we krwi.

- światło słoneczne wywołuje u pacjenta reakcje skórne, takie jak wysypka.

- przyjmowanie innych leków zmniejszających ciśnienie tętnicze lub leków moczopędnych wywołało u pacjenta reakcję alergiczną, zwłaszcza jeśli choruje na astmę lub ma alergie.

- pacjent miał wymioty lub biegunkę.

- przyjmowanie innych leków (w tym inhibitorów konwertazy angiotensyny) wywołało u pacjenta obrzęk, zwłaszcza twarzy i gardła. Jeśli wystąpią takie objawy, należy przerwać stosowanie leku Dipperam HCT i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie należy już nigdy więcej stosować leku Dipperam HCT.

- podczas przyjmowania leku Dipperam HCT wystąpiły u pacjenta zawroty głowy i (lub) omdlenie.

Należy wówczas niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

- pacjent ma osłabienie wzroku lub odczuwa ból oka. Mogą to być objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką) lub zwiększenia ciśnienia we wnętrzu oka- mogą one wystąpić w przedziale od kilku godzin do tygodni od przyjęcia leku Dipperam HCT. Jeśli nie zastosuje się leczenia, istnieje ryzyko trwałej utraty wzroku. Większe ryzyko rozwoju takich zaburzeń może występować u pacjenta, który miał wcześniej uczulenie na penicylinę lub sulfonamidy;

- pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:

- inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma chorobę nerek spowodowaną cukrzycą, - aliskiren.

w przeszłości u pacjenta wystąpił nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna - stosowanie hydrochlorotiazydu, zwłaszcza długotrwałe i w dużych dawkach, może zwiększyć ryzyko rozwoju pewnych rodzajów nowotworów skóry i warg (nieczerniakowy rak skóry); podczas stosowania leku Dipperam HCT należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowania UV.

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego i stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

Patrz także informacje w podpunkcie „Kiedy nie stosować leku Dipperam HCT”.

Jeśli którekolwiek z powyższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Dipperam HCT u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dipperam HCT należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

- pacjent ma małe stężenie potasu lub magnezu we krwi (bez objawów lub z takimi objawami, jak osłabienie mięśni, skurcze mięśni, nieprawidłowy rytm serca).

- pacjent ma małe stężenie sodu we krwi (bez objawów lub z takimi objawami, jak zmęczenie, splątanie, drżenie mięśni, drgawki).

- pacjent ma duże stężenie wapnia we krwi (bez objawów lub z takimi objawami, jak nudności, wymioty, zaparcie, ból żołądka, częste oddawanie moczu, pragnienie, osłabienie i drżenie mięśni).

- pacjent ma zaburzenia czynności nerek, przebył zabieg przeszczepienia nerki lub stwierdzono u niego zwężenie tętnic nerkowych.

- pacjent ma zaburzenia czynności wątroby.

- pacjent ma lub miał w przeszłości niewydolność serca albo chorobę niedokrwienną serca, zwłaszcza jeśli lekarz przepisał mu lek Dipperam HCT w maksymalnej dawce (10 mg + 320 mg + 25 mg).

- pacjent przebył zawał mięśnia sercowego. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących początkowej dawki leku. Lekarz może również kontrolować czynność nerek pacjenta.

- pacjent ma zwężenie zastawek serca (tzw. stenoza aortalna lub mitralna) lub nieprawidłowe pogrubienie mięśnia sercowego (tzw. kardiomiopatia przerostowa zawężająca).

- u pacjenta rozpoznano hiperaldosteronizm - chorobę, w której nadnercza wytwarzają za dużo hormonu o nazwie aldosteron. W takim przypadku nie zaleca się stosowania leku Dipperam HCT.

- pacjent ma chorobę o nazwie „układowy toczeń rumieniowaty” („toczeń” lub SLE).

- pacjent choruje na cukrzycę (duże stężenie cukru we krwi).

- pacjent ma duże stężenie cholesterolu lub triglicerydów we krwi.

- światło słoneczne wywołuje u pacjenta reakcje skórne, takie jak wysypka.

- przyjmowanie innych leków zmniejszających ciśnienie tętnicze lub leków moczopędnych wywołało u pacjenta reakcję alergiczną, zwłaszcza jeśli choruje na astmę lub ma alergie.

- pacjent miał wymioty lub biegunkę.

- przyjmowanie innych leków (w tym inhibitorów konwertazy angiotensyny) wywołało u pacjenta obrzęk, zwłaszcza twarzy i gardła. Jeśli wystąpią takie objawy, należy przerwać stosowanie leku Dipperam HCT i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Nie należy już nigdy więcej stosować leku Dipperam HCT.

- podczas przyjmowania leku Dipperam HCT wystąpiły u pacjenta zawroty głowy i (lub) omdlenie.

Należy wówczas niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

- pacjent ma osłabienie wzroku lub odczuwa ból oka. Mogą to być objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką) lub zwiększenia ciśnienia we wnętrzu oka- mogą one wystąpić w przedziale od kilku godzin do tygodni od przyjęcia leku Dipperam HCT. Jeśli nie zastosuje się leczenia, istnieje ryzyko trwałej utraty wzroku. Większe ryzyko rozwoju takich zaburzeń może występować u pacjenta, który miał wcześniej uczulenie na penicylinę lub sulfonamidy;

- pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:

- inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma chorobę nerek spowodowaną cukrzycą, - aliskiren.

w przeszłości u pacjenta wystąpił nowotwór złośliwy skóry lub jeśli w trakcie leczenia pojawi się nieoczekiwana zmiana skórna - stosowanie hydrochlorotiazydu, zwłaszcza długotrwałe i w dużych dawkach, może zwiększyć ryzyko rozwoju pewnych rodzajów nowotworów skóry i warg (nieczerniakowy rak skóry); podczas stosowania leku Dipperam HCT należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowania UV.

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego i stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

Patrz także informacje w podpunkcie „Kiedy nie stosować leku Dipperam HCT”.

Jeśli którekolwiek z powyższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Dipperam HCT u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.