DEXTIN

Substancją czynną jest deksketoprofen. 1 tabletka powlekana zawiera 36,90 mg deks­ketoprofenu z trometamolem, co odpowiada 25 mg deksketoprofenu.

Inne składniki to: skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetylo­skrobia sodowa (typ A), glicerolu distearynian, Otoczka (Otoczka Opadry Y-1-7000): hypro­meloza, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol/ PEG 400.

Jeśli pacjent ma uczulenie na deksketopro­fen lub którykolwiek z pozostałych składni­ków tego leku. Jeśli pacjent ma uczulenie na kwas ace­tylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ); Jeżeli u pacjenta występuje astma lub w przeszłości występowały napady astmy, ostry alergiczny nieżyt nosa (krótki okres stanu zapalnego błony śluzowej nosa), polipy nosa (guzki we wnętrzu nosa spo­wodowane alergią), pokrzywka (wysypka), obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, oczu, warg, języka lub zespół zaburzeń oddechowych) lub świszczący oddech po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innego leku z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych; Jeżeli u pacjenta w przeszłości występowa­ły reakcje nadwrażliwości na światło: reak­cje fotoalergiczne lub reakcje fototoksyczne (w szczególności w postaci zaczerwienienia i (lub) pęcherzy po ekspozycji na światło słoneczne) podczas przyjmowania ketopro­fenu (niesteroidowego leku przeciwzapal­nego) lub fibratów (leki stosowane w celu obniżenia stężenia tłuszczów we krwi); Jeżeli u pacjenta występuje choroba wrzo­dowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwa­wienie z żołądka lub jelit lub jeśli w prze­szłości występowało krwawienie z żołądka lub jelit, owrzodzenie lub perforacja; Jeżeli u pacjenta występują przewlekłe zaburzenia trawienne (np. niestrawność, zgaga);Jeżeli u pacjenta występowało krwawienie z żołądka lub jelit lub perforacje z powodu wcześniejszego stosowania leków z grupy NLPZ stosowanych w leczeniu bólu; Jeżeli u pacjenta występują choroby jelit przebiegające z przewlekłym stanem zapal­nym (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego); Jeżeli u pacjenta występuje ciężka niewy­dolność serca, umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności nerek lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby; Jeżeli u pacjenta występuje nadmierna skłonność do krwawień lub zaburzenia krzepnięcia; Jeżeli pacjent jest ciężko odwodniony (nadmierna utrata płynów z organizmu) z powodu wymiotów, biegunki lub przyjmo­wania niedostatecznej ilości płynów; Jeżeli pacjentka jest w trzecim trymestrze ciąży lub karmi piersią.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Możliwe działania niepożąda­ne wymienione są poniżej i uszeregowane w zależności od tego, jakie jest prawdopodo­bieństwo ich wystąpienia.

Często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób): Nudno­ści i (lub) wymioty, bóle brzucha, biegunka, niestrawność (dyspepsja).

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób): Uczucie wirowania, zawroty głowy, senność, zaburzenia snu, nerwowość, bóle głowy, kołatanie serca, zaczerwienienie twarzy, choroby żołądka, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcia z od­dawaniem gazów, wysypka, zmęczenie, ból, odczuwanie gorączki i dreszczy, złe samopo­czucie. Rzadko występujące działania niepożą­dane (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 osób): Choroba wrzodowa żołądka, krwawienie lub perforacja wrzodu trawiennego, które może objawiać się krwawymi wymiotami lub czar­nymi stolcami, omdlenia, wysokie ciśnienie krwi, zwolnienie częstości oddechów, groma­dzenie wody w kończynach i obrzęki obwo­dowe (np. spuchnięte kostki), obrzęk krtani, utrata apetytu (jadłowstręt), nieprawidłowe czucie, swędząca wysypka, trądzik, zwięk­szona potliwość, ból pleców, zwiększone od­dawanie moczu, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia gruczołu krokowego, nieprawidło­we wskaźniki czynności wątroby (testy krwi), uszkodzenie komórek wątroby (zapalenie wątroby), ostra niewydolność nerek.

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W ra­zie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. 

Lek DEXTIN jest przeznaczony wyłącznie do krótkotrwałego stosowania, a leczenie należy ograniczyć do okresu występowania objawów. 

Dorośli

Wymagana dawka leku DEXTIN zależy od typu, stopnia zaawansowania i czasu trwania bólu, wynosi pół tabletki (12,5 mg) co 4 – 6 godzin lub 1 tabletka (25 mg) co 8 godzin. Jednak nie więcej niż 3 tabletki na dobę (75 mg). 

U osób w podeszłym wieku lub z chorobami nerek lub wątroby zaleca się rozpoczynanie leczenia od mniejszej całkowitej dawki dobo­wej odpowiadającej nie więcej niż 2 tablet­kom (50 mg). W przypadku dobrej tolerancji u osób w po­deszłym wieku tę dawkę początkową można następnie zwiększyć do dawki zalecanej dla ogólnej populacji (75 mg). W przypadku ostrego bólu, kiedy potrzebne jest szybsze działanie, zaleca się przyjmo­wanie leku na pusty żołądek (co najmniej 30 minut przed posiłkiem), co spowoduje szyb­sze wchłanianie leku.

Stosowanie u dzieci i młodzieży Tego leku nie należy stosować u dzieci i mło­dzieży (w wieku poniżej 18 lat). 

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku DEXTIN W przypadku podejrzenia przedawkowania leku należy niezwłocznie powiadomić lekarza lub farmaceutę lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego. Należy pamiętać, aby zabrać ze sobą opakowanie tego leku lub ulotkę dla pacjenta. 

Pominięcie zastosowania leku DEXTIN Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następ­na dawka powinna zostać podana zgodnie z planem dawkowania (patrz punkt 3: „Jak stosować lek DEXTIN”). W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli

Wymagana dawka leku DEXTIN zależy od typu, stopnia zaawansowania i czasu trwania bólu, wynosi pół tabletki (12,5 mg) co 4 – 6 godzin lub 1 tabletka (25 mg) co 8 godzin. Jednak nie więcej niż 3 tabletki na dobę (75 mg). 

U osób w podeszłym wieku lub z chorobami nerek lub wątroby zaleca się rozpoczynanie leczenia od mniejszej całkowitej dawki dobo­wej odpowiadającej nie więcej niż 2 tablet­kom (50 mg). W przypadku dobrej tolerancji u osób w po­deszłym wieku tę dawkę początkową można następnie zwiększyć do dawki zalecanej dla ogólnej populacji (75 mg). W przypadku ostrego bólu, kiedy potrzebne jest szybsze działanie, zaleca się przyjmo­wanie leku na pusty żołądek (co najmniej 30 minut przed posiłkiem), co spowoduje szyb­sze wchłanianie leku.

Stosowanie u dzieci i młodzieży Tego leku nie należy stosować u dzieci i mło­dzieży (w wieku poniżej 18 lat). 

Przed rozpoczęciem stosowania leku DEXTIN należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Jeżeli u pacjenta występuje alergia lub jeśli u pacjenta występowały problemy z alergią w przeszłości; Jeżeli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca (nadci­śnienie tętnicze i (lub) niewydolność serca), jak również zatrzymywanie płynów lub jeśli którykolwiek z powyższych problemów wystąpił u pacjenta w przeszłości; U pacjentów otrzymujących leki moczopęd­ne lub u pacjentów, u których występuje obniżone nawodnienie i zmniejszona obję­tość krwi spowodowane nadmierną utratą płynów (np. zbyt częste oddawanie moczu, biegunka lub wymioty); Jeżeli pacjent ma choroby serca, przebyty udar lub podejrzenie, iż należy do grupy ryzyka (np. w przypadku występowania podwyższonego ciśnienia krwi, cukrzycy, podwyższonego stężenia cholesterolu lub palenia tytoniu). W takich przypadkach przed zastosowaniem leku DEXTIN należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceu­tą. Przyjmowanie takich leków, jak DEXTIN może być związane z niewielkim zwiększe­niem ryzyka ataku serca („zawał serca”) lub udaru mózgu. Ryzyko to zwiększa długo­trwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane; Jeżeli pacjent jest osobą w podeszłym wie­ku: istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4). W przypadku wystąpienia działań niepożąda­nych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem; U kobiet mających problemy z zajściem w ciążę lub poddawanych badaniom z powo­du niepłodności (lek DEXTIN może zabu­rzać płodność kobiet i nie należy stosować go u kobiet planujących ciążę lub leczonych z powodu niepłodności); Jeżeli u pacjenta występują zaburzenia tworzenia krwi lub komórek krwi; Jeżeli u pacjenta występuje toczeń rumie­niowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej (zaburzenia układu immuno­logicznego wpływające na tkankę łączną); Jeżeli u pacjenta występowały w przeszło­ści przewlekłe choroby zapalne jelit (wrzo­dziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna); Jeżeli u pacjenta występują lub występowa­ły inne choroby żołądka lub jelit; Jeżeli u pacjenta występuje ospa wietrzna, gdyż w rzadkich przypadkach stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może powodować zaostrzenie przebiegu infekcji; Jeżeli pacjent stosuje inne leki zwiększają­ce ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia, np. doustne leki steroidowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (leki z grupy SSRI, np. inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), leki zapobiegające powstawaniu zakrze­pów, takie jak kwas acetylosalicylowy lub leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfary­na. W takich przypadkach przed przyjęciem leku należy skonsultować się z lekarzem, który może podjąć decyzję o podaniu do­datkowego leku chroniącego żołądek (np. mizoprostolu lub leków hamujących wytwa­rzanie kwasu solnego w żołądku); U pacjentów z astmą w połączeniu z prze­wlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapa­leniem zatok i (lub) polipami w nosie, ryzyko wystąpienia uczulenia na kwas acetylosali­cylowy i (lub) leki z grupy NLPZ jest wyższe niż u reszty populacji. Podanie tego leku może spowodować wystąpienie napadów astmy lub skurcz oskrzeli, szczególnie u pacjentów z uczuleniem na kwas acetylosa­licylowy i (lub) leki z grupy NLPZ.

Przed rozpoczęciem stosowania leku DEXTIN należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Jeżeli u pacjenta występuje alergia lub jeśli u pacjenta występowały problemy z alergią w przeszłości; Jeżeli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca (nadci­śnienie tętnicze i (lub) niewydolność serca), jak również zatrzymywanie płynów lub jeśli którykolwiek z powyższych problemów wystąpił u pacjenta w przeszłości; U pacjentów otrzymujących leki moczopęd­ne lub u pacjentów, u których występuje obniżone nawodnienie i zmniejszona obję­tość krwi spowodowane nadmierną utratą płynów (np. zbyt częste oddawanie moczu, biegunka lub wymioty); Jeżeli pacjent ma choroby serca, przebyty udar lub podejrzenie, iż należy do grupy ryzyka (np. w przypadku występowania podwyższonego ciśnienia krwi, cukrzycy, podwyższonego stężenia cholesterolu lub palenia tytoniu). W takich przypadkach przed zastosowaniem leku DEXTIN należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceu­tą. Przyjmowanie takich leków, jak DEXTIN może być związane z niewielkim zwiększe­niem ryzyka ataku serca („zawał serca”) lub udaru mózgu. Ryzyko to zwiększa długo­trwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane; Jeżeli pacjent jest osobą w podeszłym wie­ku: istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4). W przypadku wystąpienia działań niepożąda­nych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem; U kobiet mających problemy z zajściem w ciążę lub poddawanych badaniom z powo­du niepłodności (lek DEXTIN może zabu­rzać płodność kobiet i nie należy stosować go u kobiet planujących ciążę lub leczonych z powodu niepłodności); Jeżeli u pacjenta występują zaburzenia tworzenia krwi lub komórek krwi; Jeżeli u pacjenta występuje toczeń rumie­niowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej (zaburzenia układu immuno­logicznego wpływające na tkankę łączną); Jeżeli u pacjenta występowały w przeszło­ści przewlekłe choroby zapalne jelit (wrzo­dziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna); Jeżeli u pacjenta występują lub występowa­ły inne choroby żołądka lub jelit; Jeżeli u pacjenta występuje ospa wietrzna, gdyż w rzadkich przypadkach stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może powodować zaostrzenie przebiegu infekcji; Jeżeli pacjent stosuje inne leki zwiększają­ce ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia, np. doustne leki steroidowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (leki z grupy SSRI, np. inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), leki zapobiegające powstawaniu zakrze­pów, takie jak kwas acetylosalicylowy lub leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfary­na. W takich przypadkach przed przyjęciem leku należy skonsultować się z lekarzem, który może podjąć decyzję o podaniu do­datkowego leku chroniącego żołądek (np. mizoprostolu lub leków hamujących wytwa­rzanie kwasu solnego w żołądku); U pacjentów z astmą w połączeniu z prze­wlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapa­leniem zatok i (lub) polipami w nosie, ryzyko wystąpienia uczulenia na kwas acetylosali­cylowy i (lub) leki z grupy NLPZ jest wyższe niż u reszty populacji. Podanie tego leku może spowodować wystąpienie napadów astmy lub skurcz oskrzeli, szczególnie u pacjentów z uczuleniem na kwas acetylosa­licylowy i (lub) leki z grupy NLPZ.

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.